KERK OF NIE KERK

As kerk is ons nie skaam om betrokke te wees in nie-winsgewende diens en gemeenskap organisasies, lokale regering, skole, en breër gemeenskap nie. Ons glo in ‘n openhartige eerlike liefdevolle inklusiewe onpartydige verby die kerkmure tipe infiltrerende sout-en-lig tipe kerk!! 

Maar vandag wil die HERE ons terugroep na SY eerste AGENDA en FOKUS – KERKWEES! 

“Want so sê die HERE van die leërskare: ‘n Rukkie nog, ‘n kort tydjie, dan sal Ek die hemel en die aarde en die see en die droë grond laat bewe. Ek sal ook al die nasies laat bewe, sodat die skatte van al die nasies sal toevloei; en Ek sal hierdie huis met heerlikheid vervul, sê die HERE van die leërskare.” (Hag. 2:6-21) 

Christus is “the desire of all nations” – Hy is wat die mens na soek.  

“DAAR is my Kneg wat Ek ondersteun, my Uitverkorene in wie my siel ’n welbehae het. Ek het my Gees op Hom gelê; Hy sal die reg na die nasies uitbring. Hy sal nie skreeu of uitroep of sy stem op die straat laat hoor nie. Die geknakte riet sal Hy nie verbreek en die dowwe lamppit nie uitblus nie; met getrouheid sal Hy die reg uitbring. Hy sal nie dof brand of geknak word, totdat Hy die reg op aarde gegrond het nie; en die eilande wag op sy leer. So sê God, die HERE, wat die hemele geskape en hulle uitgesprei het, die aarde uitgespan het saam met wat daaruit voortkom, wat aan die aardbewoners die asem gee en die gees aan wie daarop wandel: Ek, die HERE, het U geroep in geregtigheid, en Ek vat u hand en behoed U en gee U as ’n verbond van die volk, as ’n lig van die nasies, om blinde oë te open; om gevangenes uit die kerker uit te lei, uit die gevangenis diegene wat in die duisternis sit.” (Jes. 42:1-9)

Nog nooit in die geskiedenis het ‘n politieke party, ‘n nuwe toonaangewende sakeonderneming, of ‘n deernis gedrewe NGO herlewing veroorsaak nie. Herlewing gebeur wanneer mense in die kerk hulle harte na die Here bekeer, en hulle saam God se oplossings vir die wêreld se nood demonstreer! 

Ekonomiese Jubileum waar niemand tekort gehad het nie, inklusiewe nie-rassige liefde en omgee, emosionele en geestelike vervulling, en koersvaste roeping identiteit is eerste deur die eertydse volgelinge van Jesus gedemonstreer!! Om ‘n pragtige kleuterskool te bou en te bedryf is wonderlik, maar beteken niks as ons nie al die kinders gelei het om Jesus persoon te ken en na te volg nie.  Ons demonstreer God se liefde deur mense kos te gee, maar dit help niks as ons hulle nie ook leer om hulleself van geestelike spys te versadig nie.  Ons kan bewusmaking programme aanbied om mense te waarsku oor die gevare van alkohol en dwelm misbruik, maar dit is wanneer mense waaragtig tot inkeer kom, en wedergebore word dat daar verandering plaasvind.  

Die teendeel is ook waar dat die kerk meestal dieselfde boodskap elke week aan dieselfde mense oordra. Ons moet juis betrokke raak by kleuterskole en skole om daar ons boodskap van verlossing te bring en te demonstreer.  

Wat is die verhouding tussen die kerk en die koninkryk van God?

Daar is tans ‘n agenda wat deur sommige as God se hart vir Sy kerk gepromoveer word as Koninkryk gerigte bediening maar in vyandskap teenoor die lokale kerk en gemeente.  Daar word as te ware vereis dat gekies moet word tussen kerk en koninkryk. Volgens Scott McKnight het die term “koninkryk” egter betekenisse aangeneem wat heeltemal in stryd is met wat die Bybel sê en ‘n gonswoord geword het vir sosiale geregtigheid. In sy boek “Kingdom Conspiracy^[1]” bied McKnight ‘n skitterende Bybelse korrektief en ‘n radikale visie vir die rol van die plaaslike gemeente in die koninkryk van God. Koninkryk en kerk is nie twee agentskappe nie! Kerk is die agentskap wat God se koninkryk op aarde demonstreer! Sommige kerk het inderwaarheid nie ‘n koninkryk agenda nie, en bou hulle eie koninkryke, maar dit beteken nog steeds nie dat kerk en koninkryk los van mekaar kan staan nie. 

Gedurende die twintigste eeu het die opkoms van die sosiale evangelie en bevrydingsteologie ‘n omgewing geskep waar mense vry voel om die plaaslike kerk te minag terwyl hulle terselfdertyd beweer dat hulle die koninkryk van God dien. Die term koninkryk van God het op sy beurt ‘n baie vae idee geword. In hedendaagse terme beteken Koninkryk ‘n goeie daad deur goeie mense (Christen of nie) in die openbare sektor vir die algemene welsyn van alle mense” (Bl 4). McKnight debateer kerk = koninkryk.  “Koninkryksmissie is kerksending, kerksending is koninkryksmissie, en daar is geen koninkryksmissie wat nie kerksending is nie” (Bl 96). Die koninkryk van God bestaan uit burgers wat die koning dien en volgens Sy wil lewe. Terwyl mense buite die koninkryk baie goeie dinge kan doen – sommige wat selfs saamval met koninkrykswaardes, beteken nie hulle is outomaties burgers nie. Ware koninkrykswerk is nie om sosiale welvaart te verbeter nie.  Dit is juis die kernprobleem van die Sosiale Evangelie: Nêrens word daar ‘n appèl gemaak op mense om hulle te bekeer, te laat doop en gevul te raak met die Heilige Gees nie.  Nêrens word Bybelstudie en inskakeling in ‘n lokale familie om daardeur gementor en verantwoordbaar gehou te word benadruk nie.  

Natuurlik is dit so, dat sommige kerke soms hulle eie koninkryke bou, en dus nie besig is met koninkrykswerk nie, maar proselietmakery tot hulle eiesoortige soms kulturele beperkte aanbiddingsnorm.  Die koninkryk van God boodskap is belangrik, maar verwys na ‘n bepaalde manier van dinge doen.  Ons lei deur te dien. Ons kom eerste deur bereid te wees om laaste te wees. Ons ontvang meer, deur meer te gee. Ons het ons vyande lief. Ons vergewe ons skuldenaars al vra hulle nie vergifnis nie. Ons verwelkom om uit die kalklig te bly, sodat Hy ons sal verhoog op Sy tyd. Ons roem in ons swakheid.  Ons bou ons eie nalatenskap deur in ander te belê. Ons verloën self om deur Hom Sy lewe te ontvang.   Elke gemeente moet dus leer om koninkryksgerig te wees in alles wat hulle doen.  

Heiligheid is nie ‘n verhewe vroom witgepleisterde grafsteen soort lewe nie.  Heiligheid is die teenwoordigheid van ‘n liefdevolle regverdige God tussen Sy mense! 

Watter soort christenskap is die kerk besig om te skep

Die vraag wat Afrika Mhlophe tydens ‘n onlangse Afrika-leiersforum gevra het, het meer diepgaande aandag en dialoog nodig; “WATTER SOORT CHRISTENSKAP IS DIE KERK BESIG OM TE SKEP?” 

Joernaliste, hoofstroom media en films tipeer die kerk in ‘n swak negatiewe lig: Die kerk word beskuldig van: Institusionalisme; Materialisme; Seksuele wanpraktyke; Bedrieglike bediening praktyke, leierskap magsmisbruik, is irrelevant tot sosiale nood. 220 000 NGO’s in SA dryf nou sosiale ontwikkeling programme. Politieke partye word die profetiese stem van aanklag teen ekonomiese ongelykhede.  Para-kerk organisasies dryf gebed, dissipelskap, evangelisasie en versoening, restitusie agendas.  Met die COVID 19 pandemie word al hoe meer mense kerklos!! 

Al hoe meer mense verlaat plaaslike institusionele kerke en verkies hul geestelike dieet op sosiale media. 

Evangelisasie, en behoort aan ‘n plaaslike liggaam van gelowiges is aan die toenemende afname! 

Volgens die Pew Research Center is die “geen godsdienstige affiliasie” die vinnigste groeiende kategorie onder godsdienstige affiliasies op formele gemeenskap statistiek vorms en sosiale platvorms.  Tussen 1972 en 1989 het ongeveer 7% van die Amerikaners hulleself geïdentifiseer as geen formele godsdienstige affiliasie nie, maar tussen 1990 en 2012 het daardie syfer tot 15% gespring.^[2] Meer en meer mense wil nie meer met die georganiseerde kerk geassosieer word nie.  

Ek glo ons erken almal dat die stand van die nasie ten opsigte van korrupsie, nepotisme, rassisme en die enorme ekonomiese ongelykheid wat in SA ervaar word, is omdat hierdie vestings steeds in die meeste kerke voortduur. Ons sien die bewys van Christelike nasies soos São Tomé en Príncipe; Kongo; Angola; Rwanda; Seychelle; Ekwatoriaal-Guinee; Lesotho; Namibië; en Swaziland met meer as 90% van hul burgers wat belydende Christene is, maar van die armste lande ter wêreld is.^[3]  Suid Afrika is ‘n meerderheid konserwatiewe Christen populasie in ‘n oordrewe sekulêre humanistiese liberale Staatsbestel. Hoe het dit gebeur? Hoekom is die kerk nie meer ‘n bepalende stem in die samelewing nie? 

‘n Onlangse studie wat deur Barna groep gedoen is, het die samelewing se persepsie rakende geloof en Christendom ondersoek.  Die boek Good Faith het hierdie bevindings ontleed en bevind dat die meeste mense toenemend die kerk as ekstremisties beskou.^[4] Die 2017 Pew-navorsing is meer spesifiek en toon dat die meeste volwassenes wat ondervra is, hulself steeds as Christene beskou, selfs al gaan hulle selde kerk toe.  Hierdie nie-aktiewe-lidmate se oortuigings oor sake van seks, geslag, nasionalisme, is baie meer liberaal as hoe dit deur die formele Kerk verkondig word.^[5] Dit is dus baie duidelik dat die Kerk nie meer verenig is oor kwessies van leerstellings, wêreldbeskouing of beste praktyk lewenstandaarde nie.  Sien veral die polemiek tussen gelowiges oor die aanvaarding van homoseksualiteit, geslagsverandering en aborsie, dan praat ons nie oor die verdeeldheid oor Covid 19 inentings nie! Lees mense hoegenaamd dieselfde Bybel? Hierdie kwessie word in diepte in die hoofstuk oor Bybel interpretasie verduidelik. 

Die negentigste eeu kan as die eeu van evangelisasie bestempel word: Tentdienste en groot byeenkomste, televisie-uitsendings, het gesien hoe miljoene Jesus as persoonlike Verlosser aanvaar deur ‘n sondaarsgebed te bid. Voorbeelde: D. L. Moody, George Whitefield, Jonathan Edwards, John Wesley, Charles Finney, Billy Sunday, en in meer onlangse jare, Billy Graham, Franklin Graham, Luis Palau en Greg Laurie en natuurlik ons eie Suid-Afrikaanse Angus Buchan. En tog, in ‘n 1990-onderhoud met PBS, het Billy Graham self gesê hy glo dat slegs ongeveer 25% van diegene wat na vore kom by een van sy dienste uiteindelike belydende volgelinge van Jesus geword het. In onlangse jare het studies getoon dat slegs 6% van mense wat ‘na vore kom’ by ‘n evangelistiese byeenkomste, ‘n jaar later in hul oortuigings of gedrag anders leef. Natuurlik word beraam dat Billy Graham vir meer as 200 miljoen mense gepreek het, en 6% van 200 miljoen is steeds 12 miljoen. Dit is betekenisvol. 

Klem word altyd op die opvolg aksies geplaas, en plaaslike kerke word versoek om die geleentheid te gebruik om die net in te trek. Doeltreffende opvolg- en assimilasie in dissipelskap programme was nog altyd ‘n problematiese bekommernis. My persoonlike ervaring is: Die kos wat die vis gevang het, is wat die vis sal hou.  Die kos wat die vis aangetrek het, is wat die vis verwag om voorts te gaan ontvang.  Ongelukkig is baie lokale gemeentes ‘n dramatiese teenstelling van wat tydens ‘n evangelisasie byeenkoms beleef is.  As ons nie almal een boodskap leef en verkondig nie, maak dit assimilasie aan ‘n plaaslike gemeente moeilik. Verder, die mees volhoubare groei, is gemeentes wat hul eie lede mobiliseer om dissipels te maak!^[6]

As gemeente is ons nie skaam om betrokke te wees by nie-winsgewende diens- en gemeenskapsorganisasies, plaaslike regering, skole en die breër gemeenskap nie. Ons glo in ’n openhartige, eerlike, liefdevolle, inklusiewe, onpartydige, anderkant-kerkmure tipe infiltrerende sout-en-lig tipe kerk!! 

Maar vandag wil die HERE ons terugroep na SY eerste AGENDA en FOKUS – KERKWEES! 

Want so sê die HERE van die leërskare: ’n  Rukkie nog, ’n  kort tydjie, dan sal Ek die hemel en die aarde en die see en die droë grond laat bewe. Ek sal ook al die nasies laat bewe, sodat die skatte van al die nasies sal toevloei; en Ek sal hierdie huis met heerlikheid vervul, sê die HERE van die leërskare. (Hag. 2:6-21) 

Christus is “the desire of all nations” – Hy is wat die mens na soek.  

DAAR is my Kneg wat Ek ondersteun, my Uitverkorene in wie my siel ’n welbehae het. Ek het my Gees op Hom gelê; Hy sal die reg na die nasies uitbring. Hy sal nie skreeu of uitroep of sy stem op die straat laat hoor nie. Die geknakte riet sal Hy nie verbreek en die dowwe lamppit nie uitblus nie; met getrouheid sal Hy die reg uitbring. Hy sal nie dof brand of geknak word, totdat Hy die reg op aarde gegrond het nie; en die eilande wag op sy leer. So sê God, die HERE, wat die hemele geskape en hulle uitgesprei het, die aarde uitgespan het saam met wat daaruit voortkom, wat aan die aardbewoners die asem gee en die gees aan wie daarop wandel: Ek, die HERE, het U geroep in geregtigheid, en Ek vat u hand en behoed U en gee U as ’n verbond van die volk, as ’n lig van die nasies, om blinde oë te open; om gevangenes uit die kerker uit te lei, uit die gevangenis diegene wat in die duisternis sit. (Jes. 42:1-9)

Nog nooit in die geskiedenis het ’n politieke party, ’n nuwe toonaangewende sakeonderneming, of ’n deernisgedrewe NRO herlewing veroorsaak nie. Herlewing gebeur wanneer mense in die kerk hulle harte na die Here bekeer, en hulle saam God se oplossings vir die wêreld se nood demonstreer! 

Ekonomiese jubileum waar niemand tekort gehad het nie, inklusiewe nie-rassige liefde en omgee, emosionele en geestelike vervulling, en koersvaste roeping-identiteit is eerste deur die eertydse volgelinge van Jesus gedemonstreer!! Om ’n pragtige kleuterskool te bou en te bedryf is wonderlik, maar beteken niks as ons nie al die kinders gelei het om Jesus as Persoon te ken en na te volg nie. Ons demonstreer God se liefde deur mense kos te gee, maar dit help niks as ons hulle nie ook leer om hulleself met geestelike spys te versadig nie. Ons kan bewusmakingsprogramme aanbied om mense te waarsku oor die gevare van alkohol- en dwelmmisbruik, maar dit is wanneer mense waaragtig tot inkeer kom en wedergebore word dat daar verandering plaasvind.  

Die teendeel is ook waar dat die kerk meestal dieselfde boodskap elke week aan dieselfde mense oordra. Ons moet juis betrokke raak by kleuterskole en skole om daar ons boodskap van verlossing te bring en te demonstreer. 

Wat is die verhouding tussen die kerk en die Koninkryk van God?

Daar is tans ’n agenda wat deur sommige as God se hart vir Sy kerk gepromoveer word as Koninkryk-gerigte bediening, maar in vyandskap staan teenoor die plaaslike kerk en gemeente. Daar word as te ware vereis dat gekies moet word tussen kerk en koninkryk. Volgens Scott McKnight het die term “koninkryk” egter betekenisse aangeneem wat heeltemal in stryd is met wat die Bybel sê en ’n gonswoord geword vir maatskaplike geregtigheid. In sy boek Kingdom Conspiracy^[1] bied McKnight ’n skitterende Bybelse regstelling en ’n radikale visie vir die rol van die plaaslike gemeente in die Koninkryk van God. Koninkryk en kerk is nie twee agentskappe nie! Kerk is die agentskap wat God se Koninkryk op aarde demonstreer! Sommige kerke het inderwaarheid nie ’n Koninkryk-agenda nie, en bou hulle eie koninkryke, maar dit beteken nog steeds nie dat kerk en koninkryk los van mekaar kan staan nie. 

Gedurende die twintigste eeu het die opkoms van die sosiale evangelie en bevrydingsteologie ’n omgewing geskep waar mense vry voel om die plaaslike kerk te minag terwyl hulle terselfdertyd beweer dat hulle die Koninkryk van God dien. Die term Koninkryk van God het op sy beurt ’n baie vae idee geword. In hedendaagse terme beteken Koninkryk ’n goeie daad deur goeie mense (Christen of nie) in die openbare sektor vir die algemene welsyn van alle mense (Bl. 4). McKnight debateer kerk = koninkryk. “Koninkryksmissie is kerksending, kerksending is koninkryksmissie, en daar is geen koninkryksmissie wat nie kerksending is nie” (Bl. 96). Die Koninkryk van God bestaan uit burgers wat die Koning dien en volgens Sy wil lewe. Terwyl mense buite die Koninkryk baie goeie dinge kan doen – sommige wat selfs saamval met koninkrykswaardes, beteken dit nie hulle is outomaties burgers nie. Ware koninkrykswerk is nie om sosiale welvaart te verbeter nie. Dit is juis die kernprobleem van die Sosiale Evangelie: Nêrens word daar ’n appèl gemaak op mense om hulle te bekeer, te laat doop en gevul te raak met die Heilige Gees nie. Nêrens word Bybelstudie en inskakeling in ’n plaaslike familie om daardeur gementor en verantwoordbaar gehou te word, benadruk nie.  

Natuurlik is dit so, dat sommige kerke soms hulle eie koninkryke bou, en dus nie besig is met koninkrykswerk nie, maar proselietmakery tot hulle eiesoortige, soms kulturele beperkte, aanbiddingsnorm. Die boodskap van die Koninkryk van God is belangrik, maar verwys na ’n bepaalde manier van dinge doen. Ons lei deur te dien. Ons kom eerste deur bereid te wees om laaste te wees. Ons ontvang meer, deur meer te gee. Ons het ons vyande lief. Ons vergewe ons skuldenaars al vra hulle nie vergifnis nie. Ons verwelkom dit om uit die kalklig te bly sodat Hy ons sal verhoog op Sy tyd. Ons roem in ons swakheid. Ons bou ons eie nalatenskap deur in ander te belê. Ons verloën die self om deur Hom Sy lewe te ontvang. Elke gemeente moet dus leer om koninkryksgerig te wees in alles wat hulle doen.  

Heiligheid is nie ’n verhewe, vroom witgepleisterde grafsteen soort lewe nie. Heiligheid is die teenwoordigheid van ’n liefdevolle, regverdige God tussen Sy mense! 

Watter soort christenskap is die kerk besig om te skep

Die vraag wat Afrika Mhlophe tydens ’n onlangse Afrika-leiersforum gevra het, het meer diepgaande aandag en dialoog nodig; “WATTER SOORT CHRISTENSKAP IS DIE KERK BESIG OM TE SKEP?” 

Joernaliste, hoofstroommedia en films tipeer die kerk in ’n swak, negatiewe lig: Die kerk word beskuldig van: institusionalisme; materialisme; seksuele wanpraktyke; bedrieglike bedieningspraktyke, magsmisbruik deur leierskap; irrelevant tot sosiale nood. In Suid-Afrika bedryf 220 000 NRO’s nou maatskaplike ontwikkelingsprogramme. Politieke partye word die profetiese stem van aanklag teen ekonomiese ongelykhede. Para-kerk-organisasies dryf gebeds-, dissipelskap-, evangelisasie-, versoening- en restitusieagendas. Met die Covid 19-pandemie word al hoe meer mense kerklos!! 

Al hoe meer mense verlaat plaaslike institusionele kerke en verkies hul geestelike dieet op sosiale media. 

Evangelisasie, en om aan ’n plaaslike liggaam van gelowiges te behoort, raak toenemend onbelangrik! 

Volgens die Pew Research Center is die “geen godsdienstige affiliasie” die kategorie wat die vinnigste groei onder godsdienstige affiliasies op formele gemeenskapstatistiekvorms en sosiale platforms. Tussen 1972 en 1989 het ongeveer 7% van die Amerikaners hulleself geïdentifiseer as deel van geen formele godsdienstige affiliasie nie, maar tussen 1990 en 2012 het daardie syfer tot 15% gespring.^[2] Meer en meer mense wil nie meer met die georganiseerde kerk geassosieer word nie.  

Ek glo ons erken almal dat die stand van die nasie ten opsigte van korrupsie, nepotisme, rassisme en die enorme ekonomiese ongelykheid wat in SA ervaar word, bestaan omdat hierdie vestings steeds in die meeste kerke voortduur. Ons sien die bewys van Christelike nasies soos São Tomé en Príncipe, Kongo, Angola,; Rwanda,; Seychelle,; Ekwatoriaal-Guinee,; Lesotho,; Namibië en Swaziland met meer as 90% van hul burgers wat belydende Christene is, maar dis van die armste lande ter wêreld.^[3] Suid Afrika se bevolking bestaan uit  ’n meerderheid konserwatiewe Christene in ’n oordrewe sekulêre, humanistiese, liberale staatsbestel. Hoe het dit gebeur? Hoekom is die kerk nie meer ’n bepalende stem in die samelewing nie? 

’n Onlangse studie wat deur die Barna-groep gedoen is, het die samelewing se persepsie rakende geloof en Christendom ondersoek. Die boek Good Faith het hierdie bevindings ontleed en bevind dat die meeste mense toenemend die kerk as ekstremisties beskou.^[4] Die 2017 Pew-navorsing is meer spesifiek en toon dat die meeste volwassenes wat ondervra is, hulself steeds as Christene beskou, selfs al gaan hulle selde kerk toe. Hierdie nie-aktiewe lidmate se oortuigings oor sake soos seks, geslag en nasionalisme is baie meer liberaal as hoe dit deur die formele Kerk verkondig word.^[5] Dit is dus baie duidelik dat die Kerk nie meer verenig is oor kwessies van leerstellings, wêreldbeskouing of bestepraktyk-lewenstandaarde nie. Sien veral die polemiek tussen gelowiges oor die aanvaarding van homoseksualiteit, geslagsverandering en aborsie, en dan praat ons nie oor die verdeeldheid oor Covid 19-inentings nie! Lees mense hoegenaamd dieselfde Bybel? Hierdie kwessie word in diepte in die hoofstuk oor Bybel-interpretasie verduidelik. 

Die twintigste eeu kan as die eeu van evangelisasie bestempel word: tentdienste en groot byeenkomste, televisie-uitsendings, mense sien hoe miljoene Jesus as persoonlike Verlosser aanvaar deur ’n sondaarsgebed te bid. Voorbeelde: D. L. Moody, George Whitefield, Jonathan Edwards, John Wesley, Charles Finney, Billy Sunday, en in meer onlangse jare Billy Graham, Franklin Graham, Luis Palau en Greg Laurie en natuurlik ons eie Suid-Afrikaanse Angus Buchan. En tog, in ’n 1990-onderhoud met PBS, het Billy Graham self gesê hy glo dat slegs ongeveer 25% van diegene wat na vore kom by een van sy dienste uiteindelik belydende volgelinge van Jesus geword het. In onlangse jare het studies getoon dat slegs 6% van mense wat “na vore kom” by evangelistiese byeenkomste, ’n jaar later in hul oortuigings of gedrag anders leef. Natuurlik word beraam dat Billy Graham vir meer as 200 miljoen mense gepreek het, en 6% van 200 miljoen is steeds 12 miljoen. Dit is betekenisvol. 

Klem word altyd op die opvolgaksies geplaas, en plaaslike kerke word versoek om die geleentheid te gebruik om die net in te trek. Doeltreffende opvolg en assimilasie in dissipelskapprogramme was nog altyd ’n problematiese bekommernis. My persoonlike ervaring is: Die kos wat die vis gevang het, is wat die vis sal hou. Die kos wat die vis aangetrek het, is wat die vis verwag om voortaan te ontvang. Ongelukkig is baie plaaslike gemeentes ’n dramatiese teenstelling van wat tydens ’n evangelisasiebyeenkoms beleef is. As ons nie almal een boodskap leef en verkondig nie, maak dit assimilasie in ’n plaaslike gemeente moeilik. Verder, die mees volhoubare groei, is gemeentes wat hul eie lede mobiliseer om dissipels te maak!^[6]

Kom ons veronderstel dat alle kerke en bedieninge dieselfde doel het om elke mens ’n volgeling van Christus te maak en in volwassenheid in Hom te laat opgroei! ’n Onlangse studie is voltooi om die geestelike volwassenheid van lidmate te bepaal. Geestelike groei is gekategoriseer tussen:

1. Die verkenning van Christus – geïnteresseerd, maar nie aktief nie.
2. Groei in Christus – het hul geloof in Christus uitgespreek, maar nog nie hulle lewenstyl aangepas nie.
3. Naby aan Christus – hulle kan Sy stem en leiding onderskei, maar is in worstelstryd teen Sy waardes.
4. Volwasse in Christus – ten volle oorgegee in lewenstyl, waardes, denkpatroon, beroep, gewoontes en karakter. 

Volgens hierdie navorsing is dit nie die kerkprogramme wat groei inspireer nie. Ons het geleer dat die mees effektiewe strategie om mense vorentoe te beweeg in hul geloofsreis, is Bybelse betrokkenheid en voorbeeldige leierskap:

Goeie geestelike leiers:  

1. Mobiliseer hulle mense tot aktiewe diensbaarheid. 
2. Grondves alle aksies vanuit die Woord van God. 
3. Bemagtig mense om eienaarskap te neem. 
4. Hulle is die herder van hulle gemeenskap asook die plaaslike gemeente. 

Die kern van geestelike groei is nie hoe besig mense met godsdienstige kerkaktiwiteite is nie, maar hoe betrokke hulle met Christus is. Hoe naby leef ’n persoon aan Christus? Is hulle ten volle oorgegee aan Sy wil en Sy leer? Prioritiseer hulle geloof in hulle daaglikse lewe? Groei hulle in hulle liefde vir God en ander? 

In 2004 het Willow Creek Community Church navorsing voltooi wat uiteindelik die REVEAL Spiritual Life Survey sou word. Op grond van die aanvanklike bevindings, sowel as data van meer as 150 000 gemeentes in 500 kerke, het die REVEAL-span ’n manier ontdek om in die harte en gedagtes van gemeentes te sien. Die uitkoms van die studie beklemtoon die belangrikheid van Skrifgebaseerde, reformerende tipe kerke, wat hulself as individue maar ook saam as gemeenskappe toelaat om voortdurend omskep te word in die gelykenis van Christus. Die studie toon dat dit moontlik is, en dit openbaar hoe Christus-gesentreerde groei lyk. ^[7]

Die uiteindelike doel van kerk en die “Koninkryk van God”-benadering is volwassenheid in Christus. Hoe sien ons die lewe deur Sy oë? Hoe voel ons deur Sy hart? Hoe leer ons om met dieselfde heelheid en genesende liefde op die wêreld te reageer? Dit is waaroor christelike ortodoksie regtig gaan. Dit gaan nie net oor die regte geloof nie; dit gaan oor regte praktyk en leefstyl. 

Hier is die grootste onderskeid tussen diegene wat ’n sosiale evangelie verkondig as God se hart vir Sy Kerk. Geen NRO kan Christus alleen verkondig as die model, metode, fokus en ontwikkelingsprogram nie. Die wetgewing oor vryheid van spraak en sekulêre samelewing laat dit nie toe nie, en sal dit ook nie befonds nie. Die Koninkryk van God kom in Sy volheid hier op aarde soos in die Hemel wanneer almal hulle knie buig voor Sy wil en manier van leef! Meer nog, Sy Koninkryk kom wanneer almal uiteindelik as ’n gemeenskap volwasse word om Sy wil te leef.  

NRO’s en diensorganisasies kan van tyd tot tyd wonderlik bydra tot hierdie ontwikkeling, maar bied nie ’n volledige, stabiele ekosisteem van geboorte tot bejaardheid vir die mens nie. Dit is net die ware Kerk wat dit kan doen, want die Kerk bestaan sedert Christus se Hemelvaart en uitstorting van die Heilige Gees. Die Kerk is ewig! Het baie kerke hierdie roeping verloor, en mis heeltemal die Christus-merk? Sekerlik! Soos geen mens daarop kan aanspraak maak dat hulle volkome en perfek in Christus is nie, is daar ook geen perfekte kerk nie. Daar is egter menige kerke wat wel die merk meer dikwels tref as mis! 

Die logiese progressie vir enige gemeente is dan om hulleself in prediking en aktiwiteite algeheel toe te wy aan wie Christus werklik is. Soos mense saam met Christus op reis ontwikkel en groei, sal hulle hele bewussyn, identiteit, waardes, denkwyse, gewoontes, karakter, beroep en lewe verander om in Hom met mekaar in verbondenheid te leef. Vanuit hierdie Jesus-gesentreerde bestaan reformeer ons elke aspek van die samelewing.  

’n Kerk het ’n multi-fokus bestaan

’n Fundamentele besigheidsbeginsel vir enige suksesvolle organisasie of sakeonderneming is sy enkelvoudige doelgerigte fokus om een enkele ding uitmuntend goed te doen. Hierdie fokus word uiteindelik jou handelsmerk. Die kerk is geheel anders. ’n Gesonde, funksionerende kerk is in al die sektors van die samelewing betrokke. Dink aan die metafoor wat Jesus Sy Kerk gee: Ons is soos suurdeeg, sout en lig. Suurdeeg versprei deur die hele deeg. Sout versprei en verdwyn in die kos. Lig kan nie ingeperk word nie. 

Die realiteit vir die meeste gemeentes is egter dat een plaaslike gemeente onmoontlik nie al die verskillende tipes bedieninge wat beskikbaar is vir die Liggaam van Christus, in een plek kan mobiliseer of finansieel ondersteun nie. Die meeste gemeentes kan skaars hulle predikant bekostig. Dit is JUIS op hierdie punt waar ek glo die Woord van God ons ’n algehele anderse manier van dink uitwys! Wat as ons dit kan sien, ’n geestelike revolusie kan veroorsaak! 

Almal weet dat die kerk in die Nuwe Testament met ’n menslike liggaam vergelyk word. Ons liggame is ’n wonderlike, komplekse simbiose van baie verskillende deeltjies wat almal saamwerk en mekaar dien ter wille van die liggaam. Siekte gebeur gewoonlik wanneer die mikro-organismes werksaam in ons liggaam nie in balans is nie. Ons kan nie die liggaam tot net een deel of funksie reduseer nie. Al die komponente is belangrik en nodig! 

Hier is die God-geïnspireerde gedagte: Verwyder die godsdienstige dualisme tussen gelowiges se beroepslewe en hulle aanbidding in die Heiligdom. Hoekom word daar ’n onderskeid getref tussen aktiwiteite in die kerk en in alledaagse lewe? Ons lewe is aanbidding! Alles wat ons doen moet Hom verheerlik! Iemand wat waaragtig gevul is met die Heilige Gees en lewe vanuit Sy volheid, leef nie in kompartemente nie.

’n Baie dieper vraag wat ons breedvoerig in die laaste hoofstuk gaan behandel, is of kerke egter bereid is om hulle naam en eer te verloor soos hulle lidmate in die gemeenskap assimileer en verandering bring? Sout en suurdeeg word uiteindelik in die deeg of kos opgeneem, en verloor hulle oorspronklik vorm. Soms wil kerke ’n magsbasis behou, en alles moet in die naam van die betrokke kerk en vir die kerk gedoen word. Terwyl Jesus se voorgestelde ekosisteem ’n baie meer subtiele reaksie tot gevolg het. Sommige sien die kerk se invloed as ’n sigbare hamer wat sy gesag moet ten toon stel, terwyl die Jesus-model baie meer subtiel, soos welriekende aroma, die atmosfeer verander. 

Sien die prentjie op die legkaart-boks-perspektief! Die prentjie op die kartonhouer is pragtig en aanneemlik. Elke stukkie van die liggaam van Christus het ’n presiese vorm en skeppingsdoel, soos legkaartstukke. Gooi al die stukke op ’n tafel, en dit lyk verskriklik deurmekaar, en niks soos die prentjie op houer nie. Wanneer mens na die plaaslike gemeente kyk as ’n enkele legkaartstukkie, dan lyk dit bedreig, eensaam, verwyderd, sonder ondersteuning, soos gefragmenteerde en soms onherkenbare entiteite. Sien egter hoe al die stukke byeen kom, en dit vorm ’n pragtige landskap. Soms is een stukkie net een kleur, en mens weet nie waar dit inpas nie. Voltooi egter die legkaart sonder die een verlore stukkie en die hele beeld is geskaad. Dit kos moeite en tyd om ’n legkaart te bou.  

Verloor een legkaartstukkie en die hele legkaart is nutteloos. Die samelewing toon duidelik die kleurlose gate waar die kerk sy posisie en invloed geabdikeer het. Die kerk se invloed was nooit bedoel om ’n nasionale magsbasis teenoor die staat te wees soos in die era van die Romeinse Ryk nie. Maar die kerk moet soos ’n vyeboom in die wingerd, ’n Moses in Egipte, ’n Daniel in Babilon, ’n Ester en Nehemia in Persië individue bemagtig en versterk om ’n nie-kompromitterende wesenlike invloed in elke sektor van die samelewing te wees. Ons moet as te ware ons mense so sterk en waterdig maak dat ons hulle kan uitstuur in die oseane van die wêreld, sonder dat water in die boot lek! 

Die plaaslike gemeente is veronderstel om ’n veilige hawe, basis en ankerpunt vir elke gelowige te wees om Jesus se lewe en waardes in elke moontlike beroep wat bestaan te gaan uitleef. 

Die belangrikheid van die gesonde florerende plaaslike gemeente!

Ons land staan op ’n kantelpunt. Die lewendige, verenigde, Gees-vervulde, vrugdraende, gehoorsame kerk wat Sy roeping verstaan en leef, gaan die katalisator wees wat konflik oor ekonomiese en maatskaplike inklusiwiteit en gelykheid gaan ontlont. ’n Jesus-waardesisteem, -denkwyse, -gewoontes en -gesindheid is die enigste oplossing vir ons land.   

Die kerk en gemeentes behoort voortdurend getransformeer te word na die beeld van Christus: die volk van God, die huisgesin van die Vader, die liggaam van Christus en die tempel van die Heilige Gees. Daar is net één kerk, naamlik die Kerk van Christus, wat nog altyd bestaan het en altyd sal bestaan. 

In die Ou Testament word die teenwoordigheid van God geopenbaar deur ’n wolk wat die volheid van Sy heerlikheid simboliseer. Die wolk van heerlikheid – die Shekinah van God – het onder sy volk in die tabernakel kom woon (Eks. 40:34) en later in die tempel (1 Kon. 8:10-11). In Esegiël is daar egter ’n grafiese waarskuwing van hoe God se heerlikheid van Israel wegtrek weens die sonde van die volk (Eseg. 9:3).  

Terwyl Hy hier op aarde was, het Christus vir Petrus, Jakobus en Johannes ’n kykie gegee van Sy heerlikheid toe Hy voor hulle verheerlik is. (Matt. 17:1-6; Mark. 9:1-13; Luk. 9:27-36; 2 Pet. 1:16-18) 

Christus is die volle demonstrasie van die heerlikheid van God. 

God se heerlikheid is nou gesentreer in Christus! Christus is die volheid van God se heerlikheid. Die Ou-Testamentiese  heerlikheid was ’n afskynsel, ’n wolk, ’n brandende braambos, ’n lig, maar God het in Persoon Sy volle heerlikheid in Christus geopenbaar. 

Die kerk is belangrik omdat sy vir Christus belangrik is:

Christus het die kerk gestig. (Matt. 16:18)

Haar met Sy bloed gekoop. (Hand. 20:28)

Identifiseer Homself intiem daarmee. (Hand. 9:4)

Die kerk is die liggaam van Christus (Ef. 1:23; 4:12; 5:23-32; Kol. 1:18, 24; 3:15; 1 Kor. 12:12-27),

Is die woonplek van Sy Gees (Rom. 8:9, 11, 16; 1 Kor. 3:16-17; 6:11, 15-17; Ef. 2:18, 22; 4:4), en die hoofinstrument om God in die wêreld te verheerlik.

Dit is U wat die rol mag neem om sy bande oop te breek want U is doodgemaak, en met u bloed het U mense gekoop uit al die volksgroepe en tale en volke en nasies wat daar is sodat hulle aan God kan behoort. U het hulle konings en priesters van ons God gemaak, en hulle sal soos konings op die aarde wees. (Open. 5:9).

Die hoofrede hoekom nie-winsgewende organisasies, politieke partye en besighede nie God se heerlikheid ten volle kan demonstreer nie, is omdat dit as sekulêre, fidusiêre wetgewende instansies aan hierdie sekulêre wêreld verslag moet doen, en dus ter wille van godsdiensvryheid ’n kompromis moet aangaan wat Christus betref!

Hierdie instansies is belangrik, en deel van ons arsenaal om die wêreld te dien en te help, maar die kerk is ’n heilige instansie, wat God se heerlikheid in Christus moet versprei!! 

Een van die massiewe verskille tussen die lewe met God in die Ou Testament en lewe met God in die Nuwe Testament is dat in die Nuwe Testament al ons bewuste verheerliking van God “in Jesus Christus” moet wees. Ons verheerlik God die meeste wanneer ons Christus akkuraat demonstreer.

Ons almal weerspieël die heerlikheid van die Here, want die sluier is van ons gesig af weggeneem. Ons word al meer verander om aan die beeld van Christus gelykte word. Die heerlikheid wat van ons uitstraal, neem steeds toe. Dit doen die Here wat die Gees is. (2 Kor. 3:18)

God het besluit om aan hulle bekend te maak hoe seën ryk en heerlik hierdie geheimenis vir die nasies is. Die inhoud daarvan is: Christus is in julle, Hy is julle hoop op die heerlikheid. Hóm verkondig ons deurdat ons alle mense met alle moontlike wysheid onderrig en leer, sodat ons elke mens tot geestelike volwassenheid in Christus kan bring. (Kol. 1:25-28)

Ons skuld ons medemens dat hulle Jesus se bloudruk van lewe in ons KERKWEES sal kan sien.  

Elke kerkgroepering soek en streef na hulle eie verstaan van God se heerlikheid en heiligheid. Daar is soveel meer, maar ons stop ongelukkig duskant die VOLLE heerlikheid van God:

Pinkster: ’n Mistiese, bonatuurlike, ekstatiese ervaring tussen God Sy mense. Want God is Gees. 

Charismaties: Elke lidmaat het ’n bediening om deur die gawes van die Gees, die Koninkryk van God te demonstreer. So word God se bonatuurlike heerlikheid prakties in elkeen gedemonstreer.

Gereformeerd: Gelowiges wat deur akkurate leerstellige begrip en voorbeeldige lewe^[8] en God se heerlikheid demonstreer. 

Katoliek: Die wêreld word versorg deur die moederkerk. 

Baptiste: Die diepste verlange van die menslike hart kan net ten volle tevrede wees deur God se heerlikheid na te jaag. Trouens, God is die meeste verheerlik in ons wanneer ons die meeste tevrede is in Hom.^[9]

Die dissipelskap-gefokusde kerke glo dat die Here die meeste verheerlik word wanneer gelowiges volwasse word deur geestelike mentors en ’n leefwyse kweek wat Jesus reflekteer – in waardes, gewoontes, woord en daad.^[10]

Dan is daar die groepering wat meditatiewe, innerlike spiritualiteit beklemtoon en God se heerlikheid beleef in gebed en meditasie, musiek, poësie en kuns. 

Die sosiale reg-beweging sien God se heerlikheid wanneer wetgewing verander en in lyn kom met God se Wet en Voorskrifte.

Die evangelistiese beweging sien God se heerlikheid in die hoeveelheid mense wat gered word, en gedoop word.

Elkeen sien ’n deel van God se heerlikheid en nabyheid, maar ons soek dit alles saam, en nog meer soos God in Sy volheid deur die kerk Sy liefde aan die wêreld demonstreer.

Mense is honger vir die realiteit van God Self.  

’n Wonderlike voorbeeld is die impak van die wêreld se grootste kerk: The Yoido Full Gospel Church, Seoul, Suid-Korea. Gestig deur David Yonggi Cho en Choi Ja-shil in 1958, word die kerk tans gelei deur Dr. Young Hoon Lee. Die grootste Pinksterkerk in die wêreld.^[11] Die impak van die kerk op alle vlakke van die samelewing is verstommend!  

Reg oor die wêreld rig die Here geestelike families op, elkeen onder die ouerskap van geestelike leiers en ons dit noem ’n gemeente of kerk. Geen mens sal ooit die volheid van Christus kan demonstreer nie, so ook geen gemeente nie. Net soos wat verskillende mense Christus beperk het deur hulle vrees, vertwyfeling, inhibisie of minderwaardigheid, beperk gemeentes ook die Here. God se heerlikheid begin in ’n individu. Kerk is die vermenigvuldiging van God se heerlikheid soos ons begin saamwerk.  

Kies ’n gemeente in jou plaaslike omgewing, word deel daarvan en begin KERKWEES saam demonstreer!

Geen KERK-familie is perfek nie, en met rede: Sodat ons deur die ongemak volwasse in die Here kan word! Mens groei nie in karakter deur alles volgens jou smaak en gerief te hê nie. Die kerk is die geboorteplek, asook die ontwikkelingsruimte waarin mense hulle skeppingsdoel in Christus ontdek en uitleef. Die kerk verskaf dus die “In Christus”-mensekapitaal tot ’n gesonde samelewing.

Die veelvoudige name van God is die mens se refleksie op en verering van wat God vir elkeen gedoen en beteken het. Hagar, Sara se slavin, noem God El-Roi – die God wat sien (Gen. 16:11-14); Abraham noem God Jehova Jireh – die God wat voorsien (Gen. 22:13, 14); Moses en Josua verslaan die Amalekiete – Jehova Nissi – God ons banier (Eks. 17:15, 16); die bitter water van Mara word drinkbaar – Jehova Rapha – die God wat genees (Eks. 15:25-27). Die werklikheid is: Hoe God Homself die eerste keer aan jou openbaar, raak die raamwerk en soms beperking van hoe jy Hom verstaan. Soek op google die “face of Christ” en die soektog lewer honderde prentjies van Jesus waarmee mens glad nie kan assosieer nie. Die grootste openbaring van die historiese Jesus is die realiteit dat Hy van Joodse, Midde-Oosterse afkoms was, vanuit die Mediterreense streek en dus soos die Arabiese Semitiese mense, bruin oë en krullerige hare sou hê.^[12] Die punt is, die mensdom is nog steeds besig om vir hulle afgodsbeelde te maak, na hulle eie beeld. Niemand weet hoe Jesus gelyk het nie, met goeie rede. Ons sou van hierdie afdruk ’n afgodsbeeld met spesiale kragte gemaak het om oral te verkoop.  

Hierdie afgodery-fenomeen het ook ’n direkte invloed op ons begrip van kerkwees. Die kerk bestaan al amper 200 [LT2] eeue. Wikipedia lys die meeste van die verskillende tipes kerke wat bestaan. Die meeste kerke op die lys weet nie hulle is op die lys nie, en sommige sal ernstig redeneer dat sekere groeperinge glad nie gereken moet word onder die naam Christen-kerk nie! Die Katolieke Kerk beskou homself as die een ware kerk en dus nie ’n denominasie nie. Die Oosters-Ortodokse Kerk beskou homself ook as die oorspronklike Christelike Kerk. Om die kompleksiteit verder te bemoeilik, was die Rooms-Katolieke en Oosters-Ortodokse kerke histories een en dieselfde, maar het later verdeel as gevolg van kwessies oor regering en leerstellige praktyke. Dit illustreer die punt dat kerke nie net uit godsdienstige of teologiese kwessies kan ontstaan nie, maar ook politieke en kulturele verdelings. Daar is ’n groot groepering kerke wie se aanhangers nie hulleself as ’n denominasie beskou nie, inteendeel, hulle bestaansreg is juis uit protes ’n wegbreekaksie uit georganiseerde strukture. Hierdie groeperings desentraliseer en het geen formele kerkstruktuur, kerklike gesag of rekordhouding buite die plaaslike gemeente nie. Verskeie groepe binne die Restourasie-beweging en “Immergent”-kerke val in hierdie kategorie.^[13]

Ek het pastoor J. John se grappige opsomming van kerk geniet toe hy op TBN vertel: “Mense sê dikwels vir my: ‘J. John, wat doen jy?’ Dit is moeilik om te weet wat om te sê. Want as ek vir jou sê dat ek ’n dominee is, wat ek is, roep dit sekere beelde in mense se gedagtes op oor wat ek kan wees. Ek hou daarvan om ’n bietjie kreatief te wees om mense te vertel wat ek doen. Ek het langs hierdie dame op ’n vliegtuig by die Heathrow-lughawe gesit en ek het gesê: ‘Hallo’, en sy het gesê: ‘Hallo’. Toe sê ek vir haar: ‘Waarheen gaan jy?’ en sy sê: ‘Ek gaan na Singapoer’. En sy het vir my gesê: ‘Waarheen gaan jy?’ en ek het gesê: ‘Ek gaan Australië toe’. Ek het gesê: ‘Wat doen jy?’ en sy het vir my gesê; toe sê sy vir my: ‘Wat doen jy?’ en ek sê: ‘Wel … ek werk vir ’n globale onderneming. Ons het afsetpunte in byna elke land van die wêreld. Ons het hospitale, aftreeoorde, en skuilings vir haweloses, ons doen huweliksberading, ons het weeshuise, ons het voedingsprogramme, opvoedkundige programme. Ons doen allerhande geregtigheid- en versoeningsaksies. Basies, ons kyk na mense van geboorte tot dood, en ons spesialiseer in gedragsverandering.’Sy het oorbluf en luid ‘Sjoe!’ uitgeroep. So hard, haar ‘Sjoe!’ het baie mense laat omdraai en na ons kyk. ‘Wat word hierdie onderneming genoem?’ Ek het gesê: ‘Dit word die kerk genoem … het jy nie daarvan gehoor nie?’ Maar ons is nie net wêreldwye organisasies nie, dit is ’n intergalaktiese beweging, want dit sluit almal in wat vooruit gegaan het en nou by die Here is!!! ^[14]

Deur die eeue heen het die kerk verskeie vorme aangeneem soos wat die verskillende aspekte van kerk vir individue en later hulle groeperinge openbaring geword het. Die verskillende aksente en fokuspunte is alles deel van wat ware kerk behoort te wees. Ons reduseer egter dikwels die volheid van kerk tot dié deel van kerk wat ons verstaan.  

Die fokus van hierdie boek is egter die plaaslike Gemeente: 

Die plaaslike gemeente word dikwels geïsoleer van die groter geheel omdat die verskeidenheid fokus-elemente van aksente en bediening óf deur die groter denominasie gehanteer word óf die plaaslike gemeente maak bloot ’n statutêre oorbetaling tot ondersteuning van ’n bediening, maar beleef self nie die seën van daardie bedieningsfokus nie. Byvoorbeeld sending: Baie gemeentes is nog glad nie betrokke in die sendingveld nie, buiten miskien in die vorm van maandelikse finansiële steun. Die gewone lidmaat is onbetrokke en was nog nooit deel van enige sendingaksie nie. Die individu loop dus die wonderlike geestelike groei, verryking, seën en impak van sending mis.  

Sending is ’n belangrike onderafdeling van die kerk se aktiwiteite en moes nooit uit die sfeer van die plaaslike gemeente uit beweeg het nie. So het aspekte soos jeugwerk, gebed, die kunste, sending, evangelisasie, berading en nog vele meer, buitekerklike aktiwiteite geword, terwyl dit belangrike aspekte van ware kerk is. 

Sekerlik kan daar nasionale organisasies wees wat mense oplei en help, maar dan as diensorganisasies aan die kerk. Sodat hierdie aktiwiteite weer deel kan word van die plaaslike gemeente!  

Soos die kerk reformeer en bewus raak van ’n spesifieke klem soos gebed, nuwe uitdrukkings van lofprysing en aanbidding of omgee vir die armes, is daar soms teenstand van die bestaande beweging teen hierdie nuwe veranderinge. Die plaaslike gemeente kan baie keer nie hierdie mense akkommodeer nie as gevolg van hulle eie sisteme en regulasies, of vrees om inkomste te verloor. Dit bring frustrasie by beide die groeperinge wat, as dit nie reg hanteer word nie, daartoe lei dat die aanhangers van die nuwe die bestaande struktuur verlaat. Die gevaar is dat hierdie wegbreekgroep dan soms buite die beskerming en leiding van die breër kerk staan en vatbaar word vir leerstellige misleiding.  

Soos ’n groepering begin fokus op ’n bepaalde aspek van kerkwees, vind daar verbondenheid, ontwikkeling en groei plaas. Hierdie groepering word dikwels ’n sub-kultuur en sukkel om met die groter geheel te assosieer. Dit is soos sportmense wat uitblink in een tipe sportsoort, maar swak is in ’n ander. Hulle raak later so goed dat hulle eie familie en vriende die sportsoort nie langer saam met hulle kan beoefen nie. Natuurlik moet elkeen sy bediening vind en hom- of haarself daarin uitleef. Wat ek voor pleit, is dat dit alles binne die konteks van die plaaslike gemeente bly. Maak almal sterk, eerder as net die een. Dink liggaam, eerder as net aan “my” bediening.  

Ons moet ook onthou dat die apostels in die eerste kerk, nie hulleself as net hoof van een gemeente gesien het nie, maar rondgereis het na al die gemeentes, om te verseker hulle bly in die Waarheid.  

’n Boer soek nie net groei aan net een loot nie, hy wil hê die hele boord moet saam ’n goeie oes lewer. Daarom:  Elke loot aan My wat nie vrugte dra nie, sny Hy af; maar elkeen wat vrugte dra, snoei Hy reg, sodat dit nog meer vrugte kan dra.Die loot wat ook te veel vrug dra, moet soms teruggesny word sodat lewensap na al die takke kan versprei. 

Die ander kant van die saak is ook ’n probleem, want baie plaaslike gemeentes perk diversiteit en andersheid in. Ons het nodig om weer die plaaslike gemeentes sterk te maak. Soos met enige liggaam, begin siekte en virusse altyd die swakste skakel in ons gesondsheidsketting aan te val.  

Daar is nog so baie waartoe die liggaam van Christus in staat is! Hoeveel ongebruikte talent lê nie opgesluit in die plaaslike gemeente nie? Kunstenaars, digters, sangers, akteurs, dansers en so meer. Hierdie mense sal dalk nooit waag of goed genoeg wees om in ’n mega-gemeente of in die sekulêre mark op te tree nie. Sou die plaaslike gemeente egter kunste erken as ’n legitieme medium om die evangelie te verkondig en om mense te leer, kan al hierdie mense tot hulle reg kom. Honderde van die gewilde kunstenaars van ons dag, het hulle eerste sangbelewenisse voor ’n gehoor in die kerk ontvang, byvoorbeeld Whitney Houston, Justin Bieber, Kate Perry.  

’n Baie kragtige sektor ten opsigte van kommunikasie is die kunste. Die kerk het in ’n groot mate uit hierdie sektor verdwyn, terwyl ons glo dat elke gemeente kuns, musiek en dans moet bevorder as deel van die weeklikse samekoms. Ek droom oor ’n plek van samekoms, vol van verskillende kunswerke en ’n biblioteek. 

Daar is soveel aspekte en dimensies van kerk, ons kan dit nie verwoord nie. Geen enkele mens kan dit begryp nie! Maar die wêreld wag met reikhalsende verlange na die openbaarmaking van die Seuns van God. Sy Kerk! (Rom 8:21) 

Kerk of nie kerk nie?

Die hoofrede hoekom ons moet bid vir reformasie in die kerk is omdat daar so baie mense uit die kerk uit stroom en hulle eie antwoorde op ander plekke begin soek. Nie net is die getalle van gereformeerde kerke besig om af te neem nie, maar ook in charismatiese kerke stroom mense by die voordeur in maar net so vinnig by die agterdeur uit. Meer en meer mense sê hulle is moeg vir kerk. Die hele konsep van kerk is vir hulle negatief. Gewoonlik is dit omdat die program of wyse van hoe dinge gedoen word in ’n spesifieke kerk hulle nie aangestaan het nie, of deurdat hulle op watter wyse ook al seergekry het. Ander voel ontnugter en glo die kerk het hulle mislei, die kerk het ernstige foute gemaak, en hoe kan ons dus die kerk nog vertrou? Verder maak kerkleiers en sogenaamde godsmanne hulleself skuldig aan misdrywe wat nie eers onder sondaars genoem word nie. Ten afgryse van die kerk in sy geheel moet ons toekyk hoe Sondagkoerante kerkleiers se sondes openbaar maak. Natuurlik is almal nie hieraan skuldig nie, maar dit doen nie veel vir die kerk se beeld in die geheel nie.  

Meer en meer mense wil die Here in die veiligheid van hulle huise dien en nie meer deel wees van ’n plaaslike gemeente nie. Christen-televisie en mega-gemeentes gee diesulkes toegang tot die beste preke en Woordbediening ter wêreld, so wat het ek nou meer nodig? Ek het tog ’n uitverkose Christen-vriendekring reg oor die wêreld, so hoekom het ek ’n plaaslike gemeente nodig? Die huisgroep/-kerk-konsep wat in die meeste groeiende gemeentes gebruik word, is vir die meeste mense genoeg. Terwyl die kleingroep tot groot seën vir mense kan wees, is daar ook vele gevare wanneer dit ’n plek raak vir Bybelstudie en -lering. Dit is veronderstel om ’n omgeegroep te wees, waar mense leer om te getuig, vir mekaar te bid, en Nagmaal te vier. Lering moet deur gesoute en ervare leraars aangebied word.  

Ons konsep van kerk:

Die meeste mense sien kerk as ’n struktuur, ’n gegewe, geregistreerde entiteit en fidusiêre organisasie, ’n gebou, ’n geestelike leier en sy of haar aanhang. Die waarheid egter is dat die hele konsep van kerk soveel fasette het en dat God se plan van kerk so wonderlik en veelvoudig is dat ons nie in een boek die volle impak en volheid van kerk sal kan bespreek nie. Soos Dr. Pelser in sy boek God’s genius verduidelik: Hy het op ’n dag ’n vlugtige blik in ’n visioen kry van wat kerk werklik moet wees, en het uitgeroep: “If that is true, church must be your genius!”  As dit waar is dat God se plan vir kerk Sy meesterstuk aan die wêreld is, dan kan geen enkele mens die volheid daarvan begryp nie. Nog minder sal ’n administratiewe, sekulêre sakeondernemingspesialis enigiets verstaan van wat God se Hart vir Sy Kerk is. Alleenlik die somtotaal van dit wat God in ons elkeen belê het, saamgevoeg volgens die spesifieke voorskrifte van hoe die Kerk moet bestaan soos uiteengesit in Sy Woord, sal ons die hele prentjie gee. 

Kerk is God se plan vir die mensdom. Die konsep van bruid, koninkryk, Jerusalem, Sion, familie, tempel is alles wisselterme van dieselfde ding, Sy Kerk. Wanneer ons net aan een aspek van kerk aandag gee, en groot seën daaruit put, beperk ons die Here om aan ons die volheid van kerk te toon. So fokus ’n sekere groep op sending en word daar wêreldwye sendingorganisasies gestig, maar in wese is sending die opdrag van die kerk. Sulke organisasies moet dan weer op hulle beurt baie tyd mors om befondsing en hulpbronne van die kerk te kry omdat soveel kerke passief staan teenoor sending. Dieselfde geld vir gebedsorganisasies, leierskap- en menslikehulpbronorganisasies, jeugorganisasies ensovoorts, ensovoorts. 

Net so kon die fariseërs nie die skrifte verstaan wat voor hulle oë vervul word nie, en nie sien dat die hele Skrif gegee is om God se plan van redding aan die mensdom te toon nie. Met ander woorde, elke skrif vanaf Genesis tot Maleagi is ’n heenwysing na die Messias wat sou kom. So sien ons nie dat God se hele plan met Christus was met die oog op Sy Kerk nie. Ons wil dus net soos die mense in die tyd van Jesus die Kerk kruisig en doodmaak, omdat dit nie aan ons verwagtinge voldoen nie! 

Ons moet eerder bid dat die Here Sy Kerk sal reformeer en in lyn bring met Sy Woord sodat ons die skrifte oor die kerk kan begin vervul soos wat Jesus die skrifte vervul het.

Die probleem is dat ons elkeen ’n legitieme stuk van die Kerk in ons hand mag hê, maar ongelukkig nie die groter geheel sien nie. In ons stryd om ons stukkie te verdedig en te behou, skend ons baie keer die geheel en kom ons geensins nader aan die groter volle waarheid nie.  

Jesus begin ’n beweging – nie ’n formele struktuur nie

Die getal Christene het in die eerste eeue besonder vinnig gegroei.^[15] En dit het twee jaar lank geduur, sodat al die inwoners van Asië die woord van die Here Jesus gehoor het, Jode sowel as Grieke. (Hand. 19:10). Volgens Dreyer se historiese perspektief op kerkwees was die eerstehandse betroubare getuienis, bonatuurlike gawes, die sending-gedrewe fokus en die bereidwilligheid om opofferings te maak (selfs gemartel te word), die hoofredes vir hierdie groei. Verder is die waardestelsel van die Christelike geloof wat Jesus Sy dissipels geleer het, nie in geskrifte bewaar nie, maar uitgeleef. Waardes soos barmhartigheid, wedersydse ondersteuning, selfbeheersing, respek vir lewe en liefdevolle omgee het talle mense oortuig dat die Christelike geloof van waarde is. Een van die kenmerkende waardes van die vroeë Christene was hulle respek vir lewe as ’n gawe van God. Hulle het nie deelgeneem aan praktyke soos kindermoord, aborsie of die verkoop van kinders aan slawehandelaars nie. In die eerste eeue na Christus was dit algemene gebruik om ongewenste kinders buite die dorp weg te gooi sodat wilde diere hulle opvreet. Die eerste volgelinge van Jesus se leefstylwaardes was:

• Doen goed aan mekaar.
• Vermy boosheid soos diefstal, bedrog en jaloesie.
• Betoon gasvryheid aan vreemdelinge.
• Versorg mekaar en deel kos met mekaar.
• Bewys barmhartigheid teenoor alle mense.
• Behartig die versorging en verpleging van siekes.
• Huishoudings getuig van waardigheid, verantwoordelikheid, pligsbesef, eerbaarheid en gehoorsaamheid.
• Etniese verskeidenheid word aanvaar.
• Vroue, kinders en slawe word met respek behandel.
• Respek vir lewe voorkom aborsie en kindermoord.
• Martelaarskap en die bereidheid om “jou kruis op te neem”.^[16]

Die term “christelik” is vandag ’n verwronge verdraaiing van hierdie eertydse waardes van die volgelinge van die Weg. Soos met ’n telefoonspeletjie se boodskap wat verwronge raak in die oordrag, moet mens die regte boodskap van die oorsprong af kry. 

Jesus kies twee nuwe Griekse begrippe in daardie tyd: moderne begrippe om die nuwe beweging wat Hy inisieer, te verduidelik. 

Apostoliese Sending

Die Griekse woord apostel kom 81 keer voor in die NT. Die woord kom nie in die OT voor nie, want die woord het toe nog nie bestaan nie. Dit beteken ambassadeur, agent, gesant, boodskapper gestuur, op ’n missie, diens, sake, opdrag of geregtelik, draer van ’n kommissie. 

Ekklesia

Die tweede nuwe woord en begrip wat Hy gebruik is die woord ekklesia en kom 115 keer voor in die NT: “uitverkiestes.” Direkte vertaling van die woord ekklesia is “ek – vanuit” en “kaleo – roep”. Die fokus van die woord ekklesia is gerig op die rede waarom mense saam is eerder as waar hulle saamkom. Die oorsprong van hierdie woord kom van Caesar se groep spesialiste wat doelbewus bymekaargeroep is om die wil van die keiser te vervul. Die woord het sy oorsprong in Griekse kultuur en het oorspronklik ’n vergadering beteken wat deur die magistraat of deur ’n wettige gesag uitgeroep is. So word die woord ekklesia in Handelinge19:32 en 40 gebruik om die oproerige skare te beskryf. 

In die OT word daar na die volk verwys as die vergadering (1 Kron. 29:20); gemeente van God (Neh. 13:1); … was daar in die vergadering van die volk van God. (Rig. 20:2); Hulle moet van Sy grootheid getuig in die volksvergadering. (Ps. 107:32); … die vergadering van Sy troue dienaars. (Ps. 149:1).  

Per definisie verwys “ekklesia” na die kollektiewe byeenkoms van individue met die doel om die wil van God te vervul.  

In Matteus se evangelie word die woord “die koninkryk” 36 keer gebruik. Ander terme word ook gebruik: Christus se huisgesin (Matt. 10:25); die sout en lig van die wêreld (Matt. 5:13, 15 ); Christus se kudde (Matt. 26:31; Joh. 10:15 ); sy lede is die takke wat op Christus die Wingerdstok groei (oh.. 15). Die woord kuriakos (κυριακός) beteken “Behoort aan die Here”. Wat net twee keer in die NT gebruik word, is “Die dag van die Here” (Open. 1:10) en “nagmaal van die Here” (1 Kor. 11:20). Die woord kuriakos sou in latere vertalings, veral die Duitse vertalings, met Kirche vertaal word, waar ons ons woord “kerk” vandaan kry.  

Dit is dus baie insiggewend dat Jesus se beskrywing en benaming van hierdie nuwe beweging en revolusie bloot samekoms/vergadering is. Die bekende godsdienstige woorde en begrippe wat Sy luisteraars sou verstaan, was: nasie, volk, uitverkorenes, oorblyfsel, tempel, tabernakel, Sion, sinagoge, ensovoorts. Jesus gebruik hierdie bekende terme min, en gebruik eerder ’n nuwe woord om ’n hele nuwe begrip te verwesenlik. Hierdie is die algemene modus operandi van die wetenskap van maatskaplike ontwikkeling. Alvorens ’n organisasie en struktuur tot stand kom, is daar eers agente van verandering wat saamgeroep word met ’n gemeenskaplike visie en fokus.  Strukture en sisteme kom tot stand om die nuwe te beskerm en volhoubaar te hou nadat die eerste sameroepers nie meer daar is nie.  

Jesus benadruk dus eerste die krag van verskillende samekomste, vergaderings en byeenkomste wat in Sy Naam byeen geroep is: Want waar twee of drie in my Naam vergader, daar is Ek in hul midde. (Matt. 18:20) “… as julle saamkom in die gemeente” (1 Kor. 11:18); Wanneer julle saamkom, dan het elkeen van julle ’n psalm of ’n lering of ’n taal of ’n openbaring of ’n uitlegging — laat alles tot stigting geskied. (1 Kor. 14:26). 

Die wese van kerk is die SAMEKOMS van gelowiges in eenheid onder Sy heerskappy!! Kerk is ’n heilige moment! 

Daar is verskillende samekomste in ’n gegewe area soos Galasië gehou (1 Kor. 16:1). Die woord ekklesia of “samekoms” is later vertaal met “gemeente”: Aan die gemeentes in Galasië (Gal. 1:2). Die gemeentes van Christus in Judea (Gal. 1:22). Hy het deur Sirië en Silisië gereis en die gemeentes geestelik versterk. (Hand. 15:41). 

Miskien sal ons minder verdeeldheid hê as ons verskillende kerke bloot net as verskillende byeenkomste reg oor die wêreld sien, met een visie en mandaat – Om op te groei in volwassenheid in Christus.^[17]

Ongelukkig probeer die vyand al sedert die eerste tabernakel om die volgelinge van God deur godsdienspleging weg te lei na ’n statiese gebou en ’n onpersoonlike, mensgerigte instansie. 

So sê die Here: Die hemel is my troon en die aarde die voetbank van my voete. Waar is dan die huis wat julle vir My sal bou? En waar die plek wat my rusplek sal wees? Want my hand het al hierdie dinge gemaak, en so het dit alles ontstaan, spreek die Here. Maar op hierdie een sal Ek let: op hom wat arm is en verslae van gees, en wat bewe vir my woord. (Jes. 66:1-3). 

Thomas More se kritiek teen Tyndale is hoofsaaklik weens die manier waarop Tyndale vyf woorde vertaal het. 

• Hy het  presbuteros as elder (ouderling) vertaal in plaas van “priest” (priester). 
• Hy het ekklesia as congregation (gemeente) vertaal in plaas van “church” (kerk). 
• Hy het metanoeo as repent (berou hê) vertaal in plaas van “do penance” (boete doen). 
• Hy het exomologeo as acknowledge or admit (erken) vertaal in plaas van  “confess” (bely). 
• En hy het agape as love (liefde) vertaal eerder as “charity” (liefdadigheid/welwillendheid).^[18]

Tyndale se gebruik van die woord “gemeente” eerder as “kerk” is betekenisvol. “Gemeente” verwys na ’n dinamiese samesyn van eenheid, terwyl die woord “kerk” blyk meer ’n statiese betekenis te hê. Ons verwys na geboue sonder mense as ’n kerk. Ons verwys na ’n instansie as ’n kerkgenootskap, wat meer die dop beskryf, terwyl die verwysing na “gemeente” direk op die mense werksaam in die gebou dui.  

Die klem op mense is belangrik, want die gebou mag argitektonies simbolies na Jesus wys, soos die ou katedrale wat in die vorm van ’n kruis gebou is, maar ’n gebou kan nie siele wen nie! ’n Gebou kan nie tot bekering kom nie! Die struktuur wat Jesus bou, word gevorm deur menseharte!! Daarom lees ons in Paulus se skrywes die aanmanings om in Christus te bly (Gal. 4:19, Kol. 1:28-29; 2 Kor. 11:2; 1 Kor. 2:2; 2 Pet. 1:8; Ef. 4:13). Elke kerk, gemeente, organisasie, bediening, aksie en beweging van die Liggaam van Christus is vanuit die Hoof, Christus (Ef. 1:22-23). Wanneer Jesus werklik in ons harte regeer, sal ons geboue, tuine, strate, dorpe en werksaamhede getuig van Sy waardes en manier van leef.  

Geboue is belangrik en ondersteun ons missie en opdrag, maar is nie hoekom ons bestaan nie. Tydens ’n besoek aan ’n museum, sien ek ’n koffietafelboek oor ’n gemeente se honderdjarige bestaan. Opgewonde blaai ek daardeur. Nêrens in hierdie boek word daar enige verwysing gemaak oor hoeveel nuwe bekeerlinge hulle gewerf het,  of hoeveel sendingaksies van stapel gestuur is, of hoeveel nuwe gemeentes geplant is nie. Alle aktiwiteite het vir ’n honderd jaar gesentreer rondom die instandhouding van die gebou! 

Die volgelinge van Die Weg

Die eerste benaming van hierdie beweging was: “Dié van die Weg” (Hand. 9:2; 24:14, 22). Dit impliseer ’n uitkenbare, anderse lewenstyl. Vandag word kerke uitgeken aan hulle kerkgebou, tipe musiek, leerstellings en benaming. Miskien sou die kerk meer aftrek onder mense gekry het as die onderskeiding bloot ons lewenstyl sou wees. Ons praat vandag ook so van die aanhangers van ’n nuwe dieet. Die prentjies van vóór en ná die dieet, is die bewys van die dieet se sukses. Ons leefstyl moet Jesus-gesentreerd wees! 

Die kerk van die eerste eeu was ’n organiese eenheid. Dit was ’n lewende organisasie wat homself heel anders uitgedruk het as die institusionele kerk van vandag. En daardie uitdrukking het Jesus Christus op hierdie Aarde bekend gemaak deur die manier waarop elke lid van Sy Liggaam funksioneer.^[19]

God se ewige plan was nog altyd Sy Liggaam

Radikaal anders as formele godsdiens:

Die groei was organies, gesentreer rondom die geloof in die opstanding van Jesus Christus (Joh. 2:22; Luk. 24:33-35; Joh. 20:8,18, 26-28; Hand. 2:32; 3:15; 4:33; Fil. 3:10; 1 Kor. 2:2).

Die eerste kerk het in mense se huise byeengekom, nie in ’n heilige tempel nie (Hand. 20:20; Rom. 16:3, 5; 1 Kor. 16:19). 

Die groei-netwerk was verhouding-gesentreerd. Jy is ontvang omdat ’n bekende jou aanbeveel het. (Sien bv. Filemon.) 

Hulle het gereeld nagmaal as ’n maaltyd saam geniet (1 Kor. 11:21-34). Nagmaal versoen spreekwoordelik die brood van armes, en die wyn vir die rykes in een maaltyd, in gemeenskap, verbondenheid en omgee.  

Almal het deelgeneem tydens byeenkomste (1 Kor. 14:26; Heb. 10:24-25).

Elkeen het volgens hulle geestelike gawes en bedieninge mekaar opgebou (1 Kor. 12-14). 

Hulle het hulleself as ’n gesin en familie gesien (Gal. 6:10; 1 Tim. 5:1-2; Rom. 12:5; Ef. 4:15; Rom. 12:13; 1 Kor. 12:25-26; 2 Kor. 8:12-15). 

Leierskap was gepolariseerd en divers (Hand. 20:17, 28-29; 1 Tim. 1:5-7). 

Leierskap was nie volgens ’n hiërargiese piramiedestelsel nie (Matt. 20:25-28; Luk. 22:25-26).

Reisende apostels en profete het gemeentes bedien en versterk (Hand. 13-21; derhalwe apostoliese sendbriewe).

Hulle het as een eenheid in ’n gebied gefunksioneer (Hand. 8:1, 13:1, 18:22; Rom. 16:1; 1 Tess. 1:1). 

Hulle het nie titels en benamings vir posisies van aanstelling en gesag gebruik nie, maar bloot as funksies van hulle rolle. Dit was in teenstelling met die ander godsdienste van daardie tyd, waar priesters hulle eie uitkenbare kleredrag gehad het. Die apostels en leiers van die Jesus-beweging moes meestal in die geheim beweeg a.g.v. vervolging en kon nie hierdie onderskeid maak nie (Matt. 23:8-12).  

Die Liggaam van Jesus

Een van God se primêre voorsienings aan ons, behalwe die uitstorting van die Heilige Gees, is die Liggaam van Christus. Vir God om mens te word, het Hy ’n liggaam nodig gehad (Heb. 10:5). Die alomteenwoordige, almagtige en alwetende God kom woon in ’n menslike liggaam! Dis Sy eerste groot liefdesdaad aan ons! Sy inkarnasie! (Heb. 4:14-15) Hy het ’n liggaam nodig gehad om aan die mensdom goed te kan doen, siekes te genees, die mag van die bose te verslaan en vir die wees, die weduwee en armes om te gee. 

Jesus word vandag vlees deur Sy Kerk. Die Kerk is Sy Liggaam. Die volheid van God is geopenbaar in Sy Liggaam (Ef. 4:11-16; Ef. 5:30; Ef. 2:19-22; 1 Kor. 12:12). 

Ons het ook ’n liggaam nodig om God se wil te doen. Ons kan nie die Koninkryk van God op aarde laat kom soos wat dit in die hemel is sonder ’n liggaam nie. Hý het sommige as apostels gegee, ander as profete, ander as evangeliste, en ander as herders en leraars, om God se mense toe te rus vir die werk wat hulle in Sy diens moet doen. Hulle werk is om Christus se liggaam op te bou. So sal ons uiteindelik almal deur geloof en deurdat ons die Seun van God ken, ’n eenheid vorm, ’n volmaakte mens, wat aan die standaard van Christus se volmaaktheid voldoen. Dan, as mense ons met slinksheid en slimstreke op verkeerde paaie wil lei, sal ons nie meer soos klein kindertjies wees nie. Ons sal nie meer omgewaai of weggewaai word deur die wind van elke ding wat hulle verkondig nie. Nee, terwyl ons mekaar liefhet, sal ons by die waarheid bly en so in alle opsigte groei om soos Christus te wees. Dit werk so: Christus is die Hoof. Onder leiding van die Hoof is die liggaam goed aanmekaargesit. Al die ondersteunende ligamente hou die liggaam bymekaar. Elke liggaamsdeel vervul sy bestemde funksie, en so, deur liefde te bewys, bou die liggaam homself op. (Ef. 4:11-16). 

… omdat ons ledemate van Sy liggaam is. (Ef. 5:30). 

Julle is dus nie meer uitlanders en bywoners nie, maar medeburgers van hulle wat aan God behoort. Ja, julle is lede van God se huis wat gebou is op die fondament wat die apostels en die profete gelê het. Christus Jesus is self die hoekklip op wie die hele gebou, terwyl dit kunstig inmekaargepas word, verrys tot ’n tempel wat aan die Here toegewy is. Deur julle verhouding met Hom word ook julle saam opgebou tot ’n gebou waarin God deur Sy Gees woon. (Ef. 2:19-22). 

Die menslike liggaam het baie ledemate, maar hierdie baie ledemate vorm almal saam net een liggaam. So is dit ook met Christus se liggaam. (1 Kor. 12:12). 

ʼn Mens bou nie ’n verhouding met mense deur kerkaktiwiteite by te woon nie

God se sisteem van menslike ontwikkeling is familie. Wanneer die kerk die karakter van ʼn familie verloor, verloor ons die waarde en krag van Sy Koninkryk. God verduidelik Sy Koninkryk aan ons in terme van familie, vaders, jongmense en kinders (1 Joh. 2:12-14). God drie-enig is Vader, Seun en Heilige Gees – ’n familie. 

Net so is die liggaam soos ʼn familie met mekaar verbind. Inteendeel, die gemeente waaraan jy behoort word jou ware familie! Baie van ons wat tot bekering kom, voel nie meer so tuis en gemaklik rondom ons bloedfamilie nie, omdat ons hart in wese verander het. Selfs Jesus het Sy geestelike vriende en dissipels Sy ware familie genoem teenoor Sy eie ma en broers (Matt. 12:46-50). 

Dit behels dat jy betrokke moet raak in mense se lewens. Jy moet bereid wees om agter die maskers te kom en te leer om mekaar sonder voorgee lief te hê. Jy moet ook bereid wees om jouself bloot te lê, jouself te ontmasker en oop te maak. Daar is ʼn wonderlike dinamika wat begin geld as mense wat die Here dien in mekaar se lewens betrokke raak: Ons sien Christus in mekaar en dit spreek ons baie keer meer aan as wat ʼn preek ooit sou kon doen. 

Ons groei ook deur die groei in mekaar te erken. Verhoudings is kompleks en is nie altyd net positief nie. Vir verhoudings om te verdiep, moet die verhouding verskeie toetse deurstaan. Dit is soms juis in hierdie negatiewe aspekte van verhoudings waarin ons die meeste kan groei. Baie mense sien nie daarvoor kans nie en hardloop weg voordat die negatief omgedraai is in ʼn positief. Konfrontasie en deursigtigheid, egtheid en eerlikheid is die agente wat ons deur hierdie negatiewe prosesse help en begelei tot volwassenheid in Christus.  

Daar is net een Liggaam

Daar is net één liggaam en net één Gees, soos daar net één hoop is waartoe God julle geroep het. Daar is net één Here, één geloof, één doop, één God en Vader van almal: Hy wat oor almal is, deur almal werk en in almal woon. (Ef. 4:4). 

Die heerlikheid van God is opgesluit in Sy Liggaam. Ons kan nie die volheid van God verwesenlik hier op aarde sonder Sy liggaam nie! Geen enkele mens kan weer die volheid van Jesus beliggaam nie.  

Ons kan net in die volheid van hierdie heerlikheid leef wanneer ons die Christus in mekaar raaksien en die gawes in mekaar ontsluit. Soos Jesus gebore is in ’n liggaam wat moes opgroei alvorens die tyd sou aanbreek vir Sy bediening, so is die kerk in ’n proses van voorbereiding vir die finale uur van haar glorie! Net soos mense Hom nie wou erken of aanvaar nie en uiteindelik kruisig, sal die Kerk haar grootste heerlikheid in haar donkerste uur bereik. Mag God jou oë soos Petrus s’n open om die verlossing in Sy kerk raak te sien! 

Die één-liggaam-waarheid beteken ook dat die mense wat aan jou bekend is in die plaaslike deel van die Liggaam waarvan jy deel is, nie die enigste Liggaam is nie. ’n Groot deel van Jesus se Liggaam is onbekend aan jou, maar tog wesenlik deel van jou en kan op ’n betrokke dag wederkerig tot seën wees. Alhoewel mens inskakel en deel moet wees van ’n betrokke deel van die liggaam, soos ’n tibia deur die knie verbind is aan die femur, is daar ander funksies in die liggaam waarvan ons nie eers weet nie. Tog ontvang die been lewe en voorsiening vanaf die hele liggaam. 

Die Liggaam as die tempel van die Heilige Gees

Daar is drie verse in die NT wat verklaar dat ons die tempel van die Heilige Gees is. Wanneer ʼn mens hierdie skrifgedeeltes in konteks lees, dan praat Paulus elke keer met ʼn ander gehoor: 

• In 1 Korintiërs 3:16 praat hy met die Korinte-gemeente oor sektarisme en divisie, met ander woorde, die kerk op ’n betrokke plek. 

• In 1 Korintiërs 6:19 praat hy met die individu wat hoereer. 

• In 2 Korintiërs 6:16 praat hy met die gemeente van die Korinte, maar Hy is eintlik besig om met die universele kerk te praat: Hulle moet hulle weerhou van afgodery en moet heilig wees. 

Al drie hierdie aspekte van kerk is nodig om volledig kerk te wees.

By die Fees van Tabernakels lig die priester ʼn etrog (sitrusvrug) in sy hand op en wys dit in die vier windrigtings, die hemel en aarde, en verklaar die heerskappy van God oor alles. ʼn Etrog is ʼn unieke vrug want dit is ʼn sel binne-in ʼn sel, binne-in ʼn sel. Die Jode verduidelik dat die etrog ʼn simbool van die kerk is – Jood en heiden is saam verenig in ʼn nuwe entiteit. 

Kerk is dus jy as individu. Maar jy is deel van ʼn liggaam in jou gebied of dorp en saam is ons kerk in die universele Liggaam. Wanneer ons die een misken, is daar nie meer eenheid nie. ’n Gemeente waar mense lidmate is sonder dat hulle waarlik weergebore is, lei tot ’n sakralistiese stelsel. ʼn Gemeente wat hulself isoleer van die groter Liggaam van Christus staan die gevaar om sekte te word. ʼn Individu wat hom of haarself van ʼn plaaslike Liggaam isoleer is sonder beskerming en veiligheid. Elke gelowige moet hom-/haarself onderwerp en deel wees van ’n Liggaam wat nie perfek is nie, want in die proses groei ons geestelik. Om vir welke rede ook al jouself te isoleer, is ʼn vorm van trots en meerderwaardigheid, en ʼn soeke na eie gewin (Spr. 18:1). Die groei vind plaas wanneer ons deur ons verskille werk en voortdurend kies om by mekaar te bly.  

Die Heilige Gees is die asem van Sy Liggaam

Die ontstaan van Jesus se Liggaam het op Pinksterdag plaasgevind toe God deur Sy Gees – hierdie keer nie in een mens, Adam, nie – maar kollektief in Sy liggaam, bruid, priesterdom, nasie, volk, verteenwoordigers blaas.  

Die Fees van Weke, of Pinksterfees soos die meeste Christenkerke dit noem, is die tweede belangrikste fees op die Joodse kalender. Die fees gedenk die tyd toe Moses die Wet op die berg Sinai ontvang het. Dit het op die vyftigste dag geval, sewe volle weke nadat die sekel die eerste keer in die ongesnyde graan geslaan is (Deut. 16:9). Die getal 50 word bereken as die aantal dae wat dit geneem het om van die verlossing uit Egipte tot by Sinai te trek (Eks. 19:1), waar hulle die Wet ontvang het. Hulle het hierdie dag bereken vanaf die tweede dag van die Paasfees. Die naam Pinkster kom van die Griekse woord hè pentekostè wat die vyftigste beteken. Die fees word deur die Here ingestel en die voorskrifte van die fees word aan Moses deurgegee (Lev. 23:15-21). Hierdie fees is op die vyftigste dag na die opstanding vervul toe die Heilige Gees uitgestort is op dié wat in die bovertrek gewag het op die vervulling van die belofte (vergelyk Hand. 1:5, 8 en Matt. 3:11). Dit is op hierdie dag wat die Heilige Gees die nuwe verbond vervul het en die wet nou op ons harte skryf (Jer. 31:31-34). 

Die ooreenkomste tussen die gebeurtenis by Sinai en dié in Handelinge 2 is baie interessant 

Eksodus 19:16-18: Toe die Here op die berg aan die volk verskyn … donderweer en weerlig … rook en vuur … die berg het geskud;  …geluid van baie sterk basuin...;  en in Handelinge 2: …geluid soos van ’n geweldige rukwind; omdat die Here in ’n vuur daarop neergedaal het– tonge gesien soos van vuur. 

In Eksodus 32:28 word 3 000 mans doodgemaak as straf vir hulle vrees, ongeloof en die maak van ’n valse god. Na die uitstorting van die Heilige Gees kom 3 000 mense tot bekering! 

Tydens Moses se tyd op Sinai, volg instruksies oor die bou van ’n tent van samekoms. Later word die volk opgeroep om vrywillige offers te bring vir die oprigting van ’n heiligdom (Eks. 25:1). Ook moet hulle vir my ’n heiligdom maak, dat Ek in hulle midde kan woon. (Eks. 25:8). Ná die uitstorting van die Heilige Gees word na ons as gelowiges verwys as die tempel van die Heilige Gees (1 Kor. 3:16; 2 Kor. 6:19; 2 Kor. 6:16; 1 Kor. 6:19). Die Kerk van Jesus Christus word die gebou en tempel van God, gebou met lewende stene (Ef. 2:21).

Die gebruik om twee brode voor die Here te wuif is baie interessant. Veral as jy in aanmerking neem dat die meeste offers aan die Here nie suurdeeg mag bevat het nie (Lev. 2:11). Maar in hierdie geval word die twee brode gebak van die opbrengs van die oes, met suurdeeg, en voor die Here gewuif. Die Jode sien die twee brode as die Jode en die heidene. Hierdie is ’n geheimenis wat eers later deur Paulus verduidelik word dat God deur Christus die middelmuur tussen Jood en nie-Jood verwyder het. (Ef. 2:11-22). Onthou, toe die Jode uit Egipte gevlug het, was daar dié van gemengde bloed wat saam uitgetrek het (Eks. 12:37, 38). Met ander woorde, almal wat die woord gehoor het en in geloof en gehoorsaamheid bloed aan die deurkosyne gehad het, is gespaar. God se hart is dat al die nasies gered sal word (Ps. 72:11; Matt. 28:19; Open. 22:2). Maar heiden sowel as Jood het ’n inherente hartprobleem met sonde. Albei is vasgevang in die mag van sonde en kan nie hulself bevry nie. Op Pinksterdag hoor elke nasie wat onder die hemel is hoe die dissipels in hulle eie taal getuig oor die wonderdade van God!

Die skrywer van Hebreërs werp nog meer lig op die vervulling van die fees en hoe God Sy ware bedoeling van wat by Sinai moes gebeur, op Pinksterdag verwesenlik. Anders as die Israeliete wat by Sinaiberg gekom het toe God sy Wet vir hulle gegee het, het hulle nie by ’n fisiese berg aangekom met brandende vuur, donderwolke, donkerte, stormwind, trompetgeskal en ’n stem wat praat nie. By Sinai het dié wat dit gehoor het, gesmeek dat God nie verder met hulle moes praat nie. God se opdrag dat selfs ’n dier wat die berg met sy poot aanraak doodgegooi moes word, het hulle laat terugsteier. Ja, so angswekkend was die aanskoue van alles dat Moses uitgeroep het: “Ek is absoluut verskrik, ek bewe van angs!” (Heb. 12:18-21). God wou Homself persoonlik aan ’n groep mense, Sy volk, Sy uitverkorenes openbaar, maar die mens kon die heerlikheid nie uitstaan of hanteer nie. In vrees en ongehoorsaamheid gaan maak hulle vir hulleself ’n afgodsbeeld. Op Pinksterdag kom stort die Here Sy Gees in ons uit, en vind die kulminasie van honderde jare se belofte en goddelike verwagting plaas toe die mens God van aangesig tot aangesig sien en ervaar. Dit is die hoogtepunt en ware betekenis van wat gebeur tydens die vervulling met die Heilige Gees.

Die eerste volgelinge se wesenlike ontmoeting met die lewende God is die geboorteplek van die kerkbeweging wat die wêreld sal verander. 

Nee, julle het aangekom by Sionsberg, by die stad van die lewende God! Julle het aangekom by die hemelse Jerusalem, by die miljoene engele wat juigend feestelik bymekaar is, en by die gemeente van God se kosbare kinders wie se name in die hemel opgeskryf staan. Julle het gekom by God, die Regter oor almal, en by die geeste van die verlostes in die hemel wat nou volkomenheid bereik het. Ja, julle het aangekom by Jesus, die Middelaar van die nuwe verbond tussen God en Sy mense, en by die verbondsbloed wat gesprinkel is en wat van vergifnis getuig – so anders as die bloed van Abel wat om vergelding geroep het. (Heb. 12:18-24).

Die heerlikheid van die Liggaam is ’n eenheid van gekompliseerde diversiteit

Elkeen het ’n ander bediening, fokus en bestaansreg, maar alles ter wille van die Liggaam. Die oog bestaan om te kan sien ter wille van die liggaam. Dis juis hierdie andersheid wat die meeste groei in ons bewerk. 

Die persoon van wie jy soms die minste hou, is die werktuig wat God gebruik om jou die meeste te verander. Soms wil die oog die liggaam oordeel omdat hulle nie sien nie, maar hulle het bes moontlik ’n ander funksie. Laat elkeen sonder murmurering hulle funksie vervul. Ons voel soms: “Net ek maak opofferings!” Moet eerder nie vergelykings tref nie, maar dien net die Here (Joh. 21:22). Daar is geen manier hoe jy jou van die Liggaam kan afskei en distansieer nie. Alleenlik sonde en iemand wat verdeling saai en van die gesonde leer afwyk, moet vermy word. 

Geen sel in die liggaam kan buite die liggaam bestaan nie. Ons het mekaar nodig. Lees gerus hierdie pragtige artikel, ’n opsomming van een van die hoofstukke in Macolm Gladwell se boek, Outliers, oor die Rosetta-effek wat handel oor ’n klein Italiaanse gemeenskap in New York wat as gevolg van die diepte geslote gemeenskap feitlik geen hartkwale aanmeld nie.^[20]

God het besluit om aan hulle bekend te maak hoe seënryk en heerlik hierdie geheimenis vir die nasies is. Die inhoud daarvan is: “Christus is in julle, Hy is julle hoop op die heerlikheid.” (Kol. 1:27, NV). 

Die woord “julle” is ’n kollektiewe voornaamwoord en kan vertaal word met “Christus onder julle en in julle”. Christus is in jou maar daar sal nooit weer ’n Christus in Sy volheid in een persoon gemanifesteer word nie. Christus se volheid kan alleenlik deur ’n liggaam van mense verheerlik word. Die kerk is Sy Liggaam, die volheid van Hom wat alles in almal vervul (Efe. 1:23). 

“As the new wine is found in the cluster, And one says, “Do not destroy it, For a blessing is in it.” (Jes. 65:8).  God soek ‘n heilige gemeenskap! 

Die bewuswording en openbaarmaking van die Heilige Gees in groepsverband.

Geskiedenis word gemaak wanneer die regte mense saamkom en ’n besluit neem. Bewegings en revolusies het ontstaan by ’n samekoms van mense wat dieselfde sentimente en waardes handhaaf en nastreef. Gemeenskap is dus nie een soort samekoms nie. Dis elke keer wanneer ons saamkom. 

God se heerlikheid word óf in jou as individu (die tempel van die Heilige Gees) óf die samekoms van gelowiges geopenbaar. God se heerlikheid rus op die samekoms, nie die institusie van kerk nie. God seën ’n liggaam van gelowiges omdat hulle saam Sy wil op aarde doen. Maar die kerk as organisasie is bloot ’n naam om ’n versameling gelowiges te identifiseer. Jy ontvang geen voordeel as jy net in naam deel van ’n kerk is en nooit enige aktiwiteite bywoon nie. 

“Ons moenie van die samekomste van die gemeente af wegbly soos party se gewoonte is nie, maar mekaar eerder aanmoedig om daarheen te gaan, en dit des te meer namate julle die oordeelsdag sien nader kom.” (Heb. 10:25). 

 “…deur die woord van twee of drie getuies bevestig kan word…”

“As twee van julle op aarde oor enige saak saamstem en daaroor bid, sal my Vader wat in die hemel is, hulle dit laat kry, as twee van julle op aarde oor enige saak saamstem en daaroor bid, sal my Vader wat in die hemel is, hulle dit laat kry, want waar twee of drie in my Naam saam is, daar is Ek by hulle.”  (Matt. 18:16, 19-20). 

Eenheid is ononderhandelbaar.

Die Nuwe verbond se glorie is ons EENHEID! 

Ons eenheid as kerk is wesenlik belangrik! “… sodat die wêreld kan glo dat U My gestuur het.” (Joh. 17:21).

Jy kan nie eenheid met God hê sonder om in eenheid met Sy Liggaam te wees nie. Eenheid en verbondenheid met mekaar is eenheid met God. Die werking is wederkerig en absoluut! (1 Joh. 4:20). 

Dit is ontsettend belangrik vir God se Gees om in die samekoms te werk dat ons in eenheid met mekaar is. Die Handelinge-kerk se krag was in hulle eenheid.  

“Hulle het almal eensgesind volhard in die gebed.”  (Hand. 1:14).

“Hulle was almal op een plek bymekaar.” (Hand. 2:1).

“Hulle het almal elke dag getrou by die tempel bymekaargekom en van huis tot huis die gemeenskaplike maaltyd gehou.”(Hand. 2:46).

“En al die gelowiges het gereeld saamgekom in die Pilaargang van Salomo.” (Hand. 5:12).

“Die skare het eendragtig ag gegee op die woorde van Filippus.”  (Hand. 8:6).

“Toe hulle dit hoor, het hulle almal saam tot God gebid en gesê…”  (Hand. 4:24).

“Die groot getal wat gelowig geword het, was een van hart en siel.” (Hand. 4:32).

“Daarom het ons eenparig besluit om manne te kies en na julle toe te stuur.”  (Hand. 15:25).

Die Nuwe Testament benadering met betrekking tot ons posisie teenoor die Godheid, begin in Hom, eenwording! Ons vertrekpunt is dus altyd eenheid! Die uitdaging is om hierdie eenheid wat Hy bewerk het, te behou en in stand te hou.  Eenheid is die bewys en seën van die geskenk en genadewerk van Sy geregtigheid.  Waar die Here teenwoordig is, is daar eenheid!  Dit is wanneer ons wegdraai van die Here, dat eenheid met Sy liggaam in die slag bly. 

God se ewige plan was nog altyd Sy Liggaam

“Maar as ek vertoef, dan kan jy weet hoe iemand hom moet gedra in die huis van God, wat die gemeente is van die lewende God, ’n pilaar en grondslag van die waarheid.” (1 Tim. 3:15). 

Die kerk is dus die grondslag van die Waarheid wat Christus is. Net soos die tempel in die OT sentraal gestaan het tot die Israeliete se lewe, is die kerk sentraal tot ons lewe. Die volle verloop van ons lewe, van babatyd, opvoeding, werk, trou, kinders hê, hulle groot maak, tot ons oudag is verweef in die kerk.  

Ons kan nie Jesus as Hoof hê sonder om in Sy Liggaam vervleg en verbind te wees nie.

Toe Paulus die kerk vervolg, sê Jesus:  “Ek is Jesus wat jy vervolg.” (Hand. 9:5).

Jy kan nie die hoofskap van Christus hê sonder Sy Liggaam nie. “En Hy het alle dinge onder sy voete onderwerp en Hom as Hoof bo alle dinge aan die gemeente gegee, wat sy liggaam is, die volheid van Hom wat alles in almal vervul.” (Efe. 1:22-23).

“…soos Christus ook die gemeente liefgehad en Homself daarvoor oorgegee het.” (Efe. 5:25; Hand. 20:28).

Die Ewige Kerk:

Ons hoor so baie wat verkeerd met die kerk is, maar wat is die onwankelbare realiteit van kerk wat nie geskud kan word nie? (Heb 12:21-29) Die mense verwesenlik organisasies, maar die Here belowe: “op hierdie rots sal ek my kerk bou en die hekke van die hel sal nie daarteen kan stuit nie” (Mat 16:18)  Hierdie rots was nie Petrus nie, maar wel die openbaring wat hy gehad het dat Jesus waarlik die messias is. Sedertdien het miljoene mense al tot hierdie openbaring gekom dat Jesus regtig is wie Hy sê Hy is.  

Die gedeelte in Hebreërs is die klimaks van die boek. Die hele boek verduidelik dat ons ‘n beter hoop het waardeur ons nader (Heb. 7:19) deur ‘n beter verbond (Heb. 7:22) deur ‘n beter hoëpriester en middelaar (Heb. 8:1) van meer uitnemender beloftes (Heb. 8:6) deur beter offers (Heb. 9:23) deur ‘n nuwe en lewende weg (Heb. 10:19) en dan die absolute hoogtepunt: Maar julle het gekom!!! Julle het dus nie meer nodig om enige offers te bring nie!!! Julle begin nie buite nie, julle begin binne in Christus! 

Sion, die stad, nuwe Jerusalem, die bruid, engele, feestelike vergadering, geeste van volmaakte regverdiges is alles metafore vir julle is in EDEN! Julle is verenig met die geestelike realiteit van die hemel. Jesus het verklaar; “Die koninkryk “God se realiteit” het nou naby gekom! Julle is dus in Christus, op grond van Sy geregtigheid en genade wat julle nie kon verdien nie, naby gebring, binne-in gebring, in die heerlikheid van die Godheid! 

Die waarskuwing dat mense nie gehoor gee aan die Waarheid van God se plan nie, word ‘n paar keer herhaal in die Boek Hebreërs, en die ernstige gevolge uit gewys! 

Hier is ook ‘n finale vyfde waarskuwing: Pas op dat julle Hom wat met julle praat, nie ignoreer nie. (Heb. 21:25) 

Vandag wanneer julle sy stem hoor, moet julle nie julle harte verhard nie (Heb. 3:7-8) 

Sorg daarvoor, broeders, dat daar nie miskien in een van julle ’n bose en ongelowige hart is deurdat hy van die lewende God afvallig word nie. (Heb. 3:12)

omdat julle traag geword het om te hoor. (Heb. 5:11) 

hoeveel swaarder straf, dink julle, sal hy verdien wat die Seun van God vertrap het en die bloed van die testament waardeur hy geheilig is, onrein geag en die Gees van genade gesmaad het? (Heb. 10:29) 

Hierdie bogenoemde verse dui aan, dat ten spyte van hierdie HEERLIKHEID so wonderlik geopenbaar in Christus, is daar altyd diegene wat dit nie WIL sien nie, en hulle harte verhard teen die waarheid!!! 

God is ‘n Vader, en soos enige Vader wil Hy Sy kinders onderrig en voorberei om die lewe in oorwinning te leef. Dit impliseer dat Hy ons toets. Uiteindelik is alles wat ons daagliks beleef ‘n toets om te sien of die “container” die gewig van Sy heerlikheid kan dra.  (2 Kor. 4:7) Hy wil sonder beperking Sy Gees en volheid deur ons laat werk, soos Hy Sy dissipels getoets het: honger skares, storms op die see, muntstukke in vis se bek, toets HY ons om hierdie lewe vanuit die HEMELSE REALITEIT IN ONS hart te hanteer! 

In Hom is daar ewige onveranderlike liefde, vrede, heilsaamheid, voorsiening, verbondenheid. In hierdie wêreld is daar tekort, verlies, agteruitgang, verwoesting, teenstand, probleme, verdeeldheid, beperkinge! IN CHRISTUS is ons tot alles in staat! (Fil. 4:13) Meer as oorwinnaars, (Rom. 8:36) ver bo alles wat ons bid of dink (Eph 3:20) Groter is Hy wat in my is as Hy wat in die wêreld is (1 Joh. 4:4) Die vyand kom met die realiteite van hierdie wêreld… het God regtig gesê?? Kinders van God het egter alreeds tot ‘n hemelse realiteit in Christus GEKOM!!! 

In hierdie Geestelike Hemelse Koninkryk realiteit hou ons alreeds fees! In Christus is ons verenig met alle gelowiges wat geleef het, en nog gaan kom. Ons is vrygemaak van die skaamte, veroordeling en houvas van sonde! Ons kruip nie meer vir God weg nie!! Ons is in Christus Jesus, met God en met die familie van God versoen, saam met die Heilige Engele!! 

God kan nie die volheid van Sy heerlikheid op een slag in ons losmaak nie, ons sou dit nie kon hanteer nie. In ons geloofsreis met die Here, bou Hy ons kapasiteit om vanuit Sy heerlikheid te dink, te praat en te leef!!! 

MOET NET NIE JOU HART VERHARD NIE, Moenie rebels raak nie! Moenie ongehoorsaam bly nie! Elke keer in elke krisis gaan Hy vir ons ‘n hemelse realiteit uitweg en uitkoms bewerk. Ons moet net fyn luister en presies doen wat Hy vra. Hy, al was Hy die Seun, het gehoorsaamheid geleer uit wat Hy gely het; en nadat Hy volmaak is, het Hy vir almal wat Hom gehoorsaam is, ’n bewerker van ewige saligheid geword.  (Heb 5:8) Jesus het net soos ons aardse beperkings getrotseer! Tog het Hy gehoorsaamheid geleer uit wat Hy gely het. Die hemelse realiteit is onderstebo, agterstevoor en anders as die wêreld. Jy leer om te gee as Jy wil hê, om jouself te verloën om te lewe, om te rus as jy voel om te baklei, om te dien as jy voel om te lei, om laaste te gaan staan as jy voel om voor te loop, om te vergewe eerder as om te vergeld! Elke keer wanneer ons hierdie toetse deur Sy genade slaag wat Hy in ons werk, bou ons kapasiteit om meer heerlikheid glorie en gewig te dra.  

Behou jou vrede! Moenie reageer in die vlees nie! Uiteindelik bou Hy in ons onsigbare hemelse realiteite wat nie geskud kan word deur dié wêreld se verganklikheid en wanorde nie.  Kain het Abel se lewe geneem, omdat Hy nie Sy broer se beskermer wou wees nie. Jesus word die beskermheer van die mensdom om almal se sonde op Homself te neem, en ons te versoen met die Vader en met mekaar.  

Die kerk, bruid, liggaam, heilige priesterdom is dus baie meer as net ‘n denominasie, kerkgenootskap of gebou! Dis baie meer as ‘n samekoms, of die te kort aan saamwees. Ons is in Christus Jesus verenig, verbind, saamgevoeg, ingeënt, gegrondves as lewende stene in Sy gebou! Ons is deel van mekaar, die bekendes en die onbekendes! Die wat ons gereeld mee kuier, en die wat ons een keer per jaar sien, die wat ons vooruitgegaan het, en die wat nog gebore gaan word. Ons is die ewige heilige uitverkorenes van God wat Christus Jesus ontvang het, en elke dag soos drankoffers uitgegiet word tot Sy eer!   

Die Voordele Van DEEL WEES Op Elke Vlak

Beskerming: “Sonder goeie leiding stort ’n volk in duie; dit is veilig om baie raadgewers te hê.”  (Spr. 11:14).  Daar is soveel beskerming om besluite te neem binne in ʼn liggaam omdat mens so maklik jou eie hart kan mislei (Jer. 19:9).

Sterker saam: Ons geveg teen die owerhede “principalities” in ʼn sekere gebied kan nooit as individue plaasvind nie, maar alleenlik deur ʼn liggaam van gelowiges (Mat. 16:18; Efe. 3:10). Dis ’n eeue oue beginsel dat vyf ʼn honderd vyande laat vlug, maar ʼn honderd man sal tien duisend laat vlug (Lev. 26:8). Die akkurate kerk, soos enige ander organisasie, benodig ʼn kritiese massa mense om werklik ʼn verskil in ʼn omgewing te maak. Let wel dat ons nie hier van gemeentes praat wat duisend mense as skare trek maar net honderd lidmate is medewerkers nie. ’n  Akkurate gemeente, waar elke lidmaat sy rol en bediening verstaan en uitleef, is ʼn kragtige wapen in God se hand.  

Die versorging van mense in die NT is nie die werk van die predikant alleen nie: …“maar dat die lede gelyke sorg vir mekaar mag dra” (1 Kor. 12:25), “…uit wie die hele Liggaam die groei van die Liggaam bevorder vir sy eie opbouing in liefde.” (Efe. 4:16).  Hierdie Liggaam is goed saamgevoeg en saamverbind deur die ondersteuning wat elke lid gee volgens die werking van elke afsonderlike deel. Dit is in hierdie kerk waar daar geen tekort was nie. Hoekom? Omdat almal alles wat hulle besit het met ander gedeel het. Weerhouding van om deel te wees van ʼn plaaslike Liggaam verswak die kerk se vermoë om werklik effektief in hierdie doel te wees. Dit behels ook die aspek van jou bydraes aan die kerk. Om God se werk en Koninkryk op globale skaal te bevorder kos geld. Die meeste kerke beleef dat maar net 20% van die lidmate hulle tiendes betaal. Weereens verswak dit die kerk se vermoë om effektief te gee, te dien en te help! As almal maar net besluit om nie deel te wees van ʼn plaaslike Liggaam nie en hulle eie ding doen, rig ons uiteindelik skade in ons eie geledere aan. Elkeen se betrokkenheid, selfs jou verskille met ʼn sekere kerk, is nodig vir groei.  

Daar vind ʼn spesiale “deelagtigmaking” (“impartation”) plaas wanneer ʼn samekoms deur die Heilige Gees gedryf word. Dit kan op geen ander manier bekom word as om daar te wees nie. “Ek begeer met my hele hart om julle te besoek. Ek wil vir julle ’n geestelike seëning (impart) bring om julle in julle geloof te versterk.” (Rom 1:11).  Dit geld veral wanneer ons dienste beleef soos wat Paulus in 1 Kor. 14:26 aan die kerk voorskryf: “Wanneer julle bymekaar kom dan het elkeen…”  ʼn Mens kan die deelagtigmaking van ʼn sekere begaafde prediker deur DVD bekom, maar nie die deelagtigmaking van ʼn Liggaam nie.  

Daar is in elke huis ʼn sekere inherente bemagtiging en veiligheid asook ʼn spesiale genadegawe wat God aan ʼn spesifieke gemeente gee wat nie verkry kan word sonder om deel te wees van hierdie gesin nie. Jy kan dienste besoek, maar die genade en goddelike vermoë kom deur deel te wees van die spesifieke gesin. Ons het al so dikwels gesien hoe sekere mense ʼn mate van beskerming in die gemeente beleef, en wanneer hulle eendag die gemeente verlaat en hulleself afsny, dan val alles deurmekaar en uitmekaar in hulle lewens. Om deel te wees van ʼn dinamiese gemeente gee ook aan elke individu ʼn doelgerigtheid. Jy voel jy bestaan nie net nie, jy is deel van ʼn plan en die uitvoering van daardie gesamentlike plan en visie!  

Die vinnigste groeitydperk in my lewe het gekom deur korreksie. Ek het leiding ontvang. “I have been discipled.” So baie gelowiges kom tot bekering en leef maar net op hulle eie voort waar hulle die preke en insette waarna hulle wil luister van TBN kan kies, maar nooit deur ʼn geestelike pa of ma gelei word en persoonlik in die waarheid geleer word nie. Hierdie is ʼn groot gebrek in die kerk en ook een van die redes waarom so baie Christene vir jare in ʼn kerk sit en nog steeds nie wasdom bereik nie.  Weereens: God se model is familie en gesinne. Dis immers ook hoe die natuur werk. Almal is in families gegroepeer en funksioneer binne ʼn spesifieke familie. Ons het baie instrukteurs in die Gees maar nie baie vaders nie (1 Kor. 4:15). Die gevolg is dat ons ʼn klomp kop-kennis het wat nog nie deel geword het van ons waardestelsel en leefwyse nie.  Want ʼn pa stap met jou ʼn pad, hy leer en korrigeer jou die heeltyd! Die belangrikste is egter dat ʼn pa jou WYS hoe! Mentorskap en bemagtiging. 

Konfronteer saam boosheid: Net satan wen as mense nie deel wil wees van ʼn gemeente nie. Daar is nie so iets soos ʼn perfekte gemeente nie.  Elke gemeente funksioneer soos ʼn betrokke gesin en jy voel inherent deel daarvan of nie. Daarom is dit belangrik dat jy ʼn gemeente vind waar jy deel voel, gemaklik is en weet dat jy ʼn bydrae sal kan lewer. Kry ʼn huis! Daarom is daar so baie kerke, almal met ʼn verskillende fokus en mandaat. Hoor by God waarheen Hy jou gestuur het. Waar het God jou bygevoeg, want mens word nie net deel van ʼn gemeente en “join” ʼn kerk nie (Hand. 2:47; 5:14; 11:24). “’n Mens wat hom eenkant hou, lewe net vir homself. Hy het ’n afkeer aan gesonde oordeel.” (Spr. 18:1). 

Die kerk kan nie die kultuur van die dag konfronteer sonder die invloed en momentum van gesamentlike en gefokusde optrede nie. Dit is die kollektiewe getal ware gelowiges wat werklik elke dag soos Jesus leef wat ’n gemeenskap/dorp/stad verander. Dit is ons grootste wapen, en ook die rede hoekom satan so hard probeer om die kerk in diskrediet te bring.

Selfs Jesus was onder gesag, en so moet ons onsself ook onder gesag stel (Efe. 5:21). Hoekom die aanmoediging aan leiers om mooi en waardig om te sien na die mense onder hulle as niemand meer gelei wil word nie? Ons moet hulle respekteer (1 Thess. 5:12-13), en eer (1 Tim. 5:17), en aan hulle gehoorsaam en onderdanig wees (Heb. 13:17). Die tydsgees van ons dag fokus op die self: ons leef om lekker te voel en wil nie voorgesê word nie. Selfs Jesus was tot die ouderdom van 30 aan aardse ouers gehoorsaam. Goeie leiers sal nie oor hulle mense heers nie (1 Pet. 5:3). Jesus was ook hierin vir leiers ’n voorbeeld.  

Om aan ’n gemeente te behoort en betrokke te raak, vereis dat jy jouself sal verloën. Selfverloëning is nie maklik of gemaklik nie, dit kos jou jou lewe, jou alles. Ons is bang vir hierdie tipe “commitment”. Ons ken die prys. Die waarheid is egter dat die opstanding na die dood die prys en opoffering verreweg oortref. Die vreugde en tevredenheid van deel-wees, versorg wees, liefde en omgee, oortref verreweg die opoffering. Die dinamika van gemeenskap het in wese ’n ongeskrewe reël: Dit wat jy insit is wat jy uitkry. As jy liefde gee, omgee, help laste dra, ingestel is op ander, dien, help en ondersteun, sal jy nooit ’n tekort hê aan dit wat jy weggegee het nie. Jou belegging is gemaak in ’n ewige bankrekening. En as jy in nood is en onttrekkings moet maak, sal jy vind daar is in oorvloed.  Mens kan nie die voordeel trek deur ’n TV-prediker se dienste op Sondag te kyk nie. Jy moet iewers betrokke wees. Groei gebeur nie in die versameling van inligting of inspirasie nie, dit is die uitvoering, oefening en vervolmaking wat jou laat groei. 

‘n Geestelike Adres – Ons almal weet ons is gees, siel en liggaam.  So is daar weereens verskillende belewenisse in kerk. Jy het ‘n verhouding met die Here, en hoor self Sy stem, maar indien jy nie aan ‘n liggaam behoort in jou lokaliteit nie het jy nie ‘n geestelike adres nie.  Kerk gee aan jou ‘n liggaam waardeur en waarmee jy in hierdie wêreld op legitieme wyse kan beweeg en interaksie hê met ander kerke.  Jou bediening moet dus geanker wees.  Wanneer verskillende gemeentes in ‘n dorp saamwerk, is dit maklik as jy weet waar is elke persoon ‘n lidmaat.  Daar is orde en ‘n bepaalde verantwoordbaarheid as dinge skeef loop. 

Berading en genesing – Pastorale beraad het vandag ‘n spesialiteitsberoep geraak. Maar weereens is die kerk nie noodwendig beter daaraan toe nie.  Berading is niks anders as woordverkondiging op individuele vlak nie.  Mense beland in probleme omdat hulle nie die Woord toepas nie.  Sekerlik moet ‘n individu bedien word en begelei word na heling maar binne die raamwerk van die gemeente as geheel.  Want sou ‘n individu deel wees van die hele meganisme van kerk en al sy fasette sal persoonlike berading tot die minimum nodig wees.  Wanneer ‘n kerk gerugsteun word deur die vyfvoud bedieninge en namate lidmate volwasse word volgens die vlakke uiteengesit in die Woord naamlik kinders, jongmanne en vaders sal ‘n individu wat emosioneel geskend is weer heel word en sterk word sodat hy of sy weer op hulle beurt iets vir iemand anders kan beteken.  Berading is nie verkeerd nie, die waarheid is dat sommige persone afhanklik raak van berading en nooit heel nie, hulle gaan van berader tot berader want hulle is heelwaarskynlik ook nie werklik deel van ‘n ware kerk nie.  

Verantwoordbaarheid – Wanneer jy op jou eie staan, wie gaan jou gedrag of handelinge kan korrigeer.  Wie gaan jou woorde beoordeel.  Wie sal jou teregwys indien jy verkeerd handel.  Indien ons teregwysing verstaan binne ‘n gegewe outoriteitsbasis, onder wie se outoriteit staan jy?  

Familie – Die enigste model of struktuur wat deur God bepaal is, is die familie.  God die drie-eenheid funksioneer soos ‘n familie, Adam en Eva was die eerste familie.  Ons sien die uitgebreide familie in die Stam struktuur van Israel. Die God van Abraham, Isak en Jakob.  Familie is vir God belangrik en gee aan ons die model oor hoe ons uiteindelik een met Hom moet word.  Die dinamiek van familie is die basis en platform van die kerk.  

Gebed – Almal weet dat ons moet bid, maar wanneer ‘n gemeente saam bid en oor ‘n saak saamstem word daar krag in die hemel ontsluit wat ons nooit op ons eie sou kon regkry nie.  Die hekke van die hel sal nooit kan standhou teen die kerk nie!  Dis deur die kerk wat die veelvoudige wysheid van God aan die heerskappy van die duisternis bekend gemaak word.  (Efe 3:10) Sekerlik het sekere mense die gawe ontvang om in te tree, maar dis die werk van die kerk om as geheel in te tree.  Die dinamiek van gebed en al sy fasette moet weer in die kerk ontsluit word en die leiers moet begin bid.  Jesus as leier was vir sy dissipels ‘n voorbeeld oor hoe gebid moet word.  Uit jou voorbeeld moet die leier die mense leer.  

Gemeenskap – Gemeenskap gaan veel verder as net om mense te ken en saam te kuier.  Maar daar is geheimenisse wat deur die Gees oopgesluit moet word in die kerk, sodat ons deur die Gees gelei dinge sal doen en weet wat nie deur ‘n mens aan ons opgedra is nie.  Dis dan wanneer mense onder leiding van die Heilige Gees mekaar bedien en help en aan mekaar voorsien sonder dat iemand dit georkestreer het.  Elkeen doen net dit wat natuurlik kom en sonder enige menslike beheer en manipulasie word daar aan almal se behoeftes voorsien.  Iemand het vir my gebid en ek is gesond maar ek weet nie wie dit was nie.  Iemand het hierdie kos hier neergesit, ons weet nie wie nie.  Wanneer jy aan die liggaam behoort hoef jy nie eers te sê wat verkeerd is nie, die liggaam voel dit aan! 

Gesag – Wanneer jy deel is van ‘n kerk of liggaam het jy ‘n groter stem en gesag.  Want jy spreek namens ‘n groot groep mense wat in eenheid is oor ‘n saak.  Net ‘n kerk wat akkuraat is en weet wat hulle doen kan die owerhede en prinse van duisternis verplaas met die heerskappy van die Lig.  Individue kan daarvoor bid, maar hulle het nie die outoriteit om uiteindelik te doen wat nodig is nie.  So kan gebedsgroepe bid en dinge verklaar in die gees, maar dis ‘n gemeente en ‘n kerk in sy geheel wat die outoriteit ontvang het vir ‘n sekere lokaliteit en God se septer staan maak in ‘n gemeenskap.  

Groei – ‘n boom groei vanself sodra hy geplant word.  Mense wat nie in ‘n kerk geplant is nie, is soos bonsai boompies of kwekeryplante wat gedurig rondgeskuif word maar nooit geplant word waar dit kan groot word en volwassenheid bereik nie.  Die groot misleiding van die vyand is dat ons dink groei van ons afhang.  Jy moet op die regte plek in jou natuurlike habitat geplant word dis al.  Die groei is afhanklik van genoeg, water, sonlig, bemesting, snoeiwerk en insekbestryding.  Hierdie dinge gee die Here deur Sy kerk.  Jy kan dit nie self produseer nie.  Daarom is daar so baie verskillende kerke, met verskillende funksies, jy moet net die regte habitat kry, soort soek soort.  Waar hoort jy?  Waar het God jou geroep?  Vir watter span speel jy?  Kerke is soos voertuie.  Daar is allerlei soorte en gebruike vir verskillende soorte voertuie.  Sekere motors is gebou vir spoed en lang afstande, ander kan weer op enige tipe terrein ry, maar is nie so vinnig nie.  Min voertuie kan in al jou behoeftes voorsien.  Iewers moet jy kies, daar is nie ‘n perfekte kerk nie.  Een kerk blink uit op een gebied maar vaar swak in ‘n ander gebied.  Soek dus ‘n kerk wat jou gaan uitbring by jou bestemming en volgens jou roeping.  Sommige mense wil egter nie ‘n voertuig besit nie, en eerder van publieke vervoer gebruik maak.  Maar so vra elke keuse goed of sleg ‘n prys.  

Ko-operatiewe identiteit – Om deel van ‘n kerk te wees, gee jou ‘n identiteit.  Jy staan vir ‘n saak!  Jy is nie maar net daar nie.  As die liggaam gesien word as ‘n weermag, in watter korps is jy? 

Kultuur – Elke nasie volk en taal in sy diversiteit is deel van die kerk waar kulture verlore raak in die besef van ons nuwe identiteit in Christus, waar elke volk sy gawe kom deel maak van die groter geheel.  Multi-kulturele gemeentes wie se invloed weier strek as die grens van ‘n dorp, streek of nasie is kenmerkend van ‘n ware kerk wat besig is om op te staan.  Dit is in die Jesus Kultuur van ‘n geestelike familie, waar ek bevry word van die beperkings van kulturele norms en standaarde wat beperkend en teen die Woord van God. Dink aan byvoorbeeld die Labolla tradisie wat baie kinders van die Here finansieel gevangene hou, totdat hulle deel raak van die Kerk familie wat vir hulle sorg.  

Leiding – Dank God dat terwyl ware geestelike leiding ‘n skaars kommoditeit geword het in ons dag, het God leiers opgerig wat duidelik en soos die rigters van ouds presies die weg aandui.  God het nie die kerk weerloos gelaat nie, maar het individue opgerig wat elkeen baie duidelik die pad aanwys.  Diesulkes weerspreek nie die Woord van God nie en bou nie op hulle eie fondament nie, het nie noodwendig die grootste kerk nie, want dit gaan nie oor hulle as persoon nie.  Hulle is eerste maar ook laaste.  Hulle loop voor en breek ‘n pad oop sodat die res maklik kan volg en weet hoe om te loop.  Hulle doelwit?  Christus?  Want uiteindelik moet ons almal gelyk word aan Sy beeld.  

Lofprysing – Oor lofprysing en die krag van lofprysing en die verskillende fasette van lofprysing kan boeke vol geskryf word.  Wanneer jy jouself uitsluit van hierdie bemiddeling en heerlikheid van God kom jy ‘n belangrike en integrale deel van God se plan vir sy kerk kort.  Daar is ʼn oneindige en heerlike voorsiening, krag en rykdom opgesluit in gesamentlike lofprysing waar elkeen deelneem en nie net toeskouers is nie.

Mandaat – God gee aan elke kerk ‘n mandaat.  Hierdie mandaat is die basis en grondslag vir alle aktiwiteite.  Elke kerk gaan ook verantwoording doen saam met sy leierskap of hierdie mandaat vervul is of nie.  Weereens om buite die kerk te staan sny jouself af van die gegewe plan en werking van God vir ‘n sekere gemeenskap, streek of nasie.  Geen persoonlike mandaat kan in elke geval sonder die liggaam en in isolasie vervul word nie.  

Oorlogvoering – Wanneer die kerk as geheel in die oorlog gewikkel is, en hulle plek in die stryd verstaan en doen dit wat God hulle beveel om te doen word geweldige aanslae gemaak op die vestings van die bose in ‘n sekere lokaliteit. Geeneen veg in sy persoonlike oorlog nie.  Ons is almal in dieselfde stryd gewikkel en wanneer God opdragte en voorsiening gee vir ‘n sekere saak moet ons deel wees van die operasionele span.  By elke diens word sekere dinge verduidelik en aan die lig gebring om ons in die stryd vir die week te help.  Sou ons dit mis, is ons ook nie gereed vir die komende week nie. 

Ondersteuning – Soveel mense wat al iets van die ware kerk ervaar, getuig oor hierdie een ding.  Die ondersteuning van die liggaam is ongelooflik!   Ek het dit nou al sou baie gehoor waar kerke volgens die voorskrifte van God se woord funksioneer en mense net nie uitgepraat kan raak oor die ondersteuning, fisies, emosioneel en geestelik wat hulle by ‘n sekere gemeente beleef nie.  

Sekuriteit – Daar is veiligheid, want ons almal veg in die selfde stryd, maar in ‘n kerk word die wat nog swak is beskerm teen die felle aanslae van die bose.  Daar is veiligheid in die raad van wyse gelowiges wat die swakkes help.  Elkeen doen nie sy eie ding nie, en geen daad word in isolasie gedoen nie. 

Sending – ‘n gemeente wat bou op die fondasie Christus en wat die gawes wat God aan die kerk gegee het erken en aanvaar, kan nooit inwaarts dink nie.  In teen deel, feitlik alle aktiwiteit is met die oog op ‘n uitwaartse aksie.  Die kerk is tog immers gegee om elke gelowige toe te rus vir hulle dienswerk.  

Span – In ‘n groter span, kan elkeen fokus op die gawe wat hy of sy ontvang het, want alles kom nie meer op een persoon neer nie.  In die liggaam van Christus het elkeen ‘n bepaalde funksie en kan ons nie sonder mekaar funksioneer nie.  As elkeen doen waarvoor hy of sy geroep is, dan is die las lig en is ons werk nie ‘n stremming en ‘n te swaar verantwoordelikheid nie.  

Versorging – Wanneer die liggaam reg funksioneer en nie om ‘n sekere leier sentreer nie, dan is daar voldoende versorging vir elke lid in die liggaam.  Niemand sal ooit iets kortkom nie. 

Viering – Sommige mense leer dat die basis van kerk net die kleingroep of familie is.  Sekerlik is daar waarheid in hierdie punt maar niemand kan die krag en dinamika van viering misken nie.  Wanneer gelowiges saamkom en saam aanbid word daar ‘n kollektiewe krag en bemagtiging ontsluit.

Daar is geen perfekte kerk op aarde nie.  

Die kerk waarvan die Bybel praat is die kerk van die  berg Sion en die stad van die lewende God, die hemelse Jerusalem en tienduisende engele, by die feestelike vergadering en die gemeente van eersgeborenes wat in die hemele opgeskrywe is, en by God, die Regter van almal, en by die geeste van die volmaakte regverdiges, en by Jesus, die Middelaar van die nuwe testament, en die bloed van die besprenkeling wat van beter dinge spreek as Abel. (Heb. 12:21-24) 

Dr. Pelser vertel waar die Here hom eendag ‘n boek gewys het waarin al die name van elke kerk wat bestaan en bestaan het voorkom.  Die Here sê toe aan hom; “Nie een van hierdie kerke is gelyk aan My kerk nie, elkeen het dalk ‘n aspek of deel daarvan maar My Kerk kom nie in daardie boek voor nie.” Woorde tot nadenke.  Ons wil so graag glo ons het die hele waarheid.  

Maar dis waar, want die kerk van die Bybel het nie ‘n naam nie.  Moet ons dan nou almal ons kerke bedank en ontbind en eerder net as gelowiges bekend staan?  Nee, nie letterlik nie.  Maar in ‘n mate moet ons die waarde wat ons aan ons eie heg opgee om mekaar raak te sien as medegelowiges in ‘n sekere lokaliteit, elkeen geroep tot ‘n sekere funksie en doel.  Ons moet die grense wat tussen ons is laat vaar en verstaan dat ‘n verskillende groepering dalk ‘n ander aksent en taak mag hê, maar dat samewerking en wedersydse respek ‘n voorvereiste is sodat God se koninkryk kan kom hier op die aarde soos wat dit in die hemel is.  Is daar immers in die hemel nog kerkgenootskappe?  Sekerlik moet ons ‘n entiteit wees en elkeen moet ons ding doen maar nie teenoor mekaar en sonder mekaar nie.  

Daarom hoe vinniger mense uit kerke uitloop en nie weer ooit deel wil wees van ‘n kerk nie hoe langer gaan dit vat om die gegewe opdrag of mandaat vir ‘n gemeenskap uit te voer.  Wees deel van ‘n kerk!  As jou kerk nie hierdie leer verkondig nie en daar geen ander kerk is wat dit in jou gemeenskap doen nie, soek die Here dat daar wel so ‘n kerk mag kom, wat Koninkryk sien en instrumenteel kan wees om die ander kerke te beïnvloed en aan te spreek om of te verander of heeltemal van die toneel te verdwyn.  Want Kerke wat nie gaan reformeer nie sal stagneer, verouder en bloot monumente word vir toeriste om te besoek.  

God het nie plan ‘B’ nie.  HY wil Sy kerk bou en die hekke van die hel sal nie daarteen standhou nie.  Daar is genoeg organisasies wat nie kerk wil wees nie die meesterplan van God vir kerk mis.  Sy kerk is nie net een faset nie, maar is ‘n multidimensionele, organiese, volkleurige heerlikheid wat nou besig is om aan die Wêreld geopenbaar te word as jy dit kan glo.   

Hierdie Nuwe Beweging Het Dit Nie Maklik Gehad Nie

Vervolging: (Hand. 8:1; 11:19; 20:23; Rom. 8:35; 2 Kor. 12:10), 

Dwaalleringe: (Fil. 3:2; 1 Tim. 1:15-16;  2 Tim. 2:2),

Faksies: (1 Kor. 11:19), 

Afvalligheid: (1 Tim. 4:1),

Wedywering: (Fil. 1:16-18), 

Heiligmaking: (1 Kor. 5). 

Tog was hierdie beweging aantreklik, en dit het gegroei en in ’n baie kort tydjie die hele bekende wêreld volgelinge van Jesus gemaak. 

Die Einde Van Godsdiens

Die kerk as instelling kan egter nie dieselfde sê nie. Lande wat eers christelik was, is vandag sekulêr of aanbid ander gode. In die naam van godsdiens is mense vervolg, tot die dood veroordeel en daar is vir eeue in twis en tweedrag oorloë gevoer.  

Watter van die eerste kerke, Efese, Galasië, Jerusalem, Alexandrië, Konstantinopel, Antiochië, Rome, is vandag nog Jesus Christus-gesentreerde, missionêre, geesvervulde gemeenskappe? Soos die beweging geïnstitusionaliseerd geword het, het dit mens-gedrewe en mens-gesentreerd geword. Om nie eens te praat van Tertullianus se werk in Noord-Afrika, Philippus van Serene in Kartago, wat vandag heeltemal met Islam vervang is nie.

Soos reeds genoem: “Want die skepping wag met reikhalsende verlange op die openbaarmaking van die kinders van God” (Rom. 8:19). “ For (even the whole) creation (all nature) waits eagerly for the children of God to be revealed” (Amp.)  Daar is ‘n honger wêreld daar buite, wat smag na waarheid, leiding en oplossings.  

Dis aan ons as kerk/liggaam van Jesus Christus gegee om deur ons woorde, lewens en voorbeeld, Jesus aan hulle te toon. Dis méér nog as dit:  dis ons plig en verantwoordelikheid, want Jesus het reeds alles gedoen en gegee om dit moontlik te maak! Al wat dit van ons vra, is dat ons deur die geloof, Sy voorbeeld sal volg in alles wat ons doen en sê.  Lééf Sy lewe!

“So now through the church the multifaceted wisdom of God (in all its countless aspects) might now be made known (revealing the mystery) to the (angelic) rulers and authorities in the heavenly places” (Eph. 3:10).

In die Kerk se donkerste uur kom sy heerlikste lig!

Terwyl die prentjie donker gekleur is oor wat dan in die sogenaamde kerk aangaan, is God besig om sy ware kerk op te rig en die Wêreld sal verstom staan oor haar heerlikheid.  Dis nie in getalle, strukture of organisasies nie. Dis nie in groot name, groot visies en planne nie.  Dis nie in groot katedrale en magtige geboue nie.  Dis nie die werk van ‘n mens nie maar God se meesterplan wat stadig aan die Wêreld omvou word om die finale en laaste deel van Sy doel met die mens te verwesenlik, naamlik dat ons hom sal sien soos hy werklik is want ons is gereed gemaak deur Sy Gees om as Sy bruid uit te roep Kom Here Jesus KOM! 

My GEBED! 

Mag ons getuienis onder mense in elke lokaliteit wees dat ons liefdevolle, sagte spontane mense is. Mense wat geestelike diepte het en standvastig is in hulle geloof. Mense wat jy kan vertrou, en deur wie God se Gees kragtig werk. Betroubare, getroue en opregte mense op wie jy kan staatmaak. Pilare in die gemeenskap wat hulle invloed gebruik ten bate van die wat onderdruk en minder bevoorreg is. Mense wie se karakter en woorde 100% op-lyn en waar daar geen valsheid te vinde is nie. Mense wat jou nie net seën met hulle woorde nie, maar wat daadwerklik jou help en ondersteun totdat jy weer op jou voete is. Mense wie se besigheid en werksaamhede getuig van godsvrug: op tyd wees, deugsaamheid, netheid, kreatiwiteit, gehalte werk en akkuraatheid. Mense vol van genade, geloof en vryheid! Tog spreek hulle lewe van eenvoud, innerlike tevredenheid en kalmte. Jy hou daarvan om by hierdie mense te wees want hulle is gemaklik, uitgesorteer mees en emosioneel volwasse. 

Hulle geniet die lewe sonder om te sondig en leef die lewe voluit! Hulle is vrygewig en heg meer waarde aan ewigheidswaardes as aardse besittings, roem of aansien. Hulle rykdom is in Jesus se karakter wat elke dag meer en meer duideliker word in elkeen. Hulle is nie te trots om saam met kinders op die vloer te speel en uitbundig te lag nie. Hulle is kinderlik, spontaan en het weinig vrese of inhibisies. Hulle erken gou hulle foute en menslikheid sonder skaamte, want hulle weet hoe afhanklik hulle van die Here is. Hulle is “bold” en passievol oor hulle geloof, en is nie skaam oor God se liefde en nabyheid nie. Hulle teenwoordigheid maak jou veilig voel, en hulle bring Goddelike perspektief en wysheid na elke moeilike situasie. Hulle is konstant en gebalanseerd maar tog nie vervelig nie.

Hulle ingesteldheid getuig van lewenslus en geloof in die onmoontlike, hulle is optimisties maar nie ligsinnig of oppervlakkig nie. Hulle grappies getuig van goeie smaak en eerbied vir alles mense. Hulle is in alles dankbaar en godvresend, meer as wat hulle bang is vir wat die mense gaan sê of dink. Hulle is nie ingestel op die opinies en sake van mense nie, en praat nooit oor mense wat nie teenwoordig is nie. Hulle is bidders en ken en verstaan die wil en hart van God. Hulle is in frekwensie ingestel met wat die Gees van die Here tans mee besig is in die Wêreld. Jy sal dieselfde fokus optel by gelowiges regoor die wêreld, want hulle leef in die Wil van God. Jy voel altyd ʼn beter mens as jy van hulle weggaan. Jou geloof is gebou en jy voel opgebou en gestig om ook meer soos Jesus te lewe. 

Hulle is aangename en vriendelike mense, sonder veroordeling en kritiek, negatiwiteit en gemeenheid. Tog is daar geen kompromie by hulle te vind nie, en voel dit asof die ligte aan is wanneer jy by hulle is. Wanneer hulle jou bedien is dit met liefde, maar ferm en in waarheid. Sonder bybedoelings of selfsugtige motiewe. Hulle lewe daag passiwiteit en valse verskonings uit. Hulle bring dinge aan die lig, sodat daar lig en groei kan kom. Hulle is wetsgehoorsaam, en wys respek en eerbied vir alle mense. Hulle neem verantwoordelikheid vir die foute wat hulle maak en maak reg waar verbrou is. Hulle lewe spreek van orde en dissipline sonder om rigied of wetties te wees. Hulle handhaaf gesonde roetines en gewoontes in hulle private sowel as publieke lewe. Hulle is eerlik en sonder fieterjasies, ongekunsteld en vol van die teenwoordigheid van die Here. 

Hulle is ‘kerk’!

^[1] “Kingdom Conspiracy: Returning to the Radical Mission of the Local Church” by Scot McKnight. 

^[2] Nicolaou, C. (2019). A None’s story : searching for meaning inside Christianity, Judaism, Buddhism, & Islam (eBook, 2016) [WorldCat.org]. [online] Worldcat.org. Available at: https://www.worldcat.org/title/nones-story-searching-for-meaning-inside-christianity-judaism-buddhism-islam/oclc/964290564 [Accessed 17 Aug. 2019].

^[3] Nag, O. (2019). African Countries Where Christianity is the Largest Religion. [online] WorldAtlas. Available at: https://www.worldatlas.com/articles/african-countries-with-christianity-as-the-religion-of-the-majority.html [Accessed 17 Aug. 2019].

^[4] Pew Research Center’s Religion & Public Life Project. (2019). Being Christian in Western Europe. [online] Available at: https://www.pewforum.org/2018/05/29/being-christian-in-western-europe/ [Accessed 17 Aug. 2019].

^[5] Schor, A.M., 2009, ‘Conversion by the numbers: Benefits and pitfalls of quantitative modelling in the study of early Christian growth’, Journal of Religious History 33(4), Pg 478. 

^[6] Rainer, T. (2009). Surprising insights from the unchurched and proven ways to reach them. Grand Rapids, Mich.: Zondervan.

^[7] Hawkins, G. and Parkinson, C. (2011). Move: what 1,000 churches reveal about spiritual growth. 1st ed. Zondervan.

^[8] https://www.baptistpress.com/resource-library/sbc-life-articles/the-church-a-display-of-gods-glory/

^[9] https://www.desiringgod.org/about-us

^[10] http://www.forgeinternational.com/resources#our-books

^[11] https://www.youtube.com/watch?v=25Jpdfip8-4 

^[12] https://www.mirror.co.uk/news/world-news/true-face-jesus-scientists-use-7008460

^[13] https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Christian_denominations

^[14] J. John, How To Explain What You Do, When You’re A Pastor, YouTube, Trinity Broadcasting Network interview, 13 Nov 2014 (Youtube). 

^[15] Stark, R., 2007, Discovering God: The origins of great religions and the evolution of belief, Harper Collins, New York. Bl 161-162  Barna, G., 2005, The state of the church, The Barna Group, Ventura, CA. Bl 246-250 Hirsch, A., 2006, The forgotten ways: Reactivating the missional church, Brazos, Grand Rapids, MI.  Bl 18-22

^[16] Dreyer, W., 2011. Praktiese ekklesiologie en bedieningspraktyk met verwysing na die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika (Afrikaans).

^[17] Everett Ferguson the church of Christ a biblical ecclesiology for today Bl 129 – 134

^[18] Geoffrey W. Bromiley, The International Standard Bible Encyclopaedia, Revised, vol. 2 (Grand Rapids: Eerdmans 2002), Bl 85.

^[19] Pagan Christianity?: Exploring the Roots of Our Church Practices by George Barna.

^[20] http://yocuzlawyers.com/2011/06/the-roseto-effect-the-valley-of-the-roses/

https://youtu.be/F-a5ybCUGVU
2. ‘n Oproep vir transformasie (Klik hier om oop te maak)

Die kerk van die Reformasie moet voortdurend reformeer.  Die leuse van die Reformasie was immers “Ekklesia Reformans semper Reformata”.  Verandering is konstant.  Alles in die wêreld bly voortdurend verander en aanpas by die omgewing en natuur.  Ons modes bly konstant verander, ons huise, ons motors, ons beroep en werksplek ons lewenstyl; behalwe die kerk. Die kerk moet in sekere opsigte nie verander nie, want in ’n sekere sin is dit presies wat die kerk die wêreld aanbied, stabiliteit en sekerheid in ’n onstabiele en onsekere wêreld.  Daarom wil sommige mense nie eintlik hê die kerk moet verander nie, want die feit dat dit altyd dieselfde is bied sekuriteit.  Langenhoven het altyd gesê in terme van leerstellings moet die kerk soos ’n rots wees, maar in terme van gebruike en handeling moet die kerk soos ’n rivier wees.  In sommige gevalle kan mens egter nie die Leerstelling van Gebruike skei nie want die twee hou verband.

Bo alles moet die kerk relevant bly. 

Die mense wat die kerk bedien verander, het nuwe perspektiewe en waardes, staan voor moeilike en ingewikkelde besluite en het antwoorde en leiding nodig.  Die mense se musiek smaak is anders, hulle smake van dekor en wat mooi is het verander.  Die kerk moet hierdie dinge aanspreek om relevant te bly.  Maar die kerk moet nie net verander te wille van verandering nie, die uiteinde is ’n kerk wat op speel na mense se smake en voorkeure en nie meer die spreekbuis van die Wil en Stem van God is nie.  Verandering in die kerk moet dus nie deur mense geïnisieer word nie, maar deur God!  So baie van die dinge wat ons doen in die kerk is geïnspireer deur ’n mens en het oor tyd oorleweringe en tradisies geword.  Maar hoekom doen ons dit so?  En wie sê ons moet dit so doen?  Reformasie is om te verander en aan te pas na die voorskrifte van die Woord en wil van God.  Die hart en dryfveer agter die reformasie is die Heilige Gees wat ons deur die Woord bly herinner aan die rede en motief van God se hart.  En Ek sê ook vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie.  (Mat.16:18) Jesus is die hoeksteen en bouer van die Kerk, as ons Hom net wil toelaat om dit te doen!  Hy het sekere voorskrifte vir hoe die kerk moet lyk, Hy is die bloudruk vir die Kerk, so dikwels sit ons vensters en mure op plekke in die gebou, wat nie volgens die bloudruk is nie, en later weer afgebreek moet word.  Oor tyd sien ons dat God dan individue roep en in hulle harte werk om dinge te doen volgens Sy bloudruk.  Hy laat hulle iets sien van die ware plan van God vir kerk en in hulle soeke bring hulle verandering en reformasie in die kerk.  Onder hulle leiding het daar verskillende bewegings en oplewings in die kerk gekom wat ons nader gebring het aan God se bepaalde bloudruk.  Die probleem is dat in vele gevalle die tweede en derde generasie nie die sentimente van hulle stigters en voorlopers verstaan en voortsit nie.  Hulle raak te besig met die dinge van God en val uit verhouding met die Kern en Bron; God self.  As die Here die huis nie bou nie, tevergeefs werk die wat daaraan bou… (Ps. 127:1)

Terug na die Kern

Bruce Wilkerson van ‘Walk through the Bible’ faam het ‘n reeks wat hy noem “the three chairs principle”.  Hy begin deur te verduidelik dat daar drie stoele is waarop drie persone vanuit verskillende generasies sit.  1ste, 2de, en die 3de generasie.  In die 1ste stoel sit Dawid, hy het ‘n hart vir God gehad, en word God se vriend genoem, hy het ‘n persoonlike ervaring en eerstehandse belewenis van God.  Op die 2de stoel sit Salomo, hy het ‘n halwe hart vir God gehad, hy sien die werke van God, en wil die Here dien, maar komprimeer en het nie dieselfde toewyding en lojaliteit van sy vader nie.  Op die 3de stoel sit Rehabeam, hy het geen hart vir God nie, hy rebelleer teen die voorskrifte van sy vaders en volg sy eie kop.  Nog ‘n goeie voorbeeld is Josua, die oudstes en die verlore generasie Israeliete na hulle.

“Maar as dit verkeerd is in julle oë om die HERE te dien, kies dan vir julle vandag wie julle wil dien: of die gode wat julle vaders daar oorkant die Eufraat gedien het, of die gode van die Amoriete in wie se land julle woon; maar ek en my huis, ons sal die HERE dien. (Josua 24:15) Josua is nie bang om ‘n openbare standpunt in te neem en op te staan vir wat hy glo nie.

En Israel het die Here gedien al die dae van Josua en al die dae van die oudstes wat lank ná Josua nog in die lewe was en met al die werke van die Here bekend was wat Hy vir Israel gedoen het.(Josua 24:31) Selfs die 2de generasie het die Here nog gedien want hulle was nog bekend met die dinge van die Here.

En die volk het die Here gedien al die dae van Josua en al die dae van die oudstes wat ná Josua nog in die lewe was, en al die groot werke van die Here gesien het wat Hy vir Israel gedoen het.(Rigters 2:7)En toe ook daardie hele geslag by hulle vaders versamel is, staan daar ’n ander geslag ná hulle op wat die Here en ook die werk wat Hy vir Israel gedoen het, nie geken het nie. (Rigters 2:10) Die derde generasie het egter heeltemal afvallig geword en wegbeweeg van die eerste sentimente van hulle Vaders.

Dit hoef nie die reël te wees nie, want daar is vandag vele bewyse van 3de en selfs 4de generasie predikers wat nog die werk van hulle voorouers voortsit met dieselfde toewyding en oortuigings.  Sekerlik kan daar nou in diepte gekyk word na hoekom dit vir die een werk en die ander nie.  Kortom, die 2de generasie het dikwels nie meer ‘n eerstehandse ervaring en waarheidsoomblik met die Bron nie.  Hulle sien net en hoor die werke van God sonder om met God self gekonfronteer te word.  Ons weet mos dat dit nie moeilik is, om met die dinge van God besig te raak, en God self heeltemal uit die prentjie te verloor nie.  So ‘n persoon was Paulus. ‘n Toegewyde Fariseër wat met geesdrif en oortuiging die wat van die weg was laat veroordeel het.  Hy het immers gedink hy doen dit vir die Here!  Totdat hy ‘n persoonlike ontmoeting met Jesus het op die pad na Damaskus. (Handelinge 9:1-9)

Paulus moet egter dikwels sy eie dissipels en volgelinge ook vermaan… “Maar ek vrees dat, net soos die slang Eva deur sy listigheid bedrieg het, julle sinne so miskien bedorwe kan raak, vervreemd van die opregtheid teenoor Christus. (2 Korintiërs 11:3) o, ONVERSTANDIGE Galásiërs, wie het julle betower om die waarheid nie gehoorsaam te wees nie, julle voor wie se oë Jesus Christus afgeskilder is as onder julle gekruisig? (Galasiërs 3:1) omdat hulle van die oorspronklike weg begin afdwaal het.

So vermaan hy vir Timoteus “Hou as voorbeeld van gesonde woorde dié wat jy van my gehoor het, in die geloof en liefde wat in Christus Jesus is.” (2 Timoteus 1:13) Ons moet dus bly reformeer om op die weg van waarheid te bly.  Waarheid weet ons is nie ‘n leer of dogma nie, maar ‘n persoon, Sy naam is Jesus, die Christus, Seun van die Lewende God.

Paulus vermaan die gemeente in Korinte; “want ek het my voorgeneem om niks anders onder julle te weet nie as Jesus Christus, en Hom as gekruisigde.” (1 Korintiërs 2:2) Dit blyk my dat die oomblik as ons hierdie fokus verloor ons ook die pad byster raak en verval in allerhande gebruike van godsdienstigheid en die krag van die evangelie misken. (2 Tim 3:5) Ons is die enigste Godsdiens te wêreld wat glo dat jy niks kan doen as mens om God te behaag of te vrede te stel nie.  Nog minder kan jy deur jou goeie werke gered word.  Christus het namens ons aan al die voorskrifte voldoen sodat ons deur Sy genade gered kan word, ons moet dit net aanvaar en vir onsself toe-eien.  Jesus antwoord hom: Ek is die weg en die waarheid en die lewe; niemand kom na die Vader behalwe deur My nie. (Johannes 14:6) Ek het dan vir julle gesê dat julle in jul sondes sal sterwe; want as julle nie glo dat dit Ek is nie, sal julle in jul sondes sterwe. (Johannes 8:24) Want daar is een God en een Middelaar tussen God en die mense, die mens Christus Jesus (1 Timoteus 2:5)  Ons kan nie onsself verander nie kan ons?  Dis tog net die Skepper wat die skepsel kan verander.  As ons onsself kon verander, hoekom het ons dan ‘n verlosser of redder nodig?  Nee, Hy verander ons deur die werk wat Jesus aan die kruis vir ons gedoen het.  Hy is die krag van die evangelie. (Rom 1:16)

Reformasie is nodig om seker te maak dat ons by dié Waarheid bly.  Die Griekse woord vir reformasie is “diorthosis” wat beteken om, reguit te maak, te herstel of ʼn regstelling te maak.  Die woord kom egter net in Heb 9:10 voor waar na Jesus verwys word as die een wat die verordeninge en regulasies van die ou verbond kom regstel het.  Dis immers een van Sy primêre temas.  Die volgende frase word telkens in Sy prediking herhaal.  “julle het gehoor dat daar gesê word … maar vandag sê Ek vir julle …” Jesus is dus ons voorbeeld van hoe iemand reformeer en Hy self is ook die maatstaf waaraan alles getoets word en in lyn mee gebring word.  Wanneer jy tog ʼn reguit lyn probeer trek het jy ʼn liniaal nodig.  Jesus is ons liniaal!  Die kerk moet dus aanhoudend reformeer om in lyn met Christus se lewe te kom.  Maar dit is nie so maklik om die kerk en haar strukture en mensgemaakte maatstawe te verander en te korrigeer nie.

Migrasie binne die kerk weg van die oorspronklike sentimente van die kerkvaders.

Soos wat kerke ouer word, leer die geskiedenis onomwonde dat hulle algaande van hulle oorspronklike sentiment af wegbeweeg. Selfs die naam van kerke is ‘n openbare aanklag van hoe ver hulle wegbeweeg het van die sentimente van die eerste kerkvaders.

Hoe ver verwyder is die Gereformeerde kerk van die sentimente van sy kerkvaders?  Luther verklaar byvoorbeeld in 1715 “dat waar Christus is Hy altyd teen die stroom gaan.” Hoeveel gereformeerde kerke is nog spreekwoordelik teen die stroom?  Op ‘n onlangse debat op TV met Freek Robinson op Fokus, ondervra hy verskeie teoloë oor die homoseksuele kwessie en die kerk.  Drie van die teoloë verklaar egter onomwonde “dat ons nie die kerk van vandag met die kerk van die Bybel moet vergelyk nie.” Watse getuienis dra die kerk dan vandag?  Watse stories word van dié lokale gemeente oorvertel?  Dank God dat daar wel gemeentes en kerke is wat ‘n getuienis dra van lewe en goddelike karakter.  Waar mense se stukkende lewens herstel word en mense gevoed word met die Ewige brood.  Maar die teendeel is ook waar.  In baie gevalle is die kerk bloot ‘n institusie waar nostalgies vasgeklou word aan gister, maar die realiteite van die eerste ervaring met God lankal nie meer beoefen word nie.  Willie Jonker skryf in sy boek “selfs die kerk kan verander” oor hoe hy besef het dat die NGK ʼn volkskerk geword het.  Die term ‘volkskerk’ is die eerste keer deur die teoloog Abraham Kuiper in die vorige eeu in Nederland gebruik toe hy die stryd aangesê het teen ʼn tuglose massa-kerk, ʼn organisasie waartoe mense kragtens tradisie behoort, sonder dat hulle werklik verstaan waaroor dit in die kerk gaan.  Jonker het dikwels saam met ʼn aantal teoloë en vriende bymekaar gekom om hierdie kwessies in die NGK geledere aan te spreek.  Van die kwessies in die begin was die lewende gemeenskap van gelowiges, funksionering van die ampte, en die noodsaaklikheid van kerklike tug. ^[1] Willie se soeke, soos ander, is dat die kerk sal terugkeer na die waarheid en oorsprong van die Gereformeerde kerk.

Ongeveer 100 jaar na die Reformasie van Luther in Duitsland, het die Lutherse Kerke begin om geestelik te verkoel. ʼn Lutherse pastoor, Philip Jakob Spener, het met nuwe ywer en geesdrif begin om mense tot heiligmaking op te roep, hieruit het die Piëtisme beweging ontstaan. Die Piëtiste het groter klem gelê op die gewone geestelike nood van mense as op teologie en kennis. Hulle het geglo dat godsdiens iets is wat diep binne in ʼn persoon gevoel moet word. Hierdie vernuwing het goeie gevolge gehad soos die sendingwerk onder die armes en die Sondagskoolbeweging en die gebruik van huiskerke binne die groter kerk. Verder het hulle ook prysenswaardige hoë morele waardes voorgestaan.^[2] Tog vandag het hierdie beweging ʼn dooie institusie geword, wettisisme, en metodiese gebruike het grootliks die werk van die Heilige Gees in die hart vervang.

Nog ‘n goeie voorbeeld is Wesley. In sy later lewe het Wesley sy kommer uitgespreek teen die Metodiste se verlore passie vir siele, dat hulle nie meer die 5 uur biduur in die oggend bywoon nie, en dat hulle nie meer dieselfde opofferings maak vir die evangelie soos voorheen nie.  Die rede volgens hom was die feit dat baie van die eertydse boemelaars, alkoholiste en armes tot bekering gekom het en intussen verander het en ryk mense geword het.  Deur die Christelike leer en gewoontes het almal werk gekry en gou opgang gemaak vir hulleself.  Hy het meer oor finansies en die skade van rykdom gepreek in die laaste drie jaar van sy bediening as in die 50 jaar voor dit.^[3]   Volgens hom het die Metodiste hulle eerste liefde verloor!  Hierdie is ‘n sprekende voorbeeld van ‘n kerk wat oor tyd stadig wegbeweeg het van die oorspronklike mandaat wat God aan die leiers gegee het.

Daarom moet die kerk voortdurend hervorm en reformeer.

Volgens Joseph Coetzee beteken Reformasie nie om nuwe dinge te ontdek nie, maar om ou dinge te herontdek.  Die beginsel van Sola Scriptura (die woord alleen) is die manier waarop die kerk gereinig en hervorm word.  Ons moet egter nie die verlede idealiseer nie. Die reiniging en die hervorming was onvolledig! Wanneer ons getrou aan die skrif wil bly moet ons bereid wees om voortdurend te verander.^[4]

Die Kerk verander moeilik

Luther het soos menigte geestelike leier voor of na hom die frustrasie beleef van die kerk van sy tyd wat so ver verwyderd was van die kerk van die Nuwe Testament. Daarom die klem op voortdurende reformasie.  Luther se 95 stellings was ‘n openbare aanklag teen godsdienstige gebruike beoefen deur kerkleiers van sy tyd.  Al wat hy wou weet is; “Hoe Bybels verantwoordbaar is hierdie gebruike, en as dit nie is nie hoekom doen die breë kerk en dan veral die Pous dan niks omtrent dit nie?” Hy wou nie teen die kerk rebelleer nie, maar bloot die kerk uitdaag tot openbare debat, en die validiteit van sekere gebruike bespreek. ^[5]

Luther het nie die impak besef wat daardie 95 stellings op die kerk sou hê nie, verskeie oorloë en bloedvergieting is sedertdien verduur want die Kerk verander moeilik en stadig.  Maar uiteindelik op 31 Oktober 1999 het die Katolieke en Lutherane kerkleiers ʼn Katolieke/Lutherane verdrag onderteken te Ausberg 482 jaar later. In hierdie verdrag word daar ooreengekom dat albei kante basies dieselfde sê naamlik dat redding alleenlik deur Christus moontlik is en geensins deur die pogings van ʼn mens nie.  Nogtans is werke belangrik ten opsigte van die uitvoering van ons geloof.  Dus is beide geloof en werke belangrik! ^[6]

Maar die kerk het blykbaar te vinnig verander selfs vir die hervormers want in 1525, sewe jaar na Luther se stellings te Wittenberg word die eerste volwasse persoon gedoop deur onderdompeling in Zürich.  In die gees van reformasie, begin sommige die kinderdoop te bevraagteken, en weier dat hulle kinders gedoop word.  Die begin van die Anabaptiste of wederdopers beweging.  Luther en sy volgelinge het die wederdopers sterk teengestaan en selfs fisiese geweld en publieke teregstelling onderskryf. ^[7]

ʼn Derde en baie diep skeuring in die kerk het gevolg weereens omdat die kerk sukkel om te verander, asook sukkel om God se agente van verandering te aanvaar.  In 2004, 500 jaar na die geboorte van Heinrich Bullinger, een van die Anabaptiste se martelare wat verdrink is in Zurich se Limnat Rivier in 1527, vra die Lutherane en Katolieke Kerkleiers vergifnis vir die misdrywe teen hierdie gelowiges wat vir jare as ʼn sekte beskou is. ^[8]

So kan ek voorbeeld op voorbeeld noem, van hoe die kerk moeilik verander en hoe lank dit die kerk vat om te verander.  God is die agent van verandering en reformasie.  Dis immers God se werk om ons blaamloos te stel vir die koms van Sy Seun.  (1 Tes. 5:23-24) God self is die inisieerder van reformasie en verandering.  So het Christus immers sy aardse bediening begin met “Bekeer julle (verander) want die koninkryk van God het naby julle gekom!” (Mat. 4:17) Jesus self is ons groot reformeerder en voorbeeld.  Was sy lewe en woorde nie juis in stryd met die Fariseërs, Skrifgeleerdes en die Sadduseërs die godsdiensleiers van Sy tyd nie?  Dis immers hulle wat gesorg het dat Jesus gekruisig is! (Mat. 27:20)

Deur die eeue kan vele kerkleiers getuig van die vervolging en openbare teistering wat hulle al moes verduur om die kerk te probeer verander.  Die feit is dat mense ervaar reëls en regulasies wat onveranderd bly as veilig en gemaklik, hulle weet presies wat van hulle verwag word, hulle kan ook nie onverhoeds uitgevang word nie want hulle weet ook presies wat om te verwag.  Maar die realiteit is verandering is absoluut en konstant.  Dis die een ding waarvan ons kan seker wees, is dat alles altyd verander.  Ons liggame verander, ons werk en lewe verander, ons huise en karre verander.  Verandering is lewe!  Net dooie goed kan nie meer verander nie.

Die Groot Skeiding in die Kerkewêreld

In veral gereformeerde kerke in Suid Afrika blyk daar ‘n oproep van vele oorde te wees vir die kerk om terug te keer na die gees van reformasie en as sulks ‘n terugkeer na die Woord.  ‘n Artikel met die opskrif  ‘n oproep vir reformasie’ is deur die kerkraad van die NG gemeente in Eendekuil aan die sinode deurgegee.  Voorbeelde van humanisme en sekularisme in die kerk word aangespreek, asook die tekort aan kerklike tug, veral aan teoloë wat dan sogenaamde onwaarhede verkondig.  Wat egter interessant is, is die volgende stelling aan die einde van die berig.

“Die wyse waarop Pentakostalisme as “vernuwings-truuk” in die kerk ingespan word is problematies.  Die kerkraad oordeel dat die Gereformeerde spiritualiteit onversoenbaar is met ‘n Pentakostalistiese spiritualiteit.” ^[9]

Hierdie frase kom verskeie kere voor in gereformeerde kringe en skrywes.  Op die vraag; “Nou wat ís “gereformeerdheid” nou eintlik?” in die kerkbode, het Willie Jonker die vraag as volg beantwoord: “Dit is ‘n inkeer tot die Woord van God en aanbidding in die lig van die Woord. Dis ‘n lees van die Woord met die insig van die Reformasie, ‘n tradisie van spiritualiteit wat uit die tyd van die Reformasie dateer.” In die volgende sin verklaar hy egter hoe bekommerd hy is oor die Charismatiese invloed wat in die Gereformeerde tradisie begin insypel.^[10]

Alhoewel daar al ‘n baie groter begrip en samewerking bestaan veral tussen die Nederduitse Gereformeerde Kerk en die Apostoliese Geloof Sending blyk daar tog ‘n wesenlike verskil te wees in die teologiese sienings van hierdie twee bewegings en dat daar moeilik versoen gaan word.  Maar Smith Wiggelsworth het aan die einde van sy lewe ‘n profesie gebring oor die toekoms van die kerk wat veral ten opsigte van hierdie punt insiggewend is.  Hy het gesê dat daar na sy dood ‘n wêreldwye herlewing gaan uitbreek waarin groter wondertekens gesien sal word as self in sy tyd, (hy het 14 mense uit die dood uit opgewek!) Hierdie herlewing sal gekenmerk word deur gewone mense wat kragtige dade doen en getuig en leer van die grootheid van God.  Die mees belangrikste kenmerk egter sal wees dat daar ‘n perfekte balans gehandhaaf sal word tussen die klem op die Gees en die klem op die Woord.

Nou die dag weer was ons in gesprek met ‘n predikant wat homself sterk uitdruk dat dit onmoontlik is om hierdie twee tradisies ooit te verenig.  Die twee staan absolute teenoor mekaar omdat die skrifhantering en skrifbeskouing soveel verskil.

Die Apostoliese Reformasie Bied die Derde Opsie (Middelweg) aan.

Die apostoliese reformerende beweging bied egter ‘n derde opsie deurdat hierdie twee waarhede saam die nuwe skrifbeskouing en kerkbeskouing van dié nuwe beweging is.  Pawson het al in 1992 gesê dat die brug tussen die charismatiese en gereformeerde tesisse nie in ʼn middeweg of perfekte balans gevind gaan word nie maar eerder ʼn hele nuwe perspektief bo hulle. ^[11]

Dit is die crux van die apostoliese reformasie. ʼn Heeltemal nuwe uitkyk op die lewe, ʼn geheel en ander wêreld beskouing vanuit ʼn koninkryk en goddelike perspektief wat uiteindelik ‘n perfekte balans tussen die klem op die Woord en die werking van die Gees vorm.  Die klem op die Woord is veral deur die gereformeerde tradisie gehandhaaf maar verabsoluteer waar emosie en meelewing soms heeltemal geïgnoreer word. In Pinkster kringe en later die Charismatiese beweging val die klem weer te dikwels op ‘n gevoel en ervaar godsdiens.

‘n Oordrewe konsentrasie op die skrif kan lei tot goed gedefinieerde teologiese idees en leerstellige waarhede maar daar is ‘n gebrek aan dinamiek en toepassing wat alleenlik kom van ‘n direkte inspraak en ervaring met God.  ‘n Oorbeklemtoning van die ervaring met die Heilige Gees kan ‘n lewende en sterk geloof daar stel, maar ‘n tekort aan akkuraatheid en rigting, ‘n geloof gegrond op emosie en temperamente wat skielik kan verander. ^[12]

Beide die klem op die Woord en die Gees is nodig vir ‘n gebalanseerde lewe.

Too much Word and you’ll dry out, to much spirit and you’ll blow up, put them together and you will grow up!  Anoniem.

Die Pinkster gelowiges moet leer dat tale nie alles is nie en die Gereformeerde gelowiges moet leer dat tale nie niks is nie.  Die Heilige Gees bewonderaars klub moet leer dat hoe meer spontaan en onbepland ‘n diens is dit nie wat die diens noodwendig meer spiritueel maak nie.  Die Skrif gebondenes moet leer dat ‘n diens ordelik kan wees en Gees geïnspireerd sonder om elke ding neer te skryf en vooraf te beplan.^[13]

In een van die Maksiman tydskrifte maak Hennie Stander, die redakteur, ‘n paar omstrede opmerkings oor sy persoonlike gevoel teenoor die kerk, hoe hy lanklaas ware voedsel vir sy siel gekry het in ‘n erediens, en dat as daar enige iets goed uit al die gesprekke met die nuwe reformatiste moes kom is dit dat dit dalk tyd is vir ware reformasie.  Sy redaksionele brief is weer ‘n maand later netso in die Pinksterboodskapper, die A.G.S kerk se amptelike kerkblad aangehaal.  Hy het dus verseker ‘n noot raakgeslaan en nie net in die gereformeerde tradisie nie.

Gemeentes in die NGK geledere wat wel vernuwe, beleef geweldige groei nie net in getalle nie maar in meelewing en goddelike karakter.  Vernuwing is egter nie maklik nie en vra ‘n prys, en almal is nie altyd bereid om die prys te betaal nie.

Die Antinomie in teologiese denke.  Geheimenisse/verborgenhede/Misterie

J. I. Packer gebruik die volgende illustrasie om die antinomie van die soewereiniteit van God en die verantwoordelikheid van die mens te verduidelik.  In die studie van lig, het wetenskaplikes ook met ‘n antinomie te make.  There is cogent evidence to show that light consists of waves, and equally cogent evidence to show that it consists of particles. It is not apparent how light can be both waves and particles, but the evidence is there, and so neither view can be ruled out in favor of the other. Neither, however, can be reduced to the other or explained in terms of the other; the two seemingly incompatible positions must be held together, and both must be treated as true. Such a necessity scandalizes our tidy minds, no doubt, but there is no help for it if we are to be loyal to the facts” ^[14]

Die meeste verantwoordelike teoloë meen dat die leer van die uitverkiesing teenoor die verantwoordelikheid van mens in die lig van ‘n Bybelse antinomie gesien moet word.  Inteendeel die Woord doen dit ook.  So ‘n sprekende voorbeeld vind ons in (Hand 2:38-39) En Petrus sê vir hulle: Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang. Want die belofte kom julle toe en julle kinders en almal wat daar ver is, die wat die Here onse God na Hom sal roep. Die Pinkster teoloë beklemtoon graag vers 38 terwyl gereformeerde teoloë aan vers 39 vasklou.  Tog is die twee teksgedeeltes nie in kontras met mekaar nie.  Die apostels was versigtig om ooit iets weg te neem van God se soewereine genade en plan van verlossing.  Sonder Hom sal ons nooit salig word nie, maar aan die ander kant word daar dikwels ‘n appèl op die mens geplaas om gehoorsaam te wees aan hierdie oproep.  Waarom word hierdie appèl dan ooit gemaak as die mens niks moet doen nie?  Vers 38 is in die imperatiewe vorm geskryf en vra gehoorsaamheid van die mens, terwyl vers 29 die wyse en belofte uitspel; met ander woorde die indikatief van God se hart en plan beskryf.  Ons is gered wetende dat ons dit nie kon doen as Hy dit nie bewerk het deur Sy Gees en deur die werk van Sy Seun nie, maar ek moet op hierdie woord reageer in gehoorsaamheid.

In Paulus se briewe aan die Gemeentes in Kolosse en Efese word twee wisseltermes gebruik in die een brief sê hy ‘word met die Gees vervul’ (Efe. 5:18) en in die ander sê hy ‘laat die woord ryklik in julle woon’ (Kol. 3:16).  Sommige teoloë gebruik hierdie verskynsel om te sê dat wanneer jy die Woord hoor dan word jy vervul met die Gees.  Iemand wat egter al die realiteit van die werkinge van die Gees ervaar het sal vir jou baie duidelik uitwys dat hierdie ervaringe nie Bybelstudie was nie en ook nie tydens prediking nie!  Dit wys weer op die apostoliese balans wat aan die twee begrippe gegee moet word naamlik om vol te wees aan die eenkant van die Gees maar ook om vol te wees van die Woord.  Wanneer Gees en Woord een word kom daar iets voort, so het die mens immers ‘n nuwe skepsel in Christus geword. (Joh 3:5; 1 Pet 1:23; 2 Cor 5:17)

Volgens Watcman Nee is daar twee fundamentele beginsels in die Woord. Naamlik die Heilige Gees en Jesus Christus.   Die Heilige Gees bring die subjektiewe perspektief en help ons om dit wat ons glo te ervaar en te beleef.  Die Jesus Christus perspektief is objektief en leer ons wat ons moet glo en hoe. ^[15]

Aan die begin van Thomas Aquinas se “Summa Theologiae” verklaar hy dat vanuit die perspektief van teologie alles vanuit God se standpunt gesien word.  Daar is egter volgens hom ‘n verskil tussen Filosofie en Teologie, die een gebaseer op rede en die ander op openbaring.  Hy benadruk dat hierdie twee nie lynreg teenoor mekaar staan nie, beide is fonteine van kennis en van God afkomstig.  Thomas wat ‘n groot aanhanger van Aristoteles was, verklaar dat rede gebaseer is op sintuiglike informasie terwyl openbaring verder gaan.  Terwyl die rede ons kan oortuig om in God te glo het jy openbaring nodig om God werklik te ken.^[16]

Ons brein is dan geskep met hierdie twee belangrike sfere.  Die linker en die regte brein.  Wetenskaplikes is dit nou eens dat die Regter brein verantwoordelik is vir die mistieke, onderbewussyn, kunssinnige kreatiewe kant van die mens, terwyl die Linker kant verantwoordelik is vir rasionele, wiskundige funksies.  Vir lank in die Westerse wêreld is die klem net op die rede en die rasionele gelê terwyl daar ‘n groot tekort bestaan in die begrip van die ander kant van ons menswees.

Sielkundiges en opvoeders is dit eens dat sekere mense ‘n voorkeur of na die Linker brein of die Regter brein het.  Dit beteken dat eensydige onderrig sterk onder die soeklig kom om ook ruimte te maak vir andersdenkendes.  Die Gereformeerde Kerke en Evangeliese Kerke lê veral klem op die Linkerbrein funksies terwyl die Pinkster en Charismatiese Kerke weer veral klem lê op die Regter brein funksies.  Ons moet nou egter by die punt kom dat ons besef dat die ander is nie verkeerd nie, God het ons met beide hierdie fakulteite geskape!

C.S. Lewis gee ook hierdie perspektief, wanneer hy in die hoofstuk oor “The light in the shed” verduidelik dat daar ‘n houthut in die veld was.  Wanneer jy in die hut staan, skyn die son deur ‘n gleuf in die dak die hut binne.  Daar is twee perspektiewe op hierdie lig.  Die een wanneer jy bloot na die lig kyk en sien hoe die stofdeeltjies liggies beweeg in die sonstraal wat in die hut inskyn.  Of jy kan in die straal se pad gaan staan en reguit na die son kyk, en die hitte van die son op jou liggaam voel, en verblind word deur die krag van die Son.  Hierdie twee sienings is al twee legitiem en die een behoort nie bo die ander verhef te word nie.  ‘n Pediater kan tog nie meer belangrik wees as die Ma en haar ervaring van die geboorte nie.  Die een kan egter nie sonder die ander nie.  Die pediater leer van die vrou en maak studies en analises om die vrou en baba uiteindelik in die geboorte proses te help.

Die Christendom se worsteling met hierdie goeie en slegte eienskappe van die mens het gelei tot ‘n dualistiese godsdiens van goeie werke en ‘n verwerping van alle boosheid.  In ons stryd teen boosheid en die werke van die vlees het ons egter verstrengel geraak met self en sodoende ‘n groot deel van ons menswees probeer onderdruk en selfs probeer doodmaak!

Ek glo met my hele hart dat die apostoliese reformasie juis hierdie nuwe sintese en uitkyk versinnebeeld en sal ons deur die gang van hierdie boek hierdie punt bewys deur te kyk na wat die apostoliese reformasie is en wat hulle glo.

 ‘n Definisie van Reformasie

Ons moet egter Reformasie omskryf en definieer omdat dit vir soveel mense verskillende betekenisse en sentimente het.

In sy boek “The Reformation” skryf Patrick Collinson dat die Reformasie van die 16de eeu gesien moet word as een van die mees belangrikste insidente van die geskiedenis.  Geen ander kultuur het al ooit so ‘n radikale transformasie beleef wat nie net ‘n impak op die kerk gehad het nie maar politiek, industrie, ekonomie en feitlik elke sektor in die samelewing.  ^[17]

‘n Sentrale gedagte rondom reformasie is egter dat dit by ‘n individu begin, wie se persoonlike wêreld so geskud en aangeraak word deur ‘n Hoër hand dat die persoon nooit weer dieselfde kan wees nie.  Abram, Moses, Paulus Augustinus, Loyola, Aquinas, Luther en Wesley almal getuig van ‘n moment in hulle lewe waar hulle lewe ingrypend verander en aangeraak is nadat hulle ‘n unieke persoonlike eerstehandse ervaring met die Here gehad het.  Volgens Collinson is dit die werklike begin van reformasie, soos wanneer ‘n klippie in die water gegooi word en die rimpeling effek wyer en wyer uitkring.

Reformasie het egter nie by Luther begin nie en hy was immers ook nie die eerste hervormer nie.  Daar was verskeie individue wat voor Hom alreeds die verkeerd in die kerk begin aanspreek het.  So ook in die Bybel lees ons van die hervormings van vele leiers wat op soortgelyke wyse deur die Here aangeraak is en bemagtig is om verandering aan te kondig.  So ‘n voorbeeld is Koning Josiah, wat as jong seun van agt jaar nie die weë van sy eie Pa gevolg het nie, maar eerder homself vereenselwig het met Dawid en hom sy Vader noem.  (2 Kron. 34) Hy vernietig die altare van die valse gode en rig mense weer om God te dien soos hulle voorvaders.  Hy ontdek die skrif en die wet, wat voorgelees word aan die mense, waarop onder ander die pasga en lofprysing herstel word.

Reformasie is dus ‘n terug keer na die Woord van God as die maatstaf en bron van alle beweegrede en aktiwiteit vir ons as gelowiges.  Volgens Dr. Andre Pelser is reformasie; om te reformeer na die beeld van die Seun van God, Jesus Christus.^[18] Om tot die volle kennis en gestalte van Christus te kom en te verander na Sy beeld is die doel wat God het vir elke mens.  (Rom. 8:28b-29)

Dit is ook die kern en doel van apostoliese aktiwiteite en bediening.  “My kinders, vir wie ek weer in barensnood is totdat Christus in julle ‘n gestalte verkry.” (Gal. 4:19) Hom verkondig ons, terwyl ons elke mens vermaan en elke mens in alle wysheid onderrig, om elke mens volmaak in Christus Jesus voor te stel. (Kol. 1:28) Want ek is jaloers oor julle met ’n goddelike jaloersheid, want ek het julle aan een man verbind, om julle as ’n reine maagd aan Christus voor te stel.(2 Kor. 11:2) want ek het my voorgeneem om niks anders onder julle te weet nie as Jesus Christus, en Hom as gekruisigde.(1 Kor. 2:2) Aan my, die geringste van al die heiliges, is hierdie genade gegee om onder die heidene die evangelie van die onnaspeurlike rykdom van Christus te verkondig, (Efe. 3:8) Want as hierdie dinge by julle aanwesig is en toeneem, dan laat dit julle nie ledig of onvrugbaar tot die kennis van onse Here Jesus Christus nie. (2 Pet. 1:8) totdat ons almal kom tot die eenheid van die geloof en van die kennis van die Seun van God, tot ’n volwasse man, tot die mate van die volle grootte van Christus (Efe. 4:13)

Die Wese van Reformasie

Luther en ander wat die reformasie begin het, het nie net bloot idees op die tafel gesit nie, die reformasie van die 16de eeu het nie sy ontstaan gehad in die lesingkamer of op Wittenberg se deur nie.  Dit was eers nadat Luther ‘n persoonlike verdieping of ontmoetings ervaring met God gehad het dat hy die oortuiging gehad het om die 95 tesisse te skryf en teen Wittenberg se deur te gaan vasspyker.

Ware reformasie begin dus by Hom.  Hy is die een maatstaf vir ons lewe.  Ons is geskape tot hierdie doel en dit is om soos Hy te wees.  Want die wat Hy vantevore geken het, dié het Hy ook vantevore verordineer om gelykvormig te wees aan die beeld van sy Seun, sodat Hy die eersgeborene kan wees onder baie broeders (Romeine 8:29) Hy is die presiese beeld en openbaring van God.  Hy, wat die afskynsel is van sy heerlikheid en die afdruksel van sy wese en alle dinge dra deur die woord van sy krag, nadat Hy deur Homself die reiniging van ons sondes bewerk het, het gaan sit aan die regterhand van die Majesteit in die hoogte, (Heb. 1:3)

Ons kan God nie sien nie, maar Sy Woord het vlees geword en onder ons kom woon om vir ons die pad aan te dui na God se hart.  Dit is dan ook die Vader se begeerte dat ons netso een sal wees met Hom as wat hulle Vader Seun en Heilige Gees een is. dat almal een mag wees net soos U, Vader, in My en Ek in U; dat hulle ook in Ons een mag wees, sodat die wêreld kan glo dat U My gestuur het. (Joh. 17:21) Ons moet uiteindelik ook so een wees met mekaar.  Dit beteken dat ons nie langer teen mekaar sal werk nie, maar een van gedagte, hart en optrede sal wees.  Soos die kerk in handelinge, word daar telkens verwys na die merkwaardige eenheid wat tussen die vroeër gelowiges geheers het.  Dit kan hoofsaaklik toegeskryf word aan die openbaarmaking van God deur Sy Gees aan individue regoor die wêreld, wat met God ‘n ontmoeting gehad het.  As dieselfde Gees dan in ons woon hoe kan daar dan verskille wees? En as ‘n koninkryk teen homself verdeeld is, kan daardie koninkryk nie bly staan nie (Mar. 3:24)

Onlangs by ‘n predikante byeenkoms toe die vraag gevra word hoekom daar so min eenheid en samewerking tussen kerke is, het een pastoor die volgende geantwoord; “dis omdat daar so baie ongelowiges in kerke en in leierskap strukture van kerke sit.”  Iemand wat met God ‘n ontmoeting gehad het, vir wie die Here ‘n werklikheid geword het doen dinge net anders.  Ons vind dat gelowiges wat ‘n ware verhouding met die Here het en wie se geestelike oë geopen is, alreeds een is, en sommer gou aanklank met mekaar vind oor kerkgrense heen.  Dieselfde Gees woon dan in ons almal en ons behoort dus as ons van dieselfde gees deurdrenk is een van harte te wees.  Die sakralistiese kerkbeskouing wat veral deur die gereformeerde kerke uitgevoer word het tot ‘n groot mate bygedra tot die groot hoeveelhede mense op kerkregisters wat nie belydende gelowiges is nie.  Maar Pinkster leiers het hulleself ook al skuldig gemaak deur mense net te doop, om die getalle te kan opskryf en daaroor te pronk.  Hierdie mense het nie noodwendig die getuienis gehad van goddelike transformasie nie.

Die vyandskap tussen die natuurlike mens en die gees mens.

Dit is belangrik om op hierdie punt uit te wys dat die grootste agent van verdeeldheid in die kerk die ‘natuurlike’ “vleesgerigte’ mens is.  Daarom het Jesus, Petrus bestraf dat hy die gedagtes van ‘n mens handhaaf en nie die van God nie.  (Mat 16:23) Hierdie vyandskap was nog altyd in die kerk, tussen die wat veg vir die regte van die mens en die wat self gekruisig het en in gehoorsaamheid van Sy Gees lewe.  “Want hulle wat hulle laat lei deur die Gees is kinders van God.” (Rom 8:14)  Nie elkeen wat vir My sê: Here, Here! sal ingaan in die koninkryk van die hemele nie, maar hy wat die wil doen van my Vader wat in die hemele is. (Mat 7:21)

Ek het in my bediening oor die laaste 30 jaar al honderde kere gehoor hoe persone wat in die kerk groot geword het, gereeld kerk toe gegaan het, selfs op kerkrade gedien het vertel hoe die Here op ‘n spesifieke dag net ‘n werklikheid vir hulle persoonlik geword het.  Hoe is dit dan, dat daar mense in ons geledere is wat God nie ken nie?  Hulle het al van Hom gehoor hulle praat selfs van Hom, maar hulle het Hom nog nooit eerstehands beleef en ervaar nie.  Hierdie godsdienstige mens doen die regte goed, praat die regte goed maar is nie in Sy Gees gekonnekteer met God nie.  Dis wat Jesus vir Nikodemus wou verduidelik wie tog uit die aard van sy beroep, ‘n godvresende en toegewyde persoon was.  EN daar was ’n man uit die Fariseërs met die naam van Nikodémus, ’n owerste van die Jode. (Joh. 3:1) Tog sê Jesus duidelik “Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie gebore word uit water en Gees nie, kan hy in die koninkryk van God nie ingaan nie.” (Joh. 3:5) Wat beteken dit om in water en gees gebore te wees? Kom ons laat die woord die woord verklaar.  nie op grond van die werke van geregtigheid wat ons gedoen het nie, maar na sy barmhartigheid het Hy ons gered deur die bad van die wedergeboorte en die vernuwing deur die Heilige Gees. (Tit. 3:5) Water dui duidelik op wedergeboorte waarvan doop ‘n fisiese teken is en die vervulling of doop van die Heilige Gees. (Mat. 3:11) Die meeste Bybel verklaarders maak ook die afleiding.  Wedergeboorte vind plaas deur die saad van die woord wat ontkiem en Sy lewe en karakter in ons openbaar. (1 Pet. 1:23) Hierdie is nie noodwendig twee gebeurtenisse nie.  Maar verduidelik bloot die komponente van die proses van wedergeboorte.

Die punt is egter dat hierdie twee persone lynreg teenoor mekaar staan, en dat die een in vyandskap staan met die ander.  Paulus verduidelik dit mooi in (Gal 4:21-29) Julle wat onder die wet wil wees, sê vir my, luister julle nie na die wet nie? Want daar is geskrywe dat Abraham twee seuns gehad het, een uit die slavin en een uit die vrye. Maar die een uit die slavin is gebore na die vlees, en die ander een uit die vrye deur die belofte. Dit is sinnebeelde, want dié vroue staan vir twee verbonde: een, van die berg Sinai afkomstig, wat vir die slawerny kinders baar – dit is Hagar; want Hagar staan vir die berg Sinai in Arabië en kom ooreen met die teenswoordige Jerusalem en is met haar kinders saam in slawerny. Maar Jerusalem daarbo is vry; en dit is die moeder van ons almal. Want daar is geskrywe: Verbly jou, onvrugbare wat nie baar nie; breek uit en roep, jy wat geen barensnood het nie, want die kinders van die eensame is meer as van haar wat ’n man het. Maar ons, broeders, is soos Isak, kinders van die belofte. maar soos destyds hy wat na die vlees gebore is, hom wat na die Gees was, vervolg het, so is dit nou ook. 

Weereens in 1 Kor. 2:1-16 gee Paulus ‘n lang verduidelik oor die onderskeid tussen die gees mens en die natuurlike mens.  Maar die natuurlike mens neem die dinge van die Gees van God nie aan nie; want dit is vir hom dwaasheid, en hy kan dit nie verstaan nie, omdat dit geestelik beoordeel word. (1 Kor. 2:14) Die grondbeginsel is dat die vrug van wedergeboorte die dade van geregtigheid is wat Hy in ons werk.  Jesus maak dit tog mos ook duidelik dat ‘n slegte boom kan nie goeie vrugte dra nie en andersom.  Die boom se natuur bepaal die vrug.  So bepaal ons nuwe natuur in Christus die ware vrug in ons lewe.  Jy kan dit probeer naboots maar dit hou nie lank nie. Wanneer dit dus oor eenheid gaan, vind ek dat gelowiges oor die hele kerkspektrum nie ‘n probleem het met eenheid en eenwees nie indien ons vanuit hierdie selfde vertrekpunt kyk.

Een van die leraars in ons gemeente merk nou die dag op.  “As jy God aanbid en nie Sy stem hoor nie, is dit so goed jy aanbid Baal of een of ander dooie god.”  Dank God Hy leef en wil graag met ons praat, nie net deur die predikant op Sondae nie maar elke dag!  Dis immers waarom Hy Sy Seun gestuur het, om die voorhangsel van die wet te verwyder, en die afsondering veroorsaak deur sonde of te hef sodat ons Hom van aangesig ot aangesig mag ken.

Dit is die doel van die reformasie, nie bloot kennis en nuwe perspektiewe op dinge nie, maar om Hom te ken en een met Hom te wees.  En om vanuit hierdie eenwording te lewe.

Wedergeboorte die vertrekpunt van Reformasie

Dis interessant dat soveel mense wat in die kerk groot geword hulle vorige lewe in die kerk veroordeel nadat hulle ‘n bekerings ervaring en verdieping in hulle verhouding met God beleef het.

Sekularisme en sakralisme in die kerk het die kerk verarm na ‘n organisasie en struktuur op boeke, die siel van dié kerk is dood, die kandelaar is verwyder, alhoewel die geskiedenis boeke vol getuienisse is van ‘n eertydse passie en soeke na God, is baie kerke vasgevang deur die tradisie en oorlewering van mense.  Sakralisme beteken; Wanneer alle inwoners van ‘n land of streek saamgebind is deur ‘n  Godsdiens wat deur almal aanvaar word.   In Joseph Coetzee se boek “Is jy ‘n stiefkind van die Moderne kerk?” verduidelik hy in detail hoe hierdie konsep in die kerk ingesluip het.  Dis immers mos die kerk so groot opdrag, om die wêreld te kersten en te oortuig van die evangelie. Maar wanneer hierdie kersten proses gepaard gaan met bloot die nakom van reëls en formalisme sonder ware wedergeboorte beland die kerk in die moeilikheid!  Christus het aan ons ‘n hemelse koninkryk verkondig, waaraan elke mens kan behoort maar jy kan alleenlik deel word van hierdie koninkryk deur in Jesus te glo en Hy jou wederbaar.  (Joh 3) Bogenoemde punt is ‘n geskil punt wat al menigte verdeeldheid en selfs oorloë as gevolg gehad het.

Konstantyn het gesien hoe hy die groeiende Christendom kan gebruik om sy eie politieke ambisie te bevoordeel.  Die kerk het ‘n instituut en handewerk van ‘n mens geword.  “Ek sal My kerk bou en die hekke van die hel sal nie daarvoor stuit nie.” (Mat 16:18) In Jesaja 66 verklaar God dat Hy nie belangstel in die geboue wat ons vir Hom oprig nie, want Hy het dit self gemaak.  Maar Hy stel belang in die mens wat Hom vrees en met ootmoed dien.  Telkens word daar in die NT verwys na ons as die tempel van die Heilige Gees.

Die term katoliek wat “algemeen” beteken is in teenstelling met dié Woord.  Die Bybel praat van die uitverkore kerk, heilige priesterdom, gemeente van die eersgeborenes. Die idee dat iemand hom of haarself as lid van hierdie liggaam kan toe-eien sonder wedergeboorte is verregaande! Dis nie almal wat aan die kerk kan behoort nie.  Hierdie koninkryk is bedoel vir die wat die voorwaardes van die skrif nagekom het.  Sonder geloof kan niemand God behaag nie. (Heb 11:6)  Telkens is by die kerk gevoeg die wat tot geloof gekom het.  Geloof egter wat se werke en vrug getuig van die openbaarmaking van Christus in jou lewe.  Baie mense in die kerk glo in God, en glo dat die Here hulle red en salig maak, maar hulle het nog nie die belofte in besit geneem nie.  Dis een ding om te glo en ‘n ander om op te tree in die geloof. Geloof is ‘n aksie.

Ek kan elke dag my sonde bely, maar nie verander nie.  Ek moet dus glo, my geloof uitspreek soos die geloofshelde van Hebreërs 11 en in gehoorsaamheid dit doen wat ek glo.  Gehoorsaamheid is die werkwoord van my geloof.  Petrus het geglo hy sal ook op die water kan loop, toe hy vra en Jesus antwoord kom, moes hy volgens sy geloof opstaan en oor die rand van die skuit klim en op die water trap.  Soveel mense glo maar het nog nooit oor die rand geklim nie!

Wanneer ek glo en die Woord doen, word die Woord vlees in my lewe.  Ons wil met teologiese redenasies onsself regverdig om nie te doen nie.  Ons soek eintlik na verskonings vir die geheime vrees in ons binnekant om te waag om Hom te gehoorsaam.  Om in gehoorsaamheid aan God se stem te lewe is nie maklik vir die vlees nie, Hy vra soms dat jy op de grond spoeg en modder met jou spoeg maak en dit op die oë van ‘n blinde man sit.  Dit mag beteken dat Hy jou vra om al jou besittings te verkoop en die opbrengs vir die armes te gee en Hom te volg.  Dit is waarom selfverloëning ‘n voorvereiste is om sy dissipel te word, anders gaan jy gedurig aanstoot neem oor dit wat Hy van jou vra. (Mat. 16:24-15)

God het alreeds die opdragte gegee, Hy het klaar beweeg, Hy het alreeds die prys betaal en die belofte en gawes van redding vir ons beskikbaar gestel ons moet net opstaan en dit deur die geloof in besit neem.

Die nuwe Testamentiese model van kerkwees.

Ons probleem rondom die Bybel is ons perspektief.  Jy moet dit vir jouself finaal uitmaak om die Bybel of vanuit ‘n nuwe of ‘n ou Testamentiese beskouing te lees en te verstaan.  Voor Christus se soendood en opstanding, staan die mens as gevolg van hulle sondetoestand altyd buite die heerlikheid van God se genade, vergifnis, voorsiening en nabyheid.  Deur spesifieke Joodse voorskrifte en rituele kan die mens wel vir ‘n oomblik God se heerlikheid beleef.  Die geskenk van geregtigheid wat ons bo alle dinge moet soek, maak dit moontlik om IN Christus te begin.

Die NT gelowige begin alles wat hy of sy doen IN Christus.
Die OT benadering begin altyd buite en moet iets doen om binne te kom.

Hierdie is na my mening die mees belangrikste aspek van ons geloof wat ons reg moet verstaan. Begin ons in gebed, belydenis, sekere wette, of lofprysing, of begin ons IN Christus, In Sy geregtigheid! Wanneer ons Sy geregtigheid ontvang, sal alles vir ons bygevoeg word. (Mat 6:33) Een van die eerste bewyse dat ons wel Sy geregtigheid ontvang het is – vrede en vreugde in die Heilige Gees. (Rom 14:17)

Deur Sy geregtigheid ontvang ons Sy vermoë, geloof, genade om nie meer te sondig nie en REG volgens Sy wil te leef.  Ons bid, gee, vas, en getuig vanuit Sy geregtigheid.

‘n Nuwe toegangsrite – Christus Alleen.

Lees Luk 4:14-32

Een van die sterkste drange en behoeftes van ‘n mens is aanvaarding.  Van jongs af worstel ons almal met deel wees.  Daar is altyd ‘n binnekring groepie van die mooiste, rykste en mees populêre kinders iewers daar ver, en die res van ons wat maar net ‘n bestaan voer, of ‘n opposisie groep begin.  Ons is groepmense, en ons groepeer gewoonlik rondom mense wat soos ons is, dieselfde taal praat en dieselfde waardes, geloofsoortuiging en lewenstyl handhaaf.  ‘n Baie dieper kwessie is – toegang en deelname.  Oorloë is al geveg oor toegang tot hulpbronne soos water, handelsroetes en algehele beheer.  Ook op geestelike gebied, gaan alles oor toegang tot ‘n godheid.  Dis immers wat ‘n bepaalde godsdiens oortuiging ‘n bestaansreg gee – toegangsrites tot God.  As kinders word ons van jongs af gekonfronteer met insluiting, toegang en dan verwerping; “ek is nie gekies vir die 1ste span nie, ek is nie in die top tien nie… ens” Soos ons ouer raak maak dit nie meer saak wie my aanvaar of nie, maar daar is wel sommige wat sukkel met aanvaarding.  Kinders leef vir die aanvaarding van hulle ouers.  Ons trou gewoonlik die persoon wat ons onvoorwaardelik aanvaar.

Die wese van die goeie nuus boodskap is dat Jesus ‘n algehele nuwe toegangsroete verkondig! Hy is die deur! Hy is die Tempel! Hy is die Hoë-priester! Hy is die offer! Hy is die toegang! Hy is God! Hy maak ons aanvaarbaar voor die Vader!  Wil jy God behaag? Jesus is die perfekte wil en wet van God.  Hy is die perfekte maatstaf van geregtigheid.

Jesus verpersoonlik al die wette, rituele, en metodiek om by God uit te kom, deur na ons toe te kom. Wanneer ons voor God staan, verval al die distansie, verwydering, skaamte, veroordeling en skuldgevoelens.  In Sy teenwoordigheid word ons verenig met ons skeppingsdoel. Ons vind ons inpasplek van behoort in Sy hart! Omdat hy LIEFDE is, word alle soeke na liefde versadig. Omdat hy ware VREDE is, vind ons rus en kalmte in ons gemoed.

Geen wonder die fariseërs, skrifgeleerdes en priesters het Jesus as ‘n bedreiging gesien nie!

Jesus transendeer alle godsdiens deurdat in Hom het God na ons toe gekom.  Dit is nie ons wat Hom soek nie, Hy soek ons, Hy kies ons!

Jesus se hele goeie nuus boodskap is gegrond op insluiting! Hy verwelkoming almal om deel van God se direkte familie te word! Jesus se luisteraars het net toegang deur bloedverwante oorlewering geken!  Geboorte reg het jou lewe bepaal, punt! Jesus kuier en eet saam met almal! Hy hou fees, en almal word uit genooi!

Die aanspreekvorm Vader, verwys per definisie na ‘n gesin.  God se koninkryk is in wese ‘n familie koninkryk.  Die Vader se hart is ‘n familiehart.  Die onse Vader gebed leer ons om die woord ‘ons’ te gebruik in stede van ‘my’ vader.  Die hart van die evangelie is ‘n ons boodskap en lewe teenoor ‘n ek en myself fokus.

‘n Geestelike Toegangsrite 

Insluiting in ‘n ryk familie is die grootste voorreg ooit.  ‘n Ryk invloedryke familie bepaal jou status en invloed.  Daar is beskerming en magtige alliansies vir die dag as jy in die moeilikheid is. Jou kinders en selfs kleinkinders is versorg, en het ‘n kans tot ‘n beter lewe! As Jesus dus verkondig dat net deur in Hom te glo, Hy ons deelmaak van God se direkte familie, is ‘n sprong so groot dat die meeste mense dit nie eens kan insien nie!

Nie een van die Patriarge se eerste seuns het ooit die seën en belofte ontvang nie.  Abraham se eerste seun Ismael, Isak se Essau en Jakob se Ruben was eerstelinge deur bloed maar nie deur die belofte nie.  Dit is interessant om op te merk dat nie een van die aartsvaders se oudste seuns ooit hulle eersgebore reg verkry het nie.  Maar die tweede seun.

Abraham se eersgeborene Ismael teenoor Isak (Lag)

Isak se eersgeborene Esau teenoor Jakob later Israel (Stry teen God)

Jakob se eersgeborene Reuben teenoor Josef (Die Here het my skande weggevat)

Josef se eersgeborene Manasse teenoor Efraim (Dubbel porsie van voorspoed)

Elkeen van hierdie geboortes met uitsondering van Efraim was deur bonatuurlike ingryping want al hierdie moeders was onvrugbaar.  Hulle was dus almal wel biologiese erfgename maar het die eersgeboorte reg verkry deur bonatuurlike aanneming en verkiesing.

Ons is nou mede-erfgename saam met Christus.  (Rom. 8:17) Christus se erfporsie is die feit dat Hy die posisie bo alles en bo almal verkry het.  As ons Sy mede-erfgename is, dan regeer ons mos saam met Hom in hemelse plekke.  (Efe. 2:6) Hierdie kindskap in God is al voorspel deur die profete!  Aan hulle sal Ek in my tempel en aan sy mure ’n teken gee, ’n erenaam wat beter is as seuns en dogters. Ek sal aan sulke mense ’n naam gee wat nie uitgewis sal word nie. (Isa. 56:5)

Daar is veelvoudige groeperinge en tipes families, wat maak die Geloofgemeenskap en Liggaam van Christus uniek?

Geesverwantskap.

Daar is een voorwaarde om die seën en posisie van kindskap te behou.  Ons wat deur die Gees van God gelei word is die seuns van God. (Rom 8:14)

Die NT Liggaam van Jesus is GEESVERWANT – Teenoor OT Bloedverwant.

Wanneer mens in die verkeerde gees optree, verloor ons hierdie posisie. Bitterheid, onvergenoegdheid, op eie regte staan, selfregverdiging, hardekwas wees, rebellie, ongehoorsaamheid, trots, arrogansie, onvergewensgesindheid bring mee dat ons weer in verwydering van God staan.

Uiteindelik wil God ons nie net verenig deur bloed nie, maar dat ons een van harte en gees sal wees. Die familie word uiteindelik gevorm uit Jood en nie-Jood deur die geloof in Jesus Christus.

Saggéüs ‘n sondige hoof van die belastinggaarders word onmiddellik familie omdat hy bely en regdoen.

Die owerspelige vrou – gaan en sondig nie meer nie.

Die NT insluiting is nie gegrond om uitwendige kleur, taal, voorkoms of ekonomiese status nie, maar ‘n sekere bedryfstelsel – ‘n manier van glo!

Die sap wat die boom lewe gee – Joh 15 – is ‘n koninklike, hemelse bedryfstelsel van die Gees.

‘n Jesus Lewe waarde sisteem.

Uiteindelik is die Jesus lewe, ons insluiting en eenwording met God en met ons medemens.  Hierdie eenwording met God, en deelwees van Sy familie, kindwees soos Jesus gee ons ‘n nuwe rede vir bestaan.

IN die liggaam van Christus, het ek ‘n vorm van deelwees, en behoort begin beleef wat my eie weeskind hart kom genees het.  Hoe meer ons soos Jesus praat, dink, en leef hoe meer raak ons een, hoe nader groei ons aan mekaar.  Hoe verder ons van die gees van Christus wegbeweeg hoe verder beweeg ons van mekaar.

Die Jesus lewe is die gom, die aantrekkingskrag wat ons in God en in mekaar verenig.

Dis die enigste manier hoe mense, van verskillende kulturele agtergronde, sosiale stand kan een familie word.  Hy wat Jesus volg, in leefstyl, in waardes, denke en karakter is die kern energie van die liggaam van Christus.  Ons is almal besig met dieselfde stryd. Ons stories van selfverloëning en opoffering is dieselfde en word die simbole, monumente en kentekens van die hemelse familie.

Hierdie misterie van gemeenskap en deelwees in Sy Liggaam is een van die mees vervullende ervarings wat ‘n mens kan beleef!

In a Christian community, everything depends upon whether each individual is an indispensable link in a chain. Only when even the smallest link is securely interlocked is the chain unbreakable. … Every Christian community must realize that not only do the weak need the strong, but also that the strong cannot exist without the weak. The elimination of the weak is the death of the fellowship.^[19] Hierdie paradoksale eenwording hou ons almal nederig, en ons oë gerig op Hom, want net Hy kan hierdie bonatuurlike eenheid in ons verwesenlik!

What community offers is the gift of discovery about the self, about others and about God. If you can’t be with yourself, being with others isn’t going to help you. There’s no getting away from the dimension of faith that has to be faced alone: ‘Alone you stood before God when he called you; alone you had to answer that call; alone you had to struggle and pray; and alone you will die and give an account to God’ (p. 57) Die antinomie van ALLEEN met God, teenoor SAAM voor God is albei nodig om ‘n volwasse geloofsgemeenskap te ontwikkel.

Martin Luther insisted that the kingdom of God meant being in the midst of your enemies; so the opportunity to be in community with other Christians, occasionally or permanently, is ‘grace upon grace’ – the ‘roses and lilies of the Christian life’ (p. 10). Die laaste paradoks is die heiligheid van die kerk, wat gevolglik apart en verwyder moet staan van die Wêreld maar tog IN die wêreld moet funksioneer as Sout en Lig.  Meer hieroor in die laaste hoofstuk.

‘n Messiaanse profesie en heenwysing na die ware Kerk.

In Jesaja 33, profeteer die profeet oor die komende koninkryk en die kerk.  Onthou wanneer ons die woord Jerusalem lees in die OT messiaanse profesie dan moet ons die woord verstaan nie in konteks met die fisiese stad Jerusalem nie maar die kerk in die geheel wat die bekeerde Jode insluit.

IN hierdie lig gaan hierdie fantastiese profesie oop met ‘n ryke betekenis vir ons as kerk.

In vs 20 se hy” sien die kerk, ‘n veilige en rustige tuiste. ‘n Tabernakel wat nie afgebreek kan word nie. Dit verwys dus nie na ‘n gebou nie, want dit kan tog verwoes word, maar die geestelike gebou.  Dit lyn op met die skrif in Heb 12:25-29

In hierdie kerk/tempel/koninkryk sal die Here self vir ons ‘n breë stroom wees.  Die fisiese stad Jerusalem het glad nie so ‘n stroom nie buiten die spruit Kedron.  Weereens wys hierdie punt na die kerk.  In hierdie stroom sal geen selfaangedrewe vaartuig kan vaar nie.  Dit beteken dat aktiwiteite en persone gedryf deur ambisie of hulle ego nie in hierdie stroom sal kan beweeg nie. Daarom dat Jesus sê: “As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën en sy kruis opneem en My volg.” (Mat 16:24)

Die ware kerk sal die heerlikheid van God beleef maar nie gesentreer om ‘n mens nie. In die ware kerk sal daar gebid word vir genesing en jy sal nie kan onthou wie vir jou gebid het nie.  Wonderwerke en magtige tekens sal deur die liggaam plaasvind.  Die kerk moet immers as geheel opgroei tot ‘n volwasse mens om waardig die titel te wees “bruid van Christus”

Dit is tans besig om te gebeur.  Daar is meer Bybelskole as ooit in die geskiedenis, feitlik elke gemeente het sy eie bybelskool, mense is honger nie net om te weet wat moet gebeur nie maar hoe?  Hulle wil deelneem, wil siele wen, preek, bedien en beraad.  Bediening is lankal nie meer gesentreer rondom die predikant nie.  Soos wat mense groei en volwasse word, word hulle ook nie meer versadig deur die melk wat deur so baie predikers en kerke voorgehou word nie.  Ons lewe in die era van inligting, nog nooit was daar so baie informasie beskikbaar tot die massas nie. Ons is in die tyd en seisoen van reformasie.

So baie mense bid nog en vra na herlewing, terwyl herlewing iets van korte duur is.  Herlewing is bloot om die voertuig aan die gang te kry.  Maar daar is ‘n baie dieper werk van God se Gees nodig en dit is dat hy ons karakter en menswees sal reformeer om gelykvormig te word aan sy Seun.  Herlewing werk net die emosies op vir ‘n tyd.  Reformasie breek die ou bene van die gestaltes van jou denke om soos Jesus te begin dink en handel.  Reformasie doen ‘n diep werk want dit affekteer uiteindelik ons hele bewussyn en menswees in die geheel.

Mag die Here ons reformeer as kerk om in lyn te kom met sy Woord, sodat die woord weer vlees kan word in die vorm van Sy kerk.

Wanneer ons die fondasie reg het volg die res natuurlik en sal al die dinge waarvan ons in handelinge lees ook van ons gemeentes gesê word.  Niemand sal iets kortkom nie.  Nie net fisies nie maar emosioneel en geestelik ook sal daar na elke behoefte omgesien word nie deur ‘n struktuur nie, maar ‘n liggaam.  Jou geestelike familie word op die einde van die dag jou ware familie.  Hier ontdek jy oupas en oumas wat jy dalk nooit self gehad het nie.  Die derduisende gebroke families sal binne die kerk weer heel word wanneer die liggaam die leemtes vul.  So sal ‘n seun sonder ‘n pa, in die kerk ‘n pa vind wat homself oor die seun ontferm en die kind leer en help om volwasse te word in Christus.  Want die kerk is ‘n familie, en nie ‘n organisasie waaraan ek behoort nie.

Ons almal wil graag bogenoemde effek in ons gemeentes hê, maar dan moet ons die ou wynsak weggooi en ‘n nuwe ontvang om die nuwe wyn te akkommodeer.  Hierdie proses hou ook nooit op nie, elke keer as ons byeenkom behoort ons die nuwe wyn te ontvang!

^[1] “Selfs die kerk kan verander” Willie Jonker Hoofstuk 2, volkskerk. 1998, Tafelberg.

^[2]Christian History : Pietism. 1986; Publsished in electronic form by Logos Research Systems, 1996 (electronic ed.). Carol Stream IL: Christianity Today.

^[3]Christian History : Russian Christianity. 1988; Published in electronic form by Logos Research Systems, 1996 (electronic ed.). Carol Stream IL: Christianity Today.

^[4] Is jy ‘n stiefkind van die moderne kerk? Josef Coetzee, 1990, Uitgegee deur Woordverspreiding, Posbus 28028, Sonlandpark, 1944.

^[5]Christian History : Martin Luther, early years. 1992; Published in electronic form by Logos Research Systems, 1996. Carol Stream IL: Christianity Today.

^[6] http://www.wcr.ab.ca/news/2000/0131/catholiclutheran013100.shtml

^[7]Christian History : Martin Luther, later years. 1993; Published in electronic form by Logos Research Systems, 1996 (electronic ed.). Carol Stream IL: Christianity Today.

^[8] http://www.baptiststandard.com/postnuke/index.php?module=htmlpages&func=display&pid=1902

^[9] http://www.kerkpad.co.za/argief/nov2000/art2.html

^[10] www.kerkbode.co.za

^[11] Fourth wave, D. Pawson, 1992, Hodder.

^[12] Bl 231 aangehaal uit John Pawson se boek “The Fourth wave” “A breath of fresh air” Mike Fearon, 1994, Eagle, Inter Publishing Services , Ltd, 59 Woodbridge Road Guildford, Surrey.

^[13] Pg 232 “A breath of fresh air” Mike Fearon, 1994, Eagle, Inter Publishing Services , Ltd, 59 Woodbridge Road Guildford, Surrey.

^[14] (J. I. Packer, Evangelism and the Sovereignty of God [Downers Grove, Ill.: Inter-Varsity, 1961] p. 19).^[14]

^[15] “The orthodoxy of the church” Watchman Nee

^[16]Christian History : 100 Most important events in church history. 1990; Publsihed in electronic form by Logos Research Systems, 1996 (electronic ed.). Carol Stream IL: Christianity Today.

^[17] “The Reformation”Patrick Collinson, 2003, Weidenfeld & Nicolson, London.

^[18] “God’s Genius” Dr. André Pelser, 2003, Pelsermedia, P.O.Box 276, Milnerton, 7435.

^[19] Dietrich Boenhoeffer. Life together.

https://youtu.be/dCo9RFeIvvY
3. Die Volkome genesing van die Totale Mens – Materiaal (Klik hier om oop te maak)

Wat is die grondliggende motief wat ons dryf om te doen wat ons doen in Sy Kerk? 

Dit is van kardinale belang vir die kerk, en liggaam van Christus om ons “Hoekom bestaan ons?” te verstaan.  Want dan hoef ons nie soveel beheer toe te pas oor die “wat doen ons?” nie.  

Michael Jr, die bekende komediant vertel hoe daar gesê word: “Gee ‘n man ‘n vis en jy het hom vir ‘n dag gevoed, leer ‘n man hoe om vis te vang en jy voed hom vir ‘n leeftyd” Volgens Michael is dit maar bra ingewikkeld, want dan moet jy ‘n visstok, lisensie, boot en plek met visse soek, om die man te leer. Wat daarvan as jy hom leer, waarom hy moet visvang, en hy maak dit sy werk om self te leer? Michael Jr se ‘waarom’ is om mense deur middel van humor te inspireer om hulle skeppingsdoel te leef.  Vandat hy sy ‘waarom’ ontdek het, is dit ‘wat’ hy doen nie meer so belangrik nie, want dit vloei alles uit sy ‘waarom’ uit.^[1]

Simon Sinek verduidelik ‘n eenvoudige, maar kragtige model vir hoe leiers optrede inspireer, aan die hand van ‘n goue sirkel en die vraag “waarom?” as die kernpunt. Sy voorbeelde sluit in Apple, Martin Luther King en die Wright-broers – en as ‘n kontrapunt Tivo, wat sukkel. Die goue sirkel se kern is, Waarom? Hoe? en dan Wat? Die bogenoemde 3 voorbeelde van sake ondernemings is individue wat hulleself bemark en dryf vanuit die kern “waarom”. Apple bemark hulleself altyd eerstens as innoveerders wat onder andere rekenaars vervaardig. Volgens Simon is die “waarom” ons dinge doen, die mees basiese bestanddeel wat ons na mekaar toe aantrek. Ons groepeer natuurlik rondom mense met die selfde “waarom”. ^[2]

Dit bring my by die kern vraag rakende die kerk? 

Waarom bestaan die kerk?

Die antwoord het onverwags een dag in my gees op gekom, en skielik het alles in plek geval. As aangenome valerige identiteitsoekende 13 jarige seun, was my lewenslange soeke na aanvaarding. Met my ontmoeting met Jesus in Junie 1984, het Hy my op reis geneem om Sy identiteit te ontdek. Hoe meer ek Hom leer ken, en doen soos Hy lei, hoe meer ontdek ek my identiteit. Sedertdien het ek, genesing as persoon op soveel vlakke beleef, en myself begin beywer om die wêreld om my gesond te maak. Gesonde mense, verhoudings, gemeenskappe, werksplekke, en ekonomie.

Jesus genees en herstel eerstens ons gebroke verhouding met God. Dan neem Hy ons op ‘n reis van self-verloëning, om ons gedagtes te vernuwe deur Sy Woord. Gevolglik hanteer ons mense anders, en leer Hy ons om met vrede met alle mense te lewe, sonder om te komprimeer. Deur onsself verantwoordbaar aan Sy familie-liggaam-gemeente te maak, word ons gedrag, en gewoontes hervorm.  Uiteindelik vind ons elkeen ons funksie in die liggaam, en word ons Sy instrumente van genesing, terwyl hy nog steeds genesing in ons bly bewerk. 

Jesus is ons fokus, maar waarom Jesus? Waarom het Jesus mens geword, vir ons sonde gesterf, opgestaan uit die dood en vir ons redding bewerk? Die antwoord is voor die hand-liggend. 

Watter ouer sal nie sy eie lewe gee, as dit sou beteken die kind kan lewe nie. Ware ouers sal enigiets doen om hulle siek kind te kan genees. Jesus wil ons genees, versoen, herstel, restoureer, hervorm en bevry om weer Sy skeppingsdoel voluit te kan leef.  Dit is ons algehele genesing wat Hom gedryf het, om Sy lewe te gee as soenoffer vir ons sonde!! 

‘n Boom is gemaak om smaakvolle vrugte te dra. So het God die mens geskape in Sy beeld om goddelike goeie vrug te dra. Sonde het ons misvorm, om verwoesting te saai. As gevolg van die mens se ongehoorsaamheid en misrekende identiteit het ons wêreld al hoe meer stukkend en gebroke geraak.  Siekte, krankheid, ongesteldheid, onvolkomenheid, pyn, ongemak, en beperkings verhoed ons om Sy skeppingsdoel te kan uitleef.  Ons uitroep is dus vir genesing! Ons is almal op soek na volhoubare, werklike, diepgaande, volkome genesing! 

Siekte is ‘n obstruksie, inhibisie of beperking van ons natuurlike vermoëns.  ‘n Gesonde baba het ‘n bepaalde funksionaliteit m.b.t. beweging, vermoëns, en intellek. Siekte of krankheid plaas ‘n beperking op hierdie funksionaliteit.  Dis dalk hoekom Jesus verklaar dat ons moet soos kinders word om die Koninkryk te beërwe. (Mar. 10:15) ‘n Kind is onskuldig, reken geen wraak toe nie, is nie selfbewus nie, het nie vooraf opgestelde beoordeling van mense nie, het onvoorwaardelik lief, is ongekunsteld, het ‘n onversadigbare begeerte om nuwe dinge te leer en te ontdek.  Hierdie is alles eienskappe wat ons met geestelike volwassenheid vergelyk.  Ons kyk na ‘n nuutgebore baba, en noem hom of haar perfek! 

Hoekom is ons siek? Wat maak ons siek?

Daar is al biblioteke vol geskryf oor die oorsake van siekte, ek noem net ‘n paar: Sommige siektes toestande is geneties of viriel oordraagbaar, en dus as gevolg van eksterne oorsake. Sielkundiges suggereer dat 85% van alle siektes ‘n emosionele, psigosomatiese oorsaak het.  Lewenstyl keuses, in terme van dieet en oefening speel ook ‘n groot rol ten opsigte van ons algehele gesondheid.  ‘n Misrekende identiteit, en gevolglike geloofsoortuigings, wat ons wêreldbeskouing vorm kan lei tot dramatiese beperkings.  

Dr Paul Carlin het na 20 jr se werk in die Texas gevangenis die “belief therapy” program ontwikkel, want volgens hom: “Mense doen wat hulle doen omdat hulle glo wat hulle glo”. Uiteindelik raak hierdie oortuigings ‘n godsdiens-tradisie, en ‘n kultuur wat mense vasgevang hou en inperk om nie hulle natuurlike potensiaal te bereik nie. Dink maar aan godsdienste, wat die rol van die vrou en die kind inperk en marginaliseer.  Uiteindelik is sonde direkte ongehoorsaamheid aan die Woord en wil van God.  God se Woord is soos ouerlike beskerming, leiding en rigting om ons te weerhou van seerkry, ongeluk en verdriet, maar die mens wil sy of haar eie koers inslaan, en self besluit wat reg of verkeerd is.  

Tans beleef ons ‘n radikale inligting-revolusie. Daar vind 3.5 biljoen Google soektogte per dag plaas. Omtrent 1,3 Biljoen mense is op YouTube geregistreer en word daar bykans 300 ure se videomateriaal per minuut gelaai. Die meeste van hierdie soektogte en inligting is gerig rondom gesondheid en self-verbetering. Daar is tans meer as 250000 toep applikasies beskikbaar om jou gesondheid te monitor. Nuwe slim horlosies meet allerhande aspekte van jou fisiese gesondheid: Slaap patrone, hartklop, bloeddruk, suikervlak, en hartritme inligting kan jou dokter help om ‘n baie meer akkurate diagnose te maak. Nuwe aanlyn webtuistes soos ‘Hello Dr” kan jou in ‘n oomblik in kontak bring met mediese professionele raad. ^[3]

Mense is dus gevolglik fisies gesonder. Mense leef in die algemeen langer! Maar is ons werklik gesond? Ons word van die een ding gesond gemaak, en oormore is ons weer siek van iets anders. Gesondheid is tog nie net bloot ‘n fisiese aspek nie. Ons word almal ouer, en dus funksioneer ons liggame nie meer optimaal nie. Wanneer jy met die versorgers in ouetehuise praat sal hulle jou gou sê: “Moeilike jongmense raak dramaties moeiliker ou-mense.”  Gesondheid kan ook nie ‘n selfsugtige net-na-myself-kyk oorlewing wees nie. Gesonde mense, wil ook graag ander gesond maak.  

Die volkome genesing van die totale mens.

Die mens as ’n multi-dimensionele wese verlang om GEESTELIK vervuld, EMOSIONEEL tevrede en gelukkig, INTELLEKTUEL ingelig, SOSIAAL betrokke, FISIES fiks, in IDENTITEIT koersvas, EKONOMIES bemagtig en ‘n goeie rentmeester van ons HULPBRONNE te wees.  Elke Gemeente behoort  ‘n liefdevolle genesende GESIN-EKO-SISTEEM te bied, gesentreer rondom die lewe en persoon van Jesus Christus die LEWE saam in oorvloed te LEEF.

In ons reis met Jesus het ons uitgevind, gesondheid is nie net die genesing van ‘n spesifieke fisiese siekte toestand nie, maar ‘n algehele omvattende gesonde lewenstyl van die totale mens. 

Derduisende kure, diëte, aanvullings, wondermiddels, terapie en operasies mag dalk doeltreffend wees, maar dit deel almal net met een aspek van ons gesondheid. Jy kan fisies 100% gesond wees, maar sielsongelukkig as gevolg van stukkende verhoudings. Jy kan ‘n goeie mens wees, met talle prestasies en nog steeds voel daar kort iets in jou lewe, want jy het nog nie met God vrede gemaak nie.  Jy kan fisies gesond wees, intellektueel briljant, maar as jy nog nie genees is van die eie-ek, die egoïstiese, self-gerigte selfsug en soeke na selfbeskikking nie, is jy bedremmeld en betreurenswaardig. Dink maar aan die eie-waan van ‘n Hitler, en yoga ghoeroes soos Bikram Choudhury wat sy volgelinge mislei het.  

Jesus Is Genesing

Totale genesing is net in Jesus Christus te vind. Jesus is genesing en gesondheid! Toe ons ontwaak tot die realiteit van Sy persoon, waardes, denke, gewoontes en manier van leef, het ons die sentripetale kernpunt van alle geneeskunde ontdek. Sonder Jesus is daar nie volhoubare gesondheid en welstand nie. Want, Hy maak nie net een aspek van ons menswees gesond nie. Hy steek Sy hand uit, en vra ons om Hom te volg. Terwyl ons Hom volg, en doen wat Hy sê, word ons tree vir tree meer gesond, op elke vlak, om ook ander te help om gesond te word.  Daar is immers geen siekte in die hemel nie. Daarom is Jesus se hart, Sy waarom, om ons gesond te sien. 

Om soos Jesus te word is die sleutel tot ʼn vervulde en gelukkig lewe. Jy sal dan die beste huweliksmaat wees, die beste sakeleier, en die beste werker wees vir enige sakeonderneming, ook die beste tipe vriend en die beste ouer. Die volwasse karakter, waardes, ingesteldheid, etiek, gewoontes, houding en lewenstyl van Christus is soos ’n standaard, ’n toonaangewer, ’n rigtinggewer om die volmaakte lewe te leef. Ons is die mooiste mense wanneer ons die meeste soos Christus leef.  Met ander woorde, ons is die beste mense as ons die meeste soos Hy is, as ons soos Hy doen wat reg is, Sy etiese en morele voorbeeld volg, Sy onbevlekte karakter nastreef en ons lewens daaraan wy om die mensdom te dien. Om soos Jesus te leef is die beste manier van leef! Die Jesus-lewe is ’n universele waarheid, ’n uitgangspunt, ’n bloudruk en basis vir lewe. Christus is volmaak, blaamloos, die regte standaard en mediaan van moraliteit.

In ons reis saam met Jesus, ontdek ons Sy goddelike paradoksale waardes: Geregtigheid en billikheid, onpartydigheid en respek vir alle mense, nie-reaksionêre kreatiwiteit, revolusionêre pasifisme, diensbare leierskap, bonatuurlike mens-mens-wees, alleen-groep-mens, en nog soveel meer! 

Die oomblik wat ons Sy lewe ontvang en daarvolgens begin leef, verander alles. Ons verhoudings, denkwyses, werk en leefstyl word gesond, en genesend tot ander. 

Hoekom het Geloofsgenesing ‘n slegte naam?

Enige vorm van geneeskunde het ‘n sekere bepaalde sukses faktor presentasie.  Waarom het geloofsgenesing so ‘n onreëlmatige sukses faktor? Sommige geloofsgeneeshere wat eerlik is, sal erken dat die werklike getal genesings wat plaasvind tydens genesing konferensies is 17-20%. Die verdere vraag is, waarom het net sommige predikers redelike sukses? Hoe blywend is hierdie sukses? Iemand wat siek is, is desperaat vir ‘n oplossing enige redelike kans selfs 50/50, sal ‘n desperate lyer nuwe hoop gee. Maar ‘n vorm van geneeskunde met so ‘n swak sukses, sal en moet mos verwerp word.  Selfs natuurlike medikasie het ‘n baie meer beduidende sukses faktor.  Om vir mense te bid vir genesing en dit as God se liefde te beskryf is problematies, want hoekom word sommige gesond en ander nie? 

Die vraag is nie óf God mense genees nie, maar eerder hoekom Hy nie almal genees nie.  

In verskeie vraelyste is bepaal dat die meeste mense, asook sommige doktors glo dat gebed voordelig is vir siek mense. Daar is talle opgetekende, lyste van mediese verifieerbare goddelike genesings. Die vraag was ook gevra vir ‘n paneel van geloof-geneeshere, die antwoord was: Om die integriteit en die hart van die Evangelie te bewaar word almal nie gesond nie, die wat gesond word gebeur nooit op dieselfde manier nie, en ook nie deur dieselfde persoon nie. ^[4]  Die rede: Wanneer ‘n sekere persoon of metode 100% suksesvol is om elke moontlike siekte gesond te maak, is dit in die mens se oorlewingsdrang en eie belang dat ons die persoon en die metode sal aanbid, dit sal kapitaliseer, sonder om die wonder en diepte van God te besef. Dit is baie makliker vir die mens om enige wonderkuur of middel te probeer, sonder die harde werk van gedragsverandering.  Dikwels is dit ons verkeerde gedrag wat die siekte veroorsaak het. 

Om genesing toe te skryf aan ons geloof, of tekort daarvan is ook problematies, want alhoewel geloof ‘n rol gespeel het by die meeste genesings, het die Here sommige genees sonder enige geloof van hulle kant af.  As geloof die genesing meebring, genees ons mos onsself? Moet ons onsself dan red ook? Ek verstaan dat redding ‘n geskenk is, en dat ons geloof in God uiteindelik redding meewerk. Tog is daar baie mense wat werklik glo, en werklik in geloof selfs tot ‘n aksie oorgegaan het, en nog steeds nie genesing ontvang het nie. Om te bid vanuit die wete dat God wil altyd genees is voorwaar moeilik as dit wel nie gebeur nie. Hoekom nie? Satan? Te min geloof? Nie aangehou nie? Dan is óns die probleem. Dit bring min troos, veral as jy al jou geloof, gebede, opgebruik het om genesing te bid vir iemand vir wie jy lief is. Alhoewel ons moet glo, het dit nie gewerk nie. Alhoewel ons deernis moet hê, was dit skynbaar nie genoeg nie. Alhoewel ons beloftes uit die woord en profesie ontvang het, is dit nie vervul nie. Waar laat dit ons? 

Genesing is inherent wie God is, die aarde en die skepping het ‘n self-genesing vermoë.  Sien die wonder van die skepping, die medisinale natuurlike middels wat in die natuur opgesluit lê.  God het ons geskape om gesond te maak, en gesond te wees. 

Siekte en krankheid is simptomaties nie net m.b.t. ons liggame nie. Ons ekonomie is siek. Die wêreld is moreel siek. Siekte is simptomaties van ‘n hele samelewing wat van God verwyder is.  As die hele samelewing die Here waaragtig dien deur te doen wat Hy sê, en alles toeëien wat Hy vir ons beskikbaar gestel het, en dan soos Jesus goed doen aan die mense om ons. Sal daar nog siekte wees? God wil dus inderdaad altyd gesond maak, in Sy soewereine wysheid weet Hy watter aspek van ons menswees op ‘n bepaalde tydstip die meeste genesing nodig het.  Fisiese liggaam, emosies, karakter, denke, verhoudings, gewoontes, identiteit. 

Siekte se oorsprong is:

Sonde:

Verkeerde gewoontes en gedrag: Mirjam (Num. 12:10), Gehasi (2 Kon. 5:27), Ussia (2 Kron. 26:16-23) en Elimas (Hand. 13:11). “dien die Here en vermy wat sleg is: dit is die geneesmiddel vir jou, die verkwikking vir jou liggaam.” (Spr. 3:8) 

Jou woorde: “Die tong het mag oor dood en lewe” (Spr. 18:21).  “Aangename woorde is heuning, soet en geneeskragtig vir die mens.” (Spr. 16:24) 

Onvergifnis maak mens bitter en sieklik, soos iemand wat gefolter word. (1 Kor. 11:28-30; Mat. 18:21-35) 

Jou denke:  “’n Kalm gemoed hou die liggaam gesond; hartstog vreet ‘n mens op.” (Spr. 14:30) “’n Vrolike mens is ‘n gesonde mens.” (Spr. 17:22)

Nie alle siekte is a.g.v. sonde nie. (Job. 42:7-8)

Die duiwel:

Demone:  (Matt. 17:18; Matt. 9:25, 42; Matt. 4:35; 4:39)

Mag van die Duiwel:  “Julle weet van Jesus van Nasaret, dat God Hom met die Heilige Gees gesalf en met krag toegerus het. Hy het rondgegaan, oral goeie werke gedoen en almal gesond gemaak wat in die mag van die duiwel was, want God was by Hom” (Hand. 10:38).

Gees van krankheid (Luk. 13:11, 16).

Die Here, God is soewerein: 

“Besef dit tog: Ek, Ek is die Here! Naas My is daar geen ander God nie. Ek maak dood en Ek gee lewe. Ek maak siek en Ek maak gesond. Uit my mag word niemand bevry nie.” (Deut. 32:39) Gen. 12:17, Exo. 4:11, 15:25, 1 Sam. 25;37-38; 2 Sam. 12:15, Deut. 28:15-68, 32:39, 2 Kon. 15:5, 2 Kron. 21:18, 19, 26:20-21 Hand. 12:22, 23; 13:8-12 asook Job. 5:18. 

Indirek ander mense: 

Dit is duidelik dat ek kan deur iemand aangesteek word, bakteriese infeksies, ‘n bakleiery waar onskuldige mense slagoffers word.  Iemand anders se sonde en oortreding kan dus ook soms die oorsaak wees van siekte en krankheid. 

Die gebroke natuur: 

“Want die skepping is aan die nietigheid onderworpe — nie gewillig nie, maar ter wille van Hom wat dit onderwerp het…” (Rom. 8:18-22) Hittegolwe, plae, droogte, tsunami’s, ens. Soms gebeur daar bloot dinge, ek struikel en val, en breek my arm. 

Alhoewel dit belangrik is om die oorsaak van siekte weet, is die meer belangrike vraag hoe word ek gesond? Uiteindelik is dit God se hart dat ons gesond sal lewe: (Deut. 11:26)

God se Hart Agter Genesing

Al ooit gewonder hoekom het Jesus dikwels mens ferm vermaan om nie te gaan vertel wat met hulle gebeur het nie? Was dit dan nie die punt, dat almal in Hom sal glo nie?

Jesus het nooit enige genesing op dieselfde manier gedoen nie, maar vir Hom was genesing meer as bloot die gesondmaking van die simptome. HY wou altyd deel met die oorsaak. Daarom word die melaatse man gevra om na die priester toe te gaan, sodat die kwarantyn opgehef kon word, en hy weer toegelaat word om deel van die gemeenskap te wees.  “Toe steek Jesus sy hand uit, raak hom aan en sê: “Ek wil. Word gesond!” En sy melaatsheid was onmiddellik weg. Jesus sê toe vir hom: “Jy moet dit vir niemand vertel nie, maar gaan wys jou vir die priester en bring die offer wat Moses voorgeskryf het.”  (Matt. 8:1-5)

“Baie mense het saam met Hom gegaan, en Hy het hulle almal gesond gemaak, maar hulle belet om in die openbaar oor Hom te praat.”  (Matt. 12:16) Hier het Jesus ‘n skare mense genees, tog kapitaliseer Hy nie op die bonatuurlike om nog meer mense te trek nie.  Dit is duidelik soos vroeër verduidelik: Jesus is nie net ‘n wondermiddel of wonderpersoon wat alle siekes genees nie! Want dan sou ons hom gebruik om gesond te word, sonder om te deel met die oorsake van hoekom ons siek geword het in die eerste plek. 

Jesus vra Sy dissipels, wie sê julle is ek? Nadat Petrus openlik verklaar en erken dat Hy die Messias is, word hulle beveel om dit nie oor te vertel nie.  Is dit dan nie die doel dat mense sal weet dat Hy die Messias is nie? Dis tog waaroor redding gaan, dat elke mens sal glo dat hy die Christus is? Toe het Jesus sy dissipels beveel om vir niemand te sê dat Hy die Christus is nie.  (Matt. 16:20) Die raaisel verdiep nie waar nie? Die beginsel is: Jesus wil nie net hê ons moet Hom aanbid nie! Hy wil hê ons moet Hom volg. Dis ons gehoorsame navolging van die persoon Jesus Christus, wat genesing bring vir die totale mens. 

Die verheerliking op die berg, is ‘n klinkklare bewys van Sy goddelikheid. Mense is natuurlike twyfelaars en agterdogtig ten opsigte van die bonatuurlike.  Hoekom net ‘n paar dissipels toelaat om dit te beleef? Sou die Fariseërs, en al sy vyande nie dan tot inkeer kom, as hulle sou sien wat hier gebeur het nie? Terwyl hulle van die berg afkom, het Jesus hulle beveel: “Wat julle gesien het, moet julle vir niemand vertel voordat die Seun van die mens uit die dood opgewek is nie.” (Matt. 17:9) Jesus kapitaliseer nie op die oomblik van Sy goddelike verheerliking en openbaarmaking nie. Dink aan mense wat al deur die eeue by plekke van goddelike verskynsels bymekaar kom, en die verskynsel soos robotte aanbid. 

Een van die mees skouspelagtige wonderwerke wat Jesus gedoen het was die genesing van die doofstom man.  Die man het nie net sy gehoor ontvang nie, maar God het sy spraak in een oomblik herstel.  Al sou iemand se gehoor herstel, sou dit ‘n spraak terapeut maande neem om die persoon te help om korrek te praat.  “Sy ore het dadelik oopgegaan, die belemmering van sy spraak het verdwyn, en hy het reg gepraat. Jesus het die mense belet om dit vir iemand anders te vertel, maar hoe meer Hy hulle belet het, hoe meer het hulle dit verkondig.”  (Mar. 7:36) Hier is een van die mees sprekende wonderwerke, wat as jy vandag se bemarking tegnieke van getuienis oorvertel gebruik, ‘n getroue navolging verseker. Jesus doen hierdie wonder in privaatheid.  

Baie mense het gewonder oor Jesus, maar die duiwels het presies geweet wie Hy was. Is daar nie ‘n groter bewys van Sy bediening en egtheid as dat die duiwels Hom herken nie? Maar Jesus het hom skerp aangespreek: “Bly stil en gaan uit hom uit.”  (Mar. 1:25). Hy laat hulle nie toe om te spreek van Hom nie. 

Jesus het die blinde man aan die hand gevat en hom uit die dorp uit gelei. Die genesing in die geheim verrig, en toe boonop vir hom “belet om dit vir iemand anders te vertel.”.  (Mar. 8:26, 30)

Die egtheid van die evangelie skrywers se getuienis, is die nuttelose inligting wat nie weggelaat is nie. Die feit dat Jesus vir hulle opdrag gee om vir die kind iets te ete te gee, het geen doel nie. Tog maak dit die stories, eg en geloofwaardig.  Weereens ‘n perfekte geleentheid vir mense te oortuig. Jesus maak nie gebruik om met grootheidswaan, mense te beïndruk nie.  “Haar ouers was stom van verbasing, en Jesus het hulle verbied om vir iemand te vertel wat gebeur het.”  (Luk. 8:56)

Die klimaks van Jesus se populariteit is toe Hy die skare kos gee. “Toe die mense die wonderteken sien wat Jesus gedoen het, het hulle gesê: “Hy is werklik die Profeet, die Een wat na die wêreld toe moes kom.” Toe Jesus merk dat hulle Hom met geweld wil kom koning maak, het Hy verder die berg op gegaan, Hy alleen.” (Joh. 6:14-15) Weereens vlug Jesus van die aanstelling van mense, die aanbidding van mense.  Hy wil ons bewus maak dat daar iets dieper is as genesing, wonderwerke, en voedselvoorsiening.  Al hierdie dinge is tydelik, maar daar is meer wat God ons wil gee. Hierdie tekens en wonders is presies dit, tekens. Dit is soos padwysers, rigtingwysers na ‘n groter realiteit. Wonderwerke is inderdaad belangrik. “Die boodskap wat ek verkondig, het julle oortuig, nie deur geleerdheid en welsprekendheid nie, maar deur die kragtige werking van die Gees. Dus is julle geloof nie op die wysheid van mense gegrond nie, maar op die krag van God.” (1 Kor. 2:4-5) 

Maar wat is die groter realiteit wat Jesus wou hê hulle moes raaksien? Jesus antwoord hulle: “Dít verseker Ek julle: Julle soek My, nie omdat julle die wondertekens gesien het nie, maar omdat julle van die brood geëet en versadig geword het. Julle moet nie werk vir die voedsel wat vergaan nie, maar vir die voedsel wat nie vergaan nie en wat ewige lewe gee. Dit sal die Seun van die mens vir julle gee, want God die Vader het Hom die mag daartoe verleen.” Hulle vra Hom toe: “Wat moet ons doen om te doen wat God van ons verlang?” En Jesus antwoord hulle: “Wat God van julle verlang, is dat julle moet glo in Hom wat Hy gestuur het.” (Joh. 6:26-29)  Jesus is die geskenk van genesing, nie die genesing op sig self nie. As ek dus Jesus ontvang is ek gesond, want ek het die Geneesheer ontvang! “…want dit is Ek, die Here, wat julle gesond hou.” (Eks. 15:26).  

Jesus wil ons herstel, genees, hervorm, restoureer, versoen met ons skeppingsdoel: Om soos God, goddelike, goeie, opbouende, positiewe, vrug te dra.  Die aanbidders wat met waserige oë ‘n goddelike verskynsel aanbid, besef nog nie hulle eie goddelike skeppingsdoel van godvrugtigheid nie. Hulle wag en smeek vir ‘n wonderwerk van bo af. Hulle besef nie die wonderwerk Christus, wil in ons kom woon, en deur ons wonderdade en regdoen verrig nie. 

Die genesing wat Christus in ons wil werk is ook meer as net die fisiese genesing. Hy wil ons hele menswees genees. Hy wil God se skeppingsdoel vir ons, in ons restoureer.  “Dié wat Hy lank tevore verkies het, het Hy ook bestem om gelykvormig te wees aan die beeld van sy Seun” (Rom. 8:29) In al hierdie verhale waar Jesus mense vermaan het om nie oor te vertel nie, was die mense verbaas, verstom en beïndruk met Jesus. Hulle wou Hom dus aanbid, maar Hy het dit nie toegelaat nie, Hy soek meer as ons aanbidding, Hy soek ons geloofsgehoorsaamheid! 

Daar is 2 verhale waar Jesus beïndruk was. Die een was die genesing van die offisier se slaaf (Matt. 8:5-13; Luk. 7:1-10; Joh. 4:43-54). Hierdie man het ook genesing kom soek by Jesus, maar hy het Jesus gesien. Hy noem Jesus Here. Hy sien Jesus is ‘n man van gesag soos hy. Daarom vra hy Jesus om net ‘n woord te spreek. Jesus se reaksie is: Jesus was verwonderd toe Hy dit hoor, en Hy sê vir die mense wat agter Hom aan gekom het: “Dit verseker Ek julle: Ek het nog by niemand in Israel so ‘n groot geloof teëgekom nie. Ek sê vir julle: Baie sal van die ooste en die weste af kom en saam met Abraham, Isak en Jakob aan tafel gaan in die koninkryk van die hemel. Maar mense vir wie die koninkryk bedoel is, sal in die diepste duisternis daarbuite gegooi word, waar hulle sal huil en op hulle tande sal kners.” (Matt. 8:10-12). Lees hierdie vers deeglik deur. Jesus maak ‘n geskiedkundige, waterskeiding, omkeer verklaring! “Baie sal van die ooste en die weste af kom en saam met Abraham, Isak en Jakob aan tafel gaan in die koninkryk van die hemel” Van wie praat Jesus hier? Van diegene, wat Hom sien, waarlik sien! Mense van elke volk en nasie en taal wat Jesus sien vir wie Hy werklik is, nie hom net sien as ‘n ‘argetipe’ onpersoonlike masjien wat mense gesond maak nie.  Die ander verhaal is van die Kanaänitiese vrou. Wie Jesus eers nie wou help nie.  “Mevrou,” sê Jesus vir haar, “jou geloof is groot. Jou wens word vervul.” Van daardie oomblik af was die dogter gesond.” (Matt. 15:28). Sy het nie Jesus se weiering aanvaar nie, en aanhou glo.  

Ons sien dat Jesus ook graag wou hê Sy dissipels moes Hom regtig sien, Hom verstaan. Is dit nie die soeke van enige leermeester, leier, of voorganger nie? Sommige is daar net vir die aansien, die geld, die roem, die posisie, die genesing, die wonderwerk.   Jesus wou uiteindelik hê dat hulle moes doen wat Hy doen. Hulle moes net soos Hy in die geloof wonderwerke verrig. (Luk. 10:19; Mat. 10:8) 

Die doel is nie net ons genesing nie, maar dat ons sal begin om ander te genees.

Drie wonderwerke waar Jesus Sy frustrasie met die dissipels wys, dat hulle nog nie sien nie: 

Jesus maak die storm stil. “Waarom is julle bang? Het julle dan nie geloof nie?” (Mar. 4:40) 

Die vermeerdering van die brood. “Gee julle vir hulle iets om te eet.” (Mar. 6:37) 

Petrus is die eerste dissipel wat iets begin sien. Toe sê Petrus vir Hom: “Here, as dit regtig U is, beveel my om op die water na U toe te kom.” “Kom!” sê Hy. (Matt. 14:28-29) Tog begin hy vinnig twyfel toe hy na die branders kyk. Dadelik het Jesus sy hand uitgesteek, hom gegryp en vir hom gesê: “Kleingelowige, waarom het jy begin twyfel?” (Matt. 14:31)

“The purpose of Jesus is not only to save men from their sins, but by the grace of God to begin in the souls of men that marvelous development in the nature and mind and understanding of God our Father, until by the grace of God we are able to take our place and our part in the kingdom of Jesus Christ and bear our share of responsibility.” ― John G. Lake,

Die Mees Gesondste Mense Glo Reg

“…enigiets wat ‘n mens nie uit geloofsoortuiging doen nie, is sonde.” (Rom. 14:23) “As ‘n mens nie glo nie, is dit onmoontlik om te doen wat God wil. Wie tot God nader, moet glo dat Hy bestaan en dat Hy dié wat Hom soek, beloon.” (Heb. 11:6) 

Hoeveel van ons besluite, keuses, gewoontes, is gegrondves in ‘n geloofsoortuiging? Hoe ons die wêreld sien, wat ons koop? Hoekom ons koop? Waar ons bly, en werk is alles gegrondves in wat ons glo oor onsself, God en die toekoms. 

Jesus het mens geword, fisies gedemonstreer wat Hy gepreek het, en uiteindelik gesterwe vir ons sonde, om ons met God te versoen, opgestaan uit die dood, opgevaar en gaan sit aan die regterhand van God, en toe die Heilige Gees gestuur om in ons te regeer! Waarvoor wag ons? Wat op aarde moet God nog doen? Hy het alles volbring sodat ons deur Hom, dit is deur Sy bekragtiging Christus kan leef in elke plek waar Hy ons roep!  

As ons dus reg sien! Werklik sien! Sien wat Hy gedoen het! Wie Hy is! As ons dit daadwerklik, met oortuiging glo, sien ons die wêreld skielik in ‘n hele ander lig. Terwyl ons aanhou om presies te doen wat HY ons beveel om dit te doen, verander die lewe heeltemal vir ons. Ons sal ‘n heeltemal ander perspektief hê en ‘n nuwe houding teenoor die lewe, dinge en mense hê! Ons is gesond, na liggaam, siel en gees. 

Jesus Genees die Hele Mens

John G. Lake het geglo dat Jesus se genesingswerk drieledig is: Hy bevry ons van boosheid, sodat ons geestelik gesond en vol kan wees van die Heilige Gees. Ons kommunikeer en beleef verbondenheid met God deur ons gees. Tweedens, genees die Here ons siel, ons konneksie met mense. Omdat ons vrede met God gemaak het, genees die Here ons siel. Ons siel is hoe ons verbind is met die mensdom om ons.  Sielsrus en vrede met self en die mense om my, is genesing! 

Jesus was altyd bekommerd oor die hele mens en nie net die simptome van siekte nie.  Hy het dikwels eers die geestelike aspekte hanteer.  Sy gesprek met die Samaritaanse vrou by die put het gefokus op die basiese konflikte in haar persoonlikheid.  Vir Jesus is gesondheid meer as net die afwesigheid van fisiese en geestelike siektes – dit gaan oor die hele mens. 

God wil ons genees, maar meer nog: Hy wil ons moet ander genees! “En by die stroom sal aan altwee kante allerhande bome groei om van te eet, waarvan die blare nie sal verdor en die vrugte nie sal opraak nie; elke maand sal hulle nuwe vrugte dra; want die waters waar hulle aan staan—uit die heiligdom stroom hulle; en hulle vrugte sal wees om te eet en hulle blare om te genees.” (Ese. 47:12)

“Die Here sal hom bystaan in sy siekte. As hy siek is, sal U hom genees.”  (Ps. 41:4) 

Jesus Genees op Verskillende Maniere

God nie net besorg oor die genesing van ons liggame nie. Hy wil ook hê dat ons ’n sekere regte gesonde lewenswyse aanleer.  Jy self is verantwoordelik vir jou gesondheid.  Van die 35 wondertekens wat Jesus gedoen het, was 26 genesings.  In 6 gevalle is bose geeste uitgedryf. 

Bely julle sonde: (Jak. 5:16) 

Ouderlinge salf met olie: (Jak 5:14-15)

Dokters: Geneeshere is vir die siekes (Mat. 9:12; Mar. 2:17; Luk. 5:31) Daar word na Lukas verwys as die “geliefde geneesheer” (Kol. 4:14)

Mediese versorging: die barmhartige samaritaan verbind die man, en salf sy wonde. (Luk. 10:33–34)

Alternatiewe geneeskunde: Gebruik bietjie wyn vir die ontsteldheid met die maag. (1 Tim. 5:23) 

Ons teenwoordigheid bring genesing: Die blare van die boom is tot genesing van die nasies’ (Open. 22:2; Ps. 1:2-3; Eze. 47:12; Jer. 17:8)

Die Woord van God genees. (Luk. 4:4)

Toe Jesus hulle geloof sien: (Mar. 2:5; Matt. 9:29)

Vergifnis: (Matt. 18:34-35)

Vereenselwig deur die Nagmaal met Sy lyding:  (1 Kor. 11:28–30)

Lofprysing: “Loof die Here, o my siel, en alles wat binne-in my is, sy heilige Naam! Loof die Here, o my siel, en vergeet geeneen van sy weldade nie! Wat al jou ongeregtigheid vergewe, wat al jou krankhede genees”. (Ps. 103:1–3)

Lappies en doeke wat gesalf is: (Hand. 19:11-12)

Hande Oplegging: (Mar. 6:5, 13; 16:15, 17–18)

Duiwels uitgedryf: (Mar. 9:14-29; Matt. 17:14-20; Luk. 9:37-43)

Dien die Here en vermy wat sleg is: dit is die geneesmiddel vir jou, die verkwikking vir jou liggaam. (Spr. 3:8) 

Die slotsom is: Christus is gesondheid. Wanneer ons die meeste soos Jesus is, is ons die mees gesondste mense op die planeet! 

Dit is ook moontlik om ‘n gesonde lewe te lei:

Wanneer al my verhoudings met God, self, mense en die natuur gesond en heilsaam is. 

Ek gereeld oefen, slaap, en ‘n gebalanseerde gesonde dieet volg. 

Werk kan genesend, en stimulerend van aard wees. 

My denke is soos ‘n tuin, wat ek plant, bepaal hoe ek dink, en hoe ek lewe. 

Om vir ander te gee, te help en te dien is genesend.  

Om soos ‘n kind te wees, en sommer net lekker gesonde pret te hê is ‘n wonderkuur! 

Deur gasvry te wees, en vir mense lekker kos te maak is genesend! 

Deur ‘n vredemaker te wees, en versoening te bewerk tussen mense bring genesing. 

God Se Geskenk Van Genesing Aan Die Wêreld Is Sy Gesonde Liggaam die Kerk

^[1] https://www.youtube.com/watch?v=RqhidTrkfrw&t=1760s

^[2] https://www.youtube.com/watch?v=qp0HIF3SfI4

^[3] https://www.netwerk24.com/Sake/Ikt/digitale-revolusie-help-dokters-20181007

^[4] Hoekom word net sommige mense gesond onderhoud met Tod White en Dan Mohler. https://www.youtube.com/watch?v=0MOJBxaKWXo&list=LLC7-ErbIS3FNtXIam108ffQ&index=35&t=265s

https://youtu.be/knVy_7WTHE4
4. Bybelse Interpretasie – Verstaan die Bron Dokument Reg – Materiaal (Klik hier om oop te maak)

Geloofsoortuigings is kragtig, deurdringend en blywend. In hierdie hoofstuk wil ons probeer verstaan hoe oortuigings gebore, gevorm, gevoed, versterk, uitgedaag, verander en uitgedoof word. Kyk net die National Geographic Society se reeks oor taboes om te sien watter ekstreme gewoontes en tradisies mense glo! https://www.natgeotv.com/int/taboo

Ons geloofsoortuigings is so divers en menigvuldig soos die hoeveelheid produkte op winkelrakke. Ons geloofsoortuigings word primêr deur ons familie, vriende, kultuur, geloof, opvoeding, studierigting en die hoofstroom wêreldbeskouing gevorm. 

Geloof is energie. Jy doen nie iets as jy nie glo dit gaan vir jou werk nie. Geloof is sentraal tot oorlewing. Die kern van die “Belief therapy”-skool van vormingsterapie is daarop gemik om die diepgesetelde geloofsoortuigings wat mense van hulleself het, te verander (Self-talk). Hierdie interne self-geloof is wat jou keuses bepaal, en hoe jy die uitdagings en hindernisse van die lewe gaan versag. 

Geloof en die brein

Hoe ons dink, bepaal hoe ons glo. 

In die omvattende Bybel-interpretasiemetodiek van hermeneutiek is dit duidelik dat mense nie die Bybel net lees soos dit daar geskrywe staan nie. Jou teologiese lens bepaal hoe jy ’n bepaalde Skrifgedeelte gaan interpreteer, verstaan en toepas. Apartheid, bevryding van slawerny en segregasie, minderheidsgroepe en groen-ekologie-groeperinge lees byvoorbeeld die Bybel elkeen vanuit ’n ander bepaalde woordeskat, begrip en konteks. Jou beroep, bevolkingsgroep, geslag, taal, geografie bepaal hoe jy gaan glo.

Die huidige probleem met die post-Christen-samelewing is dat die Bybel vir honderde jare die ankerpunt was van wat mense geglo het. Vandag glo mense omtrent enige iets! 

Ons brein is ’n geloofsoortuiging-fabriek wat sensoriese inligting versamel en derhalwe uiteindelik probeer om ’n patroon of betekenis vanuit die data te formuleer. Geloof word primêr deur patrone en agentskap gevorm. In patrone soek ons konsekwentheid en in agentskap soek ons legitimiteit. Soos ons ouer word, soek ons patrone van sukses om ons eie sukses te behaal. Agentskappe soos die kerk, politieke partye, rolmodelle, bepaalde familie en kultuur, onderrig blootstelling versterk of bestaande oortuigings of dit stel ons teleur. Wat beteken ons soek naderhand ander agentskappe om ons teorieë te versterk. Die meeste mense glo dit wat die primêre rolmodelle in hulle jeug vir hulle geleer het, later op universiteit word mens aan nuwe idees blootgestel wat van hierdie oortuigings uit daag! Daarom is studente gewoonlik die voorlopers van revolusies, omdat hulle nuwe idees en oortuigings op die proef stel.

Sodra ons ’n bepaalde denkrigting inneem, soek ons bevestiging deur vriende te maak met mense wat soos ons dink. Dit is baie raar dat mense sommer radikaal van ’n godsdienstige of politieke denkrigting verander. En die rede is bloot omdat ’n bepaalde geloofsoortuiging so lank geneem het om binne-in ons vorm aan te neem. Voeg nou ’n spektrum van emosies en eenderse stories by, en die geloof-redenasie-oortuiging is vas gesement. Mense het gewoonlik klaar ’n opinie gevorm, en versamel dan verbintenisse, vriende, bronne om die oortuiging te ondersteun. 

Sosiale media en die inherente algoritmes bring nuwe aanlyn geografiese groeperinge mee, waar mense al hoe meer verdeeld raak, en ook meer antagonisties om oordele teen teenstrydige argumente te vel. In die VSA is die Demokrate en Republikeine nou nog meer verdeeld teenoor mekaar, en wil nie hê hulle kinders moet met die opposisieparty se kinders uitgaan nie. Mens is geneig om navorsing te doen om jou argument te versterk en nie om werklik die ander teenstrydige partye te verstaan nie. 

Die rede is dat daar gewoonlik ’n morele oordeel ontwikkel teenoor teenstrydige waarhede waar ons die “hulle” demoniseer, verontmenslik, de-individualiseer en onsself distansieer. Jonathan Haidt verduidelik hoe diep hierdie divisie van morele oortuigings mense verdeel, soos die Demokrate en Republikeine waar ’n groepering net drie van die ses morele oorwegings handhaaf en verstaan teenoor die ander wat al ses as belangrik beskou. Die ses basiese morele oortuigings van die mens kan as volg opgesom word. 

• Sorg/skade,
• Vryheid/onderdrukking
• Billikheid/bedrog
• Lojaliteit/verraad,
• Gesag/ondermyning,
• Heiligheid/degradasie ^[1]

Die liberale Demokrate staan in die algemeen vas by die eerste twee moraliteite: Moenie iemand seermaak of skade berokken nie, en vryheid van spraak teen enige vorm van onderdrukking. Die konserwatiewe, fundamentalistiese Republikeine voel al ses moraliteite is belangrik vir ’n gesonde samelewing. Daarom hulle misnoeë teen die mediese stelsel waar die rykes net eenvoudig vir mense wat geen inkomste verdien nie moet voorsien. 

Hierdie interne morele oorwegings bepaal ook hoe jy die Bybel lees en verstaan. 

Mense se geloof is baie kragtig. Vanuit die geskiedenis, sosiologie, sielkunde en ander vakgebiede is dit duidelik dat mense se geloof hulle realiteit bepaal, nie die realiteit hulle geloof nie. Mense glo wat hulle glo, al word die feite direk vir hulle uiteengesit. 

Daar is al baie toetse gedoen oor die plasebo-effek. Dit is waar mense vertel word dat hulle ’n wonderkuur gaan kry wat hulle gaan genees. Hulle kry inderwaarheid net ’n suikerpil, maar tog gebeur daar fisiese en biologiese genesing en ’n wonderwerk bloot omdat hulle glo. So was ’n vrou wat met akute naarheid gesukkel het, tien minute nadat sy die suikerpil gedrink het nie meer naar nie. ’n Ander uiterste geval was waar ’n persoon met skisofrenie en ’n gesplete persoonlikheid se suikervlakke fisies verander wanneer sy glo sy is die diabetiese persoonlikheid. 

Die teenoorgestelde nosebo-effek is net so kragtig. Dit is waar mense hulleself siek glo met die eerste geringe simptome. 

“The biochemistry of our body stems from our awareness. Belief-reinforced awareness becomes our biochemistry. Each and every tiny cell in our body is perfectly and absolutely aware of our thoughts, feelings and of course, our beliefs. There is a beautiful saying ‘Nobody grows old. When people stop growing, they become old’. If you believe you are fragile, the biochemistry of your body unquestionably obeys and manifests it. If you believe you are tough (irrespective of your weight and bone density!), your body undeniably mirrors it. When you believe you are depressed (more precisely, when you become consciously aware of your ‘Being depressed’), you stamp the raw data received through your sense organs, with a judgment – that is your personal view – and physically become the ‘interpretation’ as you internalize it. Our beliefs provide the script to write or re-write the code of our reality. Three permanent constituent elements of human experience: the unknown, or unexplored territory; the known, or explored territory; and the process; the knower, which mediates between them. These three “elements” constitute the cosmos — that is, the world of experience — from the narrative or mythological perspective.”^[2]

Volgens Jordan B Peterson in sy boek, Maps of meaning, is daar drie kragte aan die werk in die psige van die mens: die bekende, die onbekende, en die kenner wat tussen die eersgenoemde dimensies beweeg. Anders gestel: chaos, orde en geloof. Ons beleef elke dag bepaalde onverklaarbare chaos van dinge wat verkeerd loop, en die orde van hoe dinge werk en verstaan word uitgedaag en konfronteer. Dit is deur ons geloof waar die “nou”-antwoord gevind word vir ’n bepaalde tyd, plek en agentskap. 

Ons word gebore in ’n wêreld met talryke objekte, huise, beddens, kamers, kos en speelruimtes. Ons ervarings word in hierdie versameling van objekte gevorm. Die primêre objekte in ons wêreld is mense: ons ouers, familie, kerk, skool, gemeenskap en tipe regering. Min mense ontsnap die beperkings van hierdie ervaringswêreld. Klimaat, geografie, taal en sosiaal-ekonomiese klas bepaal my geloofsoortuigings – verder versterk deur die bepaalde helde van daardie grootword-wêreld. 

Die Bybel is ’n versameling van helde se stories waar mense ’n bepaalde bonatuurlike ervaring met God gehad het, wat gelei het tot ’n sekere morele waardestelsel soos dit uiteindelik in die Persoon en lewe van Christus gedemonstreer is. Ek stem saam met Peterson, maar volgens die Bybel is daar goeie en slegte leiers, en mense volg soms ook slegte leiers. Van die 39 konings wat in Israel of Juda geheers het, was net agt aan die Here toegewy in lewe en handel. Dit beteken dat daar dus ook valse Christus-figure bestaan. Mense wat in gedrag, denke, en waardes teen Christus se koninkryk-van-die-hemel-benadering en leerstellings indruis. 

Die Bybel bied getuienis en bewyse van ’n bepaalde kritiese morele waardestelsel, manier van dink en leefwyse wat volhoubare betekenis gee aan ons almal se bestaan gee. 

Hoe werk geloof?

Hoe kom ons tot geloof om sekere dinge te glo? Hierdie vraag is ’n boek op sy eie werd. Maar kom ek gee ’n paar voorbeelde. 

1. Driepersone-proses

Eerste persoon – ’n Vreemde persoon vertel ’n storie van ’n dramatiese lewensingryping.

Tweede persoon – Iemand waarvan jy gehoor het, met goeie erkende verwysings, het dieselfde ervaring.

Derde persoon – Jy self beleef dieselfde ervaring.^[3] ’n Geloofsoortuiging is vasgeanker, en niemand gaan jou gou anders oortuig nie. 

2. Groepsdruk (Echo chambers) – mense het verkeerdelik die idee dat getalle (hoeveelheid likes en shares) die inhoud se geldigheid bepaal. Die industrie gebruik “bots” en algoritmes om die indikators te manipuleer. Getalle en uiterlike sukses is nie ’n geldigverklaring van die waarheid nie. Nie Jesus of enige van die apostels was volgens aardse standaarde suksesvol nie, tog het hulle die geskiedenis verander! 

2. Wêreldbeskouings – (Madness of crowds) – die groepsbeheer – deur die mag van die uitgesprokene – en vrees vir stigmatisering, afknouery en teistering, negatiewe blootstelling, om roem te bekom/behou/verloor, onmiddellike bevrediging.^[4] Mens moet die hele boek Madness of Crowds lees om regtig die impak van wêreldbeskouings te verstaan. Dit is nogal skrikwekkend om te sien tot watter vlak mense sal daal om by ’n sekere groepering aanvaarbaar te probeer wees, sonder om regtig te dink oor wat hulle glo, of oor enige gevolge!

3. Mag van aannames, sonder eerstehandse, empiriese, kwantifiseerbare data, wat deur ’n wye spektrum van navorsers getoets en nagegaan is. Ons is eenvoudig te haastig. Navorsing wat sistematies kruissektor-studies doen, neem baie tyd in beslag. Kyk maar net die teenstrydighede in die Covid 19-teenmiddelverslae. Verder het mense se aandagspan ernstig verkort, en is daar ’n algemene traagheid om akademiese studies of navorsing te lees, of te verstaan. 

4. Persoonlike misleiding – selfregverdiging. Vertel ’n leuen herhaaldelik oor en oor, en mens begin dit glo. Oudpresident Jacob Zuma voel verontreg m.b.t. die strafproses teen hom, omdat hy glo hy het niks verkeerd gedoen nie. Bedrieglik is die hart bo alle dinge, ja, verdorwe is dit; wie kan dit ken? Ek, die HERE, deursoek die hart, toets die niere, om aan elkeen te gee na sy weë, volgens die vrug van sy handelinge. (Jer. 17:9)^[5]

Die objek van ons geloof

Elke dag beleef ons oomblikke van probleme, vrae, uitdagings, chaos, wanorde, donker en onverwagte, onbekende drama. Aan die ander kant het ons godsdienste en ideologieë gevorm in ons pogings om as mens sin te maak uit al hierdie chaos, kulture, tradisies, orde en ideale. Soms bied ’n bepaalde tradisie en kennis net nie meer die relevante antwoorde om krisisse op te los nie. Hierdie worsteling vind byvoorbeeld plaas wanneer iemand moet besluit om in ’n stukkende huwelik te bly. Die onbekende van egskeiding, of die bekende van die huwelik. Nie een van die twee is werklik meer ’n opsie nie.

Jesus is die Lig, Waarheid, Woord, Antwoord, Weg, Rigting, Manier van leef uit hierdie moeilike vraagstuk. Die Gees van Christus bied ons die derde opsie, die geestelike-lewe-uitkoms in elke bepaalde chaos/orde of konflik. 

Jesus is dus die OBJEK van ons geloof. Ons glo nie enige ding en loop op water of deur mure nie. Ons geloof is daarop gerig om ’n bepaalde Jesus-oplossing in ons krisis te vind. Die bekende Skrifgedeelte, Ek is tot alles in staat deur Christus wat my krag gee (Fil. 4:13), is nie geskryf om krag te kry om enige taak te verrig soos om swaarder gewigte te probeer optel nie! Paulus beskryf in die gedeelte hoe hy vergenoegd is of hy oorvloed of tekort het. Hierdie vermoë het hy van Christus ontvang wat hom daartoe in staat gestel het. Deur ons geloof in Christus stel Hy ons in staat om in die teenoorgestelde gees en gesindheid op te tree teenoor mense wat ons ondergang soek. Deur ons geloofsvertroue in Hom, beleef ons vrede in tye van oorlog en onmin. Ons leer om aan te hou gee ten spyte van verlies, en ook om ons teenstanders te vergewe! 

Ons almal haak soms vas in die donker dieptes van woede, haat, verontregting en om te voel ons is te nagekom, wrokkige onvergewensgesindheid, depressie, teleurstelling en uiteindelik self-verwoesting – Jesus se voorbeeld is die pad uit hierdie self-vernietigende doolhof. Om jou oë op Jesus te hou, beteken om jou te daarin te verdiep om Jesus se manier en wyse van dink te verstaan, voor jy iets doen of sê. Jesus is die Weg tussen chaos en orde!

Die Bybel is ’n versameling Jesus-oplossings, en verlossingsdade wat ons geskapenheid na God se beeld en bewussyn vier. Wanneer ons hierdie oplossings vind en toepas, tree ons koninklik en waardig op, in plaas van aards en dierlik. 

Natuurlik vertel die Bybel ook van die kere wat ons die Jesus-standaard heeltemal mis, en in sondige, dierlike, self-gesentreerde, hou-vas-aan-beheer teen Christus optree. Gelukkig is daar ook vir ons rolmodelle van leiersfigure wat Jesus navolg en ons help op hierdie geloof-pelgrimsreis. Paulus versoek sy dissipels: “Wees my navolgers soos ek Jesus navolg” – Heb. 6:12; Fil. 3:17. 

Hermeneutiek en Bybel-eksegese

Die wetenskap van Bybel-interpretasie staan algemeen bekend as hermeneutiek, en die doel is om die hart en verstand van die skrywer te leer ken. Die praktiese toepassing van die beginsels van hierdie wetenskap, word eksegese genoem. Hierdie tema is ’n vakgebied op sy eie, en dik boeke is voorskriftelik vir enige teologiese student.^[6] Daar is egter vele pastore wat hierdie studie minag, en dit juis as ’n hindernis sien tot hulle eie verstaan soos die Heilige Gees dit vir hulle leer. Die volgende Skrif word dan aangehaal: En die salwing wat julle van Hom ontvang het, bly in julle, en julle het nie nodig dat iemand julle leer nie; maar soos dieselfde salwing julle aangaande alles leer, so is dit ook waar en geen leuen nie; en soos dié julle geleer het, so moet julle in Hom bly. (1 Joh. 2:27) Verder leef ons in die inligtingsrevolusie en elkeen wat kan “google” sien hom- of haarself as ’n spesialis! Ek dink nie ek hoef die totale onkunde van dié katastrofiese, beperkte denkpatroon te bewys nie. Duisende mense is al so mislei: Kyk die versameling valse leringe in die volgende boek van 2 267 bladsye: A Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century A.D., with an Account of the Principal Sects and Heresies.^[7]

Die grootste rede is: Niemand lees die Bybel sonder ’n vooropgestelde teologiese raamwerk en God-Wêreldbeskouing nie. Lees daarom gerus die konteks van die bogenoemde vers: Wat julle dan van die begin af gehoor het, laat dit in julle bly. As in julle bly wat julle van die begin af gehoor het, dan sal julle ook in die Seun en in die Vader bly. (1 Joh. 2:24) Waarna verwys die apostel Johannes hier? Na apostoliese lering wat deur die apostels verkondig is, en geskryf is vir ons om te bestudeer. Hierdie leerstellings (doktrine) word oor en oor as die grondslag van Nuwe-Testamentiese denke beklemtoon (Matt. 28:20; Joh. 7:17; Hand. 2:42; Rom. 6:17; 16:17; 1 Tim 4:13; 2 Tim 3:10; 4:2; Tit 2:1; 10; 2 Joh. 9). 

Dink net vir ’n oomblik hoe moeilik kommunikasie tussen enige twee persone is wat vir mekaar lief is, soos in ’n huwelik. Op enige gegewe tydstip wanneer twee mense kommunikeer, bestaan daar ’n onsigbare versperring van verskillende soorte hindernisse en blokkasies wat die oorspronklik beoogde betekenis van ’n spreker se woorde kan verdraai. Byvoorbeeld: hoorbare geraas, emosionele nood, tydsberekening, honger, siekte en trauma, moegheid, ensovoorts.

Geskrewe kommunikasie het nog meer uitdagings omdat ons nie emoji’s het om die bui van die spreker te toon nie. Antieke tale het beperkte gemoedsaanwysers wat in die grammatika ingebed is, maar gemiddelde lesers het nie toegang daartoe nie, en mis dus die emosie agter die woorde. Ons het ook nie die nie-verbale seine, handgebare en gesigsuitdrukkings om betekenis te verbeter nie. Boonop moet ons die enorme afstand en onbekende van die antieke tydperk besef in terme van sosiale ontwikkeling, unieke, onuitgesproke kulturele wette en begrippe, onbekende fisiese geografiese ruimte, antieke taal van idiome en woordfoto’s.

Sedert die Bybel geskryf is, het ons 2 000 jaar van godsdienstige bewegings met denke en perspektief wat Bybelvertaling, -kommentare, preke en begrip volgens die tydperk beïnvloed het. Byvoorbeeld: Hellenistiese Joodsheid, Rabbynse Jodedom, Apostoliese Vaders (Didache)^[8], Kerkvaders^[9], Middeleeue (donker eeue), Hervorming en Renaissance (Luther, Calvyn, Knox, Zwingly – die vyf solas) en die Anabaptiste, die era van vernuwing en herlewings (Kwakers, Morawiërs, Whitefield), tydperk van vooruitgang (Wilberforce, Finney, Wesley), Pinkster (William Seymore Azusa Street – die vierkant-evangelie), Evangeliste (Billy Graham, Reinhardt Bonke), die Vrywilliger-beweging (Wilberforce, Finney, Wesley), Pinkster (William Seymore Azusa Street – die gawes van die Gees en talespraak), die charismatiese beweging (huiskerke, hedendaagse aanbidding, elke lid het ’n bediening, geloof en gawes van die Gees), Apostoliese Hervorming (sferiese leierskap, sending-gerig, sosiale verantwoordelikheid, klem op akkurate leerstelling).

Daarbenewens moet ’n mens al die ketterye en valse leerstellings wat deur die jare heen die Evangelie-boodskap probeer verdraai het, ook in ag neem. 

Letterkundige kritiek

Ons kan self die teks verdraai. 

Norman Gottwald stel voor dat teologiese studente selfbewus moet besin oor die volgende agtien faktore wat hul ervarings gevorm het nog voordat hulle die Bybel oopmaak om te bestudeer. 

(1) Hulle kerklike geskiedenis of tradisie,

(2) kulturele norms of standaarde wat behalwe die Bybel as belangrik beskou word,

(3) hulle bepaalde godsbegrip, 

(4) etnisiteit,

(5) geslag,

(6) sosiale klas,

(7) opvoedkundige agtergrond,

(8) gemeenskapsprioriteite en uitdagings,

(9) eksplisiete politieke standpunt,

(10) implisiete politieke standpunte,

(11) gebruiklike blootstelling aan die Bybel,

(12) Bybelvertalings gebruik,

(13) die gebruik van ander Bybelstudie-hulp,

(14) vorige blootstelling aan prediking,

(15) vakkundige oriëntasie,

(16) gesinsinvloede,

(17) lewenskrisisse, en

(18) spiritualiteit en goddelike leiding. 

Studente kan dan nadink oor hoe hulle hierdie verskillende faktore in hul lewens bewustelik of onbewustelik geprioritiseer het en hoe hierdie faktore geldige Bybelse interpretasie kan help of verhinder.

Sosiaal-wetenskaplike benaderings

’n Veel groter gevaar en uitdaging is tans besig om die hoofstroommedia te oorheers: sosiaal-wetenskaplike benaderings tot die Skrif.

Oor die jare sou voorspraakgroepe opstaan en probeer om Bybelse geldigverklaring vir hul strewes te vind, soos die bevrydingstryd van die burgerregtebeweging – Martin Luther King Jr. Sedert onlangs gee die beweging vir sosiale geregtigheid op soek na geslags-, ras- en seksuele gelykheid aanleiding tot ’n meer liberale hermeneutiek. Hierdie sterk postmoderne temas oorheers tans die media-meerderheid se perspektief en lens waardeur hulle die Skrif interpreteer. 

Bybelse tekskritiek-problematiek

Ons het nie een van die oorspronklike tekste soos geskryf deur die oorspronklike skrywer nie. Die werk van tekskritici behels vervelige en noukeurige vergelykings van tientalle antieke Ou-Testamentiese manuskripte en weergawes, en honderde (duisende as ’n mens klein fragmente insluit) gedeeltes van Griekse Nuwe-Testamentiese tekste uit die vroeë eeue van die Christelike era. Antieke skryfwerk oor boekrolle en kodekse (manuskripte in boekvorm) lyk nie soos moderne boeke nie. In die oudste manuskripte is woorde in hoofletters geskryf met geen gebruik van kleinletters nie en geen spasiëring tussen woorde, leestekens, koppeltekens, paragraaf, opskrifte of enige van die ander kenmerke van moderne skryfwerk nie.

Wanneer ouer manuskrip-kopieë met moderne vertalings van die teks vergelyk word, is daar ’n groot hoeveelheid toevoegings, veranderinge en weglatings van die ouer manuskripte. Hierdie veranderinge of byvoegings is gedoen afhangende van die spesifieke groep se leerstellige verstaan van die Skrif. 

Nuwe-Testamentiese apostoliese riglyne vir die regte verstaan en interpretasie van die Skrif

Die kerk het deur die eeue van Westerse, Christelike oorheersing ’n bepaalde en reuse rol gespeel in wat mense glo. Soms goed en soms sleg! Dit is waarom REFORMASIE so belangrik is – dat ons alle leerstellings sal toets en bevraagteken aan die hand van ’n Christus-teologie! Hierdie lys is maar net ’n paar voorbeelde om basiese riglyne neer te lê, want die tema vereis ’n teologiese verhandeling op sy eie. 

Ken die HART van die Outeur 

Die belangrikste leerstellige hermeneutiese beginsel is om die “gees van die Woord” te verstaan. Onlangs het ’n bekende kleinhandelaar in sy etiesekode-handleiding se inleiding verduidelik dat daar baie reëls en riglyne in die boek gelys word, maar as iemand oneties wil wees, sal hulle uiteindelik slaag, ongeag al die reëls wat genoem word. ’n Mens moet dus eers die gees van etiek en morele voorneme begryp voordat jy sal verstaan hoekom daar ’n bepaalde maatreël geskryf is. Byvoorbeeld: As ’n maatskappy ’n baie hoë waarde plaas op die veiligheid van hulle werknemers, sal jy verstaan hoekom daar so baie reëls daaromtrent gemaak is. 

Dieselfde beginsel geld wanneer jy die Skrif as ’n geheel lees. Soos verduidelik in vorige hoofstukke: Leer ken die skrywer, word gevul met Gees van die Outeur, en bestee tyd saam met al die skrywer se kinders en jy sal die wysheid, hart, en bedoeling agter die tekste begryp.

Gemenereg van reg-wysheid. 

Melgisedek, ’n heidense koning, doen wat reg is. Hierdie reg word verduidelik in Hebreërs 7:3: . . . maar gelykgestel aan die Seun van God, bly hy priester altyddeur. Melgisedek het die priesterlike mandaat van die mensdom verstaan om te versorg, te eer, te beskerm, te volhard en ’n goeie rentmeester te wees (Gen 2:15). Jesus pas ’n pragmatiese wysheid toe om lewensprobleme die hoof te bied. Fundamenteel tot Jesus se lewe was Sy logika, redelikheid, nugterheid en die gebruik van gesonde verstand. Jesus openbaar die dwaasheid van godsdienstige dualisme en dubbele standaarde: Verder het julle gehoor dat aan die mense van die ou tyd gesê is: Jy mag nie vals sweer nie, maar jy moet jou ede aan die Here hou. Maar Ek sê vir julle: Sweer hoegenaamd nie. (Matt. 5: 33-37) En as julle bid, gebruik nie ‘n ydele herhaling van woorde soos die heidene nie, want hulle dink dat hulle deur hul baie woorde verhoor sal word. (Matt. 6:7) Sommige mense probeer om hul liggame in klere te pas. Maar klere is vir die liggaam. Daarom sê Ek vir julle: Moenie julle kwel oor jul lewe — wat julle sal eet en wat julle sal drink nie; of oor jul liggaam — wat julle sal aantrek nie. Is die lewe nie meer as die voedsel en die liggaam as die klere nie? (Matt. 6:25) Nie wat in die mond ingaan, maak die mens onrein nie; maar wat uit die mond uitgaan, dit maak die mens onrein. (Matt. 15:10)

Jesus gebruik dikwels praktiese voorbeelde van gesonde verstand om luisteraars te help om te sien hoe dwaas godsdiensgebruik werklik is. 

Seën vir die nasies. 

Die mens se skeppingsdoel is van die begin af om soos God se voorbeeld chaos te omskep in ’n Eden – Sy vreugde. Wanneer iemand behae skep in ons werk, maak ons Eden uit chaos. God het geskep . . . Toe het Hy gesê: “Dit is goed.” Ons doel is om die wêreld te hervorm, dit wat skade bring te onderwerp, om met dit wat in ons hand is goed te doen, vreugde te veroorsaak! Vra jouself gereeld die vrae: “Dra dit waarmee ek besig is by tot menslike ontwikkeling en groei? Is dit goed vir die aarde? Is dit goed gedoen? Is dit goed vir jou stad, jou nasie, jou wêreld? Is dit goed almal?” Daar is bepaalde grondstowwe op die planeet Aarde tot ons beskikking – metaal, hout, wind, woorde en idees en E=mc²Herrangskik hierdie grondstowwe sodat God se beelddraers in hulle verhouding met God kan floreer. Die belangrikste is, is dit iets waaroor God glimlag? Sy mening oor jou werk maak immers meer saak as enigiemand anders s’n. Na ’n harde dag se arbeid, kan jy God in jou oor hoor fluister: “Welgedaan”?^[10] Regdeur die geskiedenis van die Jode as ’n klein groepie mense vind jy dat hulle altyd ’n invloed het op die grootste wêreldheerser-nasies: die Egiptenare, Assiriërs, Perse, Grieke, Romeine, Amerika, Verenigde Nasies. Dieselfde geld vir die kerk. Jesus het ’n punt gemaak om die kulturele en sosiale grense van Sy tyd te ignoreer en af te breek. Hy het die Samaritane, Romeinse soldate en tollenaars ingesluit, en Hy het aan die melaatses geraak.^[11]

Christus-gesentreerde waardes: 

Onaanvegbare en onteenseglike waarheid, volhoubaarheid, deernis, insluiting, geregtigheid, onpartydigheid, regverdigheid, bewys getrouheid eerste in wat jy vermag dan kom bevordering, eerbied vir gesag. Hierdie is net ’n paar. maar daar is nog baie meer waardes om te verstaan. Selfs al glo sommige nie dat Christus bestaan nie, is Hy steeds die beste manier om die lewe te leef. Leerstellinge moet sentreer rondom hierdie Christus-gesentreerde waardes. Volg die skakel in die voetnota vir ’n hedendaagse toepassing van ’n Christus-gesentreerde, waardegedrewe versoenings- en genesingsoplossing vir Suid Afrika se historiese verdelende verlede rakende grondhervorming.^[12] Die Jesus-lewe aanlyn kursus en boek van oor die 600 bladsye is ’n studie van presies wat Jesus se waardes was. Ons moet almal leer om dit wat vir ons belangrik en waardevol is te laat vaar en leer wat vir Hom belangrik is. Wat was Sy sienswyse oor politiek, regering, finansies en gesonde verhoudings?^[13]

Laat die Bybel die Bybel interpreteer. 

Soek ander tekste en gedeeltes wat eersgenoemde vers beskryf en verduidelik. Die som van al die verse verduidelik die enkelvoudige vers. Byvoorbeeld: “Doop in die Heilige Gees.” Ons lees eers van hierdie konsep toe Johannes Jesus gedoop het. Hy sal jou doop met die Heilige Gees en vuur. (Matt. 3:11; Joh. 1:32-34) Jesus herhaal hierdie woorde ná Sy opstanding, wanneer Hy opvaar na die hemel en hulle beveel om op die Heilige Gees te wag. Johannes het wel met water gedoop, maar jy sal binne ‘n paar dae met die Heilige Gees gedoop word. (Hand. 1:5) Hierdie Skrif is letterlik ’n paar dae later vervul toe die Heilige Gees uitgestort is (Hand. 2:1-13). Die konsep, doop in die Heilige Gees, word dus deur die teks self verduidelik as die belewenis wat die dissipels op Pinksterdag gehad het.

Behou die paradoks/balans/antinomie van die waarheid 

Skoonheid is simmetrie en balans. Glanstydskrifte vertoon die beste gesig of liggaam as gevolg van die oë wat net die regte grootte is in vergelyking met die neus en perfek met die ore belyn is. ’n Kunstenaar wat karikature van mense trek, vergroot sekere fisiese eienskappe om portret herkenbaar te maak, maar dis uit verhouding en snaaks! Binne-ontwerpers fokus altyd op simmetrie, skaal en balans. Argitektuur gaan oor die regte mengsel van paradoks, kontras, balans, simmetrie en ritme. 

Die grootste verborgenheid van Jesus se lewe was ’n paradoks. Hy is mens-mens maar God, ernstig oor wat verkeerd is maar met ’n fyn sin vir humor, Hy is revolusionêr teenoor godsdienstiges maar ’n politieke pasifis, Hy gee leiding deur te dien. Hy verlos ons van die dood deur Sy lewe te gee!^[14]

Die paradoksale waardes van Jesus is: Hy sluit almal in maar waarsku die weg is nou, en min is die wat daar ingaan. Hy waarsku teen dreigende oordeel maar is liefdevol en vriendelik en assosieer met die geringes, gemarginaliseerdes, onderdruktes en siekes. ’n Bekende teologiese antinomie is: die Arminiaanse teenoor Calvynse debat. Arminius het geleer dat Calvinistiese voorbeskikking en onvoorwaardelike verkiesing God die Outeur van die bose gemaak het. In plaas daarvan het Arminius daarop aangedring dat God se verkiesing ’n verkiesing van gelowiges was en dus op geloof gevestig is. Hierdie antinomie word hier saam in een teks genoem: Toe sê Petrus vir hulle: “Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus vir die vergifnis van sondes; en jy sal die gawe van die Heilige Gees ontvang. Want die belofte is aan julle en aan julle kinders en aan almal wat ver is, almal wat ver is, almal wat die Here onse God sal roep.” (Hand. 2:36-38) Armeniërs hou by die imperatief, “Bekeer jou,” terwyl die Calvinis vashou aan die onvoorwaardelike belofte, “die Here ons God sal roep”. Hierdie paradoks word maklik verduidelik as ’n voor-verlossing- en na-verlossingsperspektief. Voor redding word die oproep aan almal gemaak om hulle te bekeer! Ná verlossing besef ’n mens dat verlossing ’n werk van genade was en nie jou eie inspanning of werke nie.

Vind Christus in die Skrifte

Hy het aan hulle in al die Skrifgedeeltes die dinge aangaande Homself verduidelik. Die lig van Christus openbaar verborgenhede en skaduwees. Ons moet die onduidelikheid interpreteer in die lig van die duidelike. Jesus Christus is volmaakte teologie. Die beste kommentaar ooit was waar Jesus self die Skrif verduidelik het aan die twee dissipels wat van Emmaus af gereis het. En Hy het begin van Moses en al die profete af en vir hulle uitgelê in al die Skrifte die dinge wat op Hom betrekking het. (Luk. 24:27) Die veiligste Bybel-interpretasie het betrekking op die openbaarmaking van Christus.

Moenie leerstellings bou op allegorieë, visioene en ervarings nie 

Alhoewel ervarings en emosies ’n noodsaaklike deel van ons geloof is, is dit steeds ’n subjektiewe perspektief. Wie kan stry teen wat ’n persoon persoonlik ondervind het? ’n Mens kan nie ’n leerstellige uitgangspunt baseer op ’n ervaring nie. Selfs die visioene en ervarings in die Bybel moet met omsigtigheid hanteer word. Vind die betekenis wat die skrywer op ’n allegorie, prentjie-beeld of metafoor geplaas het. Byvoorbeeld: En Jesus sê vir hulle: Kan die bruilofsgaste dan treur so lank as die bruidegom by hulle is? (Matt. 9:15) Sommige het hierdie enkelvoudige teks geïnterpreteer om te beteken dat daar ’n bruid is, en dan is daar vriende van die bruid. Twee afsonderlike groepe mense met verskillende voorregte is dus in die hemel aanvaar. Dit is eenvoudig nie wat deur die skrywer geïmpliseer is of deur die antieke luisteraars verstaan is nie.

Die breedvoerige gedeelte in die Skrif verduidelik die vinnige vermelding

’n Baie goeie voorbeeld hiervan word gevind in Jesus se lering van drie lang uitgebreide gedeeltes van die Skrif oor die vraag: Wanneer sal hierdie dinge wees, en wat is die teken van u koms en van die voleinding van die wêreld? (Matt. 24:3-44; Mark. 13:5-37; Luk. 21:8-36) Hierdie gedeeltes van die Skrif deur Jesus self is beslis meer gesaghebbend as Daniël se profetiese opmerking in die Ou Testament, of Paulus se vinnige vermelding in sy briewe. ’n Mens moet dus eers Jesus se woorde lees en dan alle ander verse dienooreenkomstig interpreteer.

Nuwe verbondswerklikheid interpreteer die ou verbondsbelofte 

’n Titaniese verskuiwing in godsdienstige begrip het plaasgevind met die koms, lewe, dood en opstanding van Christus. Die volgende onlangse skrywers se boeke is ’n moet om te lees, om juis die belangrikheid van hierdie punt te bekragtig. Andy Stanley – Irresistible^[15], en Alan Platt – Not Do but Done!^[16] Te veel mense interpreteer tekste wat gefokus is op hul geregtigheid, en wat hulle moet doen om deur God aanvaar en goedgekeur te word. Dit is ’n Ou Verbondsbeskouing. Die nadraai van die kruis-perspektief is radikaal anders! Dit is ’n heel ander perspektief. Die Nuwe Verbondsbeskouing moet gefokus wees op die geregtigheid van Christus wat ons deur geloof ontvang, aangesien Hy ons Sy dissipels, kinders, heilige priesterdom en nasie maak.

Die Bybel is ’n bonatuurlike boek 

Sommige tekste is stellings en inligting, nie opdragte nie. Sommige tekste is bevele en moet gehoorsaam word. Ons sal baie minder vreemde leerstellings en verdeeldheid in die kerk hê, as ons net die woorde van Jesus gehoorsaam. Maar daar word nie van ons almal verwag om alles te verkoop, aan die armes te gee en sendelinge te word nie. Sommige van die invloedryke volgelinge van Jesus het Hom ondersteun, en Hy het nie van hulle vereis om alles te verkoop nie. Dit is waar interpretasie betrokke raak! Onthou dat die Bybel ’n geestelike boek is, van ’n geestelike God, wat die bonatuurlike geloof in individue werk om Hom te gehoorsaam. God is Gees, en ’n mens kan Hom net werklik deur die Gees ken. God is Gees, en diegene wat Hom aanbid, moet in gees en waarheid aanbid. (Joh. 4:24) Die Bybel is ’n versameling stories van gewone mense wat ’n mistieke, bonatuurlike ontmoeting met ’n geheimsinnige, onsigbare, onbekende God het. Die patriarge is bekend daarvoor dat hulle verskeie engele ontmoet het, en visioene, drome en goddelike instruksies van ’n bonatuurlike God ontvang het. Die Bybel is werklik ’n samestelling van mense wat allerhande bonatuurlike aktiwiteite met ’n bonatuurlike God ervaar.^[17] Sommige mense ondersoek die Bybel en ontdek nooit die bonatuurlike krag van God tot reg-lewe nie, en hoe Hy ons in staat stel om meer te doen as wat Hy gedoen het nie (Joh. 14:12).

Hy wat die brondokument beheer, beheer die leerstelling 

Daar was al baie pogings om die oudste, mees direkte woorde van God in die oorspronklikste taal te vind. Die feit is, dit bestaan nie. Onlangs het ’n man die Bybel uit Aramees na Afrikaans^[18] vertaal, aangesien die Aramese kopieë volgens hom die naaste aan die oorspronklike geskrifte is. Hy het die brondokument verander, en matig nou die vertaling as gesaghebbend aan om verskeie leerstellings in te stel, soos dat Jesus nie die Seun van God is nie, en derhalwe ook nie God is nie. Die toepassing van die Ou-Testamentiese wette moet weer ten volle in gestel word. 

“Daar  moet  gevra  word  waarom  mense,  veral  dié  wat  hul  godsdiens  rondom  gesaghebbende  geskrifte soos die Bybel of die Koran bou, so behep is met die waarde van  ‘oorspronklikheid’. Ons moet hier bowenal verstaan dat die diskoers van ‘oorspronklikheid’ (wat  eintlik  net  nog  ’n  vorm  van  die  waarheidsdiskoers  is) ’n magsdiskoers is. Dit verleen mag en gesaghebbendheid aan die een wat aan die bepaalde waarheidsriglyne voldoen. Oorspronklikheid word verbind met suiwerheid, daarom word daar gestrewe na die oorspronklike geskrifte van die Bybel en selfs die werklike woorde (ipsissima verba) van Jesus. Ongelukkig kan geen vertaling van die Bybel aanspraak maak op absolute oorspronklikheid nie. Binne die Bybelwetenskappe is oorspronklikheid ’n beginsel en ’n waarde waarna daar gestreef moet word; maar in terme van die kritiek van die Bybelse teks is oorspronklikheid ’n ideaal en nie ’n kenmerk nie.”^[19]

Nog ’n ekstreme voorbeeld is Bart D Ehrman, ’n Nuwe-Testamentiese tekskritiese geleerde wat vele boeke geskryf het om te probeer bewys dat die Bybel deur mense geskryf is, dat kopie na kopie verdraai is om bepaalde teologiese redenasies aan Jesus toe te ken wat Hy waarskynlik nooit gesê het nie. As ’n selferkende agnostikus fokus hy op al die teenstrydighede in die teks, en vraagstukke oor die sinoptiese verskille. Hy het op ’n jong ouderdom ’n bekeringservaring gehad, en gevolglik besluit om teologie te gaan studeer aan die voorste teologiese fakulteite in die wêreld, Moody, Wheaton en Princeton. Die bekende skrywer en teoloog, N.T. Wright, verduidelik dat Erhman geen nuwe probleme of feite op die tafel sit om die inspirasie van die Skrif of die historisties egtheid van Jesus te bevraagteken nie. Dit is dus weereens ’n geloofsperspektief-probleem. Erhman erken aan die einde van sy boek^[20] dat baie van sy professor-vriende wat oor dieselfde inligting as hy beskik, geen probleem het om ’n aktiewe geloof in die kerk te beoefen nie. Dit is tog nie die Bybel, of oorspronklikste brondokument wat jou geregtig voor God maak, en die krag bied om sonde te oorwin, en vul met God se Gees om ook soos Jesus wonderdade te doen nie? Die krag wat Jesus self is, ontbreek!! Natuurlik is die grondteks die basiese bestanddeel, soos Jordan B Peterson mooi in ’n videogreep^[21] verduidelik, dat die Bybel ten spyte van al die teenstrydighede nie net die oudste boek is wat koninkryke en beskawings oorleef het nie, dit is die mees bespreekte boek in die wêreld! Dit is dwaasheid om die boek nie ernstig op te neem nie! 

Dit gaan uiteindelik oor die Outeur

Die mees fundamentele beweegrede dan agter akkurate Bybel-interpretasie, is om God se hart, denke en waardes te begryp en jou eie hart met Hom te belyn. Uiteindelik wil ons Hom ken! Herhaaldelik in die Nuwe Testament hoor ons die refrein “totdat julle tot ‘die volle kennis van God’ kom”. Dit is die uiteindelike doel: Om ’n volgeling van Christus te wees, is om Hom te ken (Rom. 11:33; 1 Kor. 15:34; 2 Kor. 10:5; Ef. 4:13; Kol. 1:10; 2 Pet. 1:2). Ongelukkig is daar heeltemal te veel opinies en ideologieë van wie mense glo God is. 

Die werklike kwessie is: Hoe sien jy God? Sien jy Hom van aangesig tot aangesig? Of sien jy ’n afbeelding, weerkaatsing, oorvertelling, tweedehandse weergawe van wie mense sê God is? Jesus het ook hierdie vraag vir Sy dissipels gevra: “Wie dink die mense is Ek, die Seun van die Mens?” en later “En wat van julle, wie sê julle is Ek?” (Matt.16:13)

“Sommige sien God as die veelvoudige-persoonlikheid-steurnis-god: Allah, Boeddha, Krisjna, is almal god. 

“Sommige glo in die verkeerskonstabel-god, wat daarop uit is om jou te betrap as jy oortree, en dan vir jou ’n boete gaan gee.

“Ander sien God as die kosmiese verkoopshandelmasjien, waar jy net die regte gebede bid, en hy dan gee wat jy nodig het. 

“Die wysbegeerte sien God as die onbetrokke horlosie-maker-god, wat die aarde soos ’n horlosie in delikate ratte aan die gang gesit het, maar nie betrokke is in ons persoonlike lewens nie. 

“Die meeste mense hou van die drinker-vriend-by-die-kroeg-god. Hy luister altyd, stem altyd saam en laat jou altyd beter voel. 

“Dan is daar mense wat God soos ’n teddie-beer sien. Hy is altyd daar vir jou, om jou te troos en te laat beter voel. Hy praat nooit terug nie, en hy is die bekende staatmaker wat ek kies om te gebruik wanneer ek hom nodig het. 

“Die mense wat god as spaarwiel sien, is glad nie op God ingestel of gefokus totdat hulle hom nodig het as daar ’n pap wiel is nie. 

“Daar is natuurlik ook mense wat God sien as die bekende ou familielid. Ons respekteer hom as hy kom kuier, bloot omdat hy familie is en omdat ons ouers hom ken. 

“Sommige teoloë sien God as die poppespel-meester-god, wat glo dat hy alles beheer. Ons verstaan nie hoekom hy die wreedheid van moord, rampe en pyn en leed toelaat nie, maar alles is uiteindelik sy wil. Dit is moeilik om dié god lief te kry. 

“Baie mense sien God as die pretbederwer-god. Hy wil nie hê ons moet die lewe geniet nie. Wanneer dit goed gaan is ons eintlik bang vir wanneer hy dit gaan kom bederf.”^[22]

Toe antwoord Jesus en sê vir hom: Salig is jy, Simon Bar-Jona, want vlees en bloed het dit nie aan jou geopenbaar nie, maar my Vader wat in die hemele is. En Ek sê ook vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie. (Matt. 16:17-18) 

Die Nuwe-Testamentiese kerk is gebou op die rots-aksioom dat Hy werklik die Seun van God is, die Messias, Redder en Verlosser van die wêreld! Redding vind plaas wanneer Hy vir jou ’n werklikheid word. 

Die BYBEL is ons BRON vir akkurate interpretasie.

Interpretasie het nogal ’n breë omvang van gebruik: dansers interpreteer musiek en woorde deur beweging, ons interpreteer drome en visioene, die interpretasie van die wet, boekhouers interpreteer finansiële state, om net ’n paar te noem.

Dit is onmoontlik om mense se interpretasie van die lewe te beperk. Tog vereis alle interpretasie ’n bronkode, ’n handleiding, wette, ’n antieke, heilige teks, ’n duidelike wêreldbeskouing, ’n spesifieke opvoedingskultuur en tradisies. Boekhouers moet byvoorbeeld die brondokument hê om ’n akkurate weergawe van die finansiële status van ’n onderneming te gee. Dansers het ’n spesifieke liedjie nodig om te interpreteer met behulp van ’n sekere styl van choreografie.

Volgelinge van Christus interpreteer die LEWE, TYD of relevante wêreldgebeure hoofsaaklik uit ons kennis van God eerste, soos geopenbaar deur 1) die Skrif, 2) die Heilige Gees, en 3) Sy bestaande en ewige Kerk (Heb. 12:22-24). Die hele Skrif is deur God ingegee en is nuttig tot lering, tot weerlegging, tot teregwysing, tot onderwysing in die geregtigheid, dat die mens van God volkome kan wees, vir elke goeie werk volkome toegerus. (2 Tim. 3:16-17)

Ten spyte van die waarheid van God se Woord, is dit die mens se verkeerde interpretasie van die skrifture wat gelei het tot ketterye, valse leerstellings en ’n gruwelike wanvoorstelling van die hart van die Vader, soos geopenbaar deur Sy Seun, Jesus Christus, ons Here. Die kerk se skande is nie wat ons glo nie, maar ons wanvoorstelling van wie Hy is. 

Die gevaar van verkeerde interpretasie.

Die meeste oorloë word gehandhaaf deur verkeerde inligting en propaganda wat groepe vorm deur uiterlik identifiseerbare verskille, en hulle dan van ’n ander vervreem deur ’n bose “gesig” te skep wat mense bereid is om dood te maak. Jesus se opdrag om ons vyande lief te hê, staan in direkte teenstelling, so kragtig, maar uiters moeilik. Oor die algemeen sien ons dat die vyand die stryd wen deur ’n afstand te skep. Veral tussen verskillende christelike groeperinge. Die Pinkstergelowiges meng nie graag met Gereformeerdes nie en andersom, net om een voorbeeld te noem. Maar hierdie verdelings en skeiding vind soms gereeld binne ’n bepaalde kerkgroepering plaas. 

Die alternatiewe, teenoorgestelde pad is om deur die mure van segregasie en afstand te breek deur kontak van aangesig tot aangesig en betekenisvolle dialoog.

Phillip Zimbardo het met die Stanford-gevangeniseksperiment bewys hoe nege normale middelklas kollege-seuns binne net agt dae boos kon word. Die proses behels die volgende: ontmensliking, vernietiging van individualiteit, absolute gehoorsaamheid aan gesag, passiwiteit in die aangesig van bedreigings, selfregverdiging en rasionalisering.

Ontmensliking is soos ’n kortikale katarak wat ’n mens se denke vertroebel en die persepsie bevorder dat ander mense minder as menslik is. Dit laat sommige mense glo dat hul vermeende vyande pyniging, marteling en uitwissing verdien.^[23] Een van die oorlogstegnieke is om gesigte te verf sodat die krygers onherkenbaar word en hul vyande intimideer, en dus meer geneig is om in stryd met hul gewete op te tree.

Dit is hoe oorloë begin, en geregverdig word. 

Sou die kerk meer debat voer oor al hulle verskille, sal hulle nie net groei nie, maar ook agterkom dat daar dalk ’n dieper spiritualiteit te vind is in die ander groepering. 

Bybel-interpretasie is soos wynproe

Andersoortige interpretasieprosesse kan ons insig gee en ons begrip oor die proses van goeie interpretasie verdiep, byvoorbeeld: wynproe.

Belangrike dinge om te onthou:

2. Vat jou tyd, stadig
4. Gee aandag aan detail
6. Skakel teenstrydige reuke in die omgewing uit
8. Bou ’n reuk-woordeskat en oefen die etikettering van alle geure

Ons moet almal leer om ons tyd te neem voordat ons gevolgtrekkings maak. Leer om meer aandag te skenk en meer vrae te vra. Fokus en skakel afleidings uit. Verbeter ons woordeskat van onderskeidende kategorieë en verstaan die ware betekenis van woorde deur studie en ervaring (Heb. 5:13-14).

Maak ’n punt daarvan om direkte terugvoer te kry

Ewe belangrik vir oorlewing is direkte terugvoer. Soos ’n renjaer wat die onderstuur op die stuurwiel voel wanneer hy deur ’n skerp draai gaan, het ons akkurate terugvoer nodig om die regte besluite te neem. Ongelukkig bemoeilik te veel opsies sake en lei dit tot uitstel, frustrasie of gedwonge besluite.

Dit is onrusbarend hartseer hoeveel gelowiges die regte woord of opdrag gehoor het, maar die interpretasie was verkeerd! Ek moet self erken dat die foute in my eie lewe en bediening nie was omdat ek nie reg gehoor het nie, my interpretasie was beperk, en ek het tot verkeerde gevolgtrekkings gekom. Aannames bestaan as gevolg van afstand. Geen kommunikasie lei tot nog meer valse vermoedens en afleidings. Ons verlaat dikwels God se gesig/teenwoordigheid te gou en hardloop in ’n bepaalde rigting sonder enige verdere konsultasie met God! 

As Adam en Eva na God teruggekeer het voordat hulle besluit het om van die vrug te eet en die gesprek wat hulle met die slang gehad het, na te gaan, sou hulle nie gesondig het nie. Hulle het hulle eie kennis bo ’n verhouding met God gekies! Hulle het geëet van die boom van kennis van goed en kwaad, in plaas daarvan om ’n aangesig-tot-aangesig-gesprek met God te hê. 

Interpreteer die Skrif as verhoudingskommunikasie.

God se Woord is nie ’n samestelling van abstrakte literêre woorde en sinne nie. Die Bybel is God se manier om met ons te kommunikeer. Soos enige goeie luisteraar, is dit skadelik en oneerbiedig om sekere skrifte wat die meeste met ons voorafbepaalde punt resoneer, aan te haal asof dit God se finale woord oor ’n saak is. Omdat ons meer praat as luister, met ’n toenemend korter aandagspan van net agt sekondes, is ons geneig om die Skrif en God se stem verkeerd te interpreteer. Korrekte interpretasie begin wanneer jy ’n uitsonderlike luisteraar is. Mens luister mos darem altyd die HELE storie uit alvorens jy terugantwoord? ’n Verhouding vereis ’n leeftyd van ontwikkelingsvordering.^[24] Mens kan nooit ’n mens vasvang in net een moment of gebeurtenis nie, so hoekom doen baie dit met God? 

Wetenskaplike waarhede wat deur die hoofstroomgemeenskap vertrou word, is net sowat 100 jaar oud. Die meeste samelewings voor die aanbreek van moderniteit, het eenvoudig nie ’n wetenskaplike lens gehad om na die wêreld te kyk en sy besluite te fundeer nie. Voor die aanbreek van die wetenskaplike wêreldbeskouing is die werklikheid anders vertolk. Om te oorleef in moeilike omstandighede, het ek soms bonatuurlike wysheid en begrip nodig. Ons wonderlike ideale verdwyn soos mis voor die son, wanneer die werklikheid van terminale siekte byvoorbeeld voor my deur staan. Ek kan aldus probeer om inligting te bekom, maar uiteindelik het ek iemand nodig wat al deur ‘n soortgelyke situasie hanteer het. Stories van mense se oorlewing dra altyd meer gewig as inligting data. Daarom is die BYBEL vol menslike STORIES! Daardie storie of drama is geleef, ’n subjektiewe ervaring, aangesien dit oomblik tot oomblik in die bewussyn van elke lewende persoon gemanifesteer het.^[25]

Die verhale van Abraham, Moses, Dawid en Daniël, hulle oorwinnings en hulle foute, is soos om ligte in die duisternis aan te skakel. Die primêre interpretatiewe les wat geleer moet word, is om te kyk na ’n lewe wat geleef is! Jesus is in hierdie opsig ons beste voorbeeld! Die Woord het vlees geword en ons die beste manier gewys om die lewe te leef! ’n Mens kan eenvoudig nie ’n produk bemark of ’n waarheid leer sonder ’n storie of narratief nie. 

Die meeste leerstellige foute het voorgekom toe waarhede idealisties buite konteks van ’n verhoudings-gehoorsaamheid aan God toegeskryf is. Byvoorbeeld, die Joodse wet: Daar is 700 reëls in die Ou en Nuwe Testamente. A.J. Jacobs het ’n hele jaar lank probeer om al die wette een vir een te doen. Dit is baie humoristies om self te beleef hoe moeilik en soms regtig onmoontlik dit was om te doen.^[26]

Ons is basies in hierdie gemors as gevolg van te min betekenisvolle verhoudings met die regte mense, op die regte tyd. Teorieë en filosofieë kan skadelik word omdat dit in gedagtes en klaskamers geformuleer word sonder die toepaslike, relevante verhoudings op grondvlak.

Volgens die Sinoptiese Evangelies is daar 83 680 direkte woorde van Jesus opgeteken, waarvan 31 426 oorspronklik is en nie herhalings nie. ’n Mens praat gemiddeld 125 – 150 woorde per minuut. Teen 130 woorde per minuut kan Jesus se woorde in net minder as vier uur gelees word. Jesus het dus nie in volume baie gesê nie. Jesus se woorde wil geleef word. Dit is nie filosofiese kennis nie. Sy woorde is kennis gemeng met wysheid en waarheid. Duisende boeke en kommentare is oor Jesus se woorde geskryf. Maar dit baat jou nie as jy nie Sy woorde begin leef nie. Die krag van Jesus se woorde lê daarin om dit te gehoorsaam. Hierdie praktiese rolspel-uitvoering van die Woord, om die Woord soos ’n akteur te illustreer, is wat hierdie tipe prediking so onvergeetlik maak. Wanneer ’n mens die Bybel as ’n akteur interpreteer, en jouself in die werklike verhaal, karakters, konteks en gesindhede dompel, word God se voorneme en goddelike wysheid gou baie meer duidelik.^[27]

Interpretasie vereis ’n deeglike ondersoek

Ondersoek is empatie. Dit verg empatiese luister om die hartsmotief van die skrywer te verstaan. Om te voel wat Hy voel! 

Joernaliste ondersoek streng bronverifikasie en volg bepaalde feitekontroles voordat hulle ’n storie publiseer.

Bybel-vertalers bestudeer die konteks, agtergrond, antieke vertellings en gehoor, tekskategorie, taal, kultuur en bedoeling van ’n gedeelte van die Skrif voordat hulle ’n huidige toepassing van gebruik en prediking daaroor maak.^[28]

Akademici hersien bestaande teenstrydige en aanvullende navorsingsliteratuur en verskaf navorsingsmetodologie (eksperimente, opnames, vraestelle, onderhoude, gevallestudies, waarnemingsproewe) om haalbare en praktiese uitkomste te bepaal. 

Die interpretasie van God se Stem behels die toets of die Woord in ooreenstemming is met die Gees van Christus, of dit geloof stig en opbou, algemeen aanvaar word onder volwasse raadgewers, wetende dat die Heilige Gees die Een is wat oortuig van sonde geregtigheid en oordeel, verseker generasies se seën sal verseker, en gewoonlik tot nadeel van die eie-ek-ego is en altyd gerig is om ons uit te stuur.  

Ons is meer verkeerd as reg – bly in Hom

Die een wat volmaak is in kennis, is met jou. (Job 36:4) 

Dit is arrogant en verwaand om te dink dat ’n mens God as een enkele individu kan verstaan en ondersoek. Om God in isolasie te soek terwyl jy aanstoot geneem het teen die mens of die kerk, lei tot groot foute. Mohammed (Islam) en Joseph Smith (Mormone) het hul weergawe van God se wil in isolasie geskryf, as die enkelvoudige skrywer, en dis bevorder as die heilige skrifte deur hul volgelinge. Geen enkele mens kan die volheid van God verstaan en beliggaam nie. Toe Jesus opgevaar het, het Hy vyf gawes vir die volwassenheid van die heiliges gegee sodat ons saam ’n volmaakte mens sal word, in die mate van die gestalte van die volheid van Christus (Ef. 4:13). 

Vir akkurate interpretasie van die Bybel moet ons in die Skrif, in die Heilige Gees en in die Kerk bly. Hierdie drievoudige verband is wedersyds inklusief. Om enige van die drie te misken, sal tot foute lei. Iemand wat net poog om gevul te word met ervarings en ontmoetings met die Heilige Gees sonder om die Skrif te bestudeer en te memoriseer, word opgesweep in verkeerde interpretasies en voorstellings van God se hart. Om net die Skrif te ken sonder ’n belewenis van die Heilige Gees, lei tot dooie, onvervulde kennis. Om gelyke balans in die Skrif en die Heilige Gees te hê sonder om die liggaam van Christus in sy totaliteit te omhels, kan ook tot dwalings lei. 

En as iemand van julle wysheid kortkom, laat hom dit van God bid, wat aan almal eenvoudig gee sonder om te verwyt, en dit sal aan hom gegee word. (Jak. 1:5) Om ’n reguit lyn te trek, moet ’n mens voortdurend teen die liniaal druk. Om ’n reguit muur te bou, moet ’n mens gereeld die waterpas gebruik. Bly leun op Jesus! 

Toets die vrugte – die uitkoms en die motief

Wees bewus daarvan om soos ’n man/mens te dink. Toets die uitslag en uitkoms: As ek hierdie gedagte moet uitvoer:

• Wat sal die implikasies wees?
• Gaan die Here verheerlik word? (1 Kor. 10:31)
• Gaan dit afbreek of bou? (1 Kor. 14:26)
• Gaan dit werklik iets verander?
• Is dit uitvoerbaar? (Jak. 1:22; daders van die Woord)
• Wat is die wesenlike uiteinde?
• Wat is die geestelike vrug?
• Wat is die uitkoms drie tot sewe geslagte van nou af?
• Laat dit geloof of vrees vry?
• Is dit skriftuurlik?
• Is dit verenigbaar met die vrug van die Heilige Gees?
• Die uitvoerbaarheid en perfekte eindresultaat van ’n gedagte word vervolmaak in die doen, nie die denke nie.

Die Gees van CHRISTUS lakmoestoets

Die hele Skrif en die skepping wys na Christus. Alle dinge het deur Hom ontstaan, en sonder Hom het nie een ding ontstaan wat ontstaan het nie. (Joh. 1:3-5) Die karakter, waardes, ingesteldheid, etiek, gewoontes, houding en lewenstyl van Christus is soos die hoogste gesag, ’n standaard, ’n maatstaf om die perfekte lewe te leef. Ons is die mooiste mense wanneer ons die meeste soos Christus is.

Verskillende ghoeroes, priesters, spiritiste en mens-gesentreerde predikers propageer hul eie weergawe van hoe jy God gelukkig kan maak. Elkeen praat namens God om te verduidelik wat God wil hê. Elkeen probeer om meer geestelik en outoritêr te wees as die volgende een om die meeste volgelinge te vergader en sodoende inkomste vir hulself te genereer.Godsdiens se doel is om God te gebruik om my lewe beter te maak. 

Jesus volg ’n heel ander benadering!

Jesus preek nie ’n weg na God nie – Hy verkondig God se weg na ons toe! (Joh. 3:16) Hy preek nie net wat ons moet doen om God te bereik nie, maar wat God gedoen het om ons te bereik (Matt. 5:24, 36).

Jesus preek nie ’n stel reëls en metodes nie: Hy preek ’n Persoon! (Joh. 6:28-29) Daarom het Jesus die godsdienstige voorskrifte oor die Sabbat verontagsaam, omdat mense die Sabbat onderhou en nie werklik vrede of rus het nie. Hy is die Sabbat! Wanneer jy die rus in Hom ontdek, word elke dag ’n Sabbat.

Jesus laat ons fokus op God waar godsdiens ons op onsself laat fokus (Joh. 3:13).

Hy verkondig ’n waarheid wat Hy self fisies gedemonstreer het hoe dit werk (Joh. 14:6).

Jesus verkondig ’n praktiese waarheid wat jou leer hoe om deur krisisse en pyn te leef en dit nie te probeer ontsnap nie. Salig is die mens wat ly, treur en vervolg word! (Matt. 5:3-12)

Hy gee onmiddellike toegang tot die werklikheid van hemel en heerlikheid (blywende vrede en vreugde) wat die mens soek. Vrede, versoening, genesing en verlossing is onmiddellik beskikbaar (Matt. 4:17). Godsdiens wil altyd die bestemming ver in die toekoms aanbied, maar Jesus gee die volheid van sy Heerlikheid reg in die begin. Die geringste is groter as Johannes die Doper! (Matt. 11:11) Hy maak siekes daar en dan gesond. 

Jesus bemagtig ons om goddelik te lewe (1 Pet. 2: 3-11). Dit is merkwaardig hoe vinnig Jesus Sy dissipels bemagtig het om wonderwerke te verrig en ook demone uit te dryf. Hy wil elke volgeling wat Hom volg, so bemagtig!

Godsdiens soek uiteindelik mense se geld om die godsdiens in stand te hou. Jesus verklaar dat God nie ons offerandes nodig het nie. Wees dan navolgers van God soos geliefde kinders; en wandel in liefde, soos Christus ons ook liefgehad het en Hom vir ons oorgegee het as ’n gawe en offer aan God tot ’n lieflike geur. (Ef. 5:1-2) Ons gee, maar omdat Hy eerste gegee het. Jesus vermenigvuldig brood en vis, help Sy dissipels om baie vis te vang, en munte in ’n vis se mond te ontdek. God gee! God vra dat ons alles sal gee, maar in reaksie op wat Hy eerste gegee het!

Waarheidstoets:

Die waarheid moet die individu tot innerlike vrede, rus en ’n aanvaarbare besluit bring. Dit moet die ondraaglike soeke afhandel en oplos.

Die waarheid is in ooreenstemming met die denke, wil, karakter, heerlikheid en wese van God. Nog meer tot die punt: Waarheid is die selfuitdrukking van God. 

Die waarheid is samehangend. ’n Samehang konsekwente teorieë vereis in die algemeen dat die waarheid interne (subjektiewe) en eksterne (objektiewe) feite versoen. Daar is dus ’n versoenbare goeie vrug of resultate wat gemeet en gesien kan word. 

Die waarheid is konsekwent volhoubaar en rigied deur tyd en geskiedenis. Waarheid staan teenoor relativisme, konstante verandering, onvoorspelbare vloeibaarheid.

Die waarheid kan nie net teorie of filosofie wees nie. Dit moet prakties getoets word in ’n spesifieke lewe, plek, tyd en bewese lewenstyl. 

Die waarheid moet eenvoudig wees, maar ook kompleks. Die lewe is bitter ingewikkeld, so die waarheid moet hierdie kompleksiteit beantwoord maar ook genoeg eenvoudige uitvoerbare aksieplanne en oplossings bied.

Die waarheid is ’n paradoks. Onpartydig, selfversorgend, onbetwisbaar, onaanvegbaar. Die sterkste magneet verander die swakker magneet se polariteit.

Die waarheid moet universeel ooreenkomste toon met ander wetenskappe soos filosofie, sielkunde, biologie, ekonomie, sosiologie ensovoorts, ensovoorts. 

Tekskritiek en eksegese teenoor die stem van die Here hoor in enkele Skrifversie

Terwyl Stephan Joubert in die boek, Hoe lees ons die Bybel ^[29], homself redelik sterk uitdruk teen diesulkes wat dan die stem van die Here hoor en die Skrif uit verband uit ruk met een versie wat vir hulle uitstaan met soms katastrofiese gevolge, is die teendeel ook waar. Hoeveel mense het nie al ’n Gideonsbybel in ’n hotelkamer opgetel en kragdadig tot bekering gekom deur net die lees van ’n paar skrifte wat op daardie oomblik deur die Heilige Gees tot ’n persoon praat nie. Sekerlik moet ons die Bybel verantwoordelik lees wanneer dit kom by die formulering van dogma en leerstellings. Maar ons moenie God beperk wanneer die Heilige Gees ’n skrif vir ’n individu opmaak en God daardie persoon deur Sy Woord bedien nie. Hierdie bogenoemde boekie slaag goed in sy doel om mense sonder ’n teologiese agtergrond te leer hoe om die Woord te interpreteer. Maar die groot vraag bly: Ná al hierdie kennis, hoe openbaar God Homself aan my en hoe kan ek Sy stem hoor? Is God se openbaring geslote vasgevang net in die Bybel? 

(Joh. 5:18) Ek betuig aan almal wat die woorde van hierdie profetiese boek hoor: As iemand iets hieraan byvoeg, sal God vir hom die plae byvoeg waarvan in hierdie boek geskrywe is; en as iemand een van die woorde van hierdie profetiese boek wegneem, sal God sy deel aan die boom van die lewe en aan die heilige stad wegneem waarvan in hierdie boek geskrywe is. (Open. 22:18-19) Die vraag is: Van watter profetiese boek praat Johannes hier? Die boek Openbaring of die hele Skrif? Die Nuwe Testament soos ons dit ken, is eers in sy geheel aanvaar deur die breë kerk by die Sinode van Hippo Regius (395 n.C.). Die eerste lys boeke van die Nuwe Testament is in 170 n.C. deur die vroeër kerk saamgestel, maar het nie Hebreërs, 1 en 2 Petrus, Jakobus, en 3 Johannes bevat nie. Johannes maak dit in hierdie vers duidelik dat niks weggelaat of bygevoeg mag word tot hierdie profetiese boek nie. Hy stel dus sy boek as direkte godspraak van God. 

Wanneer Paulus in 2 Timoteus 3:16 verwys na die “hele skrif” moet ons aanvaar dat die Nuwe-Testamentiese boeke nog nie aanvaar of saamgestel is as een eenheid nie, en dat hy dus net na die Ou Testament verwys het. Dieselfde geld vir sy aanhaling in Kolossense 3:16: Word met die Woord vervul. Beteken dit dan dat ons nie die Nuwe-Testamentiese boeke moes bygevoeg het nie? As ons Hebreërs 1:1-2 letterlik verstaan, dan behoort ons nie enige verdere geskrifte van die Nuwe Testament te aanvaar het as die Woorde van Jesus nie; ook nie die Ou Testament nie, want net Jesus se woorde is belangrik. 

Die skrywer van Hebreërs sê dat die Heilige Gees hom gewys het om te verstaan dat die weg na die Heiligste nie eers vir jou geopenbaar sal word terwyl die ou tempel nog staan nie (Heb. 9:8). Petrus ontvang ’n visioen wat die kerk in ’n radikale nuwe rigting stuur rakende die heidene (Hand. 10). Johannes ontvang ’n visioen op Patmos wat ons nou nog sukkel om te interpreteer. Moes hierdie boek dan nie uitgelaat word omdat dit tog van profetiese van aard is en mense dit in elke geval verkeerd kan interpreteer nie? Die Nuwe-Testamentiese kerk is nie net gelei deur die bestudering van die Ou-Testamentiese skrifte nie, maar ook goddelike openbaringe. Hierdie stelling is opspraakwekkend! Bedoel ek nou ons moet mense se openbaringe gelyk stel aan die gesag van die Woord? Stellig nie! Ek doen wel ’n beroep dat ons alle openbaring in die kerk, prediking, profesie, visioene meet en beoordeel volgens die Gees van die Skrif en Persoon, Jesus Christus. 

Een van die hoekstene van die reformasie is “sola scriptura” – die Woord alleen. Geen ernstige gelowige gaan met hierdie beginsel verskil en sê die Woord én nie, of anders gestel die Woord plus nie. Ons glo dat die Woord, God se volledige handleiding aan ons as mens is om aan ons te wys hoe ons moet lewe en hoe ons Hom moet behaag. Sou ons sê dat mense regoor die wêreld God op verskillende maniere aanbid, en elke manier is inherent reg want dit gaan oor die objek van ons aanbidding en nie die metode nie, beweeg ons op gevaarlike terrein want daar is geen veilige maatstaf nie. Die een mag dalk glo om sy kind aan God te offer behaag God, en daar is regtig geen aanduiding van God se kant af wat voorskryf wat Hy wil hê of nie. Dis die problematiek met godsdienste regoor die wêreld. Elkeen verduidelik God volgens sy eie begrip, kultuur en oorleweringe maar daar is nie regtig ’n universele riglyn van God self wat sê wat Hy verlang of nie. 

Daarom is die Bybel uniek bo enige ander spirituele geskrif omdat dit die enigste Boek is wat nie deur een outeur geskryf is nie, maar oor ’n tydperk van 1 500 jaar deur meer as 40 skrywers, op verskillende plekke, op verskillende tye, tydens verskillende emosionele en historiese tydperke, op drie verskillende kontinente, in drie verskillende tale, in ’n wye verskeidenheid literêre style met een boodskap: Hoe om in die regte verhouding met God te leef. Die toets lê uiteindelik daarin dat as die hele mensdom die Woord sou gehoorsaam en daarvolgens leef, sou dit hemel op aarde wees! Nie waar nie? 

Die probleem is egter dat die Bybel oop is tot interpretasie en sodoende regverdig mense hulle dade baie keer uit die Skrif, maar hulle lewe loop lynreg teen die Gees en Persoon van die hele Skrif. Want waarheid is op die ou einde nie net ’n stel reëls en leerstellings nie. Waarheid is ’n Persoon. Sy naam is Jesus. In die Bybel gaan dit daaroor dat ons uiteindelik Hom moet leer ken, en volgens die weg wat Hy gebaan het leef. Hy was die perfekte mens en het deur Sy voorbeeld vir ons gewys hoe om te leef. Sy manier is uiteindelik die beste manier om te lewe, en om vrede en innerlike oorvloed te beleef. Sy manier werk, al glo jy nie in Hom nie. Sy manier is die beste manier om te leef! Toets dit en kyk! Hoeveel mense wat volgens die Bybel se voorskrifte leef, maar tog nie in Hom glo nie, ervaar seën en voorspoed op hulle dade. Maar natuurlik gaan ons geoordeel word, nie alleen volgens ons dade nie, maar of ons geglo het in Hom wat ons regverdig en aanvaarbaar gemaak het voor God. 

Die uniekheid van die Woord lê dus nie in Sy eksklusiwiteit en eenvormigheid nie, maar in Sy diversiteit wat in een rigting dui. Die probleem is dus nie óf daar nog bonatuurlike inspraak van God is óf nie, maar of dit in frekwensie is met die Persoon van die Woord en die Gees van die Woord. Dieselfde geld vir die kerk. Die rede hoekom sekere soekende mense kerk afstootlik vind is omdat die kerk nie akkuraat die Gees van die Woord leef en spreek nie. Dit is ook hoekom sekere boeke en dan sekere evangelies soos die van Judas en Thomas nie in die Bybel opgeneem is nie, want hierdie boeke het nie ooreengestem met die Gees van die Bybel nie. 

Ons gaan nooit die skryf van boeke stop nie, nog minder gaan ons dit kan keer dat mense ’n sogenaamde openbaring van God mág hê of nie. Wat ons wel kan doen, is om mense te leer om volwasse te word in Christus en hulle kennis van die Woord sodat hulle nie meer rondgeslinger sal word deur elke leer en leerstelling nie. Ons sal die Waarheid ken en die Waarheid sal ons vrymaak. Jy leer nie banktellers om valse note te identifiseer deur valse note te tel nie, maar deur hulle vir weke lank ware en egte note te laat tel. Hulle kan later sonder om te dink maklik die vals noot eien. 

Ons het nodig dat in hierdie eeu van reformasie ons mense sal leer om die waarheid te onderskei van die kaf. Dat ons mense volwasse en sterk sal word in die geloof om nie meer deur elke wind van doktrine rondgewaai te word nie. Dit is die doel van die Reformasie: Om mense na volwassenheid in Christus te bring.

Anders gestel, ons moet dieselfde metodiek wat die Bybel as geslote Kanonieke Boek bepaal het, gebruik om leerstellige openbaringe oor die boek te bepaal. Ons gaan nooit opinies en verskillende interpretasies van die Bybel stop nie. Ons moet egter ons mense leer om nie alles wat hulle in die naam van die Bybel en Jesus hoor, te glo nie!  

Van die beginsels wat gebruik was om die Nuwe-Testamentiese boeke te bepaal was:

1.  Apostelskap. Die outeurskap moes aan ’n erkende apostel toegereken kon word. 

2.  Ortodoksie. Dit moes in lyn gewees het met die leer van die hele Bybel. Boeke wat vreemde dinge verkondig is nie ingesluit nie.

3.  Oudheid. Die boek moes in die eerste paar dekades na Jesus se opstanding geskryf gewees het.

4.  Gebruik. Daar is veral gekyk hoe wydverspreid die boek gebruik is. Boeke wat net plaaslik gewild was is nie ingesluit nie. 

5.   Die outoriteit van die Skrif en Kanon van Bybelboeke is hoofsaaklik gesetel in die feit dat God self Sy woorde bekragtig en waarmerk onder die mense. By soveel van die gebeure waar God in die Bybel met die mens gepraat het, is daar sigbare manifestasies en goddelike verifiëring van die Woord. Die geïnspireerde Woord van God is dus self-bekragtigend – dit hou Homself gestand.  

Inspirasie. Moderne gelowiges is geneig om te dink dat net boeke wat deur die Gees van God geïnspireer is, is in die Bybel opgeneem. Die interessante is dat die kwessie van inspirasie nooit as maatstaf gebruik is nie. Die waarheid is dat enige boek wat geestelike waarhede bevat het, as geïnspireerd beskou is. 

Die voortskrydende Openbaring van God

Christene moet toenemend en oortuigend aan die wêreld bewys dat ’n Bybelse, Christus-gesentreerde teologie beter is vir die mensdom as die liberale, humanistiese, sekulêre ideologie. 

Die behandeling van slawe in die Ou-Testament is baie anders as die norm wat in die Jesus-beweging ondervind word. Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, ‘n dienskneg is nie groter as sy heer nie, en ‘n gesant is ook nie groter as die een wat hom gestuur het nie. (Joh. 13:16) Uit die tronk het Paulus aan ’n vriend geskryf wie se slaaf weggehardloop het, wat Paulus ontmoet het en tot geloof gekom het. Paulus doen ’n beroep op sy vriend om op grond van hulle vriendskap nie die slaaf as ’n slaaf terug te verwelkom nie, maar as ’n broer. Hy het aangebied om enige verlies uit sy eie sak terug te betaal (Filemon 1-25). Daar het dus ’n ontwikkeling in kulturele norms en standaarde oor tyd plaasgevind in die Bybel. 

Neem byvoorbeeld die Bybelse modelhuwelik: oor die tydperk van die Bybel sien mens ’n progressie. Dit is wat die Bybel so ’n wonderlike Boek maak. Die foute of kortsigtigheid van bepaalde denkwyses in die Ou Testament is in die Boek behou, ons leer dus uit die oorwinnings en die foute. 

Die woord “trou” of “getroud” kom 148 keer in die Bybel voor. Die woord vir “huwelik” of “trou” in Bybelse Hebreeus word egter ook vertaal met “neem ’n vrou” of “om aan ’n man gegee te word” of “om aan ’n man te behoort”. Die woord wat vir “man” in Bybelse Hebreeus gebruik word, is Baäl. Dit beteken letterlik “meester of here”. Dit is waarom vroue, insluitend die Hebreërs, in antieke kulture behandel is as eiendom, slawe of handelskommoditeite wat gekoop of verkoop kon word. In baie gevalle is huwelike vir diplomatieke doeleindes gereël. Dit is waar die idee van “lobola” vandaan kom. Liefde was glad nie ’n faktor in die keuse van ’n vrou nie, en het slegs die hoofstroomkultuur geword met die begin van televisie en digitale media. Nog Ou-Testamentiese, antieke voorbeelde van faktore wat ’n huwelik geldig gemaak het, is waar ’n man toegelaat is om ’n vrou wat in oorlog gevange geneem is, te neem en haar sy vrou te maak (Deut. 21:10-14). En in ’n verdere uiterste moes hy trou met ’n vrou wat hy verkrag het (Deut. 22:28-29). As ’n mens verkies om met jou teologie terug te keer na die huweliksverbintenisse van die aartsvaders Abraham, Isak, Jakob en Moses, en later selfs Dawid, was die aanvaarde norm poligamie. Sekerlik nie die beste manier om huwelikseenheid te bereik nie? Egbreuk is veroordeel, maar die vroue het die grootste skuld gedra. Wanneer ’n vrou by iemand anders as haar man geslaap het, is sy as misdadiger beskou wat ’n misdaad gepleeg het wat strafbaar is met steniging. ’n Getroude man kon inderdaad vrylik by ’n ander vrou slaap, solank sy nie iemand anders se vrou was nie (Lev. 20:10). Hierdie gedrag is beslis nie bevorderlik vir langdurige, verbondsheilige, heilige eenwording nie. Selfs in die Nuwe Testament was dit nog steeds die geval toe slegs die vrou wat in egbreuk gevang is, na Jesus gebring is om gestenig te word. Waar was die man saam met wie sy op heter daad betrap is? Dit is te verstane dat baie vroue voel dat die Bybel aan die mans se kant is. Verder is daar ook baie min inligting en riglyne oor die huwelikseremonie.^[30] Daarom verkry ons ons teologie en verstaan van die huwelik in latere skrywes, soos dié van Paulus in Efesiërs 5, wat die huweliksverbond as ’n tipe verbondenheid sien soos wat Jesus met Sy kerk het, en Hy Sy lewe vir die bruid gegee het. So behoort mans hulle lewe vir hulle vrou en gesin neer te lê. 

Slotsom

Ons lewe in die era van kennis. Dit is vrylik beskikbaar en meer mense as ooit tevore in die geskiedenis is geleerd. Mense weet meer oor die verskillende wetenskappe, en predikante, medici, regslui en ander professionele beroepe moet meeding met al hoe meer kennis wat óf gratis óf baie goedkoper aan die mensdom vrygestel word sodat mense hulle eie opinies kan vorm. Die predikant is dus nie meer die onaantasbare ikoon wat op sy hoë preekstoel staan en vir die mense voorskryf hoe en wat hulle moet dink omdat hy die enigste persoon is wat geleerdheid het nie. 

Mense wil meer weet en verstaan en wil vir hulleself die waarheid ontdek en ontsyfer. Maar met al hierdie kennis en derduisende opinies en opsies raak die pad van die waarheid al hoe meer onduidelik. 

Ons moet ALMAL leer om waarheid-fynproewers te wees! 

Waarheid is nie ’n leerstelling of sekere doktrine nie, maar is ’n Persoon. Sy naam is Jesus en wanneer ons Hom waarlik ken, sal Hy ons vrymaak.

^[1] The Righteous Mind: Why Good People Are Divided by Politics and Religion – Jonathan Haidt

^[2] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2802367/#CIT2

^[3] Michael Shermer. The Believing Brain: From Ghosts and Gods to Politics and Conspiracies—How We Construct Beliefs and Reinforce Them as Truths”  

^[4] Murray, D., 2020. The madness of crowds. London, United Kingdom: Bloomsbury Continuum.

^[5] https://hrco.co.za/sermons/whose-right-is-it-anyway/

^[6] Vir vedere studie stel ek die volgende 2 boeke voor: Introduction to Biblical Bible Interpretation, W Klein, C Blomberg, R Hubbard Jr. Scripture as Communication. (Introducing Bible Hermeneutics) J. K. Brown. 

^[7] Wace, H., 1911. A dictionary of Christian biography and literature to the end of the 6th century A.D.. London: Murray. https://www.ccel.org/ccel/w/wace/biodict/cache/biodict.pdf 

^[8] Franck, N., 2017. Didache. 1st ed.

^[9] https://www.ccel.org/fathers

^[10] Comer, J., n.d. Garden city.

^[11] https://hrco.co.za/blogs/why-we-need-to-reach-all-nations-2/

^[12] https://landsummit.co.za/about/

^[13] https://diebestelewe.co.za

^[14] https://hrco.co.za/sermons/the-paradoxical-beauty-of-our-saviour/

^[15] Stanley, A., n.d. Irresistible.

^[16] Platt. A, 2016. Not do but done. ‘living from the completed work of christ.’ Struik Christian Media.

^[17] Footnote Chart adapted from Appendix 2 in Norman L. Geisler. Miracles and the Modern Mind: A Defense of Biblical Miracles. Grand Rapids, MI: Baker (1992). https://lifecoach4god.life/2013/06/18/chart-of-all-the-supernatural-events-recorded-in-the-bible/

^[18] Die Pad van Waarheid tot die Lewe: Die Woord van הוהיin Afrikaans,  vertaal  deur  Gerrie  C. Coetzee  van  Pretoria  en  in  2015 gepubliseer  (hierna  afgekort  as  PWL  2015). 

^[19] ’n “Oorspronklike” Aramese Nuwe Testament? ’n Kritiese evaluasie van die Pesjitta-voorrangsteorie, Die Pad van Waarheid tot die Lewe-vertaling (Afrikaanse Lamsa-Bybel), en die kulturele aanloklikheid van oriëntalisme. Chris L. de Wet https://journals.co.za/doi/epdf/10.10520/EJC198264

^[20] Jesus Interrupted, Revealing the hidden contradictions of the Bible. Bart D Ehrman 

^[21] Jordan B Peterson. The Book that change my life https://youtu.be/CQGkb1sjTe0

^[22] https://www.aggiecatholicblog.org/2014/09/10-defective-images-of-god/

^[23] Zimbardo, P., 2013. The lucifer effect. New York: Random House.

^[24] Sosiale media: die impak op geestelike vorming onder generasie Z varsman kollege studente. https://firescholars.seu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1081&context=coe

^[25] Peterson, J., 2018. 12 Reëls vir die lewe. ‘n Teenmiddel vir chaos. 1ste ed. Ewekansige Huis Kanada, pp. Reël 2: Behandel jouself soos iemand wat jy verantwoordelik is om te help. pg 47.

^[26] Jacobs, A., 2007. Die jaar van die lewe bybels. New York: Gale.

^[27] Pelser A.J. Prophetic Acting 

^[28] “Die openbaring van die Bybel kan dus vergelyk word met die aangaan van ‘n kommunikatiewe gebeurtenis. Of, om dit metafories te stel, begin die Skrif ‘n gesprek wat interpersoonlik en potensieel lewensveranderend is, want dit is God wat die dialoog inisieer.” Jeanine Brown, 2021. Die Skrif is kommunikasie. Bekendstelling van Bybelse hermeneutiek. Baker Boekhuis.

^[29] Hoe om die Bybel reg te lees – Stephan Joubert

^[30] https://www.bible.ca/marriage/ancient-jewish-three-stage-weddings-and-marriage-customs-ceremony-in-the-bible.htm

https://youtu.be/EVK3f_i1Fqw
5. Apostoliese Reformerende Gemeentes – Materiaal (Klik hier om oop te maak)

Toe die apostels ‘n opvolger moes kies om Judas se plek te vul: verwys hulle na hulle bediening as “Apostoliese Diakonos” Hand. 1:25. Hierdie sinnetjie omvang vir my die motief van al die Nuwe Testament geskrifte. Hoekom skryf Matteus, Markus, Lukas, Petrus, Johannes en Jokubus en later Paulus die evangelies, handelinge van die apostels en apostoliese sendbriewe? Hulle is gestuurde sendelinge en diensknegte om die goeie nuus evangelie van die koninkryk van God aan die wêreld te verkondig en te demonstreer. Die versamel naam is dus vir my heel gepas om dié reformasie te definieer aan die voorskrifte en denkwyse van die eerste apostels.  

So baie mense hoor ʼn woord en voeg dan hulle eie konneksie met ʼn woord of term.  Daarom is dit nodig om presies te omskryf wat deur ʼn sekere term bedoel word.  Verskeie mense wat die beweging teengaan asook die wat dit onderskryf kan maklik verval in vereenvoudigde klassifikasie en wanbegrippe oor presies hoe dit werk.  Inligting is wonderlik, maar te min inligting verkeerdelik gebruik kan baie gevaarlik wees.  Daarom die nodigheid om dit wat ons glo die Here mee besig is in ons midde, te omskryf en te verklaar.  Gedeeltelik is dit die doel van hierdie boek.  Dis interessant dat daar tans van reformasie gepraat word op verskeie oorde binne de wye geestelike spektrum.  So is daar onlangs baie gepraat in ons land oor die sogenaamde nuwe reformasie. Verskeie liberale teoloë onderskryf die idees van Funk, en sy tesisse oor waarheid.  Neale Donald Walsch van “conversasions with God” faam, noem sy nuwe beweging van verligting oor die “oneness inter faith” ʼn nuwe reformasie.  Peter Wagner en sy “new apostolic reformation” word sterk deur verskeie kerklui veroordeel, maar die beweging is nieteenstaande besig om dramaties te groei.  

Die apostoliese reformerende beweging is op geen manier met hierdie bogenoemde reformasies verbind nie. 

Die naam Apostoliese Reformerende Gemeentes het gekom as gevolg van meer en meer kerke wat sukkel om hulleself te plaas volgens die verskillende teologiese strome en katogorië: Byvoorbeeld: Ons is gereformeerd in ons Teologie, maar Charismaties-Pinskter in ons uitlewing, ons beklemtoon dissipelskap, evangelisasie, en impak maak in die huidige kultuur.  Dr. Andre Pelser seker een van die mees prominente voorlopers van die herstel van die Apostoliese bediening, het eendag tydens ‘n leeraar byeenkoms gesê: “Why do wen ot call it, Reformational?” Die woord bestaan nie eers in die woordeboek nie, wat nog te sê in teologiese kringe. Nogtans het vele met die naam kon identifiseer, en bestaan daar al etlike gemeentes onder die katogorie.  ‘n Ander naam wat ook deesdae gebruik word is “Immergent”. Die opkomende vernuwingskerke vereenselwig ook hulleself met die idee dat ons nog nie volkome die volheid van God se plan uitleef nie, ons almal is besig om te groei daarnatoe.  Die waarheid is ook dat selfs in betrokke kerk bewegings veral die ouer denominasies, is daar soms radikale verskille in uitlewing tussen gemeentes. 

Die samelewing het verander en hulle behoeftes het verander, die sogenaamde post-moderne mens wil spiritualiteit aan sy lyf voel, dit self ervaar en deel met ander.  Mense bevraagteken dinge en vra dat spiritualiteit help in hulle worsteling met meer as een beroep, gekompliseerde verhoudings, nimmereindige verantwoordelikhede en die eise van gesond leef op alle vlakke.  Die hoë getalle van spirituele selfhelp boeke versterk hierdie punt.  Terwyl die kerk sit en stry oor hulle verskillende dogmatiese sienings of iets nou kan wees óf nie is mense besig om uit kerke uit te verdwyn en ander alternatiewe te soek.  

God het ʼn wonderlike plan vir kerk, en wat kerk veronderstel is om te wees.  Die innerlike konfigurasie van ware kerk dra die natuurlike oplossing vir die gemeenskap se probleme.  So belangrik as wat polisiëring en die regstelsel is tot goeie sosiale ontwikkeling en veiligheid so is die rol van die kerk.  “It takes a church to raise a village” is die treffende titel van ʼn predikant se vrou in Chicago se boek, wat verduidelik hoe die kerk in samewerking met die staat ʼn slaggewende rol speel in die opheffing en uitbouing van ʼn gesonde gemeenskap.^[1] Dr. André Pelser het in 2005 in Belfast Ierland, beleef dat die Here vir hom sê; “Reform the church to reform the land.” Selfs Thabo Mbeki het in sy Landhervorming en transformasie program debat, ʼn appél gemaak op kerkleiers om te verenig en te help in die morele ontwikkeling van die Land.  

Meer as ooit is dit nodig dat die kerk sal reformeer volgens die oorspronklike plan van God, en dat ons Hom REG sal verteenwoordig op die Aarde! 

Hier volg ʼn paar kernwaarhede van die apostoliese reformerende beweging en die funksionering van hedendaagse apostels: Iewers moet mens die grondlegging van wat jy glo en hoekom jy dit glo vasmaak. 

Onderskei en kyk na alles deur die oë van die Woord.

Alles word getoets en gemeet deur die insig van die lewende geopenbaarde Woord (Josua 1:8). Dit beteken om volgens die gees van die Woord te leef, nie bloot teksverse vir alles te soek nie.  Dit veronderstel ’n diepe insig in die motief en hart van die Skrif en nie net die fundamentele letterlike interpretasie van die skrif nie.  Letterlik in die sin van wat God se doel is en motief is.  Dit beteken ook dat ons woorde gevul is met die Woord, soos Paulus se briewe vol is van skrifaanhalings en verduidelikings van die OT.  Wanneer so iemand praat hoor jy Woord deurentyd in wat hy of sy besig is om te sê.  

Bedien uit ‘n posisie vanwaar ek reeds ontvang het

Ons lewe in Christus het begin toe Hy gesê het dit is volbring.  Ons soek nie nog na God nie, en tog doen ons.  Hy woon in ons, maar is ook alomteenwoordig.  Ons jaag nie na rykdom nie, ons is ryk en voorspoedig in Christus.  Ons soek nie ’n identiteit nie, ons is geskape om te verander en toe te laat dat Hy ons reformeer volgens Sy beeld.  Ons is vry, deur die geloof in die volmaakte werk wat Hy vir ons aan die kruis gedoen het.  Ons is seker van wie ons is in die Here en tot wat Hy ons geroep het, soos om byvoorbeeld te kan sê; “ek is ‘n apostel” (Efe. 3:8-13).  Ons het deur Sy genade die mag en reg ontvang om nou sy kinders te wees (Joh. 1:12). Ons is immers uit Sy saad gebore (Joh. 3:1-5; 1 Joh. 3:9; 1 Pet. 1:23).  Godsdiens hou die erfdeel en rykdom wat ons in Christus het soos ’n wortel voor die donkie se neus sonder om hom toe te laat om te hap.  Die apostoliese mentaliteit bring geestelike dinge af aarde toe en bring dit binne jou bereik.  Jy kan dit nou alreeds hê.  Ons kan nou alreeds in oorwinning en oorvloed lewe ten spyte van omstandighede.  Paulus som hierdie alreeds-ontvang-maar-nog-nie-alles-nie antinomie mooi: Broeders, ek reken nie dat ek dit self gegryp het nie. Maar een ding: ek vergeet die dinge wat agter is en strek my uit na wat voor is, en jaag na die doel om die prys te verkry van die hoë roeping van God in Christus Jesus. Laat ons almal dan wat volmaak is, so gesind wees; en as julle anders gesind is, sal God dit ook aan julle openbaar. Maar wat ons reeds bereik het — laat ons volgens dieselfde reël wandel, laat ons eensgesind wees. (Phil 3:13-16) 

Deur sy Genade is ek wat ek is.  

(1 Kor. 15:10) Ons is nie behep met onsself nie.  Want ons verandering lê nie in ons harde werk en probeerslae nie.  Dis Sy genade wat in my werk om elke dag meer en meer soos Hy te word.  Ek moet net op Hom fokus, en Hy doen die werk.  (2 Kor. 3:18)  Daarom kan ek net myself wees, geen aansit, voorgee en masker dra nie.  Net eerlik en ernstig bewus van Sy genade wat in my werk.  Hierdie eerlikheid en opregtheid lê aan die hart van die apostoliese mentaliteit.  As die Here ons die heeldag Geestelik wou gehad het, het Hy ons geskape met vlerke as Engele.  Ons goddelikheid lê versteek in ons mensheid.  As Christus dan werklik ’n mens was soos ons en nie gesondig het nie, is daar niks sondig omtrent menswees nie.  Dis die inherente misrekende sonde bewussyn wat die beeld van God in ons menswees versteur en ons iets maak wat ons nie is nie.  Die apostoliese mentaliteit spreek nie net, die intellek, of emosies, of waardes en gewoontes aan nie, maar begin by die identiteit en kern van die mens.  Wanneer die manier hoe jy oor jouself dink en hoe jy jouself sien verander, verander alles.  Uiteindelik lê die toppunt van geestelikheid in die vermoë om net jouself te wees.  ‘n Nuwe wedergebore kind van God!   

Bedien vanuit ‘n geopende hemel

Jesus, anders as die Fariseërs het bedien en geleef vanuit God, nie oppad na God toe nie.  Die Fariseërs het ’n klomp dinge gedoen om by God te probeer uitkom, terwyl Jesus van God af gekom het.  Nie net as die Seun van God nie maar elke dag in Sy lewe en prediking.  Soos Jesus is ons elke beweging veronderstel om uit God gebore en uit gemeenskap met Hom te wees.  Christus is die heerlikheid wat in ons openbaar word.  Permanent – nie per geleentheid nie. Bestudeer gerus 2 Korintiërs 3:7-18 Paulus se verduideliking dat die nuwe bedeling nie tydelik en verganklik is nie.  Die Christus in jou heerlikheid is permanent. Jakob was die eerste persoon wat die Hemele geopen gesien het.  Jakob het wakker geskrik en gesê: “Die Here is op hierdie plek, en ek het dit nie besef nie.” Jakob het bang geword en gesê: “Hoe skrikwekkend is hierdie plek! Dit is niks anders nie as die huis van God; dit is die poort van die hemel.” (Gen. 28:16-17) Toe by Jesus se doop, sien ons weer die hemele geopen oor God se geliefde seun. Toe al die mense hulle laat doop het, is Jesus ook gedoop, en terwyl Hy staan en bid, het die hemel oopgegaan en het die Heilige Gees in sigbare gestalte soos ’n duif op Hom neergedaal. Daar was ook ’n stem uit die hemel: “Jy is my geliefde Seun. Oor Jou verheug Ek My.”(Luk. 3:21-22) Verder sê Jesus vir hom: “Dit verseker Ek julle: Julle sal die hemel oop sien en julle sal die engele van God sien open afklim na die Seun van die mens toe.”(Joh. 1:51) Hierna het Jesus sy eerste wonderwerke begin doen.  Die verskil tussen Jesus en die fariseërs was die feit dat Jesus se priesterskap vanuit God gesentreer was, terwyl die fariseërs in alles besig was om by God te probeer kom deur rituele en gebruike. EN toe Hy deur die Fariseërs gevra is wanneer die koninkryk van God sal kom, het Hy hulle geantwoord en gesê: Die koninkryk van God kom nie met sigbare tekens nie. En hulle sal nie sê: Kyk hier! of: Kyk daar! nie; want die koninkryk van God is binne-in julle. (Luk. 17:20-21) Jesus se bediening het die skeiding tussen Hemel en Aarde kom oorbrug.  “Laat U koninkryk kom op aarde soos in die Hemel.” Want hierdie gebod wat ek jou vandag beveel, is vir jou nie te swaar nie en is nie ver nie. Dit is nie in die hemel nie, sodat jy moet sê: Wie sal vir ons na die hemel opklim en dit vir ons gaan haal en ons dit laat hoor, dat ons dit kan doen? Dit is ook nie oorkant die see nie, sodat jy moet sê: Wie sal vir ons na die oorkant van die see oorvaar en dit vir ons gaan haal en ons dit laat hoor, dat ons dit kan doen? Maar baie naby jou is die woord, in jou mond en in jou hart, om dit te doen. (Deut. 30:11-14) Maar wat sê dit? Naby jou is die woord, in jou mond en in jou hart. Dit is die woord van die geloof wat ons verkondig: (Rom. 10:8) Vgl – Jer. 31:31-34 Hierdie heerlikheid is die belofte van die nuwe verbond wat Christus vir ons gesluit het.  Ons bedien en beweeg vanuit ’n oop hemel deur Christus: Sit in hemelse plekke – (Efe. 2:6) Verkondig aan die geestelike owerste die menigvuldige kennis van God – (Efe. 3:10) Christus in en onder julle die hoop van heerlikheid – (Kol. 1:27) Kan nou met vrymoedigheid die heilige plek van God binnetree. – (Heb. 10:19) Julle het gearriveer by die heilige Berg – (Heb. 12:22) Alle geestelike handeling is nie meer gesentreer om aan God te probeer raak nie, maar omdat hy ons alreeds in Christus Jesus aangeraak het bedien ons vanuit Sy genade en krag… vanuit ’n oop hemel!  

Eerstehandse ervaring in die Gees.

1 Joh. 2:27; Heb. 10:15-18; Hand. 17:11; 1 Tes. 5:21 Dis kenmerkend van apostoliese bediening en mentaliteit, daar word bedien en getuig vanuit ervaring nie net kennis nie.  Kennis is goed, maar sonder ervaring is dit dood.  In die tyd waarin ons leef is daar geweldig baie inligting beskikbaar, maar inligting verander nie ’n mens nie.  Hoeveel sigaret dosies het nie inligting op die pakkie oor die gevare van sigarette en nogtans koop mense dit en rook dit.  “impartation” is iets anders.  Dit spreek van “ek was ook daar en nou is ek…”  Daar is niks so kragtig soos eerstehandse ervaring en getuienis van ’n saak nie, self hedendaagse bemarkingsprogramme op kooptelevisie maak gebruik daarvan.  Hierdie eerste-handse ervaring met God, was die suurstof wat die eerste-kerk-beweging aangevuur het, veral onder die heidene soos die berugte Gelate.  

Sentraal tot die apostoliese mentaliteit is die kwessie van selfverloëning.  

Inteendeel dit is deel van elke preek, boodskap en onderrig.   Die somtotaal van ons lewe in die Nuwe Testament is om te sterwe, en te leef uit Sy opstandingskrag.  Dit beteken God neem altyd die inisiatief, Hy lei ons volg.  Ons bid nie Sy seën op ons dade af nie, ons doen net dit wat Hy ons sê.  In terme van gehoorsaamheid sien ons dit tweeledig.  Daar is algemene gehoorsaamheid en spesifieke gehoorsaamheid.  Eersgenoemde behels dat jou bedryfstelsel van doen en handel in lyn is met die Gees van die Woord.  Jesus het die volle dertig jaar eers aan Sy aardse ouers gehoorsaam gewees alvorens hy spesifieke opdragte gekry het.  Byvoorbeeld om konflik te hanteer met die teenoorgestelde Gees.  (Matt. 5:19-48) Daarna kom spesifieke opdragte en bevele.  

Aptyt vir beproewing en swaarkry.  

1 Kor. 4:9-13, 2Kor. 4:8-12, 6:4-10,11:22-30 My leiding is sodat ek genade, godsvrug en wysheid aan die res van die liggaam kan openbaar. Kol. 1:24  Apostels is nie bang vir swaarkry en teenstand nie, want hulle verstaan dat God selfs in dit Sy heerlikheid bewerk.  Ware geestelike outoriteit kom ook nie sonder lyding nie.  Ook hierin was Jesus ons voorbeeld. (Heb. 5:8) Daar is so iets soos swaarkry omdat jy nie luister nie, dit is iets anders.  Maar dit is beter om vervolging te verduur en reg te doen, as om te komprimeer en later wettiglik vervolg te word en jou getuienis te verloor.  (1 Pet 2:15) 

Denkwyse van voltooiing, nie ontvlugting

Heb. 12:2, 2 Tim. 4:7, 2 Kor. 8:10-11; Joh. 17:4; 19:30.  Hierin was Jesus en ook Paulus vir ons duidelike voorbeelde.  Hulle het die werk wat God hulle opgelê het voltooi en volbring.  Ambisie veroorsaak gewoonlik, dat ons met te veel goed besig raak wat nooit God se wil is nie, en sodoende niks kan klaar kry nie.  Maar wanneer ons lewe begin in geloofsgehoorsaamheid en niks ander nie, dan ontvang ons saam met die opdrag die genade om dit wat God begin het klaar te maak.  

“hierdie is dit”

Hand. 2:16  Petrus staan op Pinksterdag op en bring dit wat op daardie oomblik besig is om te gebeur in lyn met die profetiese woord.  (Joël. 2:28) Hy het dus in die eerste plek kennis gehad van God se beloftes en moeite gemaak om Bybelse profesieë te verstaan en insig daaroor te hê.  Tweedens het Hy die insig om die Bybelse profesie tot vervulling te roep in dit wat God besig is om te doen.  Ons verstaan ook dat God se genade en seën in die ‘nou’ lê.  Nou is die dag van jou bekering en redding.  Doen dit nou!  Ons moet daders wees en die insig hê om soos God Sy woord vervul dit toe te eien en af te bring aarde toe, nou! 

Apostels eerste

1 Korintiërs 12:28 – Paulus lys altyd apostels eerste.  Daar word ook na hulle verwys as die fondament naas Christus.  (Efesiërs 2:20)  Want apostels is pioniers, hulle breek deur dit waarin ander nog moet volg.  Paulus sê ook dat hulle hom kan navolg soos wat Hy Christus navolg.  (2 Tes. 3:7,9; 1 Pet. 2:21)  Ons lewe is dus ’n voorbeeld vir ander om te volg.  Let wel, dat ons nie daardeur ʼn sekere apostoliese diktator bedoel nie, maar ʼn dienskneg leier.  Leierskap en broederskap is ʼn Bybelse antinomie wat alleenlik waarheid en seën inhou as beide in balans is.  Ons glo bloot dat God soos nog altyd apostoliese leiers opgerig het regoor die wêreld om eerstens te getuig van Sy opstanding en tweedens die evangelie te verdedig.  Ons glo nie in ʼn mens-gerigte gemanipuleerde piramiede struktuur waar nog ʼn leier aanspraak maak op godspraak en verering van mense nie.  Daarteenoor sien ons ook dat waar daar nie leierskap is nie, mense stagneer.  Die geheim lê bloot in Bybelse protokols en vereistes vir leierskap sowel as volgelinge binne die Jesus raamwerk. 

Beklemtoon gesag, protokol

(Gebruiklike voorskrifte en reëls rondom etiket – handhawing van wedersydse respek), dissipline, en regering – Hulle filosofie en geaardheid vra nie om verskoning nie, maar konfronteer eerder, vat vyand direk aan – nie onseker – werk  in die onsigbare realm. (2 Kor. 4:16-18) Gesag is ’n baie belangrike eienskap van Apostoliese denke.  Alles waarmee ons besig is, is volgens die gesag en outoriteit wat kom saam met gehoorsaamheid.  Alles in die lewe is onderwerp aan iemand of iets.  Ons moet dus verstaan hoe gesag werk as ons gesag wil hê.  Selfs ons geloof word aan die hand van ons begrip van gesag verstaan.  (Mat. 8:9-12)  Leiers wat nie gesag verstaan nie, het nie etiket nie, en kom onvolwasse en onwys voor.  

Sien die wyer perspektief.  

Meng en versmelt ou en nuwe begrippe.  Ons erken en maak ons nooit los van diegene wat ons vooraf gegaan het nie, en is bedag op die wat ons sal moet volg.  Ons is ook nie vasgevang tussen ’n stryd tussen oud en nuut nie.  Want albei is vir God belangrik, solank ons volkome in die NOU leef, met die wysheid van die verlede ons leer, en met die profetiese lig wat God ons gee van die toekoms.   

Het ‘n openbaring van Christus

Dit is wat jou onderskei as ’n gestuurde en apostel van die Here Jesus Christus.  1Pet. 1:12; 1Joh. 1:1; 1Kor. 15:5-8  Elkeen moes Jesus gesien het.  Self Paulus wat Jesus nooit fisies gesien het nie, het ’n persoonlik ontmoeting en ervaring met Jesus Christus gehad met die vrug van sy veranderende lewe en perspektief as bewys.  Daar was twee bome in die tuin van Eden.  Die boom van die kennis van goed en kwaad en die boom van die lewe.  Die wat in Christus beklee is kan eet van die boom van die lewe.  Ons bedien nie uit hoorsê nie, maar omdat ons van God self gehoor het.  Dit is kenmerkend van die apostoliese denke, dat mense sal sê; “Die Here het my dit gewys, of vir my dit geleer.” Uit die aard van die saak moet hierdie woorde getoets word aan die Gees van die Woord en waarheid.  Ons bedien nie uit ou uitgediende kennis nie, maar volgens dit wat jy in die gees sien vir die nou.  Die apostels was ooggetuies tot die persoon van Christus.  Mense is so geneig om na mense toe te hardloop met hulle probleme, eerder as om op die Here te wag sodat Hy hulle leer.  Een van die eerste dinge wat nuwe gelowiges leer in ’n apostoliese gemeente; is om die stem van die Here te onderskei.  En hoe om te onderskei tussen wat waar is en wat vals is.  Ons kan van mense leer en moet ook van mense leer.  Ons kan nooit soos ’n eiland op ons eie funksioneer nie.  Maar ons moet soos die leiers van die Berea gemeente, nie alles vir soetkoek opeet nie, maar alles ondersoek en sien of dit waar is.  (Hand. 17:11) 

Gemandaat en gestuur.  

Hand.13:2-3; Joh.3:34, Joh. 20 :21 –  Nie net visie georiënteerd nie, maar mandaat georiënteerd.  Visie is ‘n korttermyn openbaring van God se wil vir die oomblik – mandaat (roeping) bepaal die lewe waartoe ek geroep is.  Die probleem met die klem wat gedurig deur sommige op visie geplaas word is; wat daarvan as jy jou visie bereik het, wat dan?  Petrus sê; Daarom, broeders, moet julle jul des te meer beywer om julle roeping en verkiesing vas te maak; want as julle dit doen, sal julle nooit struikel nie. (2 Pet. 1:10) Wanneer ek my roeping verstaan en weet waarom God my geskape het, dan het ek my lewe gevind, en word my visie bloot die dinge wat God my beveel het om te doen in die uitlewing van my roeping.  

Hou nooit op om te Reformeer nie

Reformasie is geïntrigeer in die apostoliese denkpatroon, ons soek om voortdurend te verbeter op wat ons doen.  Konstante aanpassing van alles wat ons doen na die beeld van Christus.  “Bekeer (verander, draai) julle, want die koninkryk van die hemele het naby gekom.” (Matt. 4:17) Terwyl Jesus verhoog word, en ons in die NOU van die Gees met Hom wandel, sal HY ons voortdurend verander.  En niemand sit ‘n nuwe stuk lap op ‘n ou kleed nie; want die aangelapte stuk skeur van die kleed af en daar kom ‘n erger skeur. ‘n Mens gooi ook nie nuwe wyn in ou leersakke nie; anders bars die sakke en die wyn loop uit en die sakke vergaan. Maar ‘n mens gooi nuwe wyn in nuwe sakke en altwee bly behoue. (Mat 9:16-17) Hierdie gedeelte verwys nie na ‘n eenmalige gebeurtenis nie, elke keer as ons nuwe wyn van die Vader ontvang, moet ons bereid wees om nuut te dink en te verander na Sy Beeld.

Netwerk

Ons doen nooit dinge geïsoleerd van die breër liggaam van Christus nie. Die verskille in die ware kerk tussen gelowiges is omdat ons volwassenheid in die Here verskil, maar ons het net een Vader.  (Efe. 4:4-6)  Ons het mekaar nodig.  Hoekom alles oor doen en die wiel weer probeer herontwerp wanneer ons met mekaar kan netwerk en hulpbronne deel.  Ons bou nie ons eie koninkryk nie, maar God s’n.  Erken en  toon agting vir wat ander doen.  Dink “span” en tree gesamentlik op. Christus in en onder julle.  (Kol. 1:27) Fokus op hoe ek almal kan betrek i.p.v  alles alleen doen.  Sien die liggaam en onderskei die liggaam.  Ons moet bereid wees om van almal te kan leer, van die geringste tot die met die meeste aansien.  Inteendeel elke deel van die liggaam bestaan ten voordeel van die liggaam.  Ons funksioneer sodat die liggaam kan funksioneer.  Elke lid is belangrik.  Selfs die lede wat oneer bring is nodig sodat ons deur hulle tot ’n groter begrip van die waarheid kan kom.  Maar ons glo nie in eenheid te wille van eenheid nie, eenheid van hart en denke veronderstel dat ons die dieselfde dink oor dinge.  Daar is sekere kerke en bewegings waarmee ons nie kan een wees nie, omdat ons denkwyse oor dinge so baie verskil.  

Dienaars

Paulus gebruik vele kere die beeld van ’n bondslaaf, wanneer hy na hom en sy span verwys.  Ons hart is om te bou en te vestig.  Wanneer jy na ’n nuwe huis kyk, sien jy nie die fondament nie.  Alhoewel die huis nie kan staan sonder ’n goeie fondament nie, is ’n fondament nie die mees prominente en aansienlike deel van die huis nie.  So is ware apostoliese bediening, nie altyd die mees prominente leiers en persoonlikhede nie, maar eerder dié wat die pad vooruitgegaan het sodat die res van die liggaam die nuwe kan geniet.  Hierdie pioniers moet ook die hoon en spot verduur van foute maak, van anders wees, teen die stroom ingaan en veg vir waarheid.  Hulle is hard en ongenaakbaar, hulle visie gefokus net op een ding, en sal nie die prys kry vir die beste menseverhoudinge nie, want hulle sien die wyer prentjie en die gevaar waarin die kerk meestal verkeer.  Hulle is die kaptein wat bevele gee, op die troepe skreeu om hulle in beweging te kry om die skip te red van haar pad van verwoesting.  Die apostoliese perspektief is nie gefokus op die bou van een gemeente nie, maar die totale opbouing en totstandkoming van ’n gesonde kerk regoor die wêreld.  Ons wil sien dat die koninkryk van God gevestig word in elke dorp deur ’n akkurate Kerk.  

Wêreldwye en internasionale trefkrag en invloed.

Omdat die apostoliese mentaliteit gesetel is in die idee van ’n gestuurde met ’n spesiale opdrag, word elke lidmaat bewus gemaak van die nood daar buite.  Dit is so dat ’n profeet meestal nie geëer word in sy eie dorp nie, en daarom die idee om mense uit te stuur vir sending toere, en uitreikings buite die dorp.  Die impak op die individu is geweldig positief, mense word geaktiveer tot bediening en ervaar dat God hulle ook wil en kan gebruik!  Dit bring mee dat so ’n persoon meer bid, meer Bybel lees en meer heilige lewe, want hulle ontvang nie meer net die woord en bly passief nie, daar moet gewerk word.  Dit is dan ook die fokus van ’n apostoliese gemeente om elke lidmaat in ’n medewerker te omskep in die koninkryk van God.  

Besorg oor akkuraatheid, waarheid, leerstellings

‘n Gebalanseerde lewe van akkuraatheid maak ‘n wesenlike aanslag teen die vestings van satan.  Dis nie die inspanning waarmee ons dinge doen nie, maar hoe akkuraat ons dit doen wat die meeste resultate lewer.  Dit alles begin by gesonde apostoliese doktrine en leerstellings, wat die fondasie vorm in mense se lewe, daarna akkurate lewenstyl en optrede.  Dis nie hoe baie geestelike oorlogvoering ons in ons binnekamer doen wat die verskil maak nie, maar hoe reguit ons lewe is daar buite waar almal kan sien.  Ons is Sy getuies elke minuut van die dag, en moet alles wat ons doen en mee besig is sien as ’n preek, en net as dit absoluut nodig is woorde te gebruik. 

Geestelike vaderskap

Timoteus, Titus, Markus ens. 1 Kor. 4:15 Wie is jou dissipels?  Wie is jou geestelike kinders?  Geestelike mentorskap en dissipelskap is sentraal tot die apostoliese bedryfstelsel.  Niks wat ons doen is ooit geïsoleerd nie.  Ons moet altyd sorg dat ons onsself en dit wat ons doen in die liggaam met ander deel, en hulle leer om ons plek te kan inneem.  Apostoliese mense werk hulleself altyd uit ’n werk uit.  Want jy kan ter enige tyd weer aangestuur word na die volgende plek.  Vaderskap spreek ook van ’n sekere volwassenheid en insig in die planne en geheimenisse van God, wat die een generasie weer moet oordra aan die volgende generasie, dis immers hoe die Bybel tot stand gekom het.  

Christusentriese karakter

Die Christusentriese karakter van die Kerk is ʼn absolute grondbeginsel waaruit alles waarmee die kerk besig is voortvloei.  Dis immers ʼn apostoliese fokus punt van die vroeër apostels.  (1 Kor. 2:2; 2 Kor. 11:2; Rom. 8:29; Gal. 4:19; Kol. 1:28; Efe. 3:8; 4:13; 2 Pet. 1:8) Dit veronderstel dat ons Jesus se lewe, prediking en voorbeeld verstaan en ken en in alles wat ons doen, vanuit Hom en in Hom ons bestaan voer.  want deur Hom lewe ons, beweeg ons en bestaan ons.(Hand. 17:28) Die toets is dan sekerlik op die einde of Sy eienskappe en lewe in ons as kerk raakgesien kan word prakties.  Dit is dan die doel van elke aktiwiteit in die gemeente, om mense in ʼn nouer en meer intieme verhouding met Christus te stel en mense te dissipel om meer soos Jesus op tree, te praat en te leef! 

Julle is ’n gebou wat opgerig is op die fondament van die apostels en die profete, ’n gebou waarvan Christus Jesus self die hoeksteen is. (Efe. 2:20) Die volgende kern waarde is die apostoliese en profetiese karakter van die Kerk.  As Jesus die hoeksteen is soos in die bogenoemde punt duidelik gestel is, wat kom volgende?  Daar is baie groeperinge en gemeentes in die liggaam van Christus maar dit beteken nie hulle is volwaardig kerk nie.  Onthou Jesus stel dit duidelik dat “op hierdie rots sal Ek my kerk bou, en die magte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie.” (Matt. 16:18) Die rots na wie hier verwys word is Petrus.  Dis tog baie duidelik uit die sinskonstruksie, en die feit dat Petrus se naam rots beteken.  En dit is dan ook Petrus wat op Pinksterdag die Woord verkondig en die eerste dissipels na die Here toe lei, en laat doop, en as te ware die eerste gemeente stig.  Met ander woorde; ʼn apostel (gestuurde) van die Here het met ʼn mandaat van God af die gemeente gestig in oorleg en vanuit die werk van die Heilige Gees en die vervulling van ʼn profetiese woord.  Kerkplanting is dus iets geestelik en bonatuurlik, dit is God wat dit inisieer.  Jesus sê tog duidelik in bovermelde skrifgedeelte; “Ek sal my kerk bou” Hoe doen God dit? Hoe inisieer God ʼn gemeente? Deur apostels wat die werk fisies doen, en ʼn profetiese woord vervul.  Die profetiese woord is belangrik want soos die Woord verklaar; Die Here God doen niks as Hy nie sy besluit bekend gemaak het aan sy dienaars die profete nie. (Amos 3:7) Dis hoekom Paulus verduidelik dat die Kerk gebou is op die fondament van die apostels en profete.  Want net soos Jesus niks gedoen het sonder dat die Vader dit nie vir Hom gesê het nie, en in alles wat hy mee besig was die Woord van die profete vervul het, so is die kerk geroep om nie maar net ʼn groep mense bymekaar te wees nie, maar God se wil te vervul in die aarde.  “Laat u Koninkryk kom hier op aarde net soos in die hemel” As ons dit maar net verstaan het, dat die akkuraatheid van die Kerk as liggaam van Christus ontsettend belangrik is in God se raadsplan met die aarde en sy mense!  Sou die wêreld nie gelyk het soos wat dit vandag lyk nie.  Want ons moet erken dat daar letterlik miljoene mense is wat nog nooit die evangelie gehoor het nie, maar daar is nog meer mense wat dit gehoor het maar afgesit is as gevolg van ʼn kerk of persoon wat die kerk moes verteenwoordig se valsheid en misrekende identiteit.  As dit waar is dat 78% van Suid –Afikaanse burgers Christene is, hoekom is daar so ʼn hoë misdaad, verkragting, egskeiding syfer?  Omdat die kerk nie akkuraat is nie!  

Funksioneer as ‘n liggaam

Die kwessie van liggaam wees teenoor bloot ʼn klub te wees wat op Sondae bymekaar kom, is ʼn wesenlike punt rondom God se begeerte van wat kerk moet wees.  Paulus skryf ʼn lang verduideliking in Romeine 12 en in 1 Korintiërs 12 oor hoe die kerk as liggaam bestaan, en elke deel ʼn funksie het in die groter geheel.  Daar is seker nie ʼn predikant wat nie hierdie ideaal begeer en hulleself vir dit probeer beywer nie.  Maar die realiteit is dat in die meeste gemeentes is daar ʼn groot aantal besoekers en bywoners, en net ʼn handjie vol wat die werk doen.  Wat doen ons dan verkeerd?  Ek dink dat ʼn groot deel van die probleem lê by hoe ons mense bemagtig en mobiliseer in hulle gawe en bediening.  Hoe die struktuur van die gemeente saam gestel is, en hoe aktiwiteite en bediening beheer word.  Soos vroeër verduidelik glo ons nie in ʼn kerkstruktuur wat soos ʼn piramiede gestruktureer is nie.  Maar sien die gemeente en sy mense soos ʼn reeks planete in ʼn sonnestelsel wat elkeen in sy wentelbaan beweeg en in harmonie met mekaar handel volgens die krag van God wat ons intrek na Hom toe en dan uit stoot na die wêreld toe.  Hierdie wisselwerking in elke gelowige inwaarts na God in dieper intimiteit en uitwaarts na die wêreld is God se orde van perfekte balans en groei.  Omdat elke lidmaat die leier ingesluit aan hierdie orde en funksionering afhanklik is bring dit wonderlike positiewe groei by elke gelowige.  

Funksionerende vyfvoud bediening

Die volgende aspek vloei hieruit voort.  Die vyf bedieninge wat deur Paulus in Efesiërs beskryf word as die rede vir volwassenheid en groei in die gemeente.  ʼn Huis is nie volledig alvorens al die elemente wat ʼn huis moet hê in plek is nie.  ʼn Goeie fondament, mure, vensters, deure en ʼn dak is die basiese elemente van ʼn huis.  So is die Kerk van die Here Jesus Christus nie sommer maar net ’n klomp mense bymekaar nie.  Paulus vergelyk die kerk met ’n menslike liggaam waar elke deel belangrik is en ook ’n verskillende funksie het.  

Paulus verduidelik aan die gemeente in Efese hoe ʼn kerk funksioneer en dat elke lid toegerus moet word deur vyf verskillende bedieninge en gawes wat God vir die Kerk gegee het om optimale groei en funksionaliteit te verseker.  Hierdie vyf bedieninge is: apostel, profeet, evangelis, herder en leraar.  Elkeen is uniek met ʼn verkillende fokus en modus operandi van hoe hulle die liggaam tot diens is.  Deurdat ons hierdie bedieninge erken en herken in die wat God gestuur en opgerig het, word ons volledig toegerus tot die dienswerk waartoe God elke gelowige geroep het.  

As die Ou Testamentiese tempel volgens ʼn sekere model en plan gebou moes word, (Heb. 8:5) is daar dan nie ook, ʼn Nuwe Testamentiese model waarvolgens gehandel moet word nie? Ek dink ons kan sover duidelik die huis begin sien soos God dit sien, die hoeksteen, die fondament, die mure en die dak.  Nou gaan ons kyk na die huishouding van God en die protokol in die huis van God. 

Natuurlike Groei en ontwikkeling.  

Hierdie is vir ons ʼn wesenlike punt omdat daar tans in die kerke wêreld klem gelê word op kerkgroei en kerkgroei tegnieke.  Ons glo elke gemeente wat God plant is soos ʼn boom wat geplant word, en word die groeipotentiaal  van daardie boom deur die spesifikasies van watse soort boom dit is bepaal.  Ons kan nie een stel tegnieke hê en dit op elke gemeente afdruk nie.  Alhoewel die basiese struktuur en fondasie dieselfde behoort te wees, kan die dekor verskil.  Verder het Hy gesê: “Met die koninkryk van God gaan dit só: Iemand saai die saad op die land en gaan slaap en staan op, dag na dag, en die saad ontkiem en groei—hóé weet hy self nie. Vanself bring die aarde die graan voort, eers ’n halm, dan ’n aar, dan die vol koringaar. En wanneer die graan ryp is, steek hy dadelik die sekel in, omdat die oestyd daar is.” (Mar. 4:26-29) Die groei van die gemeente kan volgens die skrifgedeelte verstaan word, dat groei iets natuurlik behoort te wees.  As God immers nie die kerk bou nie bou die bouers verniet.  (Ps. 127:1)  Daarom voel ons dat moderne motiverings tegnieke futiel en onnodig is as dit wat ons doen deur God geïnisieer is.  Natuurlik kondig ons dinge af en gebruik moderne media om mense op hoogte te hou van wat ons doen en mee besig is, maar ons wil die dinge probeer dryf nie.  Mense moet nie voel dat hulle slawe is van die kerk en sy leierskap nie.  Ons dien later die kerk en nie meer die Here nie.  Daarom is die apostoliese en profetiese karakter van die kerk weer belangrik, want die lidmaat behoort ʼn weerklank in sy eie gees te voel dat dit wat aangepak word werklik van die Here is, en deur Hom geïnisieer is.  

Goddelike beheer teenoor menslike beheer

Die kwessie van beheer is nou te sprake.  Ons wil werklik ervaar dat daar ʼn onsigbare hand dinge bewerk en laat gebeur.  ʼn Liggaam is mos nie ʼn dooie gebou nie, maar ʼn lewende organisme.  Hierdie aspek is belangrik in ons kerkbeskouing want alleen kan ons nooit alles reël en organiseer nie, maar saam vorm ons die geheel en word die genialiteit van God sigbaar in ons midde.  Of die eer en erkenning kom ʼn baie goeie administrateur en organiseerder toe, of die Here!  Dit beteken nie dat ons nie dinge reël en organiseer nie, maar ons doen ons beste en dan gee ons dit aan die Here oor, dat Hy dit perfek sal maak.  Dit impliseer dat elke lidmaat in ʼn intieme verhouding met die Here leef, en Sy stem kan onderskei en gehoorsaam.  Verder is daar ʼn wedersydse onderdanigheid aan mekaar en respek en erkenning van mekaar se bydrae en spesialiteit.  So ʼn wisselwerking in ʼn gemeente kan alleenlik verkry word waar daar gereeld oor selfverloëning gepreek en geleer word, en waar mense hulle posisies, ambisies, regte en drome kom neerlê het om deel te wees van ʼn groter geheel.  In so ʼn gemeente is daar ʼn klimaat en kultuur van diensbaarheid en nederigheid, sagtheid en ootmoed voor God en mekaar.  

Genesing, Bevryding en Redding!!

Die vrug van bekering is volgens die woord “redding” (sozo), verlossing, genesing, bevryding, voorspoed en ‘n bevryde verstand.  Dis is hartseer om te sien hoeveel mense in die kerk sit en nog nooit enige van hierdie gawes van redding al ooit ervaar het nie.  

Die wese van die kerk is egter verander deur Konstantyn se invloed, nou kon enige persoon deel word van die heilige Kerk.  Die kinderdoop en besprinkeling het hieruit voortgevloei en ‘n teologiese vashouplek is gevind om sakralisme te regverdig.  Alhoewel die reformasie van Luther die weg gebaan het om juis weer terug te keer regverdigmaking deur die geloof alleen, het die reformatiste tog nie heeltemal met die sakralistiese idees gebreek nie.  So het die hervormers net soos die katolieke hulleself nie net toegelê tot die gebruik van die swaard van God se woord nie, maar die fisiese swaard gebruik om die wat nie soos hulle dink nie tereggestel.  Natuurlik was die OT model en konstitusie van Israel sakralisties.  Willie Jonker verduidelik hierdie aspek mooi in sy boek wanneer hy die leer van apartheid verduidelik in die lig van die Afrikaner wat ‘n direkte analogie maak met die verbondsvolk Israel.  Die Bybelse voorskrif aan die Israeliete om hulle identiteit as verbondsvolk te bewaar is op die Afrikaner as Christelike volk van toepassing gemaak.  Die Ontug wet en die Wet teen Gemengde Huwelike is op hierdie verstaan van die Skrif gebaseer.  In Israel was daar net een aanvaarde godsdiens en was Godsdiens en kultuur vermeng.  Jou geboorte binne hierdie volk maak jou dus inklusief deel van God se verbondsbelofte.  In vele Gereformeerde kerke is kinders bloot gedoop omdat dit tog gedoen moes word, sonder dat die ouers belydende wedergebore gelowiges was of selfs meelewende lidmate van die kerk is.  

Die Christus het egter die weg kom aanwys na ‘n hemelse en geestelike koninkryk.  Daarom verklaar hy toe die fariseër hom wou vasvra; “gee aan die keiser wat hom toekom en aan God wat Hom toekom.” Jesus kon sy koninkryk met ‘n legioen engele verdedig, maar Hy het gesterf en so vir ons die outeur van redding geword.  Dit is immer die enigste weg na die koninkryk van God.  

Selfverloëning.  

Jesus sê; “Indien jy my wil volg moet jy jouself verloën, jou kruis opneem en My volg” (Matt 16:24) 

Die prys om deel te wees van die wonderlike en heerlike gebou van God is om te sterf!  God het ‘n behae in die dood van sy kinders.  (Ps 116:15) OMDAT Christus dan vir ons na die vlees gely het, moet julle jul ook wapen met dieselfde gedagte, dat wie na die vlees gely het, opgehou het met die sonde, (1 Pet. 4:1)

Ek is met Christus gekruisig, en ék leef nie meer nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee het. (Gal. 2:20) 

Die roete is selfverloëning maar die uiteinde is opstanding! Om te lewe vanuit Sy opstandingskrag elke dag.  Maar iets moet immers eers sterf voor dit opgewek kan word.  God wil graag hê dat ons moet wil dit wat hy wil, maar dit kan eers gebeur wanneer jou wil gesterf het.  Dan gee Hy jou wil terug aan jou.  God wil ons nie soos robotte beheer nie, maar ons wil en lewe moet eers van die gif van die sondeval geskei word sodat ons dan waarlik vry in Hom kan leef.  Die proses egter tot hierdie vryheid is die dood!  Eers wanneer jy gesterf het tot alles kan jy vry wees van vrees.  Vrees is die teken dat die ou self nog lewe.  Wanneer jy gesterf het in Hom, sal jy niks meer vrees nie want alles is aan hom geoorhandig.  Niks is meer joune nie, niks kan meer van jou af weggeneem word nie.  Jy behoort nie meer aan jouself nie, en het ook niks wat jy jou eie kan noem nie.  Die wat vrywillig sterf kan vinniger deur die proses gaan.  

En hy wat op hierdie steen val, sal verpletter word; maar elkeen op wie hy val, dié sal hy vermorsel. (Matteus 21:44) Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, as die koringkorrel nie in die grond val en sterf nie, bly dit alleen; maar as dit sterf, dra dit veel vrug. Wie sy lewe liefhet, sal dit verloor; maar wie sy lewe haat in hierdie wêreld, sal dit bewaar vir die ewige lewe. (Joh. 12:24-25) 

Die selfverloëning gedagte is fundamenteel eie aan die apostoliese reformasie se leer en konfigurasie.  Dit vorm die basis van alle bediening en oorweging en die wyse van optrede.  

Hierdie boodskap is deur die eeue deur verskeie instrumente in God se hand verkondig en gepraktiseer.  Daar word byvoorbeeld van Madame Guyon geskryf dat naas Paulus niemand ooit dié geheimenis op so ‘n manier kon verduidelik en uitleef nie.  Wesley, Nee en andere het gesorg dat haar boeke vertaal word en aan al hulle lidmate uitgegee word.  

Sy was 7 jaar in die Bastille in Parys gevange gehou deurdat haar leer as kettery beskryf was deur die kerk van haar dag,  omdat sy geleer het dat enigiemand ‘n intieme liefdes verhouding met God kan hê.  Sy het hier in die gevangenis ook vele boeke geskryf oor die gelowige se sterfproses, en hoe om met God binne in jou te leef.  

Die Geheimenis van Christus in ons die hoop van alle heerlikheid.  

Die mens as geestelike wese is op soek na die plek waar ons vandaan kom.  Ons is opsoek na ons huis.  Adam en Eva het hierdie huis verloor, hulle het deur hulle ongehoorsaamheid van die boom van kennis van goed en kwaad geëet en sodoende uitgeworpenes en soekendes geword tot hierdie eertydse geestelike tuiste wat ons eens met God gehad het.  Die doel van feitlik die meeste godsdienste is om in harmonie en eenheid met die godheid saam te leef.  

Maar ons eet vandag nog van die verkeerde boom wanneer ons verstrengel raak met die stryd tussen goed en sleg.  Daar is ‘n plek waar ons gegee word om te eet van die boom van die lewe wie Christus is.  Jesus het self die teoloë van Sy dag versteur met Sy sogenaamde aannames dat Hy alreeds ontvang het waarna almal dan sogenaamd soek!  Hy het die sosiale orde van sake omvergegooi en aan die mense ‘n nuwe weg verkondig.  

Die apostoliese reformatoriese perspektief wil aan die mensdom ‘n alternatiewe weg bied.  ‘n Derde opsie.  Wanneer die ou mens sterf en ek ‘n nuwe skepsel word in Jesus is daar geen dualiteit meer nie.  Ek is volkome gered, gees, siel en liggaam.  In Hom verenig hy die rede en die onderbewussyn.  Mike Wood verduidelik dit mooi wanneer hy die woord harmatia so verduidelik: 

Harmatia – Sonde – om die merk te mis. 

Watse se merk?  Die woord ‘merk’ beteken, afdruk, beeld, identiteit, bewussyn, bloudruk.  In ander woorde beteken sonde om die merk te mis, ‘n misrekende identiteit.  Dus dualiteit.  Die sonde van die mens is dat ons, ons eie ek ook ons grootste vyand is.  Dit was immers hierdie eie ek wat gekies het om die leuen van die slang te glo en God se opdrag te verontagsaam.  Om ons te red moet God met hierdie eie ek afreken.  Madame Gyon gebruik die illustrasie van iemand wat die gif van die slang uitrek om as teenmiddel teen die gif van die slang te dien.  So moet God ons verlos van die gif van die eie ek sodat Hy dit weer vir ons kan terug gee. 

Bedink die dinge wat daarbo is, nie wat op die aarde is nie. Want julle het gesterwe, en julle lewe is saam met Christus verborge in God. Wanneer Christus, wat ons lewe is, geopenbaar word, dan sal julle ook saam met Hom in heerlikheid geopenbaar word. Maak dood dan julle lede wat op die aarde is, naamlik hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid, wat afgodediens is, waardeur die toorn van God oor die kinders van die ongehoorsaamheid kom, waarin julle ook vroeër gewandel het toe julle daarin geleef het. Maar nou moet julle ook dit alles aflê, naamlik toorn, woede, boosheid, laster, skandelike taal uit julle mond. Lieg nie vir mekaar nie, omdat julle die oue mens met sy werke afgelê het en julle jul met die nuwe mens beklee het wat vernuwe word tot kennis na die beeld van sy Skepper, waar daar nie Griek en Jood, besnedene en onbesnedene, barbaar, slaaf, vryman is nie, maar Christus is alles en in almal. Beklee julle dan, as uitverkorenes van God, heiliges en geliefdes, met innerlike ontferming, goedertierenheid, nederigheid, sagmoedigheid, lankmoedigheid. (Kol. 3:1-12)

Ons almal weet dat die Bybel teen die werke van die vlees is.  Ons probleem was dat ons altyd gedink het ons is die probleem.  Na gelang van (Rom. 7:14-25) ervaar ek nog hierdie daaglikse stryd tussen die goed en die sleg.  Tog sê Paulus in hierdie gedeelte twee keer, maar dis nie ek wat dit doen nie maar die wet van die sondige natuur.  Hy sien dus nie hierdie sondige toestand in ons as deel van sy identiteit nie.  Ek is met Christus gekruisig, en ék leef nie meer nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee het. (Gal. 2:20) Vir Paulus is dit ‘n uitgemaakte saak, die ou mens is begrawe.  Dit is juis hoekom jou begrip van die doop so belangrik is want dit staan sentraal in ons begrip van redding.  

Ons skeppingsdoel is om gelykvormig te word aan die Seun. (Rom. 8:29) In hoofstuk 8 aan Paulus se brief aand die Romeine gee hy die antwoord.  Want die wet van die Gees van die lewe in Christus Jesus het my vrygemaak van die wet van die sonde en die dood. Want God het wat vir die wet onmoontlik was, omdat dit kragteloos was deur die vlees deur sy eie Seun in die gelykheid van die sondige vlees te stuur, en dit ter wille van die sonde, die sonde veroordeel in die vlees, sodat die reg van die wet vervul kon word in ons wat nie na die vlees wandel nie, maar na die Gees. Want die wat vleeslik is, bedink vleeslike dinge, maar die wat geestelik is, geestelike dinge. (Rom. 8:1-5)

Sonde is dus nie ‘n daad nie maar ‘n maar ‘n wyse en sisteem van optrede.  Daar is ‘n verskil tussen sonde en sondes.  Sondes is verkeerde dade.  Sonde is om in dualiteit en ‘n soekende identiteit vasgevang te wees.  

Die ek is beginsel

Een van die kernbeginsels van die apostoliese reformasie is die “ek is” beginsel.  Dis immers waarom hulle Jesus Gekruisig het; is omdat Hy verklaar het “Ek is die Messias” God maak homself deur hierdie term aan die mens bekend.  Is dit dan so vergesog dat as ek in die beeld van God geskape is, dat ek nie ook kan verklaar wie ek is nie?  Een van die eerste probleme waarmee die mens van kinds af hom of haarself bemoei is ‘n identiteit krisis.  WIE IS EK?  Die groot vraag van die lewe.  

Die Bybel verklaar baie duidelik in geen onduidelik terme wie ons is nie, ons moet dit net glo.  Soos wat Johannes die Doper moes glo hy is die een wat die weg moet voorberei vir die Seun van God.  (Johannes 1:23)  So moes Kores toe hulle vir Hom die geskrifte bring, en hy sy naam in die boek sien 100 jaar voor sy geboorte, moes hy glo dat dit waar is en optree volgens dit waartoe God hom geroep het.  (2 Kronieke 36:22-23) So moes Paulus glo en verklaar dat hy die apostel geroep is tot die heidene.  

Iewers na my bekering moet ek mos nou aan die wêreld verklaar dat ek gered is en getuig van dit wat met my gebeur het?  As ek kan sê ek is ‘n kind van God deur die geloof hoekom kan ek nie ook verklaar dat ek genees is, of selfs heilig is nie?  Dis immers die groot verskil tussen Jesus en die fariseërs en die skrifgeleerdes, en dis dat Hy kon sê ‘ek is’.  Hulle kon dit nie sê nie want hulle sisteem van optrede was heeltemal op iets ander gebaseer.  Jesus was nie net volmaak en verhewe bo almal van sy geboorte nie.  Hy het soos alle babas gehuil en homself vuilgemaak.  Ons het hierdie gedagte dat Hy nie ‘n mens was nie.  Dit strook glad nie met die woord wat dit onomwonde stel nie.  Want deurdat Hy self onder versoeking gely het, kan Hy dié help wat versoek word. (Heb. 2:18)

Ja hy was die Seun van God! Weer een van die Bybelse tipiese antinomieë.  Hy was volkome God maar ook volkome mens.  In terme van Sy mensheid moes hy groei en leer en ontwikkel soos almal van ons.  Hy moes die pad volkome as mens loop sodat Hy vir ons kon wys dat dit vir ons ook moontlik sou wees.  En die Kindjie het gegroei en sterk geword in die Gees en vol van wysheid. En die genade van God was op Hom. (Luk. 2:40) En Jesus het toegeneem in wysheid en grootte en in genade by God en die mense. (Luk. 2:52) Hy kon nie toe hy so oë oopmaak sommer dadelik praat en allerhande wyshede kwyt raak nie.  Hy moes ontwikkel en leer soos ons almal.  Jesus het nooit ‘n identiteit krisis gehad nie, hy verklaar die heeltyd. “Ek is” die brood, water, herder ens.  

Ons probleem lê dus juis hier dat ons sukkel om na al die tekens en die woord van God te kyk en te glo wat daarin staan.  Ek bedoel werklik glo!  Daar is talle “ek is uitsprake” oor wie ons in Jesus is wat as ek dit glo my lewe nooit weer dieselfde sal wees nie.  Een van ons leraars in die kerk het ‘n studie van al hierdie uitsprake gemaak en tot oor die sestig in die Nuwe en Ou Testament gekry.  Ons identiteit is vir ons duidelik uitgespel ons moet dit net aanvaar en daarvolgens begin optree en leef.  Soos wat een predikant in Gobabis dit mooi gestel het, alhoewel Kedaffi die president van Sy land is, en almal dit weet, tree hy soms buite die verwagting en protokol van ‘n president op.  Sy kleredrag en gewoontes staan lynreg teenoor byvoorbeeld die van die president van Amerika.   Die meeste gelowiges leef met dieselfde probleem, hulle leef nie volgens die roeping en skeppingsdoel waartoe hulle geskape is nie. 

God het besluit om aan hulle bekend te maak hoe seënryk en heerlik hierdie geheimenis vir die nasies is. Die inhoud daarvan is: Christus is in julle, Hy is julle hoop op die heerlikheid. (Kol. 1:27)

Heerlikheid van ‘n ander aard.

Hierdie heerlikheid word in die OT vertaal met die woord ‘Shikinah’ en in die NT met die woord ‘doxa’ wat die volgende beteken: heerlikheid, eer, glans, verheerlik, verheerliking, verheerlikte, heerlikheid, eer, majesteit, glans, wonderbaarlike, prag, grootheid, hemelwesens, koninklike, luister, sieraad, trots, agting, eerbaar, geëer, koning, lof, skerp, verheerlik, verheerlikte, wonderlike.  

Daar is vir my ‘n parallel tussen die konsep van heerlikheid in ‘n spirituele sin en die woord wegraping wat ook direk gekoppel word met die woord ekstase.  Ekstase is waarna die hele mensdom opsoek is op vele maniere word daar na ‘n wegraping gesoek, iets wat my kan wegruk uit die werklikheid en vir ‘n oomblik kan laat vergeet van my probleme.  Hiervoor het veral die “ecstacy” dwelmpil baie sukses veral onder die jeugkultuur behaal.  Die verwantskap lê vir my hierin dat ons in Christus weggeruk kan word op ‘n legitieme wyse om nie van die werklikheid te ontsnap nie maar juis die werklikheid te kan konfronteer vanuit ‘n nuwe perspektief.  Die realiteit met enige ander vorm van ekstase is kortstondig en iewers moet ek tog met die realiteite van die lewe deel.  

Murphy verklaar dit in die volgende woorde; “This is the meaning of Paul’s “therefore” in Rom. 8:1. It takes us naturally into his discussion of the way of victory over “the law of sin and death” described in chapter 8. I call it the ecstasy of the normal Christian life.” 

Een predikant beskryf dit so; “Dis om die heeldag met die Here in kontak te wees, niks van my eie is meer belangrik nie, ek soek nie meer na preke nie, worstel nie meer met probleme en mense nie, want in Hom, werk Hy deur my, dat ek baiekeer na myself luister en in verwondering staan!” 

Ons noem dit “to-be-God-inside-minded” My bewussyn is dat ek nie meer leef nie, en die lewe wat ek nou leef, leef ek in die gehoorsaamheid aan Hom wat my opwek tot die Heerlikheid van Sy glorie.  Beteken dit dat ons nie foute maak nie? Nee natuurlik nie, ons sondig nog steeds, en ons het nog steeds ‘n fisiese liggaam met drange en begeertes.  Maar hierdie liggaam is nie sondig nie.  Sonde is nie meer wie ek is nie, maar ‘n manier van denke en optrede wat nie in lyn is met die woord nie.  Hoe ek dus hierdie drange en begeertes bestuur en hanteer is die vraag nie die feit dat ek sekere drange het nie.  

Met die hele vlees – gees kontras in die Bybel (dualisme) het die meeste van ons verstaan dat ons vlees sondig is en dat ek die heeltyd in die gees moet wees om nie weer in sonde te verval nie.  Laat julle lewe steeds deur die Gees van God beheers word, dan sal julle nooit swig voor begeertes van julle sondige natuur nie. (Gal. 5:16) Hierdie kontras moet egter verstaan word as twee verskillende bedryfstelsels.  Die een is dié van die natuurlike mens en die ander is die Woord.  Die probleem of dualiteit/tweeledigheid is nie in my nie, maar in die keuse van die weg (bedryfstelsel) wat ek kies om te volg.  

Die bedryfstelsel van die Gees lei my uit die doolhof van dualisme, reg-en-verkeerd tipe godsdiens, van swart en wit tot veelvoudige kleure.   In hierdie nuwe stelsel, as ek struikel en sondig begin ek nie weer oor nie, ek is nie weer verlore nie, ek bely bloot my sonde, en laat toe dat Hy my skoonwas van skuldgevoelens, verwyte, veroordeling en skaamte.  Ek is soos Adam en Eva was, naak maar onbeskaamd, ek het niks meer om te verdedig of te beskerm nie.  

Gevolge en vrug van hierdie lewe in die Gees.

Eerstens is ek vry van enige verkeerde vrees.  Vrees ‘n natuurlike emosie, maar in die Here hoef ek niks meer te vrees nie.  Die vrees vir verwerping, mislukking, dood, mense, swaarkry en lyding is gebaseer op die beginsels van die ou bedryfstelsel.   Hierdie vreesloosheid het iets te make dat ek tot die besef gekom het van God se oneindige liefde vir my en as Hy my aanvaar het, het ek niks meer om voor bang te wees nie.  As God dan vir my is wie kan dan teen my wees.(Rom. 8:31)

Tweedens is ‘n intense vrede en blydskap in die Here en nie omdat ek iets gekry het, vermag het of gedoen het nie.  Hierdie vrede gaan die verstand te bowe, want hierdie vrede beteken nie noodwendig die afwesigheid van probleme en stryd nie, maar ‘n vrede ten spyte van my omstandighede.  Dat ek die middelpunt van my bestaan gevind het, vul my met vreugde en blydskap!  My lewe is nou in balans en die wiel draai geruisloos om die as.  Daar is innerlike harmonie en vrede met alles om my, ‘n nuwe waardering vir die lewe en die geskenke wat Hy gee selfs te midde van die grootste trauma denkbaar.  

Derdens is vergenoegdheid.  Nie omdat ek genoeg het nie, maar omdat Hy genoeg is.  Niks dryf jou meer nie, maar stille gehoorsaamheid in pas met die ritme van Sy genade en krag wat Hy gee.  Om genoeg te hê of jy baie het of niks.  Vergenoegdheid laat moontlikhede na jou toe kom in stede dat jy daarvoor soek.  Jy is alreeds vol en soek nie dus om vol te word nie.  Jy is alreeds ryk en jaag nie na rykdom nie.  Jy het geluk gevind en is ten volle tevrede diep in jou gemoed.  

Vierdens is jy het gesterf tot self.  Jy weier niks en weerstaan niks, jy hou niks terug en soek niks, jy is van die gif van die eie ek genees en ervaar ‘n stilte, ‘n rustigheid.  Jou wil en begeertes is op ‘n vreemde en duistere manier vervleg met Syne, en mens kan nie meer agterkom wie is Wie nie.  Madame Guyon beskryf hierdie fase van ‘n mens se geestelike wandel as die misterieuse dood van die siel.  

Ek is drie maar ek is ook een.

Hierdie geheimenis van Christus in ons is ‘n hele boek werd, maar is nie te vinde in boeke en reëls nie.  Daar is nie vier of vyf stappe en dan het jy dit nie.  Dis tot hierdie doel dat God ons geroep het om een met ons te wees op dieselfde manier wat die Godheid een in Homself is.  Die Vader Seun en Heilige Gees is een, maak ook divers in karakter, vorm en optrede.  Tog is daar perfekte harmonie, en terwyl die Een voorrang geniet in ‘n sekere tyd is die ander tog die heeltyd ook aanwesig.  So het God ons ook geskape Gees, Siel en Liggaam.  Want daar is drie wat getuig in die hemel: die Vader, die Woord en die Heilige Gees, en hierdie drie is een; en daar is drie wat getuig op die aarde: die Gees en die water en die bloed, en die drie is eenstemmig. (1 Johannes 5:7-8)

Die Gees is voor die hand liggend 

Water spreek van die liggaam, ons liggame bestaan immers uit 70% vloeistof. 

Die bloed spreek van die siel, die lewe is in die bloed.  

Soos Hy is ons geroep om in harmonie met onsself te lewe.  Hierdie drie is ook ‘n spieëlbeeld van mekaar.  

Mike Wood beskryf die groeiproses van ‘n gelowige se persoonlikheid in die volgende terme.  Wat is God se geslag?  Is Hy manlik of vroulik?  Weer ‘n groot kwessie vir debat? Nee.  As ons in Sy beeld geskape is dan is God manlik en vroulik.  Sommige dink nog steeds net die man is in die beeld van God geskape en dat die vrou eerder as bloot nog ‘n dier voorgestel behoort te word.  Sy is immers ook die een wat Adam verlei het.  Hierdie denkwyse het gelei tot die hoogste vorm van misbruik en geweld teen die skepping.  Kom ons vergeet van seksualiteit en bespreek die goddelike karaktertrekke van manlikheid.  Leierskap, pionier, sterkte en krag, inspirasie, rasionele, skeppendheid is onder andere begrippe wat aan die man toegeskryf word.  Die goddelike eienskappe van vroulikheid is; kreatief, emosioneel, vrugbaar, beskerming, passie, sagtheid en begrip.  Wanneer ‘n man en vrou gemeenskap het kom daar kinders voort.  Nou kom ons beskryf die goddelike karaktertrekke van ‘n kind.  Passievol, eenvoud, onvoorwaardelik lief, geen inhibisies, vry en spontaan, glo maklik.  Wanneer ons na al hierdie eienskappe kyk dan blyk dit dat die toppunt van goddelikheid soos die Woord dit omskryf is om soos ‘n kind te word.  Om soos ‘n kind te word moet ons egter ook in voeling kom met die manlike en vroulike eienskappe van God.  Dis hierdie eensydige manlike godsdiensbegrip wat ons laat verval het in egoïsme, ambisie en wedywering in die kerk.  Die volle spektrum en nie die een verhewe bo die ander is nodig om volwassenheid voort te bring in die gelowige. 

Wat het dit alles met reformasie te doen?  Alles.  As ons wil reformeer en gelykvormig word aan die Seun van God dan staan die hele kwessie van ons identiteit sentraal tot hierdie doel.  

Dis interessant om op te merk in kerk musiek of ons perspektief oor God reg is.  Baie van die lirieke weerspieël ‘n diepe soeke en ‘n honger na God, Sy teenwoordigheid of Sy heerlikheid.  Min liedjies weerspieël egter die feit dat ons alreeds in sy teenwoordigheid is, in Christus Jesus.  Veral in charismatiese kringe hoor mens so baie die eersgenoemde.  Die alewige soeke en desperaatheid na God.  Dis goed en wel, maar daar moet ‘n tydperk aanbreek waar die nou-is-ek-in-Sy-teenwoordigheid ‘n realiteit vir my word, en ek begin sing oor wat ek nou alles beleef en sien vanuit hierdie perspektief.  (Heb. 10:19-22)  As ek sing ek soek na Hom, beteken dit mos duidelik ek het Hom nie.  As ek verlang na Hom, beteken dit mos ek is nie by Hom nie.  Ons verlang om permanent en in volheid een met Hom te wees, maar Christus het ons alreeds een met Hom gemaak, Hy het ons versoen, die skeiding verwyder!  Ons is een met God deur Christus!  Ons sing nie om in sy teenwoordigheid te kom nie.  Ons is alreeds in Sy teenwoordigheid!  Ons verwelkom Hom nie in ons midde nie, Hy is al lankal daar!  Ons raak dalk net nou eers van Hom bewus…  

Bo-op dit alles gaan die verstaan van God se heerlikheid in baie mense se denke met fisiese manifestasies gepaard.  Alhoewel God Homself dikwels so openbaar, beteken dit nie God het nie gewerk as daar nie iets fisies gebeur nie!  God is immers Gees!  (2 Kor. 3:17) Dit kan tot baie misleiding lei, omdat lidmate se persepsie oor God ‘n sintuiglike belewenis word.  God kan verseker Homself so openbaar, maar God is ook daar wanneer ons nie sintuiglik van hom bewus is nie.  Hierin soek ons ook weer ‘n balans.  Paulus verklaar dat Hy nie met oorreding van slim woorde gekom het nie, maar deur die openbaarmaking van krag. (Mar 16:20; Hand. 14:3; 1 Kor. 2:1-5; 4:20) Daar het dus iets fisies gebeur, waardeur mense sou kon sien dat God het iemand genees, aangeraak, verander ens.  Die heerlikheid van God is egter nie manifestasies nie, maar die openbaarmaking van Christus as ‘n realiteit.  Want die antichris sal ook kom soos ‘n engel van die lig en baie tekens en wonders doen.  (2 Kor. 11:14; Open. 13:13) Mense kan maklik deur manifestasies mislei word, en glo dat die wonderwerke en tekens ‘n bewys is dat God wel iemand se werk of prediking endosseer.  Die boom word aan Sy vrugte geken, het so ‘n bediening en prediking gelei tot Godsvrug wat nie vergaan nie?  Vind Christus meer gestalte in mense se lewens en dade.  In 2 Korintiërs 3 vanaf vers 7 verduidelik Paulus baie mooi die ou en die nuwe verbond.  In die ou verbond was daar geweldige wonders en tekens selfs kosmiese wonders, tog het hierdie heerlikheid vergaan.  Die heerlikheid van die nuwe verbond is in ons harte geopenbaar soos wat die belowe is deur die Profete en dit is blywend.  Maar dit is die verbond wat Ek ná dié dae met die huis van Israel sal sluit, spreek die HERE: Ek gee my wet in hulle binneste en skrywe dit op hulle hart; en Ek sal vir hulle ’n God wees, en hulle sal vir My ’n volk wees. En hulle sal nie meer elkeen sy naaste en elkeen sy broer leer nie en sê: Ken die HERE; want hulle sal My almal ken, klein en groot onder hulle, spreek die HERE; want Ek sal hulle ongeregtigheid vergewe en aan hulle sonde nie meer dink nie. (Jer. 31:33-34) Jesus het hierdie nuwe verbond gesluit op Golgota en geseël met Sy bloed en saam met Sy dissipels tydens die verbondsmaal afgesluit met die laaste woorde van hierdie profesie.  Want dit is my bloed, die bloed van die nuwe testament, wat vir baie uitgestort word tot vergifnis van sondes. (Matt. 26:28) Paulus sluit hierdie gedeelte so mooi of met hierdie triomfantlike woorde. En terwyl ons almal met onbedekte gesig soos in ’n spieël die heerlikheid van die Here aanskou, word ons van gedaante verander na dieselfde beeld, van heerlikheid tot heerlikheid, as deur die Here wat die Gees is. (2 Kor. 3:18) Wie aanskou ons?  ‘n manifestasie? Sekerlik nee, ons aanskou die lewende Christus!  Ons geloofsoë verhelder en ons denke vernuwe om Hom elke dag meer te sien en te ervaar in ons lewe.  

Aspekte wat die nuwe apostoliese reformerings kerke anders maak.  

Van passasierskip mentaliteit tot vliegdekskip funksionaliteit.

Van weeskind/bedelaar tipe gebed tot gebed vanuit ‘n regerings outoritêre tipe gebed. 

Van piramiede strukture tot planetêre stelsels waarin elkeen weet hoe om in sy wentelbaan te bly. 

Van humanisme tot godsvrug

Van mensgerigte aktiwiteite tot Godgerigte fokus

Van selfgesentreerdheid tot bereidheid om te ly en op te offer

Van konsentrasie op geboue en vaste bates tot die bemagtiging van die lidmaat

Van ‘n ontsnappings tot voleindiger mentaliteit. 

Van lokale tot globale perspektief 

Van selfgesentreerde lofprysing tot lofprysing wat God behaag. 

Van onkunde tot volwassenheid in die geloof

Van wettisisme tot vryheid in die Gees 

Van statiese tot organiese groei

Van leë toekomsbeloftes tot “dit is wat” 

Van wat? tot hoe?

Van werke tot genade 

Van Charismaties en gereformeerd tot reformerend

Van sigbare manifestasies tot inwaartse hartsverandering. 

Van vals tot eg 

‘n Nuwe perspektief op gebed.

Gebed moet beantwoord word met inspraak van God anders het jy nog net met jouself gepraat. 

Gebed is meer as rympies opsê aan tafel en snags voor ons gaan slaap.

Gebed is nie ‘n lys van behoeftes wat aan God deurgegee word vir Sy aandag nie.  

Gebed is nie om God in te lig van jou probleme asof Hy dit nie weet nie. 

Gebed is om Sy wil te verstaan en daarvolgens te bid. 

Gebed is om deur te dring in die geestelike dimensie en dinge vanuit Sy perspektief te sien. 

Gebed is nie ‘n program wat die kerk aanbied nie, maar die rede hoekom die kerk bestaan.  

Gebed in al sy aspekte is die mees belangrikste oefening vir enige gelowige se strewe na godsvrug.  

Ons hele lewe is ‘n gebed, en elke asemteug ‘n uitreiking van ons gees om kontak te maak met Syne.  

Gebed is bloot die vorm van kommunikasie en verhouding in al sy fasette met ‘n lewende nabye God.  

Vas en gebed, en die vurige gebed van die regverdige, meditasie, intersessie, waak en wag is verskeie vorme van gebed om dieper met God in verhouding te staan.  Elke gelowige behoort geoefen te wees in al hierdie aspekte van gebed. 

Chuck D. Pierce in sy boek the future war of the Church maak die volgende verskille tussen die tradisionele kerke se perspektief op gebed en die nuwe apostoliese reformerings gemeentes se perspektief.  

In tradisionele gemeentes is gebed ‘n bykomstige omstandigheid terwyl in apostoliese gemeentes gebed sentraal staan. 

In tradisionele gemeentes is gebed ‘n roetine terwyl in apostoliese gemeentes is dit spontaan. Menigte kere sal jy hoor; “Kom ons stop en bid” gevolg met ‘n onbeplande en ernstige gebedsessie.

In tradisionele gemeentes is gebed nou en dan terwyl in apostoliese gemeentes is dit dikwels, tydens die aanbidding, tydens prediking, te midde van geselskap. 

In tradisionale gemeentes is gebed passief terwyl in apostoliese gemeentes aggressief en onbeskroomd.  Daar word werklik ‘n antwoord op gebed verwag. 

In tradisionele gemeentes is gebed stemmig en stil terwyl in apostoliese gemeentes is gebed uitbundig.  Die hele gemeente sal sommer by tye in gesamentlike luide gebed ingaan waar almal tegelykertyd saam bid.  

In tradisionele gemeentes is gebed eerbiedig terwyl in apostoliese gemeentes gebed uitdruklik en ekspressief is. Mense bid met hulle oë oop, sommige kniel of loop.  

In tradisionele gemeentes is gebed emosieloos terwyl in apostoliese gemeentes gebed baie emosievol is.  Wanneer daar vir ‘n saak ingetree word kan trane en weeklag verwag word. 

‘n nuwe perspektief op aanbidding:

Die herbou van die tabernakel van Dawid as ‘n model van lofprysing vandag.  Nuwe liede en sang geïnspireer deur die Gees, dans, hande klap en juig, bewegings gefokus om Hom in Gees en in waarheid te aanbid.  

Aanbidding gefokus op die realiteit van Sy teenwoordigheid hier en nou.  

Aanbidding wat wag en reageer op Sy inisiatief en liefdesgebare. 

Aanbidding waar die hele gemeente jonk en oud saam beweeg en reageer op profetiese inspraak.  

Aanbidding wat ‘n lewenstyl word en alles wat ek doen Hom verheerlik.  

Akkurate en seker bewegings in die geloof, nie los betekenislose rituele.  

’n nuwe perspektief op Kerkstruktuur:

Die erkenning en aanvaarding van die vyf genadegawes wat deur Christus gegee is om die kerk toe te rus vir hulle dienswerk.  Apostels, Profete, Evangelis, Herder, Leraar.  

Gemeenskap van gelowiges waar elke lid sy bediening ken, verstaan en uitleef.  

Fokus om elkeen se funksie te verstaan en te erken sonder dat enigiemand hom/haarself ‘n posisie toe-eien.  Geen struktuur waar enige iemand bo (meer belangrik) die ander verhef is nie. (Piramiedes) 

Strukture is daar om funksioneel te wees en nie struktureel te beheer nie.  (Planetêre stelsels)

Kerk is die gimnasium waar elke gelowige hom/haarself in die godsvrug kan beoefen terwyl hy of sy uitgaan en dissipels gaan maak.  

‘n Nuwe perspektief op Bediening:

Elke gelowige het ‘n roeping en bediening om te vervul in samewerking met die gemeente.  

Dit is die kerk se verantwoordelikheid om die hele gemeenskap te bedien en te versorg, armes te voed, die wat siek is gesond te maak, die wat vasgevang is te bevry, die wat moed verloor het te bemoedig en te versterk, en die wat rigting verloor het perspektief te gee.  

Die kerk se verantwoordelikheid lê verder daarin om die gemeenskap op te voed, te leer en te rig in godsvrug, en mense te help om geestelik te groei deur voorbeeld en geïnspireerde woord verkondiging.  

‘n Kerk is ‘n liggaam waar elke deel van die liggaam bydra tot die versorging en versterking van die ander.  Daar is geeneen wat enigiets kortkom nie, nie fisies, emosioneel of geestelik nie.  Elke behoefte word deur die liggaam gediagnoseer, behandel en opgelos.  

Mens gaan nie kerk toe nie, jy is kerk en het elkeen dus ‘n funksie om te vervul in terme van woordverkondiging, getuie wees en bediening. 

‘n Nuwe perspektief op Leierskap:

Leierskap is nie posisie nie maar ‘n funksie, deur God gegee as gestuurde om ‘n sekere taak te vervul. 

Die leier dien die gemeente deur die mense hoër te ag as hom/haarself en sy/haar lewe vir die gemeente te gee.  

Die gemeente dien die leierskap deur te doen wat hulle sê, opdragte uit voer en sodoende die werke van God te vervul. 

‘n Nuwe perspektief op Christen Karakter en leefstyl:

Die Bybel moet ‘n realiteit word in ons lewe, deurdat ons deur die Gees gelei, die Woord toepas en leef in elke faset van ons lewe.  

Self verloëning is die begin en einde van hierdie proses, deurdat self sterf en die individu deur die opstandingskrag van God begin om te leef in die volle karakter van Jesus Christus. Hierdie is ‘n daaglikse proses waarin self sterf en die persoon elke dag meer en meer verander word om soos Jesus te wees.  

Egtheid, eerlikheid, integriteit en waarheid word die basis waarop alle ander godsvrug geopenbaar word.  Om jouself te wees, natuurlik te wees, eg te wees is die voedingsaar van heilig wees.  

Die vrug van die Gees en goddelike karakter word dan deel van jou natuur en menswees wat natuurlik na vore kom alvorens self verdwyn.  

Volwassenheid in die Here beteken dan ook verder dat ek in terme van God se natuur soos ‘n kind word en die goddelike eienskappe van kindwees beleef as deel van my identiteit en menswees.  

Om gevul te wees met Sy Woord en Sy Gees daagliks en sodoende in die Gees te wandel, te dink en op te tree is my fokus elke dag, want hier lê ware vrede en blydskap.  

‘n Nuwe perspektief op ons mandaat en die Groot opdrag:

Ons is almal geroep om dissipels te maak en die woord te verkondig, aan alle nasies, hulle te doop en te leer aangaande die leer van die koninkryk. 

Elke gelowige het dus ‘n rol om te vervul in terme van uitreiking en bediening, om ‘n voorbeeld te wees in Godsvrug om sodoende dissipels te kan maak.  

Bediening is vanuit die uitgangspunt dat Jesus alreeds in mense is, Hy stuur, ons preek, Hy roep, iemand glo en roep uit na redding.  Ons werk is dus om saam met God te werk, en die wie se harte hy alreeds voorberei het te help om tot die volle lig te kom. 

Prediking, verkondiging, proklamering, lering, teregwysing,  redenering is die gereedskap wat God gebruik om mense tot inkeer te bring, ons verkondig net die goeie nuus, dat die koninkryk van God naby gekom het.  

‘n Nuwe perspektief oor ons finansies

Elke gelowige wat ‘n inkomste verdien is geseën om te kan gee.  As God se rentmeesters behoort niks aan ons nie, ons is bloot die instrumente waardeur Hy kies om te werk. 

Maar dit wat geld vir die individu geld ook vir die kerk, wat moet gee en help om eerstens die  evangelie te verkondig, dan die weduwee en die wees te versorg, die arme te voed en die lyding van die medemens te verlig.  

Wanneer die kerk dus sy funksie vervul kan die rentmeesters en regeerders ook hulle taak vervul deur die kerk te help om dié taak uit te voer .  Die kerk en die besigheidslui is dus in vennootskap tot die uitvoering van bogenoemde  behoefte.  

Die gee van finansies in die kerk is nie bloot om ‘n predikant se salaris te betaal en sodoende alle geestelike verantwoordelikheid op sy skouers te plaas nie.  Maar die kerk in sy totaliteit word bloot die agent van hulpverlening en uitreiking na die gemeenskap waarin elke lidmaat ‘n funksie vervul in terme van bydraes in persoon of in finansies.  

^[1] It takes a church to raise a village, Dr Marva L. Mitchell, 2001, Treasure house.  

[2] God’s genius Dr Andre Pelser, Pelser Media

https://youtu.be/eR2IsJzCo_s
6. Nuwe Sferiese Organiese Leierskap Struktuur – Materiaal (Klik hier om oop te maak)

Soos enige gemeente het Harvester kerk leiers jare terug begin om ‘n organogram te teken van hoe ons die leierskap van ons kerk sien. Die piramiede struktuur van enige organogram het net nie aanklank gevind in ons harte nie.  Ons het gevoel dat die Here se leierskap struktuur nie in liniêre vlakke en beperkte kanale vasgevang kan word nie. Die meeste leiers van daardie era het leierskap strukture van die tyd beleef as rigied, een kanaal en een rigting, beperkende stelsels wat deur sommige gemanipuleer word tot net hulle eie voordeel. 

Ons het biddend die Here genader, om ons denke te reformeer, en ons Sy oorspronklike model te leer. 

Iemand het eendag na Dr. Pelser gekom en gesê dat hulle ‘n woord van die Here het.  Die woord was; “kyk na die planete en nie na die sterre nie.” Die woord mag dalk ‘n bietjie onduidelik gewees het vir die boodskapper maar Dr. Pelser het onmiddellik geweet wat dit beteken het.  Moenie meer na die sterre (groot bekende name) kyk nie, maar kyk na hoe diverse bedieninge soos planete in hulle bane bly.  

Die kerk en veral die charismatiese kerke het gegroei en wonderlike dinge gedoen in die naam van die Here maar meeste gemeentes is gebou rondom ‘n persoon of persoonlikheid.  Dit is ‘n natuurlike proses omdat mense beter met ‘n Vaderfiguur resoneer as ‘n stel dogmas in ‘n boek.  Die gevaar is, as hierdie persoonlikheid in sonde verval, lei die hele kerk skade.  Ons kan egter nie hierdie Vader-gesin model verwerp nie. Ons moet dit net reformeer, in die sin dat die vaders ook rondom die Son (Christus) moet sentreer. Planete verskil en is elkeen in sy baan om die son.  Die sentripetale en sentrifugale magte wat die planete in hulle bane hou is ook die geheim wat die kerk en elke gelowige in sy plek hou.  Vader leiers is deel van God se plan vir familie groeperings soos die verskillende stamme van Israel. Maar die kerk behoort nie om enige persoonlikheid te sentreer nie. Ware leiers bemagtig ander, en verdwyn dikwels in die proses. In die eertydse stamme van Israel, was ‘n stam geken aan die oorspronklike vader se naam. Byvoorbeeld, die stam van Ruben, Levi, en Naftali. Maar daar was tog ander vaders in hierdie stam, wat die stam gelei het oor generasies heen.  Die persoon met die grootste geestelike vaderlike gravitas, behoort oor te neem, en die stam by sy oorspronklike mandaat te hou. Vaders kompeteer nie vir posisies of met mekaar nie.  Hulle fokus is om die kinders groot te maak.  

Al die planete wentel om die son.  Dus elke gelowige en nuwe Christen moet dadelik en eerstens geleer word om God se stem te hoor en te interpreteer vir hom of haar self.  Daarna moet elkeen gehelp word om sy plek in die liggaam te verstaan en uit te leef.  Die inwaartse aantrekking krag na God is ons bron en fontein waaruit ons drink en lewe, die uitwaartse krag wat jou uitwerp in die wêreld is om jou spesifieke funksie te vervul.  

Dit moet wees soos asemhaling, jou inasem na God en jou uitasem na die wêreld.  Wanneer hierdie kragte in balans is dan kom elke mens in sy baan.  Soos die maan nie heerlikheid het in homself nie.  Dis bloot ‘n voorwerp in ons atmosfeer, netso het ons geen heerlikheid in onsself as dat ons die heerlikheid van die Son Jesus Christus op die aarde reflekteer nie.  Al wat die maan moet doen om daagliks hierdie heerlikheid te weerspieël is om in sy baan te bly.  Daar is dan tye van volmaan, halfmaan en soms selfs, donkermaan maar nooit is die maan uit sy baan uit nie.   

Die lokale gemeente roteer rondom Jesus Christus en Sy leringe. Die sentrale fokus van elke aktiwiteit in die plaaslike gemeente is om te sien hoe Christus in mense gevorm word en hoe ons saam ‘n impak maak op ons wêreld. Beide die sentripetale en sentrifugale pole bly in balans.  Die gravitasie-trek van die son en die planete is as gevolg van hierdie twee fokuspunte. In ‘n geestelike sin, ja, elke plaaslike Kerk het Jesus in die middel, maar daar is ‘n groter liggaam van Christus wat ook ‘n swaartekrag trek op alles wat ‘n plaaslike kerk doen. Newton se Wet van Universele swaartekrag kom weer hier in: “Elke liggaam lok elke ander liggaam in die heelal”.  Apostel André Pelser het altyd vir ons gesê om te onthou om onsself met die Christendom in lyn te bring, ongeag die vlak van vervolging wat ons dikwels moet hanteer terwyl ons vir die Ware Kerk veg. Die feit bly staan dat ons almal deel is van ‘n groter liggaam van Christus en ons het almal ‘n aandeel aan die groot prentjie wat die wêreld van buite af sien.^[1]

Dink vir ‘n oomblik oor hoe God die heelal regeer en beheer.  Alles in die skeppings gaan oor balans, tussen die funksies van elke deel wat Hy met ‘n bepaalde doel geskape het.  

Wanneer ons verder kyk na die planetêre stelsel dan sien ons ook dat ons piramiede strukture en organigramme nie meer inpas nie.  Of jy die driehoek om en om draai, dit bly ‘n driehoek.  Of die een leier het al die mag, of die kerkraad het al die mag.  Die piramiede struktuur is rigied en nie vloeibaar nie.  Die idee dat een persoon bo of onder sit met die hele voortgesette struktuur in vlakke tot die laaste lid is argaïes en nie in pas met die tyd of God se plan vir Sy kerk nie.  

In die planetêre model is die leier ‘n funksie en moet die leier ook homself onderwerp wanneer dit tyd is vir die ander funksies van die liggaam om te lei in hulle bepaalde sfeer.  Sodoende is ons almal aan mekaar onderworpe.  Daar is verskillende funksies in die liggaam.  Sou die musiek leier dus op ‘n gegewe tyd die aanbidding lei, dan is die leier van die kerk aan die persoon onderworpe, maar die sangleier neem nie die kerk oor nie, sy of hy ken hulle plek en metron van outoriteit.  So bly elkeen in sy wentel baan om die son.  Sou die kerk iemand hê wat verantwoordelik is vir die administrasie dan in daardie opsig en binne daardie raamwerk is die gegewe persoon in beheer, selfs bo die leier.  Maar die persoon is weer in terme van die breër visie van die kerk aan die leier onderworpe.  

Niemand is dus bo die ander nie.  Die kerk is eerder ‘n netwerk van individue wat presies weet wat van hulle verwag word en saam in dieselfde rigting werk.  Lang vergaderings hou, waaraan jy geen belang het nie, is iets van die verlede want vergaderings word bloot gehou om relevante sake tot die persone betrokke te bespreek.  Verantwoordelikheid en verantwoordbaarheid word aangespreek deur die noue verbintenis wat medewerkers met mekaar het, en dat die een nie sonder die ander een kan funksioneer nie.  Sou iemand nie sy werk doen nie, word die probleem outomaties deur die betrokke persone uitgesorteer en reggestel.  

Hierdie stelsel is ongelooflik dinamies omdat dit gebaseer is op ‘n organiese en lewendige stelsel en nie ‘n dooie klomp reëls en regulasies wat die meeste mense in elk geval nie volg nie.  

So voel elke lid deel van die proses en is daar nooit hierdie groot verwydering van die kleinste lid en die betrokke leier nie.  

Die NT kerk model is spanwerk.  Niks is nooit alleen gedoen nie.  Selfs wanneer die Apostels hulle briewe skryf praat hulle van ‘ons’ in die aanhef, en dan die lang groete van almal aan die einde van die brief.  Dink span! Take en verantwoordelikhede is binne spanverband volvoer.  Paulus en Barnabas is as ‘n span afgevaardig om die leiers in Jerusalem te gaan toespreek.  Wanneer een lid ly, ly die hele liggaam, wanneer een lid eer ontvang deel die hele liggaam aan die eer (1 Kor. 12:26).  Dis eerbaar om almal betrokke altyd ingelig te hou!! 

Grondbeginsels van die Sferiese Struktuur:

Alle planete sentreer rondom die Son (Jesus Christus).  Die Son se swaartekrag hou almal in hulle bane. Mens kan gou sien, hoor en beleef wanneer iemand hulle gebedstyd en tyd in die Woord verwaarloos.  Mense wat regtig intiem met die Here lewe, het ‘n gloeiende sagtheid en aantreklike lig omtrent hulle.  

Elke planeet het sy eie wentelbaan, en eiesoortige swaartekrag, en selfs mane, in verhouding met ander planete. (Soms wentel ons nader aan mekaar en dan weer verder van mekaar) Hierdie insig help ons ook baie om ons werk in die breër liggaam van Christus te verstaan.  Ons verhouding staan vas, of ons nou baie tyd saam spandeer of nie. Soms beweeg sekere bedienings nader aan mekaar vir ‘n tyd, en werk saam aan ‘n projek, dan skuif ons weer weg. Maar die verhouding bly respekvol en eerbaar. 

Elke planeet is uniek in grote, invloedsfeer, en identiteit. Is dit nie so dat elke gemeente, organisasie hulle eie bepaalde grote het nie? ‘n muis sal nooit so groot soos ‘n olifant kan word nie, want dit is nie in sy bepaalde DNA om so groot te word nie. SO het elke organisasie sy eie DNA, beperkings, voor en nadele.  Die muis vervul ‘n ander funksie, en sy grote maak hom perfek vir sy taak. So hoef ons nie met mekaar te kompeteer nie.  Soos gemeentes of organisasies in getalle groei, moet bepaalde moeilike keuses uitgeoefen word, om almal gelukkig en gesond te hou.  Soms moet die aanbiddingsleier vervang word, omdat hulle nie sanglesse geneem het nie, en nou dat die gemeente ‘n groter gehoor aanlyn bedien meer professionaliteit verg.  Vir sommige is hierdie sinnetjie ‘n boosheid!! Want die persoon was tog lojaal. Natuurlik is dit so, maar hierdie persoon moes die tyd gebruik het om saam met die groei in getalle te werk aan hulle akkurate oorlewering. Soos ‘n sakeonderneming groei, moet die regte aanstellings gemaak word, om die groter kapasiteit te kan hanteer.  Daarom is daar plek in die liggaam van Christus vir beide groot en kleiner getal groeperings! Elkeen het ‘n bepaalde funksie, met unieke voor en nadele! As ‘n gemeente nie meer groei nie, moet mens gaan kyk na die stelsels en programme… selfs onkruid groei! Die kerk se hoofrol is nie om mense heilig te hou nie, maar om elke mens ‘n volgeling van Jesus te maak. 

Groei gebeur spontaan en sonder moeite omdat die liggaam asemhaal. 

Die heelal haal asem deur die wisselwerking van sentripetale (na binne kern) en sentrifugale kragte (na buite uitwaarts).  Hierdie natuurlike ritmiese inwaartse en uitwaartse beweging is die lewe van die gemeente.  Kerk stagneer wanneer hulle byvoorbeeld nie meer uitwaarts beweeg nie.  

Die “master-mind” beginsel – Mens hoor van hierdie fenomeen in die sportwêreld wanneer ‘n span vir ‘n oomblik so in eenheid saamspeel dat dit lyk asof ‘n meesterbrein die span se bewegings beheer. Die Heilige Gees is die meester brein van die gemeente.  Moet nie alles so perfek probeer reël en organiseer, dat daar geen ruimte is vir die Heilige Gees om in mense te werk nie.  Daar is vir my niks meer wonderlik wanneer ons byvoorbeeld ‘n mannekamp hou en iemand het gelei gevoel om meer hout te bring sonder dat hulle gevra is, en op die gegewe oomblik is dit presies wat benodig word nie.  Daar moet gereeld sulke oomblike in die gemeente plaasvind.  

“Blue sea vs Red Sea” beginsel.  Handelskompetisie maak soms die see bloedige rooi. Vandaar die term ‘rooi’ oseane. Blou oseane dui op al die bedrywe wat nog nie bestaan nie – die onbekende markruimte, onontgin en onbesmet deur mededinging. Soos die ‘blou’ oseaan, is dit groot, diep en kragtig – in terme van geleentheid en winsgewende groei. So is die hart van Christus, en apostoliese leiers om mekaar ruimte te gun, en eerder nuwe gebiede te infiltreer waar die evangelie nog nie verkondig is nie, as om net nog ‘n kerk om die hoek te wees. 

Veelvoudige vlakke van wentelbane en verhoudings. Die sferiese model kan ook vergelyk word met die bekende sisteem teorie. Die basiese idee agter Sisteem Teorie is: “Die geheel is groter as die som van sy dele.” ‘n Maklike voorbeeld hiervan is om ‘n koek te bak. As jy al die bestanddele van ‘n koek sou uitlê, sou jy nie ‘n koek hê nie. In plaas daarvan sou u die bestanddele van koek hê.  Na die koek gebak is, kan jy nie meer die bestanddele uit die koek uit kry nie.  Die wêreld bestaan uit ingewikkelde sisteme, wat inherent ‘n invloed het op mekaar.  ‘n gesonde gemeente bestaan uit verskillende sfere wat soos energie velde beweging in die liggaam veroorsaak, geen enkele persoon beheer as die sfere nie, maar die sfere is van mekaar afhanklik, en begin voorts nog sisteme ontwikkel alles met die oog op genesing.  

Klem op funksies en nie posisionele status nie.  Geen mens behoort sy of haar identiteit en status op grond van ‘n titel of posbenaming te verkry nie. Want wat gebeur as ons nie meer in die posisie is nie, en aftree, of van werk verander? Ons weet wie ons is in Christus, eerstens Sy kinders, want ons het almal ons identiteit in Hom verkry. Poste, benamings en titels is bloot ‘n byproduk van ‘n bepaalde sending waarop ons is.  

Minimale las en lading op net een persoon – almal toon eienaarskap en verantwoordelikheid van die opbou en stigting van die gemeente.  “dat die lede gelyke sorg vir mekaar mag dra.”(1 Kor. 12:25) uit wie die hele liggaam — goed saamgevoeg en saamverbind deur die ondersteuning wat elke lid gee volgens die werking van elke afsonderlike deel in sy mate — die groei van die liggaam bevorder vir sy eie opbouing in liefde. (Efe. 4:15-16) 

Mense word natuurlik innerlik gemotiveerd.  Omdat mense nie voorgesê word nie, maar elkeen sy of haar opdragte self van die Here kry, en sodoende hulle bediening vir hulleself ruimte maak in die gemeente, hoef jy nie die heeltyd mense te motiveer en te smeek om vir die Here te werk nie.  

Projekte begin met ‘n persoon nie programme en geboue. Nêrens in die Bybel het God se werk in ‘n gebou of in ‘n ritueel begin nie. God werk altyd eerste in ‘n mens se hart, dan soos daar die persoon gehoorsaam is, vind groei plaas.  ‘n Gemeente kan derhalwe nog nie ‘n Jeugbediening hê nie, omdat die Here nog nie so ‘n persoon met ‘n hart en salwing vir die jeug bygevoeg het nie.  Bid daarvoor en roep die medewerkers in. 

Vergaderings is taak georiënteerd. In die piramiede model is die fokus van ‘n vergadering om ‘n oorsig, en polisiëring rol te vervul. Ons moet dus uitvind of almal hulle werk doen, en of die geld reg gespandeer is.  Hierdie is ‘n belangrike funksie, maar dit kan ‘n klein groep mense wees, wat presies vir hierdie doel aangestel is, om te monitor en fidusiêre funksies te verrig. Dit hoef mos nie ‘n kerkraad van 30 te wees nie? Elke gemeente moet eerder ‘n bedieningspan hê, waar alle bedieningsleiers van tyd tot tyd kom verslag gee, en saam dink en droom oor die toekoms.  

Verbondsverhoudings gee stabiliteit en volhoubaarheid.  Omdat ons ewig in verhouding staan, kan mense kom en gaan soos hulle dalk moet trek, maar die vriendskap bly in stand.  Alle werksaamhede is vanuit verhouding, en wanneer iemand uit lyn is, word die probleem binne verhouding aangespreek. 

Fokus op wat groep saam vermag nie op wat individu vermag nie.  Dink altyd span, hoe kan ons hierdie taak met meer mense saam verrig.  Hoe kan ons meer mense betrek en die werk verdeel? Sodoende neem meer mense eienaarskap en kan die meesterbrein beginsel werk! 

Mense word gelei deur beginsels, waar hulle die hoe self ontdek. Omdat ons nie vir mense voorskryf nie, gee elke mens aan ‘n bepaalde taak hulle eie kleur en persoonlikheid. Dit maak die gemeente veelsydig ‘n tapisserie van veelvoudige kleure en diversiteit. Soos ‘n vloot bote onder beheer van die admiraal, het elkeen sy eie operasionele bevoegdhede, maar almal rig in dieselfde rigting. 

Meet mikpunte nie mense nie.  Die uitkoms is wat ons saam verrig. In ‘n maatskappy word oor bepaalde mikpunte ooreengestem, verder gebeur alles van self. Die ratse “agile” beweging is ‘n voorbeeld van hierdie benadering.  Die belangrikheid van samewerkende pogings tussen kruisfunksionele spanne, die kliënt en die eindgebruikers van die produk van die begin tot die einde van ‘n ontwikkelingsprojek word bevorder.  Hierdie benadering tot projekbestuur is buigsaam met aanpasbare beplanning en voortdurende ontwikkeling van ‘n produk. Dit gebruik ‘n deurlopende terugvoerstelsel, wat uiteindelik lei tot groter kliëntetevredenheid en ‘n hoogs suksesvolle eindproduk.^[2]

Die wonder van ons ontdekking 25 jaar gelede was toe ons agterkom hoe die wêreld stadig ook hierdie dinge begin ontdek het.  Die MorningStar tamatie fabriek gebruik geen bestuurders nie, en ‘n bewese self-bestuur program waar werkers met mekaar ‘n brief van onderneming skryf en saamwerk vir wederkerige sukses.^[3]

Die verskille tussen die 2 stelsels

Die Piramide Struktuur:                                        Die spheriese Struktuur

• Beheer en kontrole van bo na onder
• Taakbeskrywing word gegee van bo af. 
• Vergaderings om struktuur in stand te hou.
• Aanstellings deur verkiesing.
• Persone fokus om take af te handel. 
• Outoriteit deur posisie.
• Kompetisie vir posisies. 

• Beheer en kontrole wedersyds in alle rigtings
• Elkeen kry self my eie taakomskrywing van die Here, en van ander. 
• Vergaderings rondom praktiese implementering van werk.
• Aanstellings deur erkenning en aanvaarding van bedieningsgawes.
• Persone fokus om roeping uit te leef.
• Outoriteit kom deur verhouding en deur iemand in die gees te sien. 
• Elkeen weet wat sy eie funksie is en leef roeping uit 

Die sukses van ‘n Sferiese struktuur hang af

• Van mense wat elkeen die stem van die Here kan hoor en onderskei, en weet hoe om dit wat hulle gehoor het te toets aan die Woord.
• Mense wat werklik Jesus se manier leef en handel.
• Van elkeen se bereidheid om as medewerker sy/haar roeping en funksie in die liggaam van Christus uit te leef in gehoorsaamheid aan God.  
• Van wedersydse respek en begrip vir gesag. (Almal word geken in ‘n saak.) 
• Van wedersydse onderdanigheid. 
• Van mekaar in die gees sien.
• Van opgee van beheer.
• Van die weerhouding om alles self te doen.
• Van gawes in ander te identifiseer en dit kans te gee om te ontwikkel.
• Van gesonde goeie verhoudings.
• Van geloof in die Here en Sy Gees en nie in sisteme en wette nie. 
• Mense wat bereid is om self te verloën as ‘n lewenswyse.  

Wat benadeel die sferiese struktuur?

• Lede wat nie leef onder die hoofskap van Jesus Christus nie.
• Eie agendas, ambisie, self-gesentreerdheid, individualisme, weeskind mentaliteit.
• Lid hou op om natuurlik en spontaan in en uit te beweeg, saam te vloei.  (weerstand, opstand, onenigheid, rebellie).
• Gebrek aan geestelike Vaders en dissipelskap.
• Missie is onduidelik.
• Gebrek aan inligting en hulpbronne.

Hoekom verkies sommige die piramiede struktuur?

• Verantwoordelikheid lê opgesluit in besluitneming proses, die groep neem verantwoordelikheid, ek nie verantwoordelik.
• Vrees die slegste (Calvinistiese – totale bederflikheid van die mens) in mense, en bou sekuriteit in sisteem.  
• Mag van gewoonte… Ons doen dit nog altyd só!  Onder druk beweeg mense outomaties na ou sisteem. 
• Huidige kerk strukture is meestal gebaseer op die piramide struktuur. 
• Ons dink dit is wat van ons verwag word om goeie rentmeesters te wees.
• Vrees vir foute maak.

Die Vyfvoud Bediening

Soos die Here spesifieke spesifikasies gehad het by die bou van die tabernakel, of tent van samekoms. Netso het die Here bepaalde voorskrifte oor hoe Sy liggaam, kerk moet funksioneer. (Eks. 25:40; 26:30; 2 Tim. 1:13; Heb. 8:5).  Natuurlik is die heel belangrikste spesifikasie dat Jesus-Christus die hoeksteen is. (Matt. 21:42)

En Hy het die evangelie van vrede kom verkondig aan julle wat ver was en aan die wat naby was; want deur Hom het ons albei die toegang deur een Gees tot die Vader. So is julle dan nie meer vreemdelinge en bywoners nie, maar medeburgers van die heiliges en huisgenote van God, gebou op die fondament van die apostels en profete, terwyl Jesus Christus self die hoeksteen is, in wie die hele gebou, goed saamgevoeg, verrys tot ’n heilige tempel in die Here, in wie julle ook saam opgebou word tot ’n woning van God in die Gees. (Efe. 2:17-22) 

Niemand kan Jesus in persoon ooit vervang nie. Om lief te hê soos Jesus is ook nie vir ons as mens moontlik nie. Ons haal net glad nie Sy standaard nie, maar gesamentlik as Sy liggaam, is dit wel moontlik om Sy liefde aan die wêreld te demonstreer.  Daarom het Jesus toe Hy opgevaar het, 5 verskillende dele van Homself as gawes gegee om die kerk in volwassenheid in Christus te bring. Die Een wat neergedaal het, is ook die Een wat opgevaar het bo alle hemelruimtes uit om alles met sy teenwoordigheid te vul. En dít is die “gawes” wat Hy “gegee het”: apostels, profete, evangeliste, en herders en leraars. Sy doel daarmee was om die gelowiges toe te rus vir hulle diens en vir die opbou van die liggaam van Christus. (Efe. 4:10-12) 

Jesus vergestalt al die vyf gawes gegee aan die kerk. Vir die kerk om volkome in Christus te wees, moet dit blootgestel word en die genade ontvang wat in elkeen van hierdie vyf gawes opgesluit is. Elke gawe is uniek in hulle funksie, fokus, passie, persoonlikheid en benadering.

Volgens Rick Warren kry mens 5 verskillende tipe gemeentes. 

The Soul Winning church. The terms you’re most likely to hear in this church is; witnessing, evangelism, salvation and decisions for Christ. Everything else is secondary to the desire to see the lost being saved. (Evangelist)

The experiencing God church.  The focus of this church is experiencing the presence and power of God in worship. Key terms in this kind of church is: praise, prayer, worship, music, spiritual gifts, spirit, power and revival. (Prophet)

The family reunion church. This church focuses primarily on fellowship and relationships.  Key terms for this church is; love, belonging, fellowship, caring, relationships, small-groups and fun.  (Pastor) 

The classroom church – the emphasis is an preaching and teaching.  People come to church with notebooks and pens.  Key terms are; expository preaching, bible study, Greek and Hebrew, doctrine, knowledge, truth and discipleship. (Teacher)

The social conscience church. The focus in this church is to see the community changed. They are doers of the word, practical, no-nonsense approach.  Key terms are; needs, serve, share, minister, take a stand and do something, get involved. (Apostle) 

The point is that a healthy church should be all the above.  Because the abovementioned list of churches is basically presenting and divining the scope of the various five-fold anointings. It is interesting that the Purpose-driven model is based on five point purpose statement. 

Magnify – we celebrate god’s presence in worship. (Prophetic)

Mission – we communicate God’s word through evangelism. (Evangelistic)

Membership – we incorporate God’s family into our fellowship. (Pastoral) 

Maturity – We educate God’s people through discipleship (Teacher)

Ministry – We demonstrate God’s love through service. (Apostolic)^[4]

Alhoewel die Vyfvoudig bediening nooit genoem en as sodanig genoem of erken word nie, vorm dit die basis van die hele model.  Dit is duidelik dat vir die kerk om ‘n gesonde en gebalanseerde plek van geestelike groei te wees, moet die lede aan al vyf hierdie gawes, bedieninge en fokus blootgestel word.  Lede wat deel is van sodanige kerke sal versnelde persoonlike geestelike groei ervaar binne ‘n atmosfeer van korporatiewe groei en verandering. Gewoonlik wanneer een van hierdie aspekte oor beklemtoon word ten koste van ‘n ander lei dit dat die kerk ‘n wanvoorstelling van Christus word. 

Daarom is dit belangrik dat die kerk hierdie 5 gawes eers in Christus se bediening sal herken, en dan in mekaar in Sy liggaam.  Deesdae bemark die gesondheid revolusie weekliks vir ons nuwe diëte, oefen programme, en wondermiddels tot ‘n meer gesonde lewe. Jesus het egter klaar bepaal wat die instrumente en katalisators is, vir optimale geestelike groei.  

die Apostel en Hoëpriester van ons belydenis, Christus Jesus (Heb 3:1)

Wat is ‘n apostel? 

Die woord apostel is nie vreemd tot die kerk nie. Die ortodokse en katolieke kerk gebruik die term en titel al vir jare.  Dit was met die reformasie, dat daar wegbeweeg is, van titels, en die misbruik van mag.  Die term het onder protestante in vergetelheid verval, en net deur sekere sekte groepering gebruik. Die Griekse woord apostel kom 81 keer voor in die NT. Die woord kom nie in die OT voor nie, want die woord het nog nie bestaan nie. Die woord is deur die Grieke geskep om die begrip te verduidelik van waar hulle leiers uitstuur na die koninkryke wat hulle oorwin het, om die kultuur te vergrieks.  Jesus kan sy dissipels, priesters of rabbi’s genoem het, maar hy verkies die griekse begrip om die pilare van die kerk te wees.  Die woord word 1 keer elk in Matteus en Markus, en 6 keer in Lukas. 30 keer in die boek Handelinge van die Apostels, die orige 38 keer word die woord deur Paulus gebruik in sy briewe.  

Betekenis van die woord

‘n moderne vertaling van die woord sal wees – sendeling. Want in wese is dit wat die woord Apostel beteken. ‘apo’ van ‘stello’ stuur. 

1) Een gestuur (apo, van stello- tot stuur), ambassadeur, agent, gesant, boodskapper gestuur, op ‘n missie, diens, sake, opdrag of geregtelik, draer van ‘n kommissie.

2) Vloot, ‘n ekspedisie, seevaart en militêre ekspedisies.

Die eerste melding van ‘n apostel in die Nuwe Testament is in die lewe van Jesus self. In sy laaste gebed het Jesus verklaar dat die Vader Hom (Joh. 17:3,4) gestuur het. en Jesus Christus wat U gestuur het. Ek het U verheerlik op die aarde. Die werk wat U My gegee het om te doen, het Ek volbring. Gedurende sy lewe het Hy die Vader se naam geopenbaar, (Joh. 17:6) Hom op aarde verheerlik (Joh. 17:4)  Hy wat My gesien het, het die Vader gesien. (Joh. 14:9) Jesus is gestuur as ambassadeur en die Vader se afgevaardigde. Hy was waarlik die eerste apostel, nie net in tyd nie maar in voorrang. Trouens, Hebreërs maak dit duidelik wanneer dit hom beskryf as “die Apostel en Hoëpriester van ons belydenis.” (Heb. 3:1)  Jesus het nie Sy apostels gevra om iets te doen wat Hy self nog nie gedoen het nie. “Matt. 10:2 

Mission. God is a God of motion, of movement, of mission. Or, as it is popular nowadays to say, “two-thirds of the word God is go.”  Everyone is here on assignment. Everyone is on a mission. Everyone is a missionary. Every Christian has an apostolate to fulfill.

The first word of the “Great Commission” is “Go” (KJV). A little less than two hundred times does the Bible instruct us to “go.”45 Never once does the Bible instruct us to “hide.” Only about thirteen times does it tell us to “stay.” But the “staying” instructions keep us next to Jesus. And the only times we’re told to “stay” are to wait for instructions from Jesus so that we can best “go.”

(The only true voyage of discovery, the only fountain of Eternal Youth, would be not to visit strange lands but to possess other eyes.) —Marcel Proust

This is one reason why the Gospels are filled with travel metaphors. Len Hjalmarson brilliantly elaborates the difference between a temple spirituality and a tabernacle spirituality; the former being priest-centric, the latter being road-centric.^[5]  

Die 12 apostels en ander apostels.

Daar is net twaalf gekose apostels wat deur Jesus self gekies is vir ’n spesifieke taak naamlik om Sy getuies te wees in lewe, dood en opstanding.  Hy het hulle ook in die besonder bekragtig om juis hierdie opdrag te kon uitvoer.  Daar sal nooit enige ander apostels opstaan wat met hulle posisie en plek in die kerk kan meeding nie, want hulle was almal ooggetuies van Jesus se lewe.  Dit beteken egter nie dat apostoliese bediening by hulle opgehou het nie.  Net soos wat God hulle gestuur het (Die woord apostel beteken gestuurde) met ’n spesifieke taak het God ander persone opgerig en gestuur met ’n spesifieke taak.   Die eerste voor die hand liggende voorbeeld is natuurlik Paulus.  Hy is nooit ingesluit in die oorspronklike twaalf nie.  Hy het Jesus nooit fisies gesien nie en kan dus nie aanspraak daarop maak dat Hy ’n ooggetuie is nie.  Tog vergelyk hy homself dikwels met die ander twaalf (1 Kor. 9:5).  In die vroeër kerk was daar meer as net die twaalf apostels.  Paulus verwys na die apostels en sluit Jakobus een van die broers van Jesus, wat nie een van die eerste gekose twaalf was nie.  (Gal. 1:19; 1 Kor. 15:7)  Net soos Paulus het Jesus persoonlik aan Jakobus verskyn, en hom geroep tot die bediening.  Ek ken jou werke en jou arbeid en jou lydsaamheid, en dat jy slegte mense nie kan verdra nie; en dat jy dié op die proef gestel het wat sê dat hulle apostels is en dit nie is nie, en hulle leuenaars bevind het  (Open. 2:2) Want sulke mense is valse apostels, bedrieglike arbeiders wat hulleself verander in apostels van Christus. (2 Kor. 11:13)  Hoe kan daar sprake wees van valse apostels as daar net 12 gekose apostels was en dit is dit.  Diegene wat hulleself dus sou probeer aanstel as apostels sou mos verdoem wees nog voor dat hulle begin het.  Barnabas was ook beskou as ’n apostel (Hand. 14:14) Per afleiding kan die volgende persone ook apostels gewees het, maar die skrif is nie eksplisiet nie en dus oop vir interpretasie.  Andronícus en Júnias (Rom. 16:7) Silas (1 Tess. 2:6) Epaphroditus (Fil. 2:25)

(1 Kor. 12:29) “almal is tog nie apostels nie” Paulus lys apostelskap onder die algemene bedieninge in die kerk, as die 12 ’n gekose en geslote groep was sou hy nie in hierdie gedeelte enigsins na apostelskap verwys het nie.  Dieselfde argument geld in (Efe. 4:11) 

Indien ons glo dat daar nog evangeliste, herders en leraars in die kerk is vandag hoekom kan ons nie glo dat daar ook nog apostels en profete is nie?  Anders moet ons al vyf hierdie bedieninge skraap en net Ouderlinge en Diakens in die kerk hê.  

Geen mens kan vir hierdie bedieninge kan gaan leer nie.  Hierdie is gawes en bedieninge wat God deur Sy Gees in mense werk.  Soos wat hierdie mense se bediening in die kerk geaanvaar word, word dit duidelik watter funksie hulle vervul, want soos alreeds verduidelik verteenwoordig elke bediening sekere spesifieke eienskappe en vaardighede.  Soos die profete van ouds net op ’n dag begin het met hulle bediening, en hoe meer die Here hulle begin gebruik het, het hulle gawe aanneemlik geword onder die mense.  Nie almal is geroep tot die amp van die vyfvoud bedieninge nie, maar kan binne die raamwerk en eienskappe van een of meer van die vyf opereer.  Inteendeel hoe meer hierdie gawes in die gemeente geaanvaar en gebruik word, word die eienskappe van hierdie bedieninge meer en meer sigbaar onder al die lidmate.  Wanneer ’n gemeente blootgestel word aan byvoorbeeld ’n apostel sal al hoe meer apostoliese eienskappe sigbaar word in elke lidmaat.  Dieselfde geld ook vir die ander bedieninge.  Dis hoekom dit so belangrik is dat evangeliste nie net uitgaan en siele wen buite die kerk nie, maar sy of haar gawe in die gemeente kom deponeer sodat almal sielewenners sal word.  Want hierdie bedieninge is gegee vir die toerusting en opbouing van die liggaam.  

Ons is almal gestuurdes 

Prakties: Iets gebeur in jou, wanneer jy op ‘n sending gaan. Daarom bied baie gemeentes sending uitreike aan, en almal wat al so ‘n reis meegemaak het, sal erken dat die omstandighede, die bediening aan ‘n vreemde kultuur groep, iets binne jou losmaak. Jy voel belangrik, jy voel bemagtig, jy voel jy maak ‘n verskil! Die reisende aspek van die evangelie, staan sentraal tot Jesus se tempel afbreek en in 3 dae herbou narratief. Die vroeër kerk het eksponensieel dramaties gegroei, en die hele klein Asië, in minder as 30 jr gekersten. Omdat elkeen hulleself as ‘n gestuurde gesien het. Maar toe sommige hulle verhard en ongehoorsaam was en voor die menigte aanhou kwaadspreek van die Weg, het hy van hulle weggegaan en die dissipels afsonderlik geneem en elke dag in die skool van ’n sekere Tiránnus samesprekinge gehou. En dit het twee jaar lank geduur, sodat al die inwoners van Asië die woord van die Here Jesus gehoor het, Jode sowel as Grieke. (Hand. 19:9-10) 

Jesus is gestuur deur die Vader. (Luk. 7:3)

Om ‘n gestuurde te wees impliseer dat jy namens iemand praat en optree.  Soos Jesus gestuur is, stuur Hy ons ook: (Joh. 20:21) Soos skape tussen die wolwe in. (Mat. 10:3) Ons moet ook bid dat die Here arbeiders sal stuur. (Mat. 10:2)

Om ‘n gestuurde te wees gee jou ‘n sekere mandaad en gesag om namens die een wat jou gestuur het op te tree.  (Joh. 13:20)

“Laat u koninkryk kom” staan in teenstelling met elke keer wat Jesus verklaar het: “die Koninkryk HET naby gekom”(Matt. 4:12) Jesus leer ook Sy dissipels om te verklaar wanneer hulle in ‘n plek kom sê: “Vir julle is die koninkryk van God baie naby” (Matt. 10:9) en selfs as die mense die boodskapper nie ontvang nie. “Maar dit moet julle weet: die koninkryk van God is baie naby” (Luk. 10:11). Ons bid soms te lank dat die koninkryk nog moet kom, terwyl as Jesus in die plek is, het die koninkryk gekom.  

Ons wil die heeltyd Jesus, aantrek, bysit, soos Hy wees, probeer geestelik wees, probeer christen wees. Toe jy tot bekering gekom het, het Jesus in jou kom woon deur Sy Heilige Gees, en jou ‘n nuwe skepsel gemaak. Hy is dus alreeds in jou! Jesus sê vir Sy disspels: Gee julle vir hulle iets om te eet (Mar. 6:37); maak die mense gesond (Matt. 10:9); Maak siekes gesond, wek dooies op, reinig melaatses en dryf bose geeste uit. Julle het dit verniet ontvang, gee dit ook verniet. (Matt. 10:8) Die Koninkryk is in ons. (Luk. 17:21)

Die Here woon tussen die lofprysing van Sy kinders, en met Hom as ons Vader, een geloof, doop en hoop, spreek van Sy Koninkryk in ons midde. (Kol. 1:27)

Daarom die instruksie om nie voorsiening te maak of te veel bagasie saam te neem nie. (Luk 10:9). God sal voorsien, Hy sal sorg, Hy sal ons beveilig. Dis ‘n wonderlike voorreg om in diens van God, Sy ambassadeur te wees. Dit alles is die werk van God. Hy het ons deur Christus met Homself versoen en aan ons die bediening van die versoening toevertrou. (2 Kor. 5:18)

Die boodskap gaan nie maklik ontvang word nie. Daar wag vervolging. (Matt 10:16-18) Want as hulle dit met die Seun van God kan doen, dan sal ons nie vrykom nie. (Matt 10:24-25) Ons kan nie die boodskap aanpas en afwater om vervolging vry te spring nie. Ons verteenwoordig nie onsself nie, maar ‘n lewende God, wat eersdaags almal gaan oordeel volgens hulle werke.  

“The devil’s greatest mission is to prevent you from finishing your commission”

Alles wat bedek is sal openbaar gemaak word.  Een van die vyand se belangrikste tegnieke van vervolging is om ons in diskrediet te bring. (Matt 10:26-27) Maar God sal uiteindelik die rekords regstel, ons hoef nie onsself te verdedig nie.  

Die vyand kan nie ons siel doodmaak nie.  Moenie bang wees vir dié wat die liggaam doodmaak, maar die siel nie kan doodmaak nie. Nee, vrees Hom eerder wat sowel die liggaam as die siel in die hel kan laat vergaan (Mat 10:28). Elke haar op ons hoof is getel, en dus weet die Here van elke detail van ons lewe. (Matt 10:30)

As gestuurdes leef ons nie meer vir onsself nie, maar vir Hom wat ons gestuur het. (Mat 10:38-39)

Ons as gestuurdes word die deur, ingang, “entrypoint” vir mense om God te kan ontvang. (Mat 10:40-41)

dit is Jesus, die profeet, van Násaret in Galiléa. (Matt. 21:11)

Jesus het telkemale na homself verwys, dat ‘n profeet word nie tussen sy eie mense erken nie. (Matt. 13:57; Luk. 4:24-27; Joh. 4:44). Hy self spreek ‘n profetiese oordeel, en waarskuwing, wat in 70nC woord vir woord vervul is. (Luk. 21:20–24).  

Verskillende gebruike vir Profesie: 

Profesie as waarskuwing – Josef (Matt. 2:13) die Wyse manne (Matt. 2:12) 

Profetiese boodskap oor die toekoms – Agabus (Hand. 11:27-28)

Profetiese bemoediging – (1 Kor. 14:3-4)

Profetiese oordeel – Jesus (Jerusalem – Luk. 13:34-35 en 19:41-44) (Gorasin, Betsaida, Kapernaum Matt. 11:20-24) 

Profeteer lewe – die dooie bene (Ese. 37:9-10)

Profeteer met die oog op Christus – (2 Pet. 1:19 en Open. 19:10)

Profeteer iemand se roeping.  Simeon (Luk. 2:29-31) en Anna die profetes (Luk. 2:36-38).  Johannes die doper se toekoms deur sy Pa. (Luk. 1:67-79)

Verskillende Profete in die NT. 

Anna (Luk. 2:36) 

Agabus (Hand. 11:28; 21:10-11) 

Individue (Hand. 13:1) 

Judas en Silas (Hand. 15:32) 

Die dissipels by Troë (Hand. 21:4) 

Filippus se vier dogters (Hand. 21:9) 

en Ananias (Hand. 9:10-18)

Hoekom is profesie belangrik?

“waarop julle tog moet ag gee” (2 Pet. 1:19)

“julle moet die woorde onthou van die profete”  (2 Pet. 3:2)

“moenie profesieë__ geringskat nie” (1 Tess. 5:20)

“sodat jy daardeur die goeie stryd kan stry” (1 Tim. 1:18)

“Want die Here HERE doen niks tensy Hy sy raadsbesluit aan sy knegte, die profete, geopenbaar het nie” (Amos 3:7)

die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was (Luk 19:10)

Die woord evangelis beteken bloot: die draer van goeie nuus.  Die werk van die evangelis is mees belangrik: as niemand tot inkeer kom nie, is daar niemand om te leer, te versorg, of te stuur nie. Daarom sien ons Jesus se gedetermineerde fokus gerig op die pad, om na nog dorpe te gaan. Ek moet ander gaan vertel. Ek moet aan die ander stede ook die evangelie van die koninkryk van God bring, want daarvoor is Ek gestuur. (Luk 4:40-43)

Die woord Evangelis kom net 3 keer in die Bybel voor: 

Filippus, die evangelis, wat een van die sewe diakens was. (Hand. 21:8-9)

Maar wees jy in alles nugter; ly verdrukking; doen die werk van ’n evangelis; vervul jou bediening. (2 Tim. 4:1-5)

Valse Evangeliste: Maar al sou ons of ’n engel uit die hemel julle ’n evangelie verkondig in stryd met die wat ons julle verkondig het, laat hom ’n vervloeking wees! (Gal. 1:8-9) Paulus beklemtoon hierdie stelling deur dit te herhaal! 

Die beste voorbeeld van hoe Jesus evangeliseer is die storie van die Samaritaanse vrou by die put, en hoe ‘n hele gemeenskap tot inkeer kom. (Joh 4) 

Getuies 

Ons is geroep om sy getuienis te wees. 

Jy getuig van iets van regtig gebeur het. 

Jou getuienis bring hoop! 

Jou getuienis is nie ‘n lering nie. Jy bring getuienis vir Jesus aan mense wat nog twyfel. Ons moet ons stories vertel! Jongmense moet ons storie hoor.  Ons moet tydig en ontydig ons storie vertel.  

Ons getuig nie meer nie.  Ons het ons krag verloor?  Is daar plek in ons dienste vir getuienis. 

Jou getuienis moet ‘n soet reuk versprei.  Hoe wonderlik klink die voetstappe van die wat die Woord verkondig en getuig van sy werking in hulle lewe. (Isa 53:7) Jou storie is uniek! Daarom moet ons, ons storie vertel.

Wag jou kans jou af.  Jy dra verantwoordelikheid, wees respekvol. Dink aan die plegtigheid van die hof, waar jy as getuie moet optree.  Ons moet respekvol, eerbiedig, nie bakleierig, soek nie sy eie belang nie.  Ons getuienis word nie gebruik vir selfsugtig voordeel nie. Ons getuig van Jesus! 

Wanneer ons getrou is om te getuig van Jesus sal Hy saamwerk en verdere bewyse deur jou werk om jou woord en getuienis te bevestig.  

Hoe toets jy ‘n evangelis? Jy toets aan sy konsekwentheid tot die woord van sy getuienis, en die wonderwerke wat hom volg.  As die Here vir jou genees het, gaan bid vir siekes na jy getuig het.  As die Here jou verlos het van slawerny, bid vir die slawe om vry te word, en jy sal bevryding sien.  

Die kerk gaan nie vir jou ‘n geleentheid skep vir jou getuienis nie, jy moet jou eie platform skep! Niemand ken die Vader, behalwe die seun nie, en die wat die seun kies om homself bekend te maak.  Jesus het nie sommer net lukraak met almal gepraat nie, Jesus het homself bekend gaan maak aan die wat die Vader wil hê hy moes doen. Ons is gestuurdes. Vra die Here na wie hy jou toe stuur.  Wie kies die Here, aan wie hy wil hê jy hom moet bekend maak. 

Die kern van die evangelie is “die opstanding van Jesus Christus, Hy leef! (1 Kor 15:2) Ons bediening is daarop gerig dat mense Jesus se opstanding in ons lewe sal kan sien.   Dit is Jesus wat lewe gee en lewe bring!  Jy is ‘n verteenwoordiger van die waarheid wat vrymaak! Moenie mense veroordeel nie, maak mense vry!  Daar is nie oordeel in die evangelie nie, net vir die wat dit nie aanvaar nie.  Jy roep die onmoontlike as moontlik. Ons is dood vir die wêreld! 

want een is julle leermeester: Christus. (Matt. 23:8-10)

Jesus was ‘n gans anderse tipe leraar. 

die skare was verslae oor sy leer (Matt. 7:28)

groot menigte het graag na Hom geluister (Mar. 12:37)  

Hulle was verstom oor sy leer (Mark. 1:22)

“Nog nooit het iemand gepraat soos hierdie man nie.” (Joh. 7:46)

Jesus het tog nie mense se ore gestreel nie, en net gesê wat hulle wou hoor nie. en hulle het opgestaan en Hom uit die stad uitgedryf en Hom gebring tot op die rand van die berg waarop hulle stad gebou was, om Hom van die krans af te gooi.(Luk. 4:29)

Hieroor het baie van sy dissipels teruggegaan en nie meer saam met Hom gewandel nie. (Joh. 6:66)

Sê ons nie met reg dat U ’n Samaritaan is en van die duiwel besete is nie? (Joh. 8:48) 

Jesus het seënspreuke Matt. 5:3–12 uitgespreek maar ander kere het hy ernstige waarskuwings van komende oordeel gespreek. (Matt 23:13-39) Jesus se leer was altyd in paradoksale balans.^[6]

Hy het geleer en gedemonstreer. 

“elke soort siekte en kwaal onder die volk gesond gemaak…” (Matt. 4:23 Matt. 9:35; Luk. 9:6; 11:20)

“Aangesien Ek deur die Gees van God die bose geeste uitdryf, het die koninkryk van God inderdaad tot by julle gekom.(Matt. 12:28)

met betrekking tot Jesus van Násaret, hoe God Hom gesalf het met die Heilige Gees en met krag. Hy het die land deurgegaan, goed gedoen en almal genees wat onder die mag van die duiwel was, omdat God met Hom was. (Hand. 10:38)

en my rede en my prediking was nie in oorredende woorde van menslike wysheid nie, maar in die betoning van gees en krag, sodat julle geloof nie in wysheid van mense sou bestaan nie, maar in die krag van God. (1 Kor. 2:4-5) 

want die koninkryk van God bestaan nie in woorde nie, maar in krag. (1 Kor. 4:20) 

EN op een van dié dae was Hy besig om te leer; en Fariseërs en wetgeleerdes wat gekom het uit elke dorp van Galiléa en Judéa en uit Jerusalem, het daar gesit, en daar was krag van die Here om hulle te genees. (Luk. 5:17)

Jesus het met geestelike gesag geleer. 

Die die owerpriesters en die skrifgeleerdes saam met die ouderlinge by Hom staan en vra oor Sy gesag. (Luk. 20:1-8)  want Hy het hulle geleer soos een wat gesag het, en nie soos die skrifgeleerdes nie (Matt. 7:29) 

Jesus het op verskillende plekke, op verskillende manier mense geleer. 

Sinagoge (Matt 4:23), Verlate plek (Matt 15:38), op reis (Luk. 13:22); vanaf ‘n boot (Matt 5:3); Tempel (Matt 7:14), huise, markplein, ens. 

Jesus het met ware deernis geleer. 

En toe Jesus uitklim, sien Hy ’n groot menigte, en Hy het vir hulle innig jammer gevoel, omdat hulle soos skape sonder herder was; en Hy het hulle baie dinge begin leer. (Mar. 6:34)

Jesus was toeganklik, selfs sondaars wou na hom luister 

En die Fariseërs en die skrifgeleerdes het baie gemurmureer en gesê: Hierdie man ontvang sondaars en eet saam met hulle. (Luk. 15:2) En terwyl Hy in sy huis aan tafel was, kom daar baie tollenaars en sondaars saam met Jesus en sy dissipels aan tafel; want daar was baie, en hulle het Hom gevolg. (Mar. 2:15)

Jesus het mense se nood eerste gestel. 

Genesing van ’n lam vrou op die sabbat. (Luk. 13:10-17) Dr. Brian Adam se bediening aan siekes neem soms lang tyd, omdat daar gewoonlik so baie mense uitkom vir gebed. Hy is gereeld ontstem, dat dit gewoonlik die pastore is wat ongeduldig raak. Dit is eintlik ondenkbaar dat die Fariseërs hoegenaamd ontsteld moes raak dat iemand op ‘n sabbat gesond gemaak word. Is die Sabbat tog nie ook vir genesing en restourasie van die mens nie? 

Jesus het mense uitgedaag tot aksie. 

Die verhaal van Petrus, wat op die water loop, die vermeerdering van die brood, en die toe Hy die storm stilmaak was met die oog op die dissipels se aktivering om ook bonatuurlike dade te verrig.  

Jesus het mense geleer hoe om dit self te gaan doen. 

Na net 3 maande stuur Jesus Sy dissipels uit om te gaan doen wat Hy doen. (Matt. 10) 

Jesus leer ons hoe om in die openbaar te bid. (Luk. 11:1)

Hy het moeilike konsepte maklik gemaak deur sy gelykenisse. 

En Hy het hulle baie dinge geleer deur gelykenisse… en sonder gelykenis het Hy tot hulle nie gespreek nie (Mar. 4:2, 34) Ons onthou vandag nog hierdie gelykenisse en stories.  Jesus het primêr van gelykenisse en vrae gebruik gemaak om mense te leer. Sien hierdie lys van 100 vrae wat Jesus gevra het tydens sy prediking. Jesus wou dus hê, mense moes dink, hulle moes dit vir hulleself uitwerk.  ^[7]

Ek is die goeie herder (Joh. 10:11)      

Buiten die profetiese rol, is die herdelike rol bekend vir die OT gehoor. Ons onthou vir Jeremia wat die herders van Israel uitdaag oor hulle valsheid en dubbel standaarde. (Jer. 34:1-5) Jesus kom dus as die goeie Herder, en is vir ons ‘n voorbeeld hoe om die mense te sorg oor wie Hy ons aangestel het.  Want julle was soos dwalende skape, maar nou het julle teruggekeer na die Herder en Opsiener van julle siele (1 Pet. 2:25)

En toe Hy die skare sien, het Hy innig jammer gevoel vir hulle, omdat hulle moeg en uitgeput was, soos skape wat geen herder het nie. Toe sê Hy vir sy dissipels: Die oes is wel groot, maar die arbeiders min. Bid dan die Here van die oes, dat Hy arbeiders in sy oes mag uitstuur. (Matt. 9:36) Die oproep vir arbeiders in hierdie konteks is dus nie vir evangeliste nie, maar wel vir herders wat bereid is om die skape/kudde pastoraal te versorg. 

Die rol van die pastor is aan die uitsterf. Dit is soms eenvoudig te moeilik. Mense het nie meer maklike moeilikheid nie. Na baie self-help en rond-hardloop kom mense meestal te laat by die pastor. Die pastor herder is nie ‘n reisende bediening wat net kom en gaan nie.  Jy leef, en loop saam deur mense se leed en pyn.  Om te preek, en ‘n offerhande te kry is maklik. Dis meestal positief, en mense hou van die andersheid, en nuutheid van ‘n besoekende prediker. Maar die herder wat al vir 20 jaar tussen sy mense woon, en hulle versorg, verdien die hoogste eer.  Hulle moet meestal met die agterblyfsel deel van wat die besoekende prediker nie tyd gehad het om te verduidelik nie. 

Herderlike versorging vereis geduld, en konstante dieselfde wees. Sy gesin en leefwyse is ook meer in die openbare oog. Die besoekende prediker kan sy beste voet voorsit, maar die pastor, moet elke dag sy beste voet voorsit, en voorhou. 

Ons word spesifiek opdrag gegee om die skape te versorg: 

Hou as herders toesig oor die kudde van God wat onder julle is, nie uit dwang nie, maar gewilliglik; nie om vuil gewin nie, maar met bereidwilligheid; ook nie as heersers oor die erfdeel nie, maar as voorbeelde vir die kudde. (1 Pet. 5:2–4) 

Gee dan ag op julleself en op die hele kudde waaroor die Heilige Gees julle as opsieners aangestel het om as herders die gemeente van God te versorg, wat Hy deur sy eie bloed verkry het. (Hand. 20:28-29)

Petrus die leier van die Kerk, kry ‘n herderlike opdrag: (Joh. 21: 15-17) 

Laat my lammers wei – Pas my skape op – Laat my skape wei. 

Dit is ‘n waar woord: as iemand graag ouderling wil wees, begeer hy ‘n voortreflike werk. ‘n Ouderling moet onberispelik wees, getrou aan sy vrou, nugter, verstandig, beskaaf, gasvry en bekwaam om te onderrig; hy moenie aan drank verslaaf of ‘n rusiemaker wees nie, maar inskiklik, vredeliewend en nie geldgierig nie. Hy moet sy eie huisgesin goed kan beheer en in alle opsigte op waardige wyse gesag oor sy kinders kan uitoefen. Immers, as iemand nie weet om sy eie huisgesin te beheer nie, hoe kan hy dan die sorg vir die gemeente van God op hom neem? Hy moet ook nie iemand wees wat maar onlangs tot geloof gekom het nie. So iemand kan verwaand word, en in die oordeel kom waarin die duiwel hom laat beland. Ook by die mense buite die gemeente moet hy as ‘n goeie man bekend staan, sodat daar nie praatjies oor hom ontstaan en hy in ‘n strik van die duiwel val nie. (1 Tim. 3:1–16)

in elke dorp ouderlinge moet aanstel soos ek dit aan jou opgedra het. ‘n Ouderling moet onberispelik van gedrag wees; hy moet aan sy vrou getrou wees, en sy kinders moet gelowig wees en nie die naam hê dat hulle losbandig lewe en teen gesag in opstand kom nie. ‘n Ouderling is immers ‘n bestuurder van die huishouding van God. Daarom moet hy onberispelik van gedrag wees, nie aanmatigend en opvlieënd nie, nie ‘n dronkaard of ‘n rusiemaker of ‘n soeker na oneerlike wins nie. Hy moet gasvry wees, lief vir wat goed is, verstandig, regverdig, vroom en selfbeheers. Hy moet vashou aan die betroubare woord waarin hy onderrig is. Dan sal hy in staat wees om ander met die gesonde leer aan te moedig en die argumente van teenstanders te weerlê. (Tit. 1:5–9)

Die ouderlinge wat goeie leiding gee, behoort dubbele erkenning te kry, veral dié wat hard werk deur te preek en onderrig te gee, want die Skrif sê: “Jy mag nie ‘n bees waarmee jy graan dors, se bek toebind nie,” en ook: “Die arbeider is geregtig op sy loon.” ‘n Beskuldiging teen ‘n ouderling moet jy nie aanneem nie, tensy dit deur twee of drie getuies bevestig word. Dié wat verkeerde dinge doen, moet jy openlik bestraf sodat die ander ook afgeskrik kan word. (1 Tim. 5:17)

Dink aan julle voorgangers wat die woord van God aan julle verkondig het. Let op hulle lewenswandel tot die einde toe, en volg die voorbeeld van geloof wat hulle gestel het. (Heb. 13:7)

Julle voorgangers hou wag oor julle lewe en moet aan God rekenskap gee. Wees gehoorsaam en onderdanig aan hulle, want dan sal hulle hulle werk met vreugde kan doen en nie kla nie; anders het dit vir julle geen nut nie. (Heb. 13:17)

Wêreldwye Leierskap Vakuum

In die moderne tyd word die plaaslike pastoor ‘n uitsonderlike superheld. Hy moet vir die siekes bid en gesond maak, maar die individu bystaan om hulle geloof te behou wanneer die siekte terugkeer. Hy moet leerstellige foute, morele en etiese mislukking korrigeer sonder om mense weg te vervreem. Daarenteen moet hy mense in die bediening probeer mobiliseer wat skaars tyd het om die Bybel te lees en daagliks te bid. Hy moet ‘n finansiële, huweliks-, ouerskap- en verhoudingskonsultant en kenner wees. Hy moet elke Sondag ‘n TED-praatjie kaliber van briljantheid preek en met die beste kommunikeerders op die planeet se podgooi, YouTube video’s en TBN-uitsendings meeding. Hy moet maatskaplike geregtigheid kwessies aanspreek en die Kerk verteenwoordig by die plaaslike gemeenskap polisiëring forum, SAPD-traumakamer, predikante forum.  Hy moet op die ouetehuis, kliniek en lokale maatskaplike dienste se beheerrade dien. Hy moet ‘n gesoute, gerespekteerde bemiddelaar, sielkundige berader en uitvoerende afrigter wees. Hy moet verseker dat die Kerk relevant is vir elke ouderdomsgroep, belangegroep, etnisiteit en plaaslike behoeftes en begeertes. Hy moet al die bogenoemde bestuur terwyl hy byderwets, fisies en geestelik fiks is. Maar hy moet bowenal ‘n liefdevolle man vir sy vrou wees en ‘n teenwoordige ouer vir elkeen van sy kinders bly. Hy moet ten minste 12 mense dissipel en 24/7 beskikbaar wees! Die moeilikste van alles, hy moet bo dit alles ook getrou wees aan die tradisies en voorskrifte van sy werkgewer. Het ek troues en begrafnisse vergeet? 

Dit lyk asof almal onderwysers wil wees, sonder om te besef dat daar op hulle ‘n strenger oordeel wag! My broers, laat nie baie van julle leraars word nie, omdat julle weet dat ons ‘n strenger oordeel sal ontvang. (Jak. 3:1). 

Die huidige tendens is dat al hoe meer mense plaaslike kerke verlaat en beter geestelike voedsel aanlyn vind. Mense wil nie in morsige verhoudings wat toewyding kos betrokke raak nie. 

Mense wil oor die algemeen nie reggestel word of op hul foute gewys word nie. Spiritualiteit word gesien as ‘n private saak; iets wat ‘n mens alleen doen.  Wêreldbeskouings, politieke oortuigings, verskillende waardes en gewoontes, persoonlike finansies is buite perke vir die pastoor, maar wanneer sakeondernemings, huwelike en ouerskap faal, moet hy ‘n gebed kom bid en ‘n uitweg bied. Die pastoor se enigma is: Om almal gelukkig te hou, is ‘n onmoontlike taak, maar die numeriese groei van die Kerk meet uiteindelik ‘n mens se sukses in die oë van mense.  

As gevolg van hierdie agtergrond kan ‘n mens die pyn en trauma van die Pastoor en sy vrou en kinders verstaan, wat onwillekeurig in verhoudings ongemaklikheid val, wanneer ‘n hegte familievriend, betroubare kerklidmaat bedank sonder om die werklike rede te verbaliseer. Kerklidmaatskap is vrywillig, en daar kan geen ondersoek of verhoor voor ontslag wees nie. Daar is geen formele aanklag wat ontleed moet word tydens ‘n verhoor nie. Lidmate behoort nie aan die leiers nie, en soos ou klere, is dit lidmaat se reg om aan te beweeg en ‘n meer geskikte kledingstuk te probeer. As gevolg van mense se besige lewens, is dit ook al hoe moeiliker om vrywilligers te kry vir gemeente werk. Om nie eers te praat oor hoe moeilik dit is om mense te kry om waaragtig God se stem te hoor, dissipels te maak, vir mekaar te sorg en in die gawes van die Gees te funksioneer nie. 

Daar is baie verskillende kerke en bedieninge: verskillende groottes, ouderdom demografie, doel en doeltreffendheid.  Mense groei en ontwikkel en ontgroei soms ‘n spesifieke kerk.  Mense verander van werk en rigting en het ‘n magdom verskillende behoeftes, wat beteken dat die Kerk voortdurend moet aanpas sonder om sy oorspronklike mandaat te verloor. Die probleem is op die ou end nie dat mense soms ‘n gemeente bedank nie. ‘n Mens kan inderdaad bedank en vra om ‘n kerk te verlaat om na ‘n ander oor te gaan. Die vraag is hoe! Mense wat bedank, word nie ongelowiges of verlaat Christus as hulle Here nie.  Ons bly een liggaam, kerk, familie met een Vader van ons almal. (Ef 4:1-4) Ons moet dus genade hê en almal ons vrede en geregtigheid regdeur die proses behou. Soms is dit regtig beter vir sommige mense wat sukkel om in te pas, om eerder by ‘n ander deel van die liggaam van Christus gevoeg te word waar hulle makliker inpas.  

Een van die moeilikste take van enige plaaslike pastoor is om in ‘n plaaslike gemeenskap waar almal mekaar se geite ken, ‘n goddelike, heilige, Christosentriese lewe te lei.  ‘n Mens sou verwag dat mense die bonatuurlike tekens en wonders, ingesteldheid, waardes, gewoontes en persoon van Jesus Christus aanneemlik sal vind en groot skares trek. Jesus het wel skares getrek om te kom vir genesing en kos, maar toe Hy die mense in reg lewe onderrig het, het die getalle afgeneem.  

Meer as ooit moet ons vir ons gemeente leiers bid en intree, hulle ondersteun, en saam met hulle werk.  

Ons almal se werk sal uiteindelik getoets word: Volgens Paulus sal al ons werk en bediening met vuur getoets word. (1 Kor 3:9-16) Op die ou end sal alles geskud word, en net dit wat uit die Koninkryk is, sal bly. (Heb 12:27-28)

^[1] Into Orbit – Orbital Systems for every Organization. Aje Pelser Bl 30. 

^[2] https://opensourcedworkplace.com/news/why-the-agile-movement-is-taking-over-project-management Sien veral die werk van Jeff Sutherland – Scrum – the art of doing twice the work in half the time.  

^[3] https://professional.dce.harvard.edu/faculty/paul-green-jr/

^[4] The purpose Driven Church by Rick Warren

^[5] Beautiful – divine design for life and church. Leonard Sweet

^[6] https://hrco.co.za/sermons/the-paradoxical-beauty-of-our-saviour/

^[7] http://blog.adw.org/wp-content/uploads/2015/08/100-Questions-that-Jesus-asked-and-YOU-must-answer.pdf

https://youtu.be/Y_eR8JM2ib8
7. Die Spirituele Wese van die Kerk – Materiaal (Klik hier om oop te maak)

Gestel ’n gegewe persoon kom tot bekering, maar hy was nog nooit in sy lewe in ’n kerk nie, en weet nie wat dit is nie, vir die eerste keer lees hy die Bybel en word nie toegelaat om vir ’n tyd lank kontak te hê met die samelewing nie.  Na ’n verloop van tyd, waar hy die Bybel kon bestudeer en deurlees, word hy vrygelaat.  Wat sou hierdie persoon se verwagting wees van die Kerk wanneer hy in vandag se kerke inloop?  

Die Bybel is vol van stories van wonderwerke en tekens, en bonatuurlike belewenisse en ervarings. Daar word gepraat van demone en engele, mense profeteer en voorspel die toekoms, ander sien visioene, sommige droom drome wat weer deur ander uitgelê word.  Selfs kosmiese wonderwerke, van die see wat oopgekloof word,  die son wat stilstaan, mense wat op water loop, ’n byl wat op die water dryf, ’n man wat oorleef in die ingewande van ’n groot vis!  Verder lees ons van vele genesings; blindes se sig word herstel, dowes hoor, lammes loop, melaatses word gesond!  

Die vraag is, as dit die verhale van die Bybel is, waar is hierdie tekens vandag?  So sal sommige mense wat al vir meer as 30 en selfs 40 jaar in die kerk is vertel, dat hulle nog nooit enige bonatuurlike werkinge gesien het nie.  Miskien enkele gebeurtenisse waarvan hulle dalk gehoor het maar nie self by was nie.  Dan is daar ’n ander sigment van die kerk, waar persone jou sal vertel dat hulle van hul klein tyd af wonders en tekens beleef het, en selfs nou nóg!  Ek onthou een aand aan huis van ou Pastoor Johnny Bosman en Kitty Bosman voorheen Pelser, sy het Pastoor Andrew Pelser oorleef en is toe weer getroud op sewentigjarige ouderdom met Past Bosman wie se eerste vrou toe ook al oorlede is.  Hulle het vir twee ure lank die mees ongelooflike staaltjies vertel van hulle ouers en kinderdae, waar talespraak, profesie, openbaringskennis en bid vir die siekes ’n algemene ding was.  Mens sou toe dink dat hierdie tekens na ’n tyd sou verminder, maar net nou die dag vertel Past Bosman is so en so genees van ’n kwaal nadat hy vir die persoon gebid het.  

Hoekom in ’n sekere segment van die kerk is hierdie dinge ongewoon en vreemd en in ’n ander algemeen en alledaags?  Want iemand het hulle iets anders geleer.  “MOENIE baie leermeesters wees nie, my broeders, omdat julle weet dat ons ’n groter oordeel sal ondergaan (Jak. 3:1-2). Hierdie vers verduidelik hoe ’n belangrike werk dit is om ’n leermeester van die skrif te wees, die daaropvolgende verse dui op die mag van die tong en hoe dit die hele skip stuur.  Ek glo leraars en predikante is die tong, of die spreekwoordelike stuur van die kerk.  Dis asof ’n gemeente net sover kan groei en verstaan as wat hulle geleer word.  As daar nooit oor genesing gepreek word nie, is daar dikwels ook nie geloof vir genesing nie.  Natuurlik, is elke gelowige verantwoordelik vir sy eie geestelike groei en perspektiewe, en is God by magte om enige persoon te oortuig selfs binne ’n sekere geestelik kultuur en raamwerk.  Dis immers wat met persone soos Luther, Hus en Wycliffe gebeur het deurdat hulle sekere praktyke in die kerk begin bevraagteken het.  Die Here is uiteindelik die Here van die Kerk en alle verkondiging se werke word getoets aan hul vrug oor tyd.  Op die einde van die dag laat die Here alles ten goede meewerk en gebruik hy selfs die valse om ons nog meer te oortuig van die waarheid.  Maar in die algemeen groepeer mense tog hulleself rondom sekere leerstellings van ’n kerk.  Veral in die vroeër jare, is dat wat die predikant sou leer nooit bevraagteken nie, want hy het immers daarvoor gestudeer, en weet baie meer as die gewone lidmaat.  Niemand anders is toegelaat om te preek as die gekose geestelike leiers wat deur die kerk verkies is om die woord te verkondig nie.  

Geen Skriftuurlike basis om nie in die bonatuurlike te glo nie.

Daar is nie ’n skrif in die Bybel wat direk leer dat die openbarings gawes en die bonatuurlike werking van God enigsins opgehou het nie.  Sommige teoloë gebruik die volgende vers om te verduidelik dat God self gekies het om nie meer deur profesieë of ander maniere met die mens te praat nie as net deur Sy Seun Jesus Christus nie.  In die verlede het God baie keer en op baie maniere met ons voorvaders gepraat deur die profete, maar nou, in hierdie laaste dae, het Hy met ons gepraat deur die Seun. God het Hom deur wie Hy die wêreld geskep het, ook erfgenaam van alles gemaak.  (Heb. 1:1-2) Daarom het Jesus 12 ooggetuies vir homself gekies wat Sy woorde sou dokumenteer en opskryf vanwaar ons Nuwe Testament.  God het as te ware Sy hart uitgepraat in die Bybel en daar is niks verder wat Hy wil sê as wat in die Bybel opgeskryf staan nie.  Inteendeel niks kan bygevoeg word of weggevat word van dit wat opgeteken staan nie.  Met ander woorde die volle openbaring van God is verskans in die Woord en alleen die Woord.  Die werking van die Gees en die openbaarmaking van die Woord is een.  Die Seun en die Heilige Gees sal mos nie mekaar weerspreek nie? God is Een. (Deut 6:4) 

Sommige glo dat die Heilige Gees Homself manifesteer in die harte van die mense deur die akkurate prediking van die Woord.  Weereens is hier ’n element van waarheid in hierdie begrip, en verstaan ons dat God die Woord gebruik om mense te verander en nie wonders en tekens nie.  Daar is geen skrifgetuienis dat God wonders en tekens gebruik om mense tot inkeer te bring nie, Jesus het verskeie en talle wonderwerke gedoen en nogtans het sommige nie geglo nie.  Maar dit beteken nie dat wonders en tekens opgehou het en nie meer bestaan nie.  Wondertekens het die Woord bevestig. (Mark 16:20; Hand. 5:12; 14:3; Hebr. 2:4

In terme van die leer van ophouding (Dat die werk van die bonatuurlike gawes van die Gees gestaak het na die dood van die apostels.) sal verskeie teoloë erken dat God soewerein is om te wil en te doen soos wat Hy wil, en Hy kan mos bonatuurlike dinge laat gebeur soos wat al in verskeie herlewings oor die Wêreld plaasgevind het, maar in die volgende sin verklaar hulle dat dit vir hulle ’n fundamentele saak is, óf die Bybel is genoegsaam óf dit is nie?  Jy kan nie volgens hulle aan een kant sê God praat nog vandag met ons deur Sy Gees en aan die ander kant sê God het klaar gepraat nie.  Jy moet kies.  ^[1] Ek sê God praat vandag nog op verskeie maniere, maar ons moet dit alles toets of dit in lyn is met die Gees van waarheid Jesus Christus, en die leer van die skrif.  

Die leer van ophouding.

Met die reformasie is die leer van die Katolieke Kerk ernstig bevraagteken en gekritiseer, een van die argumente van die Katolieke Kerk was om te verwys na ’n lang lys van wonderwerke en tekens vanaf die tyd van die apostels wat mos die leer van die kerk versterk.  As God dan teen die leer van die kerk was hoekom sou Hy hierdie wonders en tekens in die kerk toelaat?  Dit was ’n moeilike argument om te weerlê aangesien mense veral in hierdie tyd baie opgeneem was met die bonatuurlike en die mistiese.  ^[2] Is dit dalk die rede hoekom daar in die algemeen onder gereformeerde kringe ‘n agterdog teenoor die bonatuurlike is?  

Die primêre argument van diegene wat glo dat wonderwerke en tekens opgehou het met die dood van die apostels is die volgende:  Jesus kies en roep die 12 apostels met die hoofsaaklike doel om te dien as ooggetuies van Sy lewe, dood en opstanding.  Daarom kies hy hulle vanuit verskeie agtergronde, sosiale stand en selfs kultuur.  Die feit dat daar tekens en wonders was in die vroeër kerk was bloot om die boodskap van die ooggetuies te bekragtig en nie vir die gebruik van elke gelowige nie.  Met die dood van die apostels en die totstandkoming van die Bybel was wonderwerke dus oorbodig en uitgedien.  Ons geloof is immers nie gebou op die sien van wonderwerke nie maar die geloof wat God in ons harte gewerk het om Hom aan te roep.  Nie net wonderwerke en tekens word dus as oorbodig beskou nie maar ook die bediening en werk van apostels.  

’n Skrifgedeelte wat dikwels gebruik word deur diegene wat glo dat die gawes van die Gees opgehou het is; Die liefde vergaan nooit nie, maar die gawe van profesie sal verdwyn, die gawe om ongewone tale en klanke te gebruik, sal ophou, en dié van kennis sal uitgedien raak. Want ons ken maar gedeeltelik, en ons profeteer maar gedeeltelik, maar wanneer die volledige kom, sal wat gedeeltelik is, uitgedien wees. (1 Kor. 13:8-10)  Laat die teks vir Homself praat.  Dit is duidelik dat Paulus verwys na die einde wanneer die volmaakte gekom het wanneer ons saam met Jesus sal wees.  Dit is logies dat die gawe van profesie en tale dan uitgedien sal wees want ons is perfek en by Hom.  Ons is tog nog nie daar nie, ons verstaan nie alles nie and weet nie alles nie, ons is ook nog nie perfek nie!  In hierdie verband haal Mark Stibbe, Siegfried Schaltzmann aan wat sê; Daar is niks in hierdie hoofstuk of enige ander gedeelte wat deur Paulus geskryf is wat dit duidelik uitspel en aandui dat die bonatuurlik gawes net vir ’n sekere tyd is en net vir sekere individue is nie. ^[3] So ’n afleiding druis teen die gees van die skrif wat dan duidelik die gawes wil verduidelik en verantwoord in lig van die skrif.  Waarom sou Paulus drie hoofstukke spesifiek wy aan die gawes van die Gees as dit net in gebruik was by die apostels?  Dit is juis omdat die gawes van die Gees algemeen was en ’n prioriteit in die gemeente van Korinte was dat Paulus spesifiek daaroor skryf en Apostoliese Riglyne neerlê.  

Kom ons kyk na skrifgetuienis oor hierdie aspek: Wat is die doel volgens die skrif van wonderwerke en tekens?  

Dit is duidelik dat wondertekens Jesus se karakter en Sy besondere verhouding met die Vader onderskryf en openbaar.  God is met Hom (Joh. 3:2) Jesus kom van God af. (Joh. 3:2; 9:32-33) God het Hom gestuur.  (Joh. 5:36) Hy het die outoriteit om sonde te vergewe. (Luk. 5:24-25) Die Vader is in Christus en Hy is in die Vader. (Joh. 10:37-38; 14:11) Jesus is die Messias. (Mat. 11:1-6; Luk. 7:18-23) Bekragtig Jesus as die Éen wat God gestuur het (Hand. 2:22)

In terme van wonderwerke en tekens wat deur die apostels gedoen is word die doel van wonderwerke beskryf in terme van hulle woorde nie hulle as individue nie.  Wonderwerke getuig dat jou woorde van God is en dat jou getuienis waar is.  (Mar. 16:20 en Hand. 14:3) Die enigste vers wat daarop mag dui dat wonderwerke ’n validasie van apostelskap is, is. (2 Kor. 12:12).  Die kentekens tog van ’n apostel is onder julle verwerklik met alle volharding deur tekens en wonders en kragtige dade.  Die vers bepaal tog nie dat die vereiste vir apostelskap wonders en tekens is nie, nog minder dat tekens en wonders jou ’n apostel maak.  Dit beteken bloot dat tekens en wonders Paulus se bediening en woorde onder hulle bekragtig het.  Stefanus het tog ook wondertekens gedoen en hy was nie een van die apostels nie.  

In Hebreërs word na wonderwerke verwys as ’n bekragtiging van die boodskap en nie die boodskapper nie, en die werking van hierdie kragtige dade word nie tot die 12 apostels beperk nie. “hoe sal ons dan ontkom as ons so ’n groot saligheid verontagsaam het? Hierdie saligheid is immers deur die Here verkondig, deur wie dit sy oorsprong het, en is aan ons bevestig deur dié wat dit gehoor het. Daarby het God ook saam getuig deur tekens en wonders en ook deur allerhande kragtige dade en gawes van die Heilige Gees, soos Hy dit toebedeel het volgens sy wil.” (Heb. 2:3-4) 

Wonderwerke kan tog nie die individu bekragtig en valideer nie, want dan maak ons die apostels supermense wat nie foute kan maak nie.  Paulus moes Petrus teregwys oor sy kompromerende gedrag teenoor die Jode.  (Gal. 2:11) 

Die tweede argument teen die bonatuurlike werking van die Gees is vanuit ’n historiese perspektief of bloot uit ervaring.  Ons sien dit nie, en het dit nog nooit beleef nie, en selfs hierdie en daardie hooggeagte geestelike het dit in sy leeftyd nog nooit beleef nie daarom… bestaan dit nie.  Die feit is dat ervarings kan baie subjektief wees veral as jy dit as dogma verkoop dat dit nêrens anders gebeur nie omdat dit nooit hier gebeur nie.  

Die vraag is; as Jesus telkemale ons leer om te doen wat hy doen, Paulus die gemeente beveel om hom na te volg soos wat hy Jesus navolg, hoekom onderskei ons tussen hul bonatuurlike gedrag en natuurlike gedrag.  Ons strewe om soos Hy te wees as mens, maar nie soos Hy te doen nie wanneer dit by wondertekens kom nie.  Nee, sekerlik as Hy ons voorbeeld was in die werking van die bonatuurlike dan is dit reg en redelik dat ons Hom ook in dit navolg.  Daar is geen skrif wat wonderwerke en tekens onderskei en hulle eksklusief maak tot net ’n sekere groepe of persoon nie.   Die enigste voorvereiste is dat ons moet glo.  Miskien is ons ongeloof die rede hoekom daar so min wonders en tekens gesien en gedoen word in sekere geledere.  Jesus kon ook nie wonders en tekens in Galilea doen nie weens hulle ongeloof! (Mat 13:58)  Jesus belowe hierdie gawes aan die wat glo, nie net aan Sy twaalf dissipels nie.  En vir die wat geglo het, sal hierdie tekens volg: in my Naam sal hulle duiwels uitdryf, met nuwe tale sal hulle spreek, ¹⁸slange sal hulle opneem; en as hulle iets dodeliks drink, sal dit hulle geen kwaad doen nie; op siekes sal hulle die hande lê, en hulle sal gesond word.  (Mark. 16:17-18). Die woorde “geglo het” word in die afrikaans vertaal in die verlede tyd, tog is die Griek in die sin in die aoristus tyd geskryf, wat beteken; geglo het, tans besig is om te glo en nog sal glo.  

Volgens Dr. Dale A. Robbins is dit duidelik dat geestelike bonatuurlike gawes nie met die dood van die Apostels opgehou het nie.  Hy kwoteer sekere vroeë Kerkvaders Irenanius; (ca. 130-202) “…we hear many of the brethren in the church who have prophetic gifts, and who speak in tongues through the spirit, and who also bring to light the secret things of men for their benefit [word of knowledge]…”. Iranius het ook verder by geleentheid geskryf:  “When God saw it necessary, and the church prayed and fasted much, they did miraculous things, even of bringing back the spirit to a dead man.” Volgens Dr. Robbins het Tertullianus (ca. 155–230) ook dieselfde dinge gerapporteer so ook vir Originus (ca. 182 – 251), Eusebius(ca. 275 – 339), Firmilian (ca. 232-269), and Chrysostom (ca. 347 – 407). ^[4]

Jesus se lewe was bonatuurlik

JESUS was volkome mens, maar Sy lewe was ook bonatuurlik: Sy geboorte deur ʼn maagd (Luk. 1:34, 35; Jes. 7:13-16; Matt. 1:22-23), al Sy wondertekens en kragtige dade (Matt. 11:20; 13:54; Mark. 6:2), en Sy opstanding (Matt. 16:21; 17:9, 23; Matt. 20:19; 26:32; Mark. 14:28; Luk. 9:22; 14:14; Joh. 2:19-22; 5:21; 6:39-40; 11:1-44; 14:20; 21:14).

Indien jou soeke is om meer soos Jesus te leef, kan jy nie Sy bonatuurlike bediening ignoreer nie. Dit staan sentraal tot wie Hy op aarde was. Ons verkies egter altyd die dele van Jesus se lewe waarvan ons hou en wat ons dalk self kan regkry! Ons vermy die onmoontlik-vir-self aspekte! Dit is juis hierdie dele van Sy lewe wat deur die eeue die meeste kontroversie veroorsaak het. Sommige vervals die bonatuurlike en gebruik dit, soos die geldwisselaars, om mense te trek en meer geld te maak. Die verdraaiing, vervalsing en uit verband trek van die bonatuurlike is waarom sommige kerke en gelowiges dit eerder vermy.

“The secret is, there is no formula, no mathematical progression, no tradition that can reproduce the supernatural all the time. We have to get it by faith from the spiritual realm according to the plan and purposes of God the Father and of our Lord Jesus Christ, communicated to us through the blessed Holy Spirit”. (Dr. André Pelser) .

Dis die vyand se eeue oue strategie om ons weg te draai van God se voorsiening. Omdat ons dan uitgehonger raak vir Sy volheid, soek ons versadiging op ander plekke en op ander maniere. So is seksuele intimiteit ʼn wonderlike, vervullende voorsiening vir ʼn man en vrou in die huwelik. Deur satan se verdraaiing, besoedeling en onbehoorlike gebruik van God se voorsiening, draai ons teen hierdie voorsiening, ons verwerp dit, ons raak onkundig en onbeholpe, en veroorsaak nog meer skade. Goddelike, vaderlike, heilige leierskap is ʼn wonderlike voorsiening vir die mensdom, maar die korrupsie van vals leiers bring verskrikking en verwoesting. Beplanning, administrasie en harde werk is ʼn wesenlike deel van God se voorsiening, maar ons verdraai dit in absolute beheer en slawerny.

Ons het veral nodig dat Christus weer die plek en verstaan van die bonatuurlike goddelike element van die evangelie in ons harte sal benadruk, ons sal reformeer en geloof in ons harte sal bewerk omdat Hy graag met ons sal wil saamwerk.

We are all immersed in a vast sea of unseen forces. Can you see radio waves? Or, for example, the magnetic fields by which the stars keep their ancient places? All around us, even going through our very bodies, are powerful emissions which we can detect only by instruments. Some radiation could destroy us before we ever felt it. Human perceptions are very limited. Even your cat can hear what you can’t. A snake can sight its prey in the pitch darkness. The first words Jesus said to His disciples were “Come and see!” (John 1:39). He came to make us see and see in the dark. The great theme in John’s Gospel is “inner sight”, seeing more than meets the eye. Spiritual reality belongs to a different order. Physical eyes can’t discern the spiritual. John mentions that some witnessed Christ’s miracles and made nothing of them. The visible displays invisible – “the heaven’s declare the glory of God”, but not to those without faith. Another thing is that at present the world lies in wickedness and spiritual darkness. The unseen is doubly unseen. Faith in God is like a lamp, which is of no use in daylight. The only chance faith will ever get is now, in a world of darkness, sin and trouble. It can’t operate in heaven where the Lamb is the light. “Now we see through a glass, darkly, but then face to face, (but) now remains faith” (1 Cor. 13:12,13). God bless you.” (Reinhard Bonnke).

Jesus Se Lewe Was Bewese Bonatuurlik

Genesings, wonderwerke en bevryding van die bose was deurentyd deel van Sy bediening! “Hy het toe in die hele Galilea rondgegaan en die mense in hulle sinagoges geleer, die evangelie van die koninkryk verkondig en elke soort siekte en kwaal onder die volk gesond gemaak. En berigte oor Hom het deur die hele provinsie vanSirië versprei. Die mense het toe die siekes met allerhande kwale en pyne, dié wat in die mag van bose geeste was, geestelik versteurdes en verlamdes na Hom toe gebring, en Hy het hulle gesond gemaak. Groot menigtes uit Galilea, Dekapolis, Jerusalem, Judea en van oorkant die Jordaan af het Hom gevolg.” (Matt. 4:23-25; Luk. 6:17-19).

“Toe dit aand geword het en die son al onder was, het die mense al die siekes en dié wat in die mag van bose geeste was, na Hom toe gebring. Die hele dorp het by die deur van die huis saamgedrom. Hy het baie siekes wat allerhande kwale gehad het, gesond gemaak en baie bose geeste uitgedrywe. Hy het die bose geeste nie toegelaat om te praat nie, omdat hulle geweet het wie Hy is. Die môre vroeg, toe dit nog nag was, het Hy opgestaan en buitentoe gegaan na ‘n eensame plek en daar gebid. Simon en dié wat by hom was, het Hom egter gesoek, en toe hulle Hom kry, sê hulle vir Hom: “Almal soek U.” Maar Hy antwoord hulle: “Laat ons êrens anders heen gaan, na die nabygeleë dorpies toe, sodat Ek daar ook kan preek, want daarvoor het Ek gekom.” “Hy het toe gegaan en dwarsdeur Galilea in hulle sinagoges gepreek en bose geeste uitgedrywe.” (Mark. 1:32-39;Matt. 8:16- 17; 4:23; Luk. 4:40-44).

“Met sononder het almal hulle siekes, wat aan allerhande kwale gely het, na Hom toe gebring. Hy het hulle een vir een die hande opgelê en hulle gesond gemaak. Ook bose geeste het uit baie uitgegaan terwyl hulle skreeu: “U is die Seun van God!” En Jesus het hulle skerp aangespreek en hulle nie toegelaat om sulke dinge te sê nie, omdat hulle geweet het dat Hy die Christus is.” (Luk. 4:40- 41).

“… met betrekking tot Jesus van Násaret, hoe God Hom gesalf het met die Heilige Gees en met krag. Hy het die land deurgegaan, goed gedoen en almal genees wat onder die mag van die duiwel was, omdat God met Hom was.” (Hand. 10:38).

“Jesus het al die dorpe en klein plekkies besoek. Hy het die mense in hulle sinagoges geleer, die evangelie van die koninkryk verkondig en elke soort siekte en kwaal gesond gemaak. Toe Hy die menigtes sien, het Hy hulle innig jammer gekry, want hulle was moeg en hulpeloos soos skape wat nie ‘n wagter het nie. Hy sê toe vir Sy dissipels: “Die oes is groot, maar die arbeiders min. Bid dan die Here aan wie die oes behoort, om arbeiders uit te stuur vir Sy oes.” (Matt. 9:35-38).

“Hulle het toe vertrek en van die een dorp na die ander gegaan om oral die evangelie te verkondig en siekes gesond te maak.” (Luk. 9:6).

“Aangesien Ek dus deur die vinger van God bose geeste uitdryf, het die koninkryk van God inderdaad tot by julle gekom.” (Luk. 11:20).

Elke keer as ek hierdie verse lees word ek gekonfronteer om die Here se aangesig te soek vir die krag van die Heilige Gees en werkinge in my bediening.  

Sy Dissipels Is Beveel Om Dieselfde Te Doen

“Gaan verkondig: “Die koninkryk van die hemel het naby gekom.” Maak siekes gesond, wek dooies op, reinig melaatses en dryf bose geeste uit. Julle het dit verniet ontvang, gee dit ook verniet.” (Matt. 10:7-8).

Die Boodskap Moet Met Demonstrasie Gepaard Gaan

“Die boodskap wat ek verkondig, het julle oortuig, nie deur geleerdheid en welsprekendheid nie, maar deur die kragtige werking van die Gees. Dus is julle geloof nie op die wysheid van mense gegrond nie, maar op die krag van God.” (1 Kor. 2:4-5).

Mense plaas hulle geloof in metodes, resepte, tegnieke, mense, godsdiens en eiegeregtigheid eerder as om hulle hoop volkome en alleenlik in Christus te plaas! HY soek ons hart, nie ons godsdiens-speletjies nie! Sommige predikers gebruik aanhalings van bekendes, slim stories met power point-voorstellings, maar dit het geen mag en vermoë om mense, vasgevang in sonde, vry te maak nie! Jou prediking moet gepaardgaan met ʼn bewese demonstrasie en aktivering van geloof in mense se harte. “Die boodskap wat ek verkondig, het julle oortuig, nie deur geleerdheid en welsprekendheid nie, maar deur die kragtige werking van die Gees. Dus is julle geloof nie op die wysheid van mense gegrond nie, maar op die krag van God” (1 Kor. 2:4-5). “Die koninkryk van God is immers nie ʼn saak van praatjies nie, maar van krag.” (1 Kor. 4:20).

Inligting verander nie mense se gedrag nie. Dit kos ʼn radikale ingryping van verlies, siekte en ʼn konfrontasie met Waarheid. Mag die Heilige Gees Jesus in ons midde openbaar en ons lei na die Vader. BEIDE die verantwoordelike prediking van die Woord en die demonstrasie van die Gees is noodsaaklik. Die een kan nie sonder die ander nie. Die Woord bied die roumateriaal en die Gees bied die lewe.

Die Woord sonder die Gees is dood (2 Kor. 3:6). Maar die Gees sonder die Woord, lei tot wanorde en selfgerigtheid (1 Kor. 14).

“Ek sal dit nie waag om oor iets anders te praat as oor wat Christus deur my tot stand gebring het om heidennasies aan God gehoorsaam te maak nie. Dit het Hy deur my gedoen met woord en daad, deur kragtige tekens en wonders, in die krag van die Gees van God.” (Rom. 15:18-19).

“Want die evangelie wat ons aan julle verkondig het, het nie bloot met woorde tot julle gekom nie, maar ook met krag en deur die Heilige Gees en met volle oortuiging. Julle weet trouens hoe ons by julle opgetree het, en dít om julle ontwil. En julle het ons voorbeeld gevolg en volgelinge van die Here geword. In baie moeilike omstandighede het julle die woord aangeneem met ʼn blydskap wat van die Heilige Gees kom (1 Thess. 1:5).

“Hierdie saligheid is immers deur die Here verkondig, deur wie dit sy oorsprong het, en is aan ons bevestig deur dié wat dit gehoor het. Daarby het God ook saam getuig deur tekens en wonders en ook deur allerhande kragtige dade en gawes van die Heilige Gees, soos Hy dit toebedeel het volgens sy wil.” (Heb. 2:3-4).

“God bevestig nie die persoon nie, Hy bevestig Sy Woord. Die woord van ons getuienis.” (Op. 12:10).

Die verkondiging van die evangelie van verlossing wek geloof vir mense om gered te word. Op dieselfde manier wek ons getuienisse van genesing, geloof in mense vir hulle eie genesing en bevryding.

Die Here Wil graag Sy Woord deur ons bevestig

“Hulle het toe die evangelie oral gaan verkondig, en die Here het met hulle saamgewerk en hulle prediking bekragtig deur die wondertekens wat daarop gevolg het.” (Mark. 16:20).

“En nou, Here, kyk hoe dreig hulle ons. Gee dat u dienaars met volle vrymoedigheid u woord sal verkondig. Laat u hand genesing bring, en laat daar tekens en wonders plaasvind deur die Naam van u heilige Dienaar, Jesus.” Nadat hulle gebid het, het die plek waar hulle bymekaar was, geskud. Hulle is almal met die Heilige Gees vervul en het met vrymoedigheid die woord van God verkondig.” (Hand. 4:29-31).

“Daarby het God ook saam getuig deur tekens en wonders en ook deur allerhande kragtige dade en gawes van die Heilige Gees, soos Hy dit toebedeel het volgens sy wil.” (Heb. 2:4).

Die Krag Van Jesus Word Op Vyf Maniere Gedemonstreer:

Die krag van Sy woord: “Hulle was verbaas oor sy leer, want Hy het met gesag gepraat.” (Matt. 7:28, 29; Matt. 7:28; 13:54; 19:25; 22:33; Mark. 1:22; 6:2; 7:37; 10:26; 11:18; Luk. 2:48; 4:32; 9:43). “Verslae”; “verslae”; “baie verslae”; “verslae”; “verslae”; “verslae”; “uitermate verslae”; “uitermate verslae”; “verslae”; “verslae”; “verslae”; “verslae”; “verslae” (OAV). Verslaentheid is sonder uitsondering die reaksie. Die Griekse woord‘eksplessomai’ beteken: “Ek is verstom/oorbluf, verbysterd” (Souter). “Verwonderd . . . oorweldig (lett. uit jou verstand uitgeslaan)” (Arndt en Gingrich).

Die krag wanneer ons Hom gehoorsaam. Die transformerende krag van Jesus om ons nuwe mense te maak. Jesus verander water in wyn. Dit wat jare neem om te verouder en kwaliteit aan te neem, doen die Here in ʼn sekonde toe hulle Hom gehoorsaam (Joh. 2). 

Die krag van Sy aanraking. Toe steek Jesus Sy hand uit, raak hom aan en sê: “Ek wil. Word gesond!” En sy melaatsheid was onmiddellik weg (Matt. 8:3). “En die hele skare het probeer om Hom aan te raak, omdat krag van Hom uitgegaan het, en Hy het almal gesond gemaak.” (Luk. 6:19). Jesus het ook self onmiddellik geweet dat daar van Hom krag uitgegaan het. Hy het Hom in die gedrang omgedraai en gevra: “Wie het aan my klere geraak?” (Mark. 5:30).  Daar is waardevolle krag in opregte liefdevolle aanraking. 

Die krag van Sy vergifnis. Jesus vergewe die vrou wat in die daad van egbreek gevang is (Joh. 8:10,11). Toe Jesus die geloof van die mense sien wat die verlamde man deur die dakteëls laat sak, sê Hy: “Mens, jou sondes is jou vergewe”(Luk. 5:20). Die vrou wat ʼn sondige lewe gelei het, kom breek die duur albaste fles met olie op Sy voete (Luk. 7:36-50). Jesus sê: “Jou sonde is vergewe!” (v. 48).  Wanneer ons ons skuldenaars en oortreders vergewe word krag ontsluit vir ons eie genesing.  

Die krag van Sy voorsiening. Vermeerdering van die brode: Met vyf brode en twee vissies voed Hy 5 000 mans en 12 mandjies bly oor (Mark. 6:35-44). Met sewe brode voed Hy 4 000 mense en daar was sewe mandjies oor (Mark. 8:1-10). Jesus betaal Sy en Petrus se tempelbelasting deur ʼn muntstuk gevind in die bek van ʼn vis (Matt. 17:26-27). 

Wat Ontsluit Die Bonatuurlike Werking Van Die Gees?

Deernis (compassion):

The Bible says, “And when Jesus went out He saw a great multitude; and He was moved with compassion for them, and healed their sick” (Matt. 14: 14). Notice that the miracle of healing was a by-product of compassion. This is the Greek word splagchnizomai, which means to be “moved in one’s bowels” or “seat of love”. Compassion is the divine ability to empathize with the pain and suffering of others. Jesus always walked in compassion.^[5]

“Hy het hulle innig jammer gekry en die siekes onder hulle gesond gemaak.” (Matt. 14:14). Geloof:

“Die volgende wondertekens sal voorkom by dié wat glo: in my Naam sal hulle bose geeste uitdrywe; in ander tale sal hulle praat; met hulle hande sal hulle slange optel, en as hulle iets drink wat dodelik giftig is, sal dit hulle geen kwaad doen nie; hulle sal siekes die hande oplê, en dié sal gesond word.” (Mark. 16:17).

“These signs will follow those WHO BELIEVE” (Mark 16:17). 

Nabyheid (proximity):

Nabyheid, gebed, gehoorsaamheid, samehorigheid, eenheid. Bly in my (Joh. 15). Allerhande wonderwerke het gebeur deur die handelinge van die apostels, omdat daar eenheid was (Hand. 1:14; 2:1; 46; 4:24, 32; 5:12; 8:6; 15:25).  “And the power of the Lord was [present]with Him to heal them.” (Luk. 5:17).

Die Geestelike Aard van die samekomste

Watter rol speel die fisiese samekoms egter dan tot ons volgehoue gesondheid, geestelike welstand en weerstandbiedende immuniteit te tye van die Covid 19 pandemie.  Die pandemie het verseker ‘n bepalende rol gespeel in mense se gewoontes en waardes.  In sommige gevalle het mense getuig dat tydens die inperking tydperk, het hulle eie persoonlike verhouding met die Here verdiep, en die waarde van gesinwees verhoog.  ‘n Negatiewe faktor is dat mense skynbaar minder ‘n behoefte het aan ‘n fisiese samekoms, veral groter getal byeenkomste.  Mense put seën uit aanlyn preke, podgooie en sosiale media inspirasie.  

‘n Pastoor merk onlangs aan my op: Is sosiale media nie besig om die persoon en werk van die Heilige Gees te vervang, in baie mense se lewens nie? Die Heilige Gees is soos ‘n duif, en oordonder nie die mens met masgvertoon nie. Die Heilige Gees “nudge” en “Prompt” ons deur ‘n fluistering, ‘n ligte impuls om die Woord te leef.  Ons word nou daagliks toegegooi met sosiale media “notifications” wat ‘n appèl maak op ons aandag.  God is groter as dit alles, en gebruik sosiale media ook.  Ons het nodig om as kerk ons invloed te laat geld op hierdie platforms omdat ons so baie het om vir die mensdom te bied.  

Die beroep is egter, dat dit nie ten koste sal wees van die fisiese samekoms nie.  Mense leef al hoe meer fisies geïsoleer in ons huis boksies. Saam leef, werk en handel gebeur sporadies op ons terme, wat beteken toerekenbaarheid aan mekaar val omtrent heeltemal weg.  

Paulus het nieteenstaande die feit dat mense sy briewe sou kan lees, verkies en verlang om fisies by die gemeentes besoek te kon aflê.  Want ek verlang om julle te sien, om julle een of ander geestelike genadegawe mee te deel, sodat julle versterk kan word; dit is, dat ek saam bemoedig kan word onder julle deur die gemeenskaplike geloof, van julle sowel as van my (Rom 1:11). 

Wat is dus die geestelike, psigiese en liggaamlike gesondheidsvoordele van die fisiese samekoms van gelowiges? 

In hierdie vers word daar direk na ‘n spesifieke geestelike genadegawe gepraat, wat net deur fisiese aanraking en kontak oorgedra kan word. God het nie in die hemel gebly en met ons uit die hemele gekommunikeer nie. Hy het vlees geword en onder ons kom woon. Jesus se vleeswording impliseer die sintuiglike ontmoeting en aanraking tussen God en mens.  Dit is die nommer een manier om ‘n belangrike boodskap oor te dra.  Selfs aanlyn bemarkers verstaan dat ketting eposse nie regtig werk sonder die fisiese kontak tussen agente en mense nie, juis te meer as die konneksie deur ‘n vriend plaasgevind het.  Paulus verwys hier egter na ‘n geestelike geskenk, versterking en aanmoediging wat in die geestesrealm gebeur wanneer ons fisies byeenkom as gelowiges. Die wederkerige opbouing en aanmoediging is ook kenmerkend hier, dat beide die spreker en ontvanger seën uit die ontmoeting geput het.  Natuurlik impliseer die fisiese ontmoeting ook ware omgee. Mense gee spontaan tot ‘n nood wat hulle kan sien. Wanneer ons nie meer mekaar sien nie, is dit moeiliker om deernis te hê.  Die fisiese besoeke van Paulus was dan ook om gewoonlik offerandes wat bymekaar gemaak is op te tel, geskenke en pakkies uit te ruil.  

Groepsdinamika 

Wetenskaplikes is dit eens dat daar verskeie groep transformasies plaasvind in ‘n skare wat vir dieselfde doel byeen gekom het, soos ‘n kerkbyeenkoms teenoor ‘n skare mense by ‘n lughawe. Mense hou op om hulle te gedra in terme van hul idiosinkratiese oortuigings en gee voorkeur aan die hand van gedeelde norme, waardes en begrip. Mense prioritiseer wat gesien word as waardevol vanuit die groepsperspektief.  Verder sien mense anders in die skare as deel van die uitgebreide ‘self’ eerder as ‘n “ander”. Dit lei tot groter intimiteit en baie navorsing toon hoe gedeelde identiteit groter vertroue, respek, samewerking, wedersydse invloed, hulp en verwagtinge van ander se hulp tot gevolg het.  

Mense geniet die hegte en ondersteunende verhoudings van ‘n groep waarmee hulle identifiseer as gevolg van gedeelde identiteit. Meer nog, sulke hegte verhoudings in ‘n groep stel mense in staat om saam te werk en meer doeltreffend te wees om hul gedeelde doelwitte te bereik. ^[6]

Selfs al preek ek dieselfde preek, die bepaalde gehoor vir wie ek preek trek iets anders uit my uit.  Daar is dus ‘n ander dinamika en voordele wat in ‘n groepering plaasvind as tydens persoonlike Bybelstudie.  Persoonlike gebed, bybelstudie en aanbidding is belangrik om daardeur volgemaak te word, om tydens die samekoms vir mekaar tot seën te wees.  

Die oordrag, getuienis gee, en verkondiging van wat met my persoonlik gebeur het, is wesenlik belangrik tot my eie verdieping in dat wat ek verkondig.  Daarom was die NT byeenkoms gevul met geleenthede vir almal om te kan deelneem en vertel.  Dit was nooit God se plan, dat net een prediker tydens die hele byeenkoms alleen sou praat nie.  Natuurlik het Paulus soms so lank gepraat dat mense aan die slaap geraak het, maar dit was nie die norm nie. Paulus was ‘n reisende apostel, en wanneer hy sou opdaag by ‘n gemeente sou almal graag net na hom wou luister. Ek glo egter dat daar tog saam gepraat en gedeel is op die ou einde. Wat daar is waarde om self te vertel!! Sommige mense voel skaam, en is teruggetrokke in persoonlikheid en aard.  Nieteenstaande maak Jesus gedurig die beroep op die mense: om te getuig en hulle nie vir die evangelie te skaam nie.  Want elkeen wat hom vir My en my woorde skaam in hierdie owerspelige en sondige geslag, vir hom sal die Seun van die mens Hom ook skaam wanneer Hy kom in die heerlikheid van sy Vader met die heilige engele. (Mark 8:38; Luk 9:26) 

Gerief bring nie noodwendig geestelike groei nie

Dawid verklaar na die sonde oor die sensus wat hy van die volg gehou het: “Ek bring nie aan die Here my God offerandes wat my niks kos nie.” (2 Sam. 24:16-25) Felix wys die boodskap van Paulus van die hand, omdat dit nie nou gerieflik is nie, en mis die ewigheid. (Hand. 24:24-25) Ons almal hou van gerief, niemand wil meer wasgoed was met ‘n skrobplank nie! Daar is egter ook ‘n gevaar dat gerief ‘n afgod kan raak. Fisiese oefening, regte kos keuses, leer om nee te sê, is onombeerlik tot liggaamlike gesondheid en gewigsverlies. Jy kan nie video’s van ander mense se fiksheid kyk en dink jy gaan gewig verloor en fiks word nie.  

Mens ontdek die waarde van lofprysing, wanneer jy opstaan en met jou hele hart, siel en liggaam die Here begin loof!  Lofprysing is nie vir toeskouers nie.  Netso al die ander geestelike pligte: Gebed en intersessie, bybelstudie, dissipelskap, besoek die wees en die weduwee, lê jou hande op die siekes, en funksioneer in die gawes van die gees moet fisies uitgevoer word.  Hierdie take is natuurlik ook baie makliker wanneer ons dit saam verrig.  Die geestelike reis van die gelowige is gekenmerk deur self verloëning en gehoorsaamheid. (Matt. 16:24) Daarom kan ons nie net bestaan rondom dit wat gerieflik is nie, gehoorsaamheid vra by implikasie iets van jou.  Alles wat ons saam deurgaan is beter, makliker en meer behoudend – gedeelde smart – gedeelde lag.  

Ons kom nie bymekaar om net te ontvang nie maar om te gee

Julle het verniet ontvang, gee dit ook verniet. (Matt. 10:8) Niemand kan stry hoe lekker dit is om te kan gee nie! Geestelike groei is ‘n wederkerige wisselwerking van ontvang en gee, soos asemhaal.  Hoe moet dit dan wees, broers? Elke keer as julle bymekaarkom, het elkeen gewoonlik ‘n bydrae om te lewer: ‘n psalm, ‘n onderwysing, ‘n openbaring, ‘n ongewone taal of klank, ‘n uitleg daarvan. Sorg dan dat alles tot opbou van die gemeente verloop. (1 Kor. 14:26) Hierdie vers verduidelik NT liturgie. Elkeen bring iets om te gee! Dis die grootste onderskeid tussen aanlyn byeenkomste en fisiese samekomste. D.m.v. die aanlyn materiaal ontvang ons, maar by die fisiese samekoms kom ons om te gee.  Die grote van die samekoms speel natuurlik ook ‘n rol, hoe meer mense, hoe minder kan almal deel. 

Daar is waarde in die huiskerk en ook die groter samekoms. Elke gelowige moet deel wees van ‘n geestelike gesin! Hier bedoel ek ‘n huiskerk.  Want ‘n huiskerk is jou geestelike gesin, waar jy verantwoordbaar gebou word, en waar verhoudinge en omgee vir mekaar kan verdiep. Die Jesus beweging was in die eerste 200 jaar uitsluitlik ‘n huis-gesentreerde beweging. (Hand. 2:2, 46; 5:42) Die gesamentlike liefdesmaaltyd was wesenlik tot die eerste gelowiges se oorlewing. Saameet en vir mekaar sorg was hoe hulle vervolging kon weerstaan.  Geen mens weet hoe nodig hulle ‘n geestelike gesin het, totdat hulle en nodig het nie. TV en aanlyn bedieninge is waardevol maar die predikers kan jou nie in die hospitaal besoek, vir jou kos bring, of hulle motor vir jou leen nie.  Ons het mekaar nodig. Lojaliteit aan ‘n klein groep van mense raak die opvoedingsplek tot gebalanseerde geestelike volwassenheid.  

Ondersteunende toewyding 

Hulle het almal elke dag getrou by die tempel bymekaargekom, van huis tot huis die gemeenskaplike maaltyd gehou, hulle kos met blydskap en in alle eenvoud geëet, en God geprys. Die hele volk was hulle goedgesind. En die Here het elke dag mense wat gered word, by die gemeente gevoeg. (Hand. 2:46-47) Almal weet hoe moeilik dit is om te gereeld te oefen. Daarom is saam oefen net soveel meer doeltreffend! Gelowiges wat gereeld saamkom, vorm ‘n band van omgee, aanspreeklikheid, verantwoordbaarheid, liefde en heiligmaking wat nie moontlik is op jou eie nie.    

Geestelike outoriteit en gesag 

Maar nou het God die ryke verskeidenheid van sy wysheid deur die kerk bekend laat word aan elke mag en gesag in die hemelruim, soos Hy Hom van ewigheid af al voorgeneem het om dit deur Christus Jesus, ons Here, tot uitvoering te bring.(Efe. 3:10) en op hierdie rots sal Ek my kerk bou, en die magte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie. (Mat 16:18) Ons elkeen het geestelike gesag ontvang om ons persoonlike demone te verslaan. (2 Joh. 2:14) Daar is egter sekere geestelike magte in die geesteswêreld wat net gesamentlik deur ‘n groep gelowiges wat gehoorsaam is in ‘n lokaliteit verslaan kan word.  Dit impliseer die gemeentes wat saamwerk in ‘n gemeenskap onder die hoofskap van Christus. (Efe. 1:22-23) Die kerk verstaan nog nie die heerlikheid en krag van God wat deur ‘n groepering in ‘n lokaliteit kan werk nie. Die solidariteit, wisselwerking, diversiteit wat net moontlik is deur die Heilige Gees verander gemeenskappe. Dink net aan die uitstorting van die Heilige Gees op die 120 in die bo-vertrek: het ‘n massiewe sosio-ekonomiese impak gemaak. Jubeljaar het in die hart begin! 

Ervarings is beter as inligting

Die Bybel is ‘n versameling van mense se ervarings met die Godheid. Niemand het soos ‘n joernalis hierdie ervarings gedokumenteer nie.  ‘n Mens vergeet nie sommer wat jy self beleef het nie. Aanlyn inligting is nie genoegsaam om hierdie tipe impak te maak nie. Ons moet dit wat ons gehoor het, gaan toepas en uitleef.  Die samekoms van gelowiges is die lanseer platvorm van groter dade van geloof en sending. Dink maar aan die uitstorting van die Heilige Gees, by 2 geleenthede. Die uitstuur van Paulus en Barnabas. Die gelowiges wat saam gebid het vir Petrus in aanhouding.  Die samekoms is ‘n sensoriese gebeurtenis, en het daarom meer ‘n blywende impak om ons menswees.  

Daar is navorsing gedoen oor die effek van oogkontak. Ons verhoudinge verdiep, en ons verbintenis met mekaar deur mekaar in die oë te kyk. Kommunikasie is ook baie meer effektief a.g.v. oogkontak, gesigsuitdrukkings en stemtoon.^[7]Aanlyn kommunikasie is kragtig, maar beperkend. 

Aanraking is seker die mees onder ontwikkelende aspek van ons geloof. Aanraking word as die diepste sintuig beskryf.  Ons vel is ook die grootste sintuiglike orgaan. Natuurlik is aanraking nou bemoeilik met die vrees vir virusinfeksie oordraging.  Aanraking het ook ‘n baie lang geskiedenis in verskeie kulture.^[8] Ons gaan nie gesond bly sonder aanraking nie, ons moet net nuwe gesonde manier vind om wel aan mekaar te raak. Soos om jou hand op iemand se skouer of rug te hou.  Die vyand het aanraking verdraai deur seksuele ondertone, en nou ook die gevaar vir infeksie. Tog is aanraking deel van die evangelie van Jesus, wat melaatses, dooies en siekes gesond gemaak het deur aanraking. 

Die balans tussen individu en liggaam.

Die boodskap en demonstrasie van die koninkryk van God bestaan om die realiteit van God se wêreld sigbaar te maak in hierdie wêreld. Hierdie demonstrasie van goddelike heerlikheid gebeur gelyktydig tussen die wisselwerking van die inspraak in die individu as tempel van die Heilige Gees, en dit wat hierdie tempels saam verwesenlik.  Die een kan nie sonder die ander nie. Mens raak nie deel van die liggaam deur aan ‘n gemeente te behoort nie, maar deur wedergeboorte en die aanneming en lewe vanuit Christus se geregtigheid.  Ons kan derhalwe ook nie as eilande funksioneer nie.  Die individuele ontmoeting met God, raak uiteindelik ‘n kollektiewe ontmoeting.  Soos selle in ‘n liggaam die liggaam laat leef, is die twee realiteite van sel en liggaam albei dié Liggaam. Selle wat hulleself van die liggaam afskei, is ‘n vorm van kanker, wat teen die liggaam begin veg.  Maar die liggaam kan nie sonder die selle nie.  Sien en ontwaak tot die belangrikheid van die kollektiewe bymekaarkoms, plek van ontmoeting! Die samekoms van gelowiges is meer as net een persoon wat ‘n preek. Dit is meer as net ‘n paar liedjies saamsing as toeskouers! Dit is God se mense wat met hul God ontmoet!! Dit is ‘n geestelike ontmoeting, want God is GEES wat ‘n behae het daarin om tussen Sy kinders te wees. Dit is Christus in en onder ons die hoop op heerlikheid. Dit is ‘n genesende, herstellende, regeneratiewe, versoenende ruimte van bevryding en vryheid! Dit is ‘n plek waar die HEILIGHEID van God die oorhand kry en alles in almal vul! Dit is ‘n plek van LIG! Dit is ‘n plek van samesyn, verbondenheid en eenheid! Dit is die hemel op aarde!

^[1] www.reformed.org.za/afrikaans/lektuur/Traktate/trakt_openbaringsgawes.htm – Nico vd Walt

^[2] Surpriced by thy Power of the Spirit. Dr. Jack Deere Pg 100.  Taken from the institutes of Christian religion, Prefatory address, 3 Calvin. 

^[3] A Pauline theology of the Charismata, 1989, Peabody, Hendrikson, pg78. 

^[4] http://en.wikipedia.org/wiki/Pentecostalism

^[5] Bridges, K. (2014). Power of unlimited faith. [Place of publication not identified]: Destiny Image Pub. 

^[6] https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2210600615000635

^[7] Manusov, Valerie. “Effects of Gaze on Hiring, Credibility, Attraction and Relational Message Interpretation.” Journal of Nonverbal Behavior (1985). 

^[8] [3] Classen, C., 2012. Back In Touch The Deepest Sense. A Cultural History Of Touch. Urbana, Chicago, and Springfield, IL: University of Illinois Press.

https://youtu.be/uBG0nQmDr1Q
8. Lofprysing en Aanbidding en die Liturgie van Viering – Materiaal (Klik hier om oop te maak)

Musiek is sedert die begin van georganiseerde godsdiens ‘n beduidende deel van eredienste. Gewyde musiek het deur die eeue ontwikkel in styl en vorm soos die mensdom verander eers as ‘n vorm van gebed in sang, eenvoudige dreunsang, beurtsang tussen priesters en gemeente, simfoniese klassieke orkeste, kore, tot hedendaagse kontemporêre lofprysing en aanbidding wat groot skares trek.  Soos die evangelie meer en meer kulture begin kersten het, het die betrokke folk musiek kerk musiek beïnvloed, veral in die tyd toe bekende populêre melodieë gebruik is om preke te toonset.  

Die vraag is wat is die lofprysing waarna die Here verlang? 

Nadat Dawid se eerste poging om die Ark terug te bring na Jerusalem misluk het omdat hy nie die voorskrif  wat God neergelê nagekom het nie, maak Dawid groot voorsorg en stel verskeie families aan om hulle lewe te wy aan die ontwikkeling van lofprysing en aanbidding soos God dit verlang.  (2 Sam. 6) So het Saul ook ʼn duur les geleer, toe hy probeer het om met offerhande sy ongehoorsaamheid te verbloem.  God vra bo alles gehoorsaamheid.  (1 Sam. 15:22-23) 

Want omdat julle in die begin nie by was nie, het die Here onse God teen ons uitgebreek, omdat ons Hom nie gesoek het soos dit behoort nie. (1 Kron. 15:13) 

Dit is dan ons doel om die skrif te ondersoek en presies soos die woord vir ons voorskryf God te aanbid met ons hele hart, krag en verstand.  As gevolg van kulturele invloede en humanisme het aanbidding in die kerk vervreemd geraak met die voorskrifte en voorbeelde wat die Bybel leer.  Ons wil dus ons eie opinies en idees neerlê en soos kinders word sodat die Heilige Gees ons kan leer deur die Woord hoe ons God moet aanbid in Gees en in Waarheid. Ons doel is om in gehoorsaamheid aan God toe te laat dat Hy die vervalle hut en model van aanbidding wat deur Dawid opgerig is te herbou in ons midde. Daarna sal Ek terugkom en die vervalle hut van Dawid weer oprig, en wat daarvan verwoes is, sal Ek weer oprig en dit herstel, sodat die oorblyfsel van die mense die Here kan soek, en al die nasies oor wie my Naam uitgeroep is, spreek die Here wat al hierdie dinge doen. (Hand. 15:16-17)

Nostalgie en Godsdiens

God is alomteenwoordig, maar van tyd tot tyd openbaar Hy homself op ‘n spesiale manier meer sigbaar en tasbaar tydens ‘n samekoms.  Die Bybel is juis ‘n versameling van stories waar mense bonatuurlik God se teenwoordigheid intens as shekinah heerlikheid in die OT, en die uitstorting van die Heilige Gees in die NT beleef het. 

Bono die bekende popgroep U2 se hoofsanger wat ʼn belydende Christen is; sê dat alle musiek ʼn vorm van aanbidding is.  Die een persoon aanbid sy verlore liefde, of ʼn plek, of ʼn persoon ens. ens.  Wanneer ons dan dans en saam hande klap op die ritme van ʼn mooi liedjie waarvan ons hou is ons besig met ʼn vorm van aanbidding.  Wanneer sommige egter God moet aanbid dan voel hulle geïnhibeerd en ongemaklik.  Die probleem is nostalgie, die aanbidding waarmee jy groot geword het in die kerk, is meestal die aanbidding wat jy verkies. Die bekendheid van ‘n bepaalde lied, herinner aan ‘n oomblik wat God deur daardie lied vir jou werklik gevoel het. Jou psige soek weer daardie belewenis, en daarom die by herhaling sing van daardie selfde lied.  

Maar die probleem lê nog veel dieper.  Daar is ‘n duidelike subjektiewe belewenis wanneer mense God beleef, en totaal en al oortuig raak van Sy bestaan, waarop ‘n verhouding voortvloei. Dan is ook ‘n groepering wat nog nie hierdie direkte ontmoeting met God gehad het nie, en dus as toeskouers objektief staan van ander se ervarings.  Die uitstorting van die Heilige Gees vertoon ook hierdie twee perspektiewe: “Kretense en Arabiere – ons hoor hulle in ons eie taal oor die groot dade van God spreek (Hand 2:11)”.   “Want hulle het gehoor hoe hulle in tale spreek en God groot maak. (Hand 10:46)” Hier sien ons die reaksie van toeskouers op ‘n spesifieke groepering se eerste-handse belewenis om gevul te word met die Heilige Gees.  

Die goddelike belewenis is nie ons probleem nie.  Mense wat God waaragtig beleef het in ‘n visioen of ‘n verskyning soos Paulus op pad na Damaskus, Luther in die veld se hele lewe verander radikaal. Dit is die kern punt van ware reformasie! Geen mens sal voor ‘n lewende almagtige God staan en nie op die grond wil neerval en Hom aanbid nie! Lofprysing en Aanbidding in die Bybel is geen probleem of raaisel vir die wat God werklik ontmoet het of beleef het nie. Wanneer jy God persoonlik sien, beleef of ervaar, sal jy Hom loof en prys. Niemand sal jou hoef te leer hoe om dit te doen nie. Dis ‘n spontane reaksie op die werklikheid van Sy bestaan in jou lewe.

Die veronderstelling sou dan wees dat die tweede groepering wat nog nie so ‘n ervaring gehad het nie, dan die probleem is. MAAR!! Nie alle gelowiges soos die 3000 wat tot geloof gekom het na Petrus se preek, het elkeen ‘n Damaskus ervaring gehad nie. Nogtans het hulle genoeg gesien om tot geloof te kom, en volgelinge van Jesus te word.  Sommige mense wat ‘n bonatuurlike ervaring met die Here gehad het, kan soms vreemde dinge doen en sê, wat nie versoenbaar met die Gees van die skrif is nie.

Die waarheid is dus: Dit maak nie saak of jy dramaties deur ‘n persoonlike ervaring geraak is nie, of tot oortuiging gekom het deur ‘n goeie skrifgefundeerde preek nie, is jy besig om Jesus te volg? Om iemand te volg impliseer ‘n reeks ervaringe van sagte fluisteringe tot dramatiese aansporings.  Volg jy my! Oppas om God te reduseer tot jou nostalgiese ervaring!

God is Gees en moet in Gees aanbid word.

‘n Mens kan nie regtig wegkom van die mistiese spirituele aard van lofprysing en aanbidding aan ‘n God was self Gees is nie. Dit impliseer ‘n bonatuurlike vorm van kommunikeer en interaksie. 

(2 Kor. 3:17) Ek sal met die gees psalmsing, maar ek sal ook met die verstand psalmsing. (1 Kor . 14:15b) Daar word ook verder verskeie kere spesifiek verwys na ‘n geestelike vorm van aanbidding.  Spreek onder mekaar met psalms en lofsange en geestelike liedere; en sing en psalmsing in julle hart tot eer van die Here, (Efe. 5:19; Kol. 3:16) Wat beteken in die Gees sing? Hoe klink dit? Hoe is dit anders as om met jou verstand te sing? Laat die skrif self die skrif verklaar.

Die onderskeid tussen om in die gees of in die verstand te sing of bid word in v14 verduidelik “Want as ek in ‘n taal bid, dan bid my gees, maar my verstand is onvrugbaar.”  Om in die Gees te bid en te sing is dus nie by wyse van ‘n bekende aardse taal nie, maar ‘n hemelse gebedstaal. “Gees bid” word ook op ander plekke genoem: “in die Heilige Gees bid” (Judas 20), en “Geestelike liedere” (Efe. 5:19) Pinkster gelowiges wat in tale praat interpreteer (Rom. 8:26) “die Heilige Gees in my wat met God praat onuitspreeklike sugtinge” om ook na tale te verwys. 

Maar aanbidding in Gees en in waarheid is ook meer as net ‘n bonatuurlik taal. “Maar God het dit aan ons deur Sy Gees geopenbaar, want die Gees ondersoek alle dinge, ook die dieptes van God. Want wie van die mense weet wat in ’n mens is, behalwe die gees van die mens wat in hom is? So weet ook niemand wat in God is nie, behalwe die Gees van God.” (1 Kor. 2:10-11). Ons kan God nie begryp, en uitredeneer met ons verstand nie. Ons sien, hoor, verstaan deur die Gees. “Ja, tot vandag toe, wanneer Moses gelees word, lê daar ’n bedekking oor hulle hart; maar wanneer hulle tot die Here bekeer is, word die bedekking weggeneem. Die Here is die Gees, en waar die Gees van die Here is, daar is vryheid. En terwyl ons almal met onbedekte gesig soos in ’n spieël die heerlikheid van die Here aanskou, word ons van gedaante verander na dieselfde beeld, van heerlikheid tot heerlikheid, as deur die Here wat die Gees is.” (2 Kor. 3:15-18). Petrus moes ‘n persoonlike geestes ervaring hê, soos die Vader Homself aan hom geopenbaar het om te sien wie Christus waarlik is. Toe antwoord Jesus en sê vir hom: Salig is jy, Simon Bar-Jona, want vlees en bloed het dit nie aan jou geopenbaar nie, maar my Vader wat in die hemele is.” (Matt. 16:17).

Aanbidding is dus geestelik, en nie net die sing van liedjies nie. Daar is ‘n geestelike konneksie.  God bedien ons as te ware in ons Lofprysing en Aanbidding om ons te wys wie He regtig is.  In hierdie oomblik van openbaring het ons nie altyd die woorde om te beskryf wat ons sien en beleef nie, en word daar op die oomblik ‘n nuwe lied in ons harte en sinne losgemaak. Geestelike liedere vind hulle oorsprong in hierdie oomblikke in die gees. (Ps. 33:3; 40:4; 96:1; 98:1; 144:9; 149:1; Jes. 42:10; Op. 5:9; 14:3). 

Die kern van ons hele aanbidding is om die Heilige Gees se hulp te soek, terwyl ons sing en aanbid. Want niemand kan God werklik aanbid of sien sonder dat die Vader Homself deur Sy Gees aan ons openbaar nie. (Matt. 16:17; Matt. 11:27; 1 Kor. 2:10; Gal. 1:16). 

Individuele aanbidding:

Toe buig die man hom neer en aanbid die Here (Gen. 24:26)

En as Moses in die tent ingaan, kom die wolkkolom af en gaan by die ingang van die tent staan, en dan spreek Hy met Moses. En as die hele volk die wolkkolom sien staan by die ingang van die tent, staan die hele volk op en buig, elkeen aan die ingang van sy tent. Dan spreek die Here met Moses van aangesig tot aangesig soos ’n man met sy vriend spreek. (Eks. 33:9-34:8)

Korporatiewe aanbidding:

Daarna het Dawid aan die hele vergadering gesê: Loof nou die Here julle God. Toe het die hele vergadering die Here, die God van hulle vaders, geloof; en hulle het gebuig en voor die Here en voor die koning neergeval. (1 Kron. 29:20)

Lofprysing is ‘n geestelike wapen vir ons om moeilike tye te oorwin.

Verheug julle hieroor, selfs al is dit nodig dat julle ‘n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande beproewings sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word. Julle geloof is baie kosbaarder as goud, goud wat vergaan. Selfs die suiwerheid van goud word met vuur getoets, en die egtheid van julle geloof moet ook getoets word, sodat dit lof en heerlikheid en eer waardig mag wees by die wederkoms van Jesus Christus. ( 1 Pet 1:6-7) Sien die ryk betekenis van die woord verheug in hierdie vers! 

ἀγαλλιάω agalliáō; contracted agalliṓ, fut. agalliásō, aor. ēgallíasa, from ágan (n.f.), much, and hállomai (G0242), to leap. To exult, leap for joy, to show one’s joy by leaping and skipping denoting excessive or ecstatic joy and delight. Hence in the NT to rejoice, exult. Often spoken of rejoicing with song and dance (Sept.: Ps. 2:11; 20:5; 40:16; 68:3). Usually found in the mid. deponent agalliáomai.(I) Used in an absolute sense (Acts 2:26, “my tongue was glad,” meaning I rejoiced in words, sang aloud; Luke 10:21; Acts 16:34). It is sometimes put after chaírō (G5463), to rejoice, which is of less intense significance, and produces an expression meaning to rejoice exceedingly (Matt. 5:12; 1 Pet. 4:13; Rev. 19:7; see Ps. 40:16; 90:14).(II) With a noun of the same significance in an adv. sense (1 Pet 1:8 with chará [G5479], joy, “rejoice with joy unspeakable”).(III) Followed by hína (G2443), so that, with the subjunctive (John 8:56, “he rejoiced that he should see my day” [a.t.]).(IV) Followed by epí (G1909), upon, with the dat. (Luke 1:47).(V) Followed by en (G1722), in, with the dat. where a simple dat. might stand (John 5:35; Acts 16:34; 1 Pet. 1:16; Sept.: Ps. 13:5; 89:16).

Verder is dit interessant om te sien, dat lofprysing iets te doen het met toegang, ‘n hek, ‘n poort, ‘n deur, ‘n ingang! “Gaan sy poorte in met lof, sy voorhowe met lofgesang; loof Hom, prys sy Naam.” (Psalm 100:4) “Maak oop vir my die poorte van die geregtigheid; ek wil daardeur ingaan, ek wil die Here loof.” (Psalm 118:19) Lofprysing bied ons dus ‘n poort na die geesteswêreld om iets van die hemel te beleef hier op aarde. In die boek openbaring word van die 12 poorte van pêrel gepraat. “En die twaalf poorte was twaalf pêrels; elkeen van die poorte was uit een pêrel, en die straat van die stad was suiwer goud soos deurskynende glas.” (Revelation 21:21) 

‘n Pêrel is ‘n klein, ronde verdikking wat deur weekdiere rondom sandkorrels of ander vreemde voorwerpe wat in die dier se liggaam of tussen sy liggaam en die skulp beland, gevorm word. Die belangrikste bron van pêrels is die pêreloesters, en pêrels wat hieruit gevorm word, is baie gesog in die juweliersbedryf. pêrels gevorm word wanneer ‘n vreemde voorwerp soos ‘n sandkorreltjie in die dier se liggaam of tussen die liggaam en die skulp van ‘n weekdier beland. Die weekdier reageer op die prikkel of irritasie deur skulpmateriaal daaromheen af te skei, wat ‘n verdikking veroorsaak en in ʼn tempo van 0,3 tot 0,6 mm per jaar tot ‘n pêrel uitgroei. Die lofprysing wat ons vir die Here bring wanneer dit juis swaar gaan, is baie spesiaal! Die irritasies in ons lewe, die doring in ons vlees, die swaarkry kan uiteindelik die instrument word waardeur die pêrel van God se heerlikheid in ons vorm aan neem. Die lyding is tydelik, maar die glorie is ewig! Daarom loof ons die Here, ten spyte van al die swaar! Hulle het toe van die Raad af weggegaan, bly dat hulle waardig geag was om vir sy Naam oneer te ly. (Hand 5:41) Lofprysing is ‘n manier hoe die Gees van die Here ons help om ons fokus van die probleem af te haal! Wanneer ons die Here begin loof, ten spyte van die boosheid, sleg, verkeerd, onreg, en oormag gebeur daar iets in ons gemoed. Ons verkry weer geloof! Ons kry weer hoop! Ons sien dinge vanuit God se perspektief! Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, (Rom 8:28) Hier is ‘n voorwaarde tot hierdie vers: “dié wat Hom liefhet. 

Die primêre manier hoe ons die Here kan wys dat ons Hom liefhet is deur ons gehoorsaamheid en deur ons lofprysing! Te veel mense wat hulleself christene noem is toesighouers!! Dis lekker om na ander se lofprysing te luister! Maar die krag lê juis daarin, om self die Here te loof! ‘n Boer loop in sy vrugteboord wat swak presteer en begin die Here ekspressief loof! Terwyl hy die Here loof begin Hy profeteer oor die bome. Daardie jaar presteer daardie bome beter as al die ander! Loof die Here!! Dis wonderlik om saam met gelowiges die Here te loof! Die kern van lofprysing gaan nie oor ons gerief, gemak, of om lekker te voel nie. Die kern van lofprysing is ‘n geloofsdaad waardeur ons die Here loof elke dag, heeldag, ten spyte van enige omstandighede! Die aanbidding van die Een, voor die aangesig van die Een!

Daar is bitter min inligting in die evangelies oor hoe Jesus aanbid het. Daar is een enkele vers dat Hy gekniel het. “Hy het toe ‘n entjie daarvandaan op die grond gaan kniel en gebid.” (Mark. 14:35) Tydens die Pasga-maal het Jesus saam met Sy dissipels die gebruiklike Hallel (Ps. 114-118) gesing. “Nadat hulle die lofsang gesing het, het hulle uitgegaan Olyfberg toe.” (Matt. 26:30) In een van die mooiste oomblikke van Jesus se aanbidding was toe die dissipels terug keer en getuig van die kragtige dade wat hulle ook kon vermag. “Ek prys U, Vader, Here van hemel en aarde, dat U hierdie dinge vir slim en geleerde mense verberg het en dit aan eenvoudiges bekend gemaak het. Ja, Vader, so was dit U genadige bedoeling.” (Luk. 10:21). Die woord “jubel”wat hier gebruik word is: ἀγαλλιάω agalliáō; to leap. “To exult, leap for joy, to show one’s joy by leaping and skipping denoting excessive or ecstatic joy and delight. Hence in the NT to rejoice, exult.”

Wat ‘n mooi prentjie, Jesus jubel lof tot die Vader!

Jesus was natuurlik duidelik gekant teen aanbidding net om deur mense gesien te word. “Alles wat hulle doen, doen hulle net om deur mense gesien te word. Hulle maak die gebedsband om hulle voorkop breed, en die tossels aan hulle klere groot.” (Matt. 23:5).

Die een kerk kompeteer met die ander oor wie se aanbiddingstyl die beste is en die meeste mense trek. Aanbidding behoort egter Godgerig te wees. Watter aanbidding is vir God die aanneemlikste? Sekerlik is Jesus se lewe ons standaard omdat Hy die perfekte uitvoering van die wil van God is.

Jesus toon dat lof en aanbidding ‘n leefwyse is, en nie net iets is wat jy net in die kerk aan meedoen nie. Aanbidding is tussen mense, in die alledaagse, in die natuur. Reeds in die OT word daar melding gemaak dat God nie verheerlik word deur die bou van geboue nie. Eerder: “Maar op hierdie een sal Ek let: op hom wat arm is en verslae van gees, en wat bewe vir My woord.” (Jes. 66:1-2). Jesus wys ons dus dat aanbidding ’n permanente leefstyl is en nie ’n plek waarnatoe jy gaan nie. My lewe, wandel, doen en late is Sy heiligdom (1 Kor. 3:16; 6:19; 2 Kor. 6:16). 

Jou Werk Is Aanbidding.

Ek onthou tydens ons besoek aan Pennsilvanië, waar die Amish-mense leef en boer, hoe beïndruk ons was met die netheid, presisie en pragtige, gesonde mielie- en koringlande. Ons staan tog net so in verwondering oor God se skepping. Mag die mensdom ook in verwondering staan oor ons skeppings, kreatiwiteit, kundigheid, werk-vrugbaarheid en diens! Ons werk is ook ’n preek!

Jesus kies om 90% van Sy lewe daaraan te wy om die Vader te aanbid en te verheerlik in ’n baie aardse, gewone alledaagse bestaan, tussen gewone mense. En Hy doen dan ook ’n beroep op ons om dieselfde te doen: “Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik.” (Matt. 5:15). Buiten dat Jesus in hierdie tyd hard moes werk, leer Hy ons dat Hy en die Vader ook werk. “Maar Jesus het Hom teen hulle verweer: “My Vader werk tot nou toe, en Ek werk ook.” (Joh. 5:17).

Die idee dat werk ook aanbidding is, kom van die Hebreeuse woord vir werk en aanbidding wat van dieselfde kernwoord afkomstig is: Die Here God het die mens in die tuin laat woon om dit te bewerk (abad: skep, bewerk, arbei, vrugbaar, en diens) en op te pas (samar: om op te pas, te hou, te preserveer, te beskerm, versigtig, wag te hou – Gen. 2:15). Hierdie opdrag om te werk is voor die sondeval gegee en toon dat ons geskape is om te werk en rentmeesters te wees.”

Dis verder interessant hoe baie Jesus verwys na die landbou en om dinge te plant en te laat groei – Groei is ons lof aan die Here. Ons is geskape om te groei, vrugbaar te wees. Ons verheerlik die Here die meeste wanneer ons Sy skeppingsdoel uitleef! Die gelykenis van die saaier (Matt. 13: 1-23), die koring en die kaf: (Matt. 13:24-30, 36-43), die mosterdsaad (Matt. 13:31-32). Jesus sê ook vele kere dat ons soos ’n gesonde boom moet vrug dra (Matt. 3:8-10). Dat daar nie twee verskillende tipe vrugte uit een boom kan groei nie (Matt. 7:16-20). Ons moet siele gaan wen en die oes insamel; kyk, die oes is alreeds wit. Hy vervloek die vyeboom wat nie vrug dra nie. (Matt .21:18-20). Die Koninkryk is soos saad wat groei en vrug dra. (Mark. 4:26-29).

“Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, as die koringkorrel nie in die grond val en sterf nie, bly dit alleen; maar as dit sterf, dra dit veel vrug. Wie sy lewe liefhet, sal dit verloor; maar wie sy lewe haat in hierdie wêreld, sal dit bewaar vir die ewige lewe.” (Joh. 12:24).  Die offer van ons hart is dus ons hoogste lof!

Jesus sien dus ons vrugbaarheid as ‘n vorm van aanbidding. Die twee gelykenisse en ook die vermenigvuldiging van die ponde (Luk. 19:11-27) en die talente (Matt. 25:14-30) gaan oor getrouheid en nie hoe goed ons goed oppas nie. Dit gaan oor hoe goed ons woeker met dit wat ons alreeds ontvang het.

Toe die Here die aarde geskep het, het Hy gesê dit was goed. Wat skep ons wat goed is? Hy word verheerlik deur wat ons skep. Sommige mense skep divisie, wanorde en verdeeldheid. Soos die skepping getuig van Sy heerlikheid en wie God is, so getuig die werke van ons hande.

Wanneer ons op die regte manier sake doen, word ons besigheid ’n manier om mense te bemagtig en op te rig. Daar word dikwels na ’n rassegroep verwys as sleg, en tog bestaan daar ’n Mercedes Benz-fabriek in Port Elizabeth wat aan Europese standaarde voldoen, met meestal Afrikane. Tans word Kigali beskou as die skoonste stad in Afrika. Dis nie die mens wat sleg of vuil is nie. Ons besigheidsmodel maak van mense óf slawe óf rig mense op. Korrupsie is nie net ’n heenwysing na slegte mense nie, maar ook die bewys van ’n swak stelsel.

Die hoogtepunt van die tuin-tema in Jesus se prediking is: “Ek is die ware wingerdstok en my Vader is die boer. Elke loot aan My wat nie vrugte dra nie, sny Hy af; maar elkeen wat vrugte dra, snoei Hy reg, sodat dit nog meer vrugte kan dra.” (Joh. 15:1-10). Jesus is hier baie reguit en op die man af: “Die wat My lief het, sal my gebooie bewaar.”

Reg leef in ’n goddelose wêreld is hoe ons God die meeste verheerlik. Sien Daniël, Nehemia, en Mordegai en Ester!

’n Godsvrugbare lewenstyl is hoe God die meeste verheerlik word. “Om geregtigheid en reg te doen, is vir die Here verkiesliker as offers.” (Spr. 21:3)

Sonder geloof kan ons God nie behaag nie.

“En sonder geloof is dit onmoontlik om God te behaag; want hy wat tot God gaan, moet glo dat Hy is en ’n beloner is van die wat Hom soek.” (Heb. 11:6) Die Pinkster Kerk is sinoniem met handeklap, hande opsteek en ekspressiewe lofprysing. Daar is in die ou dae soms na hulle verwys as die “Happyclappies”. Die Bybel maak direkte verwysings na ekspressiewe uitdrukkings van lofprysing: Inteendeel die gereformeerde geloof is die enigste godsdiens waar aanbidding nie-ekspressief is. Dink maar aan Boeddhisme, Islam, en al die oosterse gelowe, almal is ekspressief en sluit liggaamlike bewegings in.

• Hande Klap – Ps. 47:2; Jes. 55:12

• Juig, toejuig, uitroepe – Esra 3:11; Ps. 95:1-2

• Sang – Ps. 100:4; Ps. 101:1; Ps. 105:2

• Op jou aangesig lê – Gen. 17:3

• Kniel en neerbuig – Ps. 95:6; Esra 9:5; Ef. 3:14

• Staan – Gen. 18:22

• Ophef van hande – Ps. 63:5; Ps. 28:3; 1 Tim. 2:8; 1 Kon. 8:54

• Beurtsang – (Weerklink, eggo) Ps. 107; 136; Neh. 12:31, 40-42

Die gevaar is egter dat hierdie bewegings bloot robot bewegings word wat almal slaafs navolg. God soek geloof! Sonder geloof is dit onmoontlik om God te behaag. Wanneer ek dus my hande klap, is daar ‘n doelgerigtheid, geloofsmotief daaragter. Byvoorbeeld: Om juis die Here te loof in dans, as my hele gemoed hartseer is en ek gekrenk voel oor slegte gebeure, is ‘n geloofsdaad! Om hande te klap en God juigend te aanbid, wanneer dit sleg gaan is ‘n geloofsdaad! Dit nie bloot bewegings nie. Net soos die Drie-eenheid, een Godheid is, so wil God ook dat ons gees, siel en liggaam in eenheid kom aanbid. My hele wese, hart, gedagtes, wil, intellek, liggaam is in harmonieuse eenheid en oorgawe voor God in my aanbidding.

Die hoogste vorm van aanbidding is ons geloofsvertroue in God.

God aanvaar Abel se aanbidding omdat hy geglo het. “Omdat Abel geglo het, het hy ‘n beter offer aan God gebring as Kain. Vanweë Abel se geloof het hy van God bevestiging ontvang dat hy ‘n opregte man is, want God het sy offers aangeneem; en deur dieselfde geloof spreek hy nou nog, al is hy reeds dood.” (Heb. 11:4) Toe hulle Jesus direk vra: “Wat moet ons doen om die werke van God te volbring?” Jesus antwoord en sê vir hulle: “Dít is die werk van God, dat julle in Hom glo wat Hy gestuur het.” (Joh. 6:28-29). “En sonder geloof is dit onmoontlik om God te behaag; want hy wat tot God gaan, moet glo dat Hy is en ’n beloner is van die wat Hom soek.” (Heb. 11:6).

Selfs twee heidene, ’n Romeinse offisier en ’n Kanaänitiese vrou, word deur Jesus vereer vir hulle groot geloof: “Dit verseker Ek julle: Ek het nog by niemand in Israel so ’n groot geloof teëgekom nie.” (Matt. 8:10).

“Mevrou,” sê Jesus vir haar, “jou geloof is groot. Jou wens word vervul.” Van daardie oomblik af was die dogter gesond (Matt. 15:28).

Dit is baie duidelik uit bostaande Skrifgedeeltes dat God die meeste behaag word deur ons geloof! Lofprysing en aanbidding verg geloof. “Want in Christus Jesus het nòg die besnydenis nòg die onbesnedenheid enige krag, maar die geloof wat deur die liefde werk.” (Gal. 5:6).

Daar is aanbidding en lofprysing-offers wat mense bring wat nie vir God aanneemlik is nie:

Lees die volgende verse en merk die weersin wat die Here het in valse of geveinsde lofprysing!

 “Die Here het Abel en sy offer aanvaar, maar nie dié van Kain nie. Daaroor was Kain baie kwaad en neerslagtig. “Hoekom is jy so kwaad?” vra die Here vir hom. “Hoekom hang jou gesig? Is daar nie aanvaarding vir jou as jy reg optree nie? Maar as jy weier om reg te doen, moet jy oppas! Sonde sit reg by die deur om jou te oorweldig, maar jy moet dit oorwin.” (Gen. 4:4)

“Bring maar julle dankoffer van suurdeegbrood. Spog gerus openlik met julle vrywillige offers! Julle Israeliete hou mos daarvan om dit te doen!” (Amos 4:4-5)

“Ek wil liewer ’n vloed van regverdigheid sien, ’n eerlike leefwyse soos ’n stroom water wat nie ophou vloei nie.” (Amos 5:23)

“You sing trivial songs to the sound of the harp and fancy yourselves to be great musicians like David.”  (Amos 6:5)

“Wat het Ek aan julle baie offers? vra die Here. Ek is sat van die brandoffers van ramme en die vet van voerbeeste; die bloed van bulle en lammers en bokke staan My nie aan nie. As julle kom om voor My te verskyn, wie het julle gevra om my voorhowe te kom vertrap? Moenie langer julle nuttelose offergawes bring nie: Ek het ’n afsku van julle wierookoffers. Nuwemaansfeeste, sabbatsvierings, die uitroep van feesdae: Ek verdra nie feesviering met onreg saam nie. Julle nuwemaansfeeste en feesgetye haat Ek. Hulle is vir My ’n las, Ek is moeg daarvoor. As julle julle hande in gebed uitstrek, sal Ek my oë vir julle toemaak. Selfs al bid julle hoe baie, sal Ek nie luister nie, want julle hande is met bloed bevlek.” (Jes. 1:11-15)

“Daar is liere en harpe, tamboeryne, fluite, en wyn by hulle fuifpartye. Maar van wat die Here doen, neem hulle geen notisie nie, sy dade sien hulle nie raak nie.” (Jes. 5:12)

“So het die Here gesê: “Hierdie mense sê hulle behoort aan My. Hulle eer My met hulle monde, maar hulle harte is ver van My af. En hulle aanbidding bestaan uit niks meer nie as menslike opdragte en tradisies.” (Jes. 29:13; Matt. 15:9)

Opregte Liefde – God Soek Jou Hart

Loof die Here met jou alles, die hele mens is betrokke. Liefde is die rigting van my hart. Soos ‘n man nie sy liefde vir sy vrou kan namaak nie, sy sien deur sy valsheid van blomme koop, maar jy praat hard en vat hard aan my. God soek ook ons opregte, ongeveinste, heelhartige liefde.

“Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart, jou hele siel, al jou krag en jou hele verstand.” (Luk. 10:27). Dit impliseer eenvoudig dat jy die Here moet liefhê met jou gedagtes, jou emosies, jou liggaam, jou alles! Ons hele menswees is teenwoordig en betrokke om God voluit lief te hê. God is dus die fokus van ons hart. Ons alles, ons wil, ons lewe, ons begeertes, ons drome, ons passies, ons gedagtewêreld is gerig om God te loof en te prys. Geen dualisme (verdeling in opponerende kompartemente) nie.

Jesus laat toe dat die sondares sy voete was (Luk. 7:36-50; Joh. 12:1-11). Hierdie spontane liefdesgebaar raak die Here diep. Albei hierdie vrouens het hulle eie reputasie, en dit wat mense gaan sê, in die wind geslaan om hulle geloof en liefde in die openbaar te bely! Hierdie skaamtelose intieme liefdesdaad het die Here verseker behaag! Hulle het hulle alles gegee.

Spontane onbeplande aanbidding.

“Die volgende dag het ’n groot menigte feesgangers, toe hulle hoor dat Jesus na Jerusalem kom, palmtakke geneem en uitgegaan Hom tegemoet en geroep: Hosanna! Geseënd is Hy wat kom in die Naam van die Here, die Koning van Israel.” (Joh. 12:12-19). Dit staan in kontras met die vorm of godsdienspleging van die feesvieringe wat in dieselfde tyd deur die tempelleierskap gehou is. Is ons tog nie ook so, dat ons eerder die spontane liefdesgedig van ‘n kind, of wederhelf waardeer as dat hulle iets van ‘n papier aflees wat iemand anders geskryf het nie?

Verskillende Hebreeuse en Griekse woord verklarings en uitdrukkkings van lof.

Wanneer mens jou Bybel Woordeboek van en elkeen van hierdie woorde bestudeer, wat in die afrikaanse vertaling in die meeste gevalle net met een woord vertaal word, omdat ons bloot nog nie die woordeskat het om hierdie ou taal se diversiteit en diepe te beskryf nie.   Dan besef jy dat Lofprysing en Aanbidding is die emosionele reaksie op ‘n wonderlike, ondeurgrondelike, misterieuse, sovereine, onbeperkte, almagtige God!

Samach                       to brighten up, be gleesome, cheer up, to be glad (Deut. 16:13)

Süws                            to be bright, cheerful, to be glad (Ps. 40:16)

Sâmeach                      blithe or gleeful, glad, joyful (Ps. 96:11)

Ranan                          to creak or emit a sound, i.e. to shout joyfully (Ps. 98:4)

Simchâh                      blithesome, exceeding gladness, pleasure (Jer. 31:13)

Güwl                           to spin around under the influence of violent emotion (Ps. 89:15-16)

Âlat                             to jump for joy (Ps. 9:2)

Alal                             to leap for joy, wave joyously (Job. 20:18)

Giyl                             joy exceeding, gladness greatly (Ps. 32:11)

âlaz                             to jump for joy ( Ps. 68 :4)

Sâchaq                        to laugh in pleasure, to play, make merry (Spr. 31:25)

Mâsôws                       delight (Isa. 8:6)

Alliyz                           to jump for joy (Jes. 13:3)

Chairo                         be cheerful, happy (Matt. 5:12 – in persecution; Fil. 3:1)

Sugchairo                    to rejoice with (Luk 15:6, I Kor. 12:26)

Agalliao                      to jump for joy (Joh. 5 :25, I Pet. 1: 6-8)

Euprano                      to put in a good frame of mind (Rom. 15:10, Gal. 4:27)

Kauchamaômai           to vaunt, to boast (Rom. 5:2, Fil. 3:3)

Kauchesis                    boasting whereof I may glory (2 Kor. 1: 12, I Tess. 2:19)^[1]

God juig oor ons.

Die Here jou God is by jou, ’n held wat verlossing skenk. Hy verheug Hom oor jou met blydskap; Hy swyg in sy liefde; Hy juig oor jou met gejubel. (Sef. 3:17) Suws = om bly te wees, vreugdevol, verblydend, vrolik en opgeruimd.  Rinnah = jubel, ‘n skril geluid, van blydskap of rou, uitroep van vreugde en blydskap, proklameer.

Intersessie en aanbidding.  

Ek sal aan hulle vreugde gee in my huis van gebed, hulle brandoffers, hulle offers op my altaar sal vir My aanneemlik wees, want my tempel sal uitgeroep word tot ’n huis van gebed (tephillah) vir al die volke. (Jer. 56:7) Tephillah is ‘n gesang wat as ‘n gebed aan God gesing word.  Die Bybel is vol voorbeelde van hierdie tipe gesange.  Ps. 7, 9, 10, 11, 17, 55, 57, 70.  So is ook ons klaagliedere en versoeke aan God gesing.  Ps. 22, 94, 102, 109, 140. Verder is mense bemoedig en versterk deur die gebede sowel as God se antwoord op daardie gebed.  Ps. 66, 100, 103, 113, 114, 150.

Profeteer deur instrumentale musiek.

Ek glo een van die redes hoekom die vervalle hut van Dawid se lofprysing herbou moet word, is omdat hy so ver gevorderd was om lofprysing en aanbidding ‘n voltydse beroep vir die musikante te maak.  Briljante musikante het die vermoë om deur hulle instrumente te kommunikeer.  Dawid en die amptenare in beheer het die seuns van Asaf, Heman en Jedutun vir ’n besondere diens afgesonder. Hulle was mense wat onder begeleiding van liere, harpe en simbale as profete opgetree het. Hier volg besonderhede oor die manne wat ’n funksie gehad het in hierdie diens. (1 Kron. 25:1) Hoor dit, alle volke, luister, alle bewoners van die wêreld, geringes sowel as aansienlikes, tesame ryk en arm! My mond sal louter wysheid spreek, en die oordenking van my hart is net verstand. (Ps. 49:2-4)  Skryf dan nou vir julle hierdie lied op, en leer dit aan die kinders van Israel; lê dit in hulle mond, dat hierdie lied vir My ’n getuie teen die kinders van Israel kan wees. (Deut. 31:19) Maar bring nou vir my ’n siterspeler. En toe die siterspeler op die snare speel, het die hand van die Here op hom gekom, (2 Kon. 3:15) Then Hezekiah commanded them to offer the burnt offering on the altar. And when the burnt offering began, the song of the Lord also began, with the trumpets and with the instruments of David king of Israel. (2 Kron. 29:27)

Dit is interessant dat in die tyd van die groot komponiste was die kerk in baie gevalle die donateurs agter hierdie persone, om hulle finansieel te versorg, sodat hulle hulleself ongestoord aan hulle musiek kon wy.  Die groot kerke in Amerika, Australië en Engeland wat dieselfde doen, pluk die vrugte van wêreldwye aansien.

Musiek is in wese geestelik, en maak ‘n appèl op ons emosies en selfs onderbewussyn soos geen ander kommunikasie medium nie.  

Die Liturgiese ruimte en feesviering.

Wat gebeur as gelowiges wat per definisie geestelike mense is byeen kom, vir ‘n geestelike byeenkoms?

Die verwagting sou tog logies en direk wees, daar moet iets geestelik en bonatuurlik plaasvind. Tydens ‘n boekklub ontmoeting word daar voorgelees, by ‘n handewerk klas word iets gemaak, by ‘n studiegroep leer ons iets.  Wat gebeur tydens ‘n geestelike byeenkoms?

As gelowiges het ons ‘n unieke geestelike band wat ons saambind. “en in verbondenheid met Hom deel julle in Sy volheid. Hy is die hoof oor elke mag en gesag” (Kol 2:10) Ons deel dus in Sy volheid!!! Wat ‘n wonderlike verklaring! Ons deel in die volheid van Christus, “die hoof oor elke mag en gesag”!

Ons aanbid ‘n onsigbare God, wat ‘n Gees is. (2 Kor 3:17) Ons is geesvervulde mense wat deur die Heilige Gees die vermoë ontvang het om bonatuurlike dinge te vermag volgens 1 Cor 12 & 14. Die NT gebruik telkens die woorde “vol”, “gevul” “gedoop” met die Heilige Gees, ‘n oorvloedsbegrip om aan te dui dat mense se lewe nou deur die Gees beheer word.

Ek pleit nie vir vreemde manifestasies waar mense in ‘n staat van vervoering en wegrukking vreemde gedrag toon nie. Alhoewel sekere geestelike ervarings en ontmoetings nie altyd verduidelik kan word nie.  Paulus sien ‘n lig en val op die grond. (Hand. 9:4) Tydens die uitstorting vd Heilige Gees, beskou die toeskouers hulle as vol soetwyn. (Hand 2:13) Die dinge van die gees maak nie sin vir die natuurlike mens nie. “dit is dwaasheid vir hom” (1 Kor 2:14)

Jesus se lewe was vol bonatuurlike kragtige dade, as ons soos Hy wil wees, hoekom sien sommige gelowiges die bonatuurlike as onnodig, nie vir almal, en nie vir vandag nie?

Die punt is: Ons byeenkomste moet inherent ‘n geestelike dinamiek en karakter hê, waar die oorsprong van wat gebeur nie vooraf beplan, bepaal, voorberei, en geoefen kan word nie.

Die teksvers in 1 Cor. 14:26 is die enigste vers in die Nuwe Testament wat ’n uitleg gee van die wyse waarop die program van ’n groep Nuwe-Testamentiese gelowiges se byeenkoms verloop het.

Hoe moet dit dan wees, broers? Elke keer as julle bymekaarkom, het elkeen gewoonlik ’n bydrae om te lewer: ’n psalm, ’n onderwysing, ’n openbaring, ’n ongewone taal of klank, ’n uitleg daarvan. Sorg dan dat alles tot opbou van die gemeente verloop  (1 Kor. 14:26 – NAV).

Let op hoe elke lid vir die byeenkoms moet voorberei om ‘n geestelike bonatuurlike bydrae te kom lewer. “. . . het elkeen gewoonlik ’n bydrae om te lewer”. ELKEEN HET. Dit beteken dat die vergaderings redelik lank geduur het: “. . . as julle saamkom om nagmaal te vier, wag vir mekaar” (1 Kor. 11:33); daar is getuig en gebid (1 Tim. 2:1, 8); daar is vir siekes gebid (Jak. 5:13-16); daar is teenoor mekaar belydenisse gedoen (1 Kor. 11:27-31). Dis baie duidelik; Christenskap in die Nuwe Testament is nie ’n toeskouer-geleentheid nie. Almal neem deel.

Kom ons ontleed hierdie vers (1 Kor.14:26) woord vir woord: 

ψαλμός psalmós: ’n Lied: die lied is met musiekbegeleiding gesing. Die jongste betekenis is in die Septuagint aanvaar. Dit verwys na alle waarskynlikheid na die psalms in Efesiërs 5:19 en Kolossense 3:16.  Sien die verskeidenheid met betrekking tot die oorsprong van hierdie liedjies. Psalms – bekende deuntjies en liedjies, Gesange – gewyde, poëtiese toewyding liede, Geestelike liede – waar die woorde vanuit die gees kom (1 Kor. 14:15 en “making melody in your heart” Waar die deuntjie ook vanuit die hart kom, dus spontaan, en impromptu.

διδαχή didachḗ: Om te onderrig. In ’n praktiese sin beteken dit die handeling van onderwys gee, onderrig, les gee (Mark. 4:2; 1 Kor. 14:6, 26; 2 Tim. 4:2). Heb. 5:11-6:2. Soek ’n “gesonde leerstelling”: 1 Tim. 4:6; 2 Tim. 4:3; Tit. 1:9; 2:1 (vgl 1 Tim. 6:3; 2 Tim. 1:13). Die skrifgeleerdes en fariseërs was kenners en studente van die Woord, maar het ongelukkig geval in die leringe en tradisies van die mens. (Mat 15:1-9) Die woord van God, is soos swem, jy leer nie om te swem op die grond, en in boeke nie. Jy leer om te swem, deur in die water te klim, en die instrukteur na te volg.  Lering is dus nie die oordra van kennis nie, maar om mense te inspireer om te hoor en te doen! Dit gebeur net, as die leraar self ook meedoen.

γλῶσσα glṓssa: Kwalitatief nuut; om nuwe tale te praat wat hulle voorheen nie geken het nie; dit beteken hulle het in tale gepraat wat nie hul moedertaal was nie (Mark. 16:17; Hand. 2:4; 10:46; 19:6; 1 Kor. 12:30; 14:2, 4-6, 13, 18, 23, 27, 39). Dit is betekenisvol dat talespraak en die uitleg daarvan as een van die hoofgebeure by ’n samekoms van Nuwe-Testamentiese gelowiges beskou is. Asof dit daardeur beklemtoon word. Dus, as jy wil deelneem, word gevul met die Heilige Gees deur in tale te praat (1 Kor. 14).

ἀποκάλυψις apokálupsis: om te onthul. Openbaar, blootlê, aan die lig bring, bekend maak. Die openbaring van geheimenisse verwys na Goddelike doelwitte en leerstellings wat voorheen onbekend en bedek was (Rom. 16:25; 1 Kor. 14:6, 26). Openbarings van God die Vader of Christus (2 Kor. 12:1, 7; Gal. 1:12; 2:2; Ef. 3:3). In Ef. 1:17 beteken “die Gees van . . . openbaring”  ’n gees wat die diep geheimenisse van God kan deurgrond en bekend maak. Openbaring is wesenlik vir ons om te weet wat, wanneer en hoe ons iets moet doen. Mense kan net dit doen wat hulle werklik verstaan.

ἑρμηνεία hermēneía: om te interpreteer. Interpretasie, verduideliking (1 Kor. 14:26); dis ’n metoniem vir die vermoë om te interpreteer, as ’n charisma (1 Kor. 12:10), ’n geskenk. Alhoewel die woord “interpreteer” in hierdie geval spesifiek verwys na die uitleg van tale, is ek van mening dat die meeste van die aktiwiteite ’n vorm van interpretasie is. Die woord “hermeneutiek” word gebruik deur teoloë wat die wetenskap van Bybel-interpretasie beoefen. Visioene, drome en geestelike ervarings moet geïnterpreteer en beoordeel word (1 Kor. 14:29).

Alle dinge is uiteraard geestelik; gebede aan God wat ’n onsigbare Gees is (Joh. 4:24); ons eenheid en band as gelowiges (1 Kor. 12:26); geestelike oorlogvoering (Ef. 6:12). Dit is waarom ’n persoon wat optree vanuit ’n godsdienstige oogpunt, stelle reëls en liturgieë, nie kan funksioneer in ’n Nuwe-Testamentiese kerk wat uit Geesgevulde gelowiges bestaan nie. Dit is twee totaal verskillende bedryfstelsels.

Die belangrikste punt wat mens egter moet onthou, is: dit beteken nie net almal kry ‘n spreekbeurt nie! Dan kan dit ‘n baie lang uitgerekte vervelige byeenkoms word. (Mens het maar die geneigdheid om dwars van ander te wees)

Die klem is dit wat die Gees wil!!

“Want waar twee of drie in my Naam vergader, daar is Ek in hulle midde” (Matt. 18:20). Paulus het selfs gesê hy is in die gees teenwoordig, al is hy liggaamlik afwesig (1 Kor. 5:3-4). Dit dui op ’n onsigbare draad, band, verbondenheid, naatlose kleed met die Gees van Christus soos dit in Sy Liggaam met Hom as Hoof  onthul word (Ef. 1:22). Die eenvoudigste manier is om die draad van die byeenkoms op te tel, met die vloei te verbind, na mekaar te luister en te resoneer, te harmoniseer. As die boodskap wat jy voorberei het nie pas nie, los dit – dis nie vir nou nie.  Luister fyn, en maak jouself leeg, sodat die Gees jou kan inspireer met dit wat Hy wil sê.

Stel jou in op die Gees van die byeenkoms. Van die eerste lied af let ons noukeurig op wat die aanbidding geopenbaar word , die voordansers resoneer en spieelbeeld met hul liggame simbolies dit wat gesing word en terwyl ons almal as liggaam daarop inskakel, ervaar ons ’n oop, hemelse openbaring en geestelike insig. Dan, wanneer ons dit wat ons sien en ervaar bekend maak, word die visioene duideliker en verstaanbaar. Hierdie godspraak te midde van Sy kinders was God se oorspronklike plan, om tussen Sy mense te wees. (Heb 12:18-24). Hy wou op die Sionsberg sy volk ontmoet, en self met hulle praat maar hulle was te bang.  Maar ons het gekom, by die Heilige Berg, ‘n geestelike byeenkoms, waar God deur ons almal praat, nie net deur een mens nie.

^[1] Vir ‘n meer breedvoerige studie oor lofprysing sien gerus Miracle Bible Training Centre se kursus in hierdie verband. https://miraclebibletc.orgHarvester o.l.v. Pr Nola Pelser, Chantal Pelser, & Aje Pelser word wyd gereken as voorlopers in die oopbreek van Profetiese Lofprysing en dieper Intersessie deur musiek.

https://youtu.be/v1lsRnpK2Ug
9. Die Kerk as Sout en Lig in die Gemeenskap – Materiaal (Klik hier om oop te maak)
Soos met enige doel gefokusde onderneming, nadat die oogmerk duidelik gedefinieer is, moet mense die rol verdeling van al die deelnemende rolspelers duidelik uit een sit.  Geen instansie kan bestaan sonder voltydse werknemers wat hulleself toewy vir die verwesenliking van die oogmerke waartoe instemmigheid bereik is nie.  Al die lede van die liggaam het inderdaad ‘n bediening om uit te leef in Jesus in alles wat ons doen. Stellings soos “JY is Kerk en hoef nie meer kerk toe te gaan nie.” Is vanuit hierdie begrip van die liggaam geproklameer.  Dit is waar, maar ons het ook spesialiste nodig, wat hulleself toewy aan die Woord, om God se plan te preek, te verduidelik en te leef.  Natuurlik wil ons almal in die liggaam getuies en boodskappers van die waarheid maak, maar om dit te kan doen het jy spesialiste in die gebied van prediking, teologie en Godsbegrip nodig.  Almal het ‘n bediening, maar niemand sien kans om meer gemeente leiers te wees nie?

Die paradoks van voltydse bediening

Die term voltyds beteken per definisie dat dit die enigste ding is wat jy doen. Voltydse fietsryer, voltydse ma, voltydse berader, voltydse kunstenaar. Om dus in voltydse diens te wees, moet jy ‘n lewe verdien uit jou werk, of geborg word om dit te doen. Om vir God te werk, het ‘n vae begrip geword, want alle Christene glo dat hulle vir God werk, wanneer hulle Hom deur hul beroep wil verheerlik.

Soos deur die boek verduidelik is die uiteindelike doel van die vyfvoud bediening om almal in die gemeente op te lei, om vir die siekes te bid, in staat te stel om te evangeliseer en dissipels te maak, en ‘n lewe van gebed te lei en die Bybel bestudeer. Hier is egter ‘n paradoksale probleem.  Wat is dan die onderskeid tussen voltydse geestelike werkers, en deeltydse bedienaars wat bykomend sekulêre werk doen?

Die gevaar van almal het ‘n bediening is, dat ons in die proses die rol van die spesialis reduseer. Ons moet dus die rol van gespesialiseerde geestelike posisies reformeer, herdefinieer en Bybels verduidelik. Die eerste apostels het hulleself verskoon van om die tafels te werk, om hulle daaraan toe te wy om die Woord te bestudeer en gebed. (Hand. 6:4). Aan die ander kant het Paulus hard gewerk, nie net in geestelike bedrywighede nie.

ons roem nie buite perk in die arbeid van ander nie  (2 Kor. 6:5 – arbeid; 2 Kor. 10:15)

met veel groter arbeid (2 Kor. 11:23)

om met ons eie hande te werk (1 Kor. 15:10;  1 Kor. 4:12)

met moeite (2 Tess. 3:8)

As die kerk het ons met ‘n bediening dualiteit te make: Alle dinge is geestelik, en ons leef met ‘n God-binne- bewussyn in alles wat ons doen.  Die paradoks: daar is diegene wat tot ‘n hoë roeping geroep is, om alle werk te laat vaar en hulself toe te wy vir God se gebruik alleen. Dikwels raak hierdie uitgeroepenes elke dag so besig met administratiewe werk, vergaderings hou, fisiese werk soos baie pastore die loodgieter, opsigter, eiendomsagent, argitek, finansiële klerk, koper, van die bediening raak.

Ek stel voor dat die eenvoudige toepassing van wat ek met my tyd doen, heroorweeg moet word.  Wat moet ‘n pastoor met sy tyd doen wanneer ‘n mens ‘ n Bybelse werksbeskrywing definieer? As hy geroep word om ‘n prediker te wees, vul dan jou dae om dit te doen, gebruik elke geleentheid om te preek, by skole, sakevergaderings, ouetehuise, begrafnisse, troues, radio, TV, hou seminare, oor die huwelik, finansies, ouerskap, kommunikasie, versoening, ens.  Skryf boeke, blogs, maak YouTube-video’s, neem deel aan die bou van sosiale platforms vir jou bediening.  Dan regverdig mens mos ‘n salaris uit die voltydse werk wat jy doen.

As hy geroep word om berading te doen, vul jou dag met afsprake, het ‘n kantoor, hou kantoorure, en soos die prediker, gaan voort om opgelei te word en te verbeter wat jy doen.

As jy as musikant na die kerk gelei word. Lei musikante op, bied klasse aan, lei groepe op, skryf liedjies, maak opnames, skryf musiekblyspele en voer dit uit.  Raak betrokke by musikante en gaan voort om opgelei te word, te oefen en jou geskenk te ontwikkel.

Die meeste van hedendaagse jong pastore sien hulself met ‘n dubbele roeping, om steeds in besigheid te bly en mense deur hul besigheid te bereik, maar ook die lidmate te versorg.  Die gevaar is dat besigheid en gemeente elkeen kompleks van aard is, en een dus onvermydelik verwaarloos gaan word. Want ‘n mens het net soveel ure per dag.  Dit is problematies, as die plaaslike kerk nie groei nie, en nie ‘n pastor kan bekostig nie, en hy dus om sy gesin te kan versorg ‘n heeltydse beroep moet beoefen.  Die gemeente groei dus ook nie want daar word so min tyd aan die gemeente gespandeer.  Die meeste mense is ook te besig met lewenstake en hulle eie verpligtinge.  Gemeente aktiwiteite word dikwels verminder tot ‘n Sondag byeenkoms.  Hierdie kerke moet dit oorweeg om ‘n voltydse pastoor en herder oor die kudde aan te stel, teen voltydse vergoeding.

Ek is bekommerd dat die meeste mense wat ‘n roeping op hul lewens voel vir voltydse geestelike bediening, voel nie geroep om ‘n pastoor van ‘n kerk te wees nie.  Die rol van die pastor en leier van ‘n kerk het ‘n baie komplekse en moeilike beroep geword omdat die persepsies en verwagtinge van pastore te wyd is. ‘n Leier wat poog om alles vir almal te wees, word dikwels niks vir niemand nie, omdat daar nie genoeg in die houer is om betekenisvol iets vir iemand te beteken nie.^[1]

Watter van die Vyfvoudige funksies maak die beste leiers van ‘n plaaslike gemeente? Of ‘n span van al vyf? Nie baie kerke kan bekostig om 5 salarisse te betaal nie.  Pastore van groot mega-gemeentes sal sê hulle doen al vyf.  In my ervaring is die vyfvoud bedieninge meestal teenwoordig in selfs die kleingroep wat byeen kom. Vra gerus in jou volgende kleingroep byeenkoms, wat is elkeen se voorkeur bediening? My ondervinding is dat selfs in die kleingroep is die vyf bediening fokusse teenwoordig.  Soos die gemeente groei, glo ek kan al vyf bedieninge ‘n heeltydse salaris ontvang.

‘n Koninkryk ekonomie van voorsiening

Ons glo dat die hedendaagse fokus van die Heilige Gees die heiligmaking van die Liggaam van Christus is en die herstel van Konings en Priesters.

Konings en priesters. 

“Wat sien jy?” Daarop het ek gesê: Ek kyk, en daar is ‘n kandelaar van soliede goud met ‘n bak bo-op, en op die staanplek sewe lampe met sewe pype aan die sewe lampe. Twee olyfbome is daarby, een aan die regterkant van die bak en die ander aan sy linkerkant.” Sagaria 4:2

Sagaria hoofstuk 3 handel oor die visioen van die Hoëpriester, hoofstuk 4 is die visioen van Serubbabel, die goewerneur wat die tempel bou vandaar die verwysing na die priester en koninklike regeerders.

H2216. זְרֻבָּבֶל serubbāḇel: ‘n Behoorlike selfstandige naamwoord wat Serubbabel aanwys, een van die leiers wat die ballinge uit Babiloniese gevangenskap gelei het (Esra 2:2; 12:1). Hy was die seun van Seáltiël (Esra 3:2). Hy het gehelp om die teruggekeerde groep as hulle burgerlike leier te organiseer, asook om die altaar te help herbou (Esra 3:8; 4:2, 3). Hy het profetiese boodskappe van die profeet Haggai ontvang (Hag. 1:1, 12) en van (Sag. 4:6-10). Hy was van die lyn van Dawid en kon klaarblyklik koning geword het as Israel die Here se instruksies gehoorsaam het (Hag. 2:21-23).

Die Konings is getaak om die fisiese gebou te bou, die priester om die geestelike menslike gebou te bou.

Die twee rolle en funksies (2 Olyfbome) is deur goue pype aan die Kandelaar gekoppel om olie aan die kandelaar, die kerk, op natuurlike wyse, te voorsien.

“Wat is hierdie twee olyfbome aan elke kant van die kandelaar, en wat is die twee olyftakke wat goue olie deur twee goue buise uitstort?” Uiteindelik word die antwoord gegee: v14 “Dit is die twee gesalfdes wat by die Here van die hele aarde staan.”

Ons betree die finale fase van God wat Sy mense op aarde wil hervorm. Vandag is die moderne Konings mense wat geroep is om sake te doen en na die fisiese geboue en infrastruktuur omsien, en die Priester word steeds geroep om God se geestelike huis te bou, die mense.  Sakemanne soek wins, Priesters soek mense. Die twee fokusse vul mekaar aan, want die priester help mense om ‘n Christus-gesentreerde karakter, waardes, ingesteldheid en gewoontes te handhaaf ‘n broodnodige kommoditeit in die werksplek. Sakelui voorsien die fondse, ‘n broodnodige kommoditeit in die kerk om die werk van die bediening te doen.  Die priesters hou die sakeonderneming mensgerig, en die koning hou die onderneming winsgewend. Hierdie twee pole werk soos twee magnetiese kragte teen mekaar.  Hoe meer gefokus ‘n onderneming op wins raak, hoe minder word daar na die mense gekyk. Hoe meer mensgerig ‘n onderneming is, bestaan die gevaar dat hulle nie meer wins maak nie.

Ons moes egter nooit hierdie twee pole van koning en priester vervreemd het nie, want Israel was altyd die meeste voorspoedig wanneer die twee rolle wedersyds mekaar gerespekteer het.

Die armoede kwessie en die plaaslike gemeente.

Om vir die armes te sorg, is die kerk se mandaat, nie die politikus sin nie. Wanneer politici net veg vir die lot van die armes, sal dit altyd ten koste van die rykes wees. Die mandaat van politici is om goeie regerende bestuur van beperkte hulpbronne vir AL sy burgers te bied! Armoedeverligting is ‘n komplekse taak wat nie deur ‘n fabrieksbenadering soos SASSA aangespreek kan word nie, en een grootte oplossing vir almal soos met die ASLA behuisingsprojekte in SA nie. Die armes huil vir ware vriende, wat betrokke raak en betrokke bly. Om vir die armes te sorg, gaan jou kos. Jy kan dit nie benader soos sporthengel, vang en vrylating, waar die prys ‘n foto trofee is nie. Daarom moet ons almal as die kerk betrokke raak, niemand kan alleen die armes red nie.  Elke gemeente moet eintlik die boek “When helping hurts” lees oor hoe om armoede te verlig sonder om die armes en jouself seer te maak. Steve Corbett. ^[2]

Wat was die fokus van Jesus se bediening?

En Hy is die boek van die profeet Jesaja gegee. En toe Hy die boek oopmaak, vind Hy die plek waar dit geskrywe is:

Die Gees van die Here is op My, omdat Hy My gesalf het om die evangelie aan die armes te bring. Hy het My gestuur om die wat verbryseld van hart is, te genees; om aan gevangenes vrylating te verkondig en aan blindes herstel van gesig; om die wat gebroke is, in vryheid weg te stuur; om die aangename jaar van die Here aan te kondig. (Luk. 4:17–21)

Toe Jesus se Bediening getoets en bevraagteken is deur Johannes die Doper:

En Jesus antwoord en sê vir hulle: Gaan vertel aan Johannes wat julle sien en hoor: blindes sien weer, kreupeles loop, melaatses word gereinig, dowes hoor, dooies word opgewek, aan armes word die evangelie verkondig. (Luk. 7:22–23)

Jesus het op die armes gefokus en wil hê dat ons op die armes moet fokus:

Dan sal hulle Hom ook antwoord en sê: Here, wanneer het ons U honger gesien of dors of ‘n vreemdeling of naak of siek of in die gevangenis, en U nie gedien nie? Dan sal Hy hulle antwoord en sê: Voorwaar Ek sê vir julle, vir sover julle dit nie gedoen het aan een van hierdie geringstes nie, het julle dit aan My ook nie gedoen nie. (Matt. 25:44–46)

Dit is die vervulling van die OT-plan wat God vir Israel gehad het:

leer om goed te doen, soek die reg, beteuel die verdrukker, doen reg aan die wees, verdedig die saak van die weduwee.  (Jesaja 1:17)

Maar daar moet geen arme by jou wees nie, want die HERE sal jou ryklik seën in die land wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee om dit in besit te neem;  (Deut. 15:4).

God het vir Moses talle opdragte gegee wat Israel beveel het om vir die armes te sorg. Die Sabbat het ‘n dag van rus vir die slaaf en meester gewaarborg (Eks.  23:10–12). Die Sabbatsjaar het skuld vir Israeliete gekanselleer, die armes toegelaat om van die landerye af te haal en slawe vry te laat en die slawe toe te rus om produktief te wees (Deut. 15:1-18). Die Jubileumjaar het vryheid beklemtoon; dit het slawe vrygelaat en grond aan sy oorspronklike eienaars terugbesorg (Lev. 25:8-55). Ander wette oor skuld, tiendes en oesoorblyfsels het verseker dat die armes elke dag van die jaar versorg sou word (Lev.  25:35–38; Deut. 14:28–29; Lev. 19:9–10). Die opdragte was so omvangryk dat hulle ontwerp is om die uiteindelike doel te bereik om armoede onder God se volk uit te wis: “Daar moet geen armes onder julle wees nie,” het God verklaar (Deut. 15:4).

God se vorm van regering, en produktiewe sake ondernemings, is altyd besorg oor die armes.  Ek wil dit waag, dat sakeondernemings met die langste oor generasies heen leeftyd, altyd ‘n beduidende deel aan armoede verligting gegee het.

God oordeel ons aanbidding as vrugteloos en nutteloos as ons die armes verwaarloos: Lees Jes. 1:10-13, 16-17; Jes. 58:1-3, 5-10

Persoonlike vroomheid en formele aanbidding is noodsaaklik vir die Christelike lewe, maar dit moet lei tot lewens wat “regverdig optree en barmhartigheid liefhet” (Miga. 6:8).

Regdeur die Nuwe Testament is die versorging van die armes ‘n belangrike saak vir die kerk (Matt. 25:31–46; Hand. 6:1-7; Gal. 2:1–10; 6:10;  Jak. 1:27). Miskien sê geen gedeelte dit meer bondig as;  Hieraan het ons die liefde leer ken, dat Hy sy lewe vir ons afgelê het; en ons behoort ons lewe vir die broeders af te lê. Maar wie die goed van die wêreld het en sy broeder sien gebrek ly en sy hart vir hom toesluit, hoe bly die liefde van God in hom? (1 Joh. 3:16-18)

God se antwoord op die armoede vraagstuk van die mensdom

God se antwoord op die armoedevraagstuk is Sy koninkryk soos gedemonstreer deur die Kerk:

Namate mense onder Christus se heerskappy en gesag teruggebring word, word ons tot gesondheid, skoonheid en vryheid herstel. In Jesus se bediening het Hy die Koninkryk begin verkondig: (Matt. 4:17) en Sy dissipels beveel om dieselfde te doen: (Luk. 9:2; Luk. 10:9) asook die eerste kerk (Hand. 4:34; 10:45) Die manier waarop God sy Koninkryk aan die wêreld toon, is juis om deur die armes, die swakkes en eenvoudiges Sy heerlikheid te vertoon: Luister, my geliefde broeders — het God nie die armes van hierdie wêreld uitverkies as rykes in die geloof en erfgename van die koninkryk wat Hy beloof het aan die wat Hom liefhet nie? (Jak. 2:5) Want let op julle roeping, broeders: julle is nie baie wyse na die vlees nie, nie baie magtiges, nie baie edeles nie; maar wat dwaas is by die wêreld, het God uitverkies om die wyse te beskaam; en wat swak is by die wêreld, het God uitverkies om wat sterk is, te beskaam; en wat onedel is by die wêreld en wat verag is, het God uitverkies, en wat niks is nie, om wat iets is, tot niet te maak, sodat geen vlees voor Hom sou roem nie. (1 Kor. 1:26-29)

Die filter waardeur finansieel arm mense die wêreld sien is gewoonlik skaamte, minderwaardigheid, magteloosheid, vernedering, vrees, hopeloosheid, depressie, sosiale isolasie en stemloosheid. God het vier fundamentele verhoudings vir elke persoon gevestig: ‘n verhouding met God, met homself, met familie en met gemeenskap. Hierdie verhoudings is die boustene vir die lewe. Wanneer al vier verhoudinge behoorlik funksioneer, ervaar mense die volheid van die lewe wat God bedoel het, want ons is dan wat God ons geskep het om te wees.

Die koninkryk boodskap is inherent ‘n regte identiteit boodskap! Wanneer ek God reg begin sien^[3], leer Hy my om myself reg te sien^[4], sodat ek ander reg kan begin sien^[5].  Reg sien help my om reg te begin doen! ‘n ander woord vir sonde is ‘verkeerd doen’, of om dit in die positief te stel, heiligheid is om reg te doen. Alle menslike ongeregtigheid en oortredings kan opgesom word, as iemand het nie met ‘n ander reg gemaak nie.  Daarom is die Koninkryk van God boodskap in wese die beginsel van REG-DOEN teenoor alle mense.  Die Fariseër en die Leviet het nie reg gedoen teenoor die man wat aangeval is deur rowers nie, hulle het sy nood geïgnoreer. Koninkryk gerigte sake eienaars maak hulle werknemers ryk. Koninkryk gerigte werknemers maak hulle eienaars ryk.  Koninkryk burgers meet nie net rykdom aan geld nie, ons is ryk aan hoe ons mekaar se lewens verryk deur ‘n mooi gesindheid en hoe ons mekaar help en ondersteun.

Dit is so dat luiheid, oortredings, leuens,  ‘n reeks verkeerd doen dade, waar mense nie met mekaar reg maak nie, wat lei tot gebroke verhoudings.  Ons het veral hierdie verskynsel ondervind toe ons 28 huislose mense ingeneem het en versorg het tydens Covid 19.  Toe ons deur die maatskaplike werkers probeer om hierdie mense te verbind met hulle onderskeie families, het ons teen ‘n muur vasgeloop.  Die verskillende families het almal geweier om te help, a.g.v. ‘n geskiedenis van misdaad, geweld, alkohol en dwelm misbruik.   Tannie Sanna was een uitsondering: Sy het tydens hierdie tyd tot bekering gekom, sober geraak en gehelp met al ons programme. Gou het mense haar mooi gesindheid opgetel, en vir haar deure oopgemaak. Toe sy 2 jaar later skielik oorlede is, het ons as gemeenskap vir haar ‘n ere gedenkdiens gehou, waar verskeie hoog geplaasdes teenwoordig was.

Jy word arm wanneer jy:

Nie luister na dissipline nie (Spr. 13:18; 21:5) doellose lewe (Spr. 28:19); praat sonder om te doen  (Spr. 14:23); boosheid liefhet (Eseg. 7:11); trots (Sag. 9:4); onwys inkomste spandeer (Mark 5:26); geld uitgee sonder weer te verdien (Luk 15:14); luiheid (Spr. 20:13; 10:4); verwaarlosing van hulpbronne (Spr. 10:4) verkeerde prioriteite (Prov. 21:17); verslawing (Spr. 23:21); uitstel (Spr. 6:10-11); vinnig rykdom bekom (Spr. 21:5); drome en fantasieë (Spr.  28:19)

Daarom is die kerk se rol in armoede verligting so belangrik, ons preek die oplossing van lewens verandering!

Materiële armoede is ook ‘n kwessie van sosiale isolasie. Of sommer reguit gestel, die enigste mense wat jy ken is ook arm. Armoede is die afwesigheid van Bybelse Shalom in al sy betekenisse.  (Hebrew word meaning peace, harmony, wholeness, completeness, prosperity, welfare and tranquility)

Die ware gesonde lokale gemeente behoort nie NET uit ryk mense of NET materieel arm mense te bestaan nie.  Die kerk is die oplossing tot die armoede vraagstuk, omdat ons die verhouding kloof tussen ryk en arm oorbrug.  Ryk mense ken nie arm mense nie, en sien hulle as vuil, lui en van lae karakter. Arm mense sien ryk mense as trots en selfsugtig. Wanneer mens genoeg tussen materieel arm mense kom, sal jy besef dat die meeste inwoners in informele nedersettings se huise, pragtig skoon en netjies is.  Die meeste welvaart geseënde mense wat ek ken, is die mees onbaatsugtige mense wat ek ken.  Die kwessie is weereens, as ons mekaar net sal begin ken, raaksien en respekteer.  Dan sal oplossings en antwoorde volg!

God se orde van prioriteite

Die fokus van Jesus bediening vir 3 jaar was: Prediking en geestelike demonstrasie van die Koninkryk, in krag, en tekens en wonders wat volg.  (Hand. 10:38)

Jesus se bediening kan opgesom word met twee woorde: Prediking en demonstrasie van die koninkryk realiteit. (Mat 4:23-25; Mar 1:35-39; Luk 4:40-44)

Prediking, onderrig, leer, verkondig, gelyknisse: (Matt 4:17, 23; 9:35; 11:5; Mark 6:34; Luk 4:43; 8:1; 9:11)

Genesing, dryf duiwels uit, teken en wonders: (Matt 4:23). Wonderwerke is deel van die evangelieverkondiging, wat toon dat die koninkryk van God gekom het. (Matt 9:35; Luk 9:6; 11:20)

Die inhoud van Sy prediking was die boodskap van die Koninkryk. (Luk 8:1; Mat 24:14; Mat 28:19; Markus 13:10; Markus 16:15; Lukas 24:47, 48) Baie keer sal jong predikers vir my vra waaroor om te preek, my antwoord is: Die koninkryk van God!

Baie mense verwerp die idee van demone (onrein gees) as ‘n bygeloof van die antieke wêreld, en stel voor dat Jesus bloot hulle oortuigings akkommodeer sonder om die moeite te doen om dit te verander, wetende dat dit ‘n vrugtelose poging sou wees. Die Bybelse narratief laat nie hierdie siening toe nie, wat dit is duidelik dat beide die skrywers van NT en Jesus die werklikheid van demone aanvaar het. Trouens, Jesus het Sy gesag oor hulle gebruik as ‘n teken dat Hy die koninkryk van God naby gebring het (sien Matt. 12:28; Lukas 11:20). Verder het Hy aan Sy volgelinge gesag oor bose geeste gegee. Sien Lukas 10:19; 2 Kor. 10:3; Ef. 6:12.  Sy dissipel is gestuur om dieselfde te doen. (Mat 10:7-80) Wanneer mense die Here aanneem, moet sommige bevry word van die demoniese gevangenisskap waarin sommige hulleself bevind.

Om vir die armes te sorg, is ‘n belangrike fokus, maar wanneer die kerk inskryf vir welwillendheidsaktiwiteite sonder die krag van God, sonder om die Koninkryk te onderrig en te demonstreer, verlaat ons die krag van die evangelieboodskap. Dit is ‘n krag van God tot redding vir elkeen wat glo. (Rom 1:16)

Vul al die gapings.

Kan dit wees dat wanneer die institusionele kerk, versuim om ‘n Christus-gesentreerde standaard in onderrig, lewenstyl, en kultuur te wees, dit die mensdom in die steek laat? Die leuen kan slegs bestaan by die afwesigheid van die waarheid. Sou daar ooit ‘n populistiese struggle-beweging in Suid-Afrika gewees het as die valse kettery van apartheid Bybels veroordeel is? Sou daar ooit ekonomiese vryheidsvegters gewees het as die kerk soos die eerste volgelinge in Handelinge gefunksioneer het? Sou daar ooit sosiale onrus en betogings gewees het as die kerk nie kultureel etnies gegroepeer is nie? Sou daar ooit soveel korrupsie gewees het as ware heilige gelowiges hul funksies opgeneem het in elke faset van die lewe? Sou rassisme, klassisme en segregasie bestaan het as die hele kerk sy missionale mandaat nagekom het?

As die kerk die groot opdrag en groot opdrag uitgevoer het om die ganse wêreld dissipels van Jesus te maak, sou daar nog soveel misdaad, dood, of oorloë wees?  Die oordeel begin altyd in die huis van God.

Dank die Here dat daar wel akkurate gemeentes bestaan, wat Jesus opgerig het.  Binnekort sal die wêreld nie meer gronde hê om hul verskonings te regverdig om nie na Jesus te kom op grond van die fout en wanvoorstelling van die Kerk nie. God is besig om Sy kerk te vervolmaak en haar vlekkeloos en onberispelik te maak.  Hy bring ons al hoe nader tot die punt waar die vyand niks in ons het nie.  Die kerk wat Jesus bou, is God se antwoord op die wêreld se probleme.  Die kerk wat Hy bou, sal Sy Koninkryk, op elke terrein van die lewe, demonstreer.  Kom laat ons optrek na die berg van die HERE, na die huis van die God van Jakob, dat Hy ons sy weë kan leer en ons in sy paaie kan wandel. Want uit Sion sal die wet uitgaan en die woord van die HERE uit Jerusalem. (Jes. 2:3)  Die volledige werk van Christus word in sy Kerk aangebied en voltooi.  Die kerk as Sy bruid, Sy liggaam, Sy nuwe Nasie, koninklike priesterdom en vakmanskap.  Die wêreld wag op die openbaring van die volwasse seuns van God, wat die veelvoudige wysheid van God in elke sfeer van die lewe bekend maak. (Rom. 8:19; Efe. 3:10)

Die herstel van die Vyfvoudige bediening was uitdruklik belangrik en noodsaaklik om die kerk toe te rus en tot volle volwassenheid in Christus te bring.

EN hy het my getoon n suiwer rivier van die water van die lewe, helder soos kristal, wat uitstroom uit die troon van God en van die Lam. In die middel van sy straat en weerskante van die rivier was die boom van die lewe wat twaalf maal vrugte dra en elke maand sy vrugte gee, en die blare van die boom is tot genesing van die nasies. En daar sal geen enkele vervloeking meer wees nie, en die troon van God en van die Lam sal daarin wees, en sy diensknegte sal Hom dien. En hulle sal sy aangesig sien, en sy Naam sal op hulle voorhoofde wees. En nag sal daar nie wees nie; en hulle het geen lamp of sonlig nodig nie, omdat die Here God hulle verlig; en hulle sal as konings regeer tot in alle ewigheid.  (Openbaring 22:1-4 NKJV) sien ook (Eseg 47:8-12)

‘n Kulturele Oorlog

Die goeienuus evangelie van die koninkryk staan nog altyd deur die eeue in skrille kontras met die gees van die wêreld.  Dink maar aan Kain, Nimrod, Ismael, Esau, Saul, Rehabeam, Saulus, die fariseërs, skrifgeleerdes, en Sadduseërs, die Antichris, die draak wat uit die See uitkom.  Daar is ‘n ewige kosmiese stryd in die geesteswêreld vir die hart van die mens!

Ek is bevrees dat ‘n groot deel van die kerk haar oog verloor het oor wie haar regte vyand is!!

DIE GEES VAN DIE WÊRELD!

“Wat help dit ‘n mens tog om die hele wêreld as wins te verkry en sy lewe te verloor?” (Mark. 8:36). “Dit is alles dinge waaroor die ongelowiges in die wêreld begaan is.” (Matt. 6:30).

“Moenie in my pad staan nie, satan! Jy is vir My ‘n struikelblok, want jy dink nie aan wat God wil hê nie, maar aan wat die mense wil hê.” (Matt. 16:23).

“Hy wás in die wêreld – die wêreld het deur Hom tot stand gekom – en tog het die wêreld Hom nie erken nie.” (Joh. 1:10).

“Die wêreld kan vir julle nie haat nie; maar hy haat My, omdat Ek openlik verklaar dat sy dade sleg is.” (Joh. 7:7).

“Wie sy lewe bo My liefhet, verloor dit; en wie sy lewe in hierdie wêreld nie bo My liefhet nie, sal dit vir die ewige lewe behou.” (Joh. 12:25).

“Die vrede wat Ek vir julle gee, is nie die soort wat die wêreld gee nie.” (Joh. 14:27).

“Ek sal nie meer lank met julle kan praat nie, want die owerste van die wêreld is aan die kom. Hy het

geen mag oor My nie.” (Joh. 14:30).

“As die wêreld julle haat, onthou: Hy het My voor julle gehaat.” (Joh. 15:18).

“In die wêreld sal julle dit moeilik hê; maar hou moed: Ek het die wêreld klaar oorwin.” (Joh. 16:33).

“Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie, maar laat God julle verander deur julle denke te vernuwe. Dan sal julle ook kan onderskei wat die wil van God is, wat vir Hom goed en aanneemlik en volmaak is.” (Rom. 12:2).

“Het God nie die wysheid van die wêreld tot onsin gemaak nie? Dit was die bedoeling van God in sy wysheid dat die wêreld nie deur geleerdheid tot kennis van God sou kom nie. Daarom het God in sy goedheid besluit om deur die prediking wat vir die wêreld onsin is, dié te red wat glo.” (1 Kor. 1:20, 21).

“Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug.” (Ef. 6:12).

Daar is tans ‘n tsunami van dwaling en dwaasheid besig om oor die wêreld te spoel.  Die gees van die wêreld het deur die eeue verskillende gedaantes verwissel, maar in wese altyd teen die lewe en praktyk van Jesus Christus!

Die gevaar van wêrelddenke en benadering, is hoe die vader van leuens dit aanbied. Mens vervals tog nie ‘n R20 noot met ‘n R21 noot nie.  In enige poging van vervalsing is die doel om tog so na as moontlik aan die ware Jakob te kom.  Die gees van die wêreld probeer om so na as moontlik te kom aan wat eg, lofwaardig, en goed is vir die mensdom sonder Christus, onwetend dat daar ‘n gees van self-en-mens-verwoesting in die meeste van hierdie mens-gesentreerde benaderings verskuil is.  Dink aan Saulus, wat opreg geglo het hy verdedig die waarheid van ortodokse joodsheid, deur eertydse christene van die weg oor te lewer aan die Jode vir vervolging en doodstraf!

Die ideologie en wêreldbeskouing van die wêreld verdeel die mensdom tussen helde en skurke, vriend en vyand, die wat het en die wat nie het nie.  Die sogenaamde maar komplekse “WOKE”, kritiese ras teorie beweging bestaan om slagoffers van ras en seksuele oriëntasie ten alle koste te beskerm en te verdedig.  Vir hulle is die skurke “wit-monopolie-kapitaal” bevoordeeldes wat meestal onwetend sistemiese rasisme nog steeds toepas. Enigiemand wat nie met hulle saamstem nie word gesien as die skurke en sal deur die sosiale media polisie, gekanselleer word as ‘n weerwraak vir hulle sosiale misdaad. Die kerk word ook as die vyand gesien, veral wanneer die kerk waag om hulle lewenstyl as sondig te beoordeel.  Volgens hierdie beweging van denke is die Bybel nie meer relevant vir vandag nie, en mag nie meer voorskriftelik wees ten opsigte van my keuses nie.  Wanneer die kerk aborsie, voorhuwelikse seks en homoseksualiteit veroordeel is die kerk liefdeloos en outyds.  Die kerk word gesien as die vervolgers, en verdien dus om geëlimineer te word.  Hierdie beweging het ook aanspreeklikheid aanvaar vir verskillende gewelddadige protes aksies soos: “black lifes matter” en “fees must fall” maar is ook die dryfkrag agter die “ekonomiese vryheidsvegter” populistiese politieke drukgroepe!

Om hierdie dreigende gevaar waarlik aan te spreek gaan ‘n reeks openlike Bybelse verantwoordelike debatte kos, maar ek wil tog ‘n paar riglyne deel teen die agtergrond van wat ons tot dusver in hierdie studie van Christus en Sy kerk geleer het.

2. Elke keer in die geskiedenis waar die kerk vir watter saak ook al geweld teen enige mens regverdig het, het die kerk haar skeppingsdoel gemis, en in die hand van die Antichris gespeel om eerder vervolger as redder te wees.  Jesus was ‘n pasifis ten opsigte van aardse politieke beheer, maar ‘n revolusionêr teenoor geveinsde godsdienspleging.  Jesus was neutraal onpartydig teenoor al die verskillende faksies, almal was welkom by Jesus se feesmaal. Maar Jesus was uitgesproke teenoor enige vorm van immorele dwaasheid!  In ‘n wêreld waar mense elkeen sy eie belang eerste beskerm, staan Jesus as die bewaarder of beskermheer van waarheid alleen! (Joh. 18:37)
4. In Jesus is daar nie meer helde en skurke nie, net ‘n mensdom wat of met God versoen is, of nie.  Jesus Christus leer ‘n algehele nuwe benadering tot die lewe: Maak jou vyande jou vriende, seën die wat jou vervolg, bid vir die wat jou misbruik. Ons aanvaar dat om Jesus te leef, met vervolging gepaard gaan, maar oorkom boosheid deur goed te doen.  Ons grootste aanval wapen is LIEFDE! Jesus veroordeel nie die rykes se rykdom nie, maar vermaan hoe hulle dit moet spandeer en om nie hulle vertroue in hulle rykdom te plaas nie.  Jesus bedien romeinse soldate belastinggaarders, melaatses en samaritane almal met dieselfde deernis en reguit waarheid.
6. Die koninkryk benadering bied ‘n praktiese, maak kontak, werk saam en bou verhouding benadering tot opponerende kulturele verskille.  Die politieke spektrum in Suid Afrika is gebou op die verdagmaking van die opposisie, ‘n teenstander benadering.  Dit bring mee dat raadslede meer besorg is om hulle eie posisies te verdedig en te verstewig as om daadwerklik probleme direk deur samewerking op te los.  Niemand vertrou niemand nie.  Jesus bied ‘n pragmatiese kom-almal-raak-betrokke benadering. Die fokus is die probleem en nie die persoon nie.  Die een met die beste oplossing vir almal wen die steun van almal.
8. Die koninkryk benadering respekteer mense se besluit om te verskil, en weg te draai van die waarheid.  Nêrens in Jesus se bediening het Jesus enige persoon verplig, of geboelie om in te gee nie.  Hy het ook nie diegene wat met hom verskil in die skande probeer bring nie.  Hy het voorwaar openlik enige vorm van valsheid, dwaasheid en uitbuiting direk en openlik veroordeel, maar dit is waar dit stop.  Jesus verduidelik die gevolge van ongehoorsaamheid, maar forseer niemand om in Hom te glo nie.

Wat hierdie protesbewegings voorwaar uitlig is die ongelykhede waaraan so baie mense vasgevang is, ten spyte van al die moderne tegnologiese vordering en deurbrake.  Verder word die breër samelewing bewus gemaak van sistemiese armoede en die lyding van sommige identiteit groeperinge. Die koninkrykbedryfstelsel tipe kerk bied ‘n verhouding-maak-kontak oplossing tot al hierdie ingewikkelde komplekse probleme!

So vertel Frans Pienaar ‘n swart man van die Paarl my, hoe hy vir jare as bemiddelaar opgetree het vir plaaswerkers wat volgens hom onregmatig hulle werk verloor het, en gevolglik huisvesting op die plaas. HY vertel smalend hoe baie sake hy gewen het, en geld beding het vir hierdie slagoffers, veral omdat hy vlot Afrikaans praat sonder ‘n aksent, en as gevolg van sy Afrikaanse naam maklike toegang tot plase verkry het. Eers wanneer hy in die vergadering instap kon die plaaseienaar en sy werknemer konsultante sien dat Frans Pienaar ‘n swart man is.  Frans se oë versag.  “Ek het geld gewen maar verhoudings verwoes!” Ek het inderdaad op die einde nie die plaaswerker werklik gehelp nie. Want gou is die geld opgebruik, en die waarde van ‘n langtermyn verhouding eers daarna besef.  As ek maar eerder behulpsaam was om die werkgewer en werknemer verhouding te herstel het almal gewen!

‘n Mens bou nie vertroue, respek en geloofwaardigheid deur enige vorm van protesaksie nie! Inteendeel, enige basis van wedersydse gesonde verhouding word heeltemal uitgewis, om soms nooit te kan herstel nie.  Armoede verligting begin nie by ‘n ryk persoon wat vir ‘n arm man iets gee nie.  Armoede verligting begin wanneer beide ryk en arm besef dat hulle geestelik arm is sonder God, en ‘n verhoudingsreis onderneem om daar te wees vir mekaar!

Ons verkry nie toegang tot finansiële markte deur ontwrigting en diefstal nie! Al die goedere wat tydens die “black-lifes-matter” en onlangse onluste in Durban geroof is, kan nooit opmaak vir die verhoudinge wat in die proses verwoes is nie!  Tydens ons grondberaad samekomste, is die een na die ander storie vertel van Boere wat met Jesus ontmoet het, en toe op grond van ‘n diep verandering in sy hart, eers met sy eie gesin en toe met sy plaaswerkers versoen het. Nie net is grond gratis beskikbaar gestel vir plaaswerkers nie, maar gesonde verhoudinge word gehandhaaf sodat die nuwe boer ‘n lewe kan maak met die hulp van die wit boer se netwerk en hulpbronne.  Dit is wesenlik onmoontlik om ‘n lewe as ‘n produsent te maak in Suid Afrika sonder jou buurmanne se ondersteuning.  Analise Crosby het ook tydens die Sandton grondberaad die waarheid uitgelig, wat dit boere kos om grond te gee, net in die hoë kostes nie, maar ook die moeite! As Jesus dit nie in die boere se harte gewerk het nie, sou hulle dit nooit gedoen het nie!^[6]

Ek wonder of mense wat worstel rondom hulle seksuele oriëntasie inderdaad so sou sukkel binne die konteks van openlike gesonde multi-vlak verhoudinge? Dit wil my voorkom dat baie van ons sielkundige probleme begin by iemand in ons familie, wat of afwesig, of hulle intieme gesinsvertroue misbruik het.  ‘n Helende volkome uitgebreide gesin behoort die nodige veiligheid, verantwoordbaarheid, en ondersteuning as die een lid tekort skiet aan elke kind te bied.  Dit is my ervaring dat die meeste seksuele distorsies soos pornografie onder kinders, ontrouheid in huwelike, en selfs geslag oriëntasie kwessies eintlik ‘n diep soeke is na betekenisvolle verhoudings van wedersydse respek, begrip en liefdevolle fyn aanvoeling.  Wonderlike vervullende verhoudings kan egter nie verwesenlik word sonder wederkerige erkenning en oorwinning van sondige, onheilige, selfsugtige, verwoestende praktyke en gesindheid nie.  Anders gestel, soos in hierdie studie verduidelik is die Koninkryk van God die verwesenliking van ‘n volkome volwasse uitgebreide gesonde gesin en familie!

Die wêreld met al sy programme en probeerslae kan nie hierdie gesonde familie verwesenlik nie.  Veral nie ‘n familie saamgeflans vanuit verskillende nasies en tale nie! Dit is alleen moontlik deur die verlossingswerk van Christus Jesus, en die navolging van Sy lewe en norms!

‘n Gesonde gemeente bied ‘n gesonde heilige gesin belewenis vir elke mense van baba tot bejaarde, van die een generasie tot die ander.  Niemand word uitgesonder of uit gelos nie.  Ons is ten volle in die nou, maar ook met ons oog op die toekoms, en met eerbied vir ons herkoms.  Die stelsels van die mens, probeer soms so hard die individu help, dat ons nie die netwerk van verhoudings rondom die individu in ag neem nie. Jesus red nie net die individu nie, HY wil die hele familie red!

Wat is die doel van ‘n volwasse kerk?

“Gaan dan heen en leer al die nasies.”

‘n Dieper studie van hierdie twee sleutelwoorde in die Groot Opdrag is: “Teach/Disciple” Mathēteúō wat beteken nie net om te leer nie, maar om geheg te raak aan ‘n onderwyser en om sy leerstellings en lewenswyse presies na te volg.

Nasies: éthnos verwys meer intiem na ‘n spesifieke etos kultuur in die homogene groepering. Die meeste nasies is vandag nie meer ‘n homogene eenheid nie, eerder ‘n versameling van verskillende kulturele erfenisse onder een vlag konstitusie en nasionale vaandel.  Daarom is die groot opdrag aan die kerk meer spesifiek om elke plaaslike Etos te dissipel! As gevolg van globalisering het die afsonderlike grense van nasies en etniese groepe vaag geword, skole, die werksplek, winkelsentrums en openbare ruimtes behoort nie meer aan ‘n spesifieke nasionaliteit nie. Etos: Sosiologie. die fundamentele karakter of gees van ‘n kultuur; die onderliggende sentiment wat die gebruike, gebruike of praktyke van ‘n groep of samelewing inlig; dominante aannames van ‘n volk of tydperk.

Die uiteindelike doel van die lokale gemeente is om ‘n Jesus-koninkryk-gerigte kultuur te skep.  Gewoonlik is elke gemeente gegroepeer vanuit ‘n bepaalde fisiese kulturele omliggende etos.  Soos mense deel raak van die gemeente, word Jesus se norme en standaarde gespreek en nagestreef.  Die probleem deur die eeue is dat die plaaslike kulturele norme, standaarde, en wereldbeskouing soms so sterk is dat die gemeente aanpas by die wêreld, eerder as die wêreld by die kerk.  Die meeste groeperinge haak iewers vas in hulle groei en ontwikkeling proses, veral as groepering uit net een demografiese sosio-ekonomiese groep bestaan.  Wanneer ons egter deur die kulturele en sosiale klas verskille werk, en almal saam opgroei in volwassenheid in Christus word ons aardse wêreld hemel op aarde.  Die probleme selfs in die gemeente wat al sterk op pad is in hierdie ontwikkelingproses, is wanneer enige persoon of leier nie meer sentreer om die Son (Jesus Christus) nie.  Sou ons as algehele geloof gemeenskap in verhouding gebly het met betrekking tot ons teologiese verskille, sou daar soveel radikale verskille gewees het? Die probleem is dat die meeste van ons verabsoluteer ons benadering as die enige waarheid, en sien nie ons eie blindekolle raak nie. Veral nie die blinde kolle tussen wat ons glo en wat ons in realiteit leef en toepas nie.  Dit is soms die grootste aanklag teen die kerk, julle leef nie wat julle preek nie!!

Die wapens van ons stryd is nie die wapens van die mens nie, maar die kragtige wapens van God wat vestings kan vernietig. Daarmee vernietig ons die redenasies en elke hooghartige aanval wat teen die kennis van God gerig word.  (2 Kor. 10:3-4) Lees weer hierdie vers aandagtig! As ons nie die KENNIS van GOD geleer is, en nie dus Sy Hart en Wil verstaan en ken nie, het ons geen weerstand teen hooghartige menslike redenasies en argumente nie!

Dit is belangrik dat ons mense kos gee, kleuterskole en skole bou, dat ons vir mense probeer werk skep, dat ons ons gemeenskappe skoonmaak. Maar as ons nie mense die KENNIS van God leer nie, is die mensdom verlore! Van die oudste en mees gerespekteerde universiteite in die wêreld is deur die kerk begin, maar die kennis van God word nie meer ondersoek en geleer nie.  Gemeentes probeer deur vermaak en gerief toeskouers en skares trek, maar mense leef en doen soos die wêreld.  Jesus het dieselfde probleem gehad, Hy voed ‘n skare en mense hou van hom, en wil hom Koning maak, maar toe hy hulle leer hoe om hulle eie lewe op te gee, en Jesus te eet en te drink, Hom dus die objek en fokus van jou lewe te maak het die menigde verdwyn. Petrus antwoord toe: “Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde wat ewige lewe gee. En ons glo vas en ons weet dat U die Heilige van God is.” (Joh 6:68) Ek dien die Here al vir 40 jaar, en het al ‘n 600 bladsy studie boek oor Jesus geskryf, en tog voel ek dat ek Hom nog steeds nuut elke dag leer ken.  Dit beteken dus prakties, dat soos ons met Jesus op reis is en voor moeilike besluite kom, ons kennis van Christus ons lei en rig.  Hoe meer gelowiges ‘n Jesus-benadering vind tot elke denkbare kwessie, word die aarde gevul met die Kennis van God en Sy heerlikheid!

“Hervorm die kerk om die land te hervorm”

Dit lyk asof die wêreld wag vir die ware kerk om op te staan!  ‘n Kerk met ‘n Christus-gesentreerde benadering, en Bybelse gedefinieerde Koninkryk oplossings m.b.t. die SA konteks moet ons Land lei om saam te werk, saam te bou en saam te regeer.  Die Kerk is die enigste middelgrond, die regte fondament en uitgangspunt vir strukturele denke om welvarende nasies te bou.

Byvoorbeeld: Die Bybelse wêreldbeskouing oplossing:

• sien grondbesit nie as ‘n kwessie oor eienaarskap nie, maar rentmeesterskap en vrugbaarheidsgebruik.
• sien wins en vermenigvuldiging as ‘n manier om die mensdom te dien en goed doen.
• sien alle mense as individue wat na God se beeld gemaak is waardig om met billikheid en menswaardigheid gehanteer te word.
• impliseer inherente hoë standaarde van karakter, en etiese raamwerk van verdiende voorregte, en die hoogste verkose posisies is ‘n dienaar van die hele mensdom.
• is gebaseer op die hoop van ‘n voorspoedige toekoms vir elkeen, deur ware bekering, geregverdigde restitusie, en herstellende geregtigheid, wat die siklusse van nasionale-mag-oortredings genees.
• is entrepreneuries en kreatief, ‘n praktiese geloof wat gedryf word deur verantwoordelike altruïstiese burgerskap teenoor alle mense.
• erken die Christelike voordele wat inherent is aan verskillende rasse, en bevestig samehorigheid, vergifnis, empatie en wedersydse respek in plaas daarvan om ‘n kollektiewe skuld teen ‘n sekere ras of groep te bevorder.  Die grondslag van hierdie eenheid is nie uiterlike ooreenstemmigheid en eenvormigheid nie, maar ‘n Christus-gesentreerde bewese voorbeeldige karakter.

Bestaande gemeenskapsleiers en individue wat hul Christus-gesentreerde karakter deur ‘n akkurate lewenstyl bewys het, is ideaal geposisioneer om die neutrale fasiliteerder te word om die regering, sakelui en die samelewing bymekaar te bring om ‘n Nuwe Sosiale Verbond te vorm.^[7]  Openbare en sosiale aanspreeklikheid van maatskappye, instellings neem toe. Danksy webjoernale, podgooie, en ander sosiale netwerke in die kuberwêreld, het dit al hoe makliker geword om inligting oor omstrede of onetiese gedrag bloot te stel. Verbruikers verwag toenemende deursigtigheid en dat sosiale verantwoordelikheid ‘n kerndeel van ‘n maatskappy se missie sal wees. Mense oral eis ‘n meer deursigtige, samewerkende en inklusiewe waardestelsel in besigheid, kerk en regering.  Dis asof die wêreld eintlik smag na ‘n Jesus-gesentreerde oplossing!

As ‘n pastoor wat die afgelope 26 jaar in Gemeenskapstransformasie betrokke is, moet ek verklaar dat Christus as ‘n lewenstyl nie net ‘n belydenis is nie, uiteindelik is Hy die enigste antwoord! Boere wat hul personeel op ‘n Christus manier behandel, sal hul mense liefhê en hul beste belange soek. Niemand sal omgee as Moeder Teresa in ‘n informele struktuur naby hul duur huise woon nie.  ‘n Christus houding en karakter sal informele nedersetters help om werk te verseker, hul omgewing netjies en skoon te hou en hulle die verdraagsaamheid te gee om die vrede in die gemeenskap te bewaar. Ryk huiseienaars wat ‘n Christus perspektief het, sal bereid wees om nie net te veg vir die verbetering van hul eie lewensomstandighede nie, maar ook die van minderbevoorregtes. Daar is baie maniere waarop die welvarendes kennis en hulpbronne kan deel om die armes uit die as op te hef.  As amptenare en politici ‘n Christus werksetiek het, sal dienslewering betyds en met uitnemendheid gedoen word. As verskillende etniese groepe ‘n Christus houding het, sal daar ‘n hoër verdraagsaamheid en wedersydse respek vir mekaar wees.

Om Lig en Sout in ‘n gemeenskap te wees:

Hoe lyk ‘n akkurate kerk in die moderne tyd?

die opbouing van die liggaam van Christus, totdat ons almal tot die eenheid van die geloof en van die kennis van die Seun van God kom, tot ‘n volmaakte mens, tot die mate van die gestalte van die volheid van Christus; dat ons nie meer kinders moet wees nie, geslinger en rondgeslinger en rondgeslinger word met elke wind van leerstellings, deur die bedrieër van mense, in die listigheid van bedrieglike planne, maar, spreek die waarheid in liefde, mag grootword in alle dinge in Hom wat die hoof is – Christus – van wie die hele liggaam, saamgevoeg en saamgevoeg is deur wat elke gesamentlike voorrade,  volgens die effektiewe werk waardeur elke deel sy deel doen, veroorsaak groei van die liggaam vir die opbou van homself in liefde. Ef 4:11-16

Kerk moet al die vestings van duisternis in die gebied infiltreer en verplaas deur nuwe goddelike standaarde te bou.  Die vyfvoud bediening fokus areas kan ook in die samelewing gebruik word.  Soos enige besigheid afhang van goeie leierskap, administrasie, bemarking, menslike hulpbronne bestuur en opleiding so bestaan die gemeenskap ook uit vyf pilare.

Om ‘n gemeenskap te sien genees en herstel moet die volgende vyf sektore in die gemeenskap effektiewe diens lewer.

• Ekonomie, entrepreneurskap, vakleerlingskap en werkskepping
• Gesondheid en welheid van die hele mens
• Onderwys – Beroep relevante waarde gedrewe onderrig.
• Regering – Leierskap is goeie bestuur.
• Gemeenskap Veiligheid.

As brugbouers, ambassadeurs van versoening, vredemakers, bou ons gesonde en sterk verhoudings.  Piet Dreyer ‘n apostoliese leier in Amos Agrimin het altyd wanneer ons oor grondhervorming gepraat het uitgewys dat die eintlike probleem verhoudingshervorming is.

Een van die vrugte van volwassenheid in Christus, is hoë vlakke van karakter, wysheid en volwassenheid om verhoudingsprobleme vreedsaam te onderhandel.  Ons is nie meer die slagoffer van swak verhoudings nie. Onkreukbaarheid en verbondenheid met mense is wat ware Christene die mees gesogte werknemers maak.

Elke gelowige funksioneer dus as ‘n lewende steen nie net om Sy kerk te bou nie, maar ook die lewende stene wat die vervalle mure van ons gemeenskappe herstel.  Ons lewens, en aksies herstel die samelewing.

Slotsom:

Nie almal wat hierdie boek lees, sal noodwendig met alles saamstem nie.  Dit is reg so, en onvermydelik. Maar ek doen ‘n beroep, om nie iets af te skiet wat nog nooit beleef en ervaar is nie! Wanneer jy nog nooit in tale gepraat het nie, en dit nog nooit beleef het nie, is dit maklik om dit as niksseggend af te skryf, as iets wat met die sterwe van die apostels uitgesterf het.  Baie mense het al deur die eeue hulle teologie oor God en sy kerk geformeer rondom net hulle eie belewenis wêreld. Verder motiveer menige hulle teologie juis in weersin, teenoor ‘n aspek van kerk wat hulle negatief op ‘n bepaalde tyd beleef het.

Paulus is 100 persent reg wanneer hy die kerk met ‘n mens se liggaam vergelyk. Dit het verskillende dele, maar almal bestaan vir die welheid van die hele liggaam.  Trouens die liggaam is so wonderlik geskape, dat honderde spesialiste baie jare moet studeer om ‘n aspek van die liggaam soos die oor of keel te verstaan.  Ons sal nooit die kerk in sy volheid verstaan en kan beheer nie. Dit is immers Jesus se liggaam! Hy is God! Daar is ‘n duidelike misterie rondom die Godheid wat die mens se verstand te bowe gaan. So ook Sy liggaam! Die oog meet dikwels die liggaam aan die standaarde van die oog, maar die oor funksioneer heel anders. Al die verskillende aspekte van kerk is nodig en belangrik! Die mens is immers ‘n komplekse wese!!

Moet dus nie kerk reduseer tot jou paradigma en begripswêreld nie! Kerk is duisend keer meer!!

Bou u kerk Here Jesus!

Kom Here Jesus Kom!

Maranatha!

^[1] The Essensialist – the discipline pursuit of less – Greg McKeown

^[2] When Helping Hurts – Steve Corbett https://chalmers.org

^[3] https://hrco.co.za/preke/hoe-sien-ek-god-reg/

^[4] https://hrco.co.za/preke/van-waardeloos-tot-meesterstuk/

^[5] https://hrco.co.za/preke/god-se-perfekte-liefde-ontmoet-my-imperfekte-liefde-vir-my-naaste/

^[6] https://landsummit.co.za/the-heart-of-the-law-and-the-law-of-the-heart/

^[7] https://www3.weforum.org/docs/WEF_GAC_NewSocialCovenant_Report_2014.pdf